Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




วิวรณ์ 14:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

8 มี​ทูต​สวรรค์​อีก​องค์​หนึ่ง​เป็น​องค์​ที่​สอง​ตาม​ไป​ประกาศ​ว่า, “เมือง​บาบู​โลน​อัน​ใหญ่​นั้น​ล่ม​จม​เสีย​แล้ว, ล่ม​จม​เสีย​แล้ว, เพราะว่า​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ทั้ง​ปวง​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​แห่ง​พระ​นิเคราะห์ อัน​สม​ลับ​การ​ล่วง​ประเวณี​ของ​ตน.”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

8 ทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งซึ่งเป็นองค์ที่สองตามไปประกาศว่า “บาบิโลนมหานครนั้นพังทลายแล้ว พังทลายแล้ว นครที่ให้ทุกประชาชาติดื่มเหล้าองุ่นแห่งราคะในการล่วงประเวณีของนาง”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

8 ทูตสวรรค์​อี​กองค์​หน​ึ่งตามไปประกาศว่า “บาบิโลนมหานครนั้นล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว เพราะว่านครนั้นทำให้​ประชาชาติ​ทั้งปวงดื่มเหล้าองุ่นแห่งความเดือดดาลของเธอในการล่วงประเวณี”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

8 ทูตสวรรค์องค์ที่สองติดตามมาและประกาศว่า “ล่มแล้ว! บาบิโลนมหานครซึ่งทำให้มวลประชาชาติมัวเมาเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของมันได้ล่มสลายแล้ว”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

8 จากนั้น​ทูตสวรรค์​องค์​ที่​สอง​ได้​ตาม​ทูตสวรรค์​องค์​แรก​ไป และ​ประกาศ​ว่า “บาบิโลน เมือง​อัน​ยิ่งใหญ่​ได้​ถูก​ทำลาย​จน​ล่มจม​แล้ว เมือง​ที่​ทำ​ให้​ทุกๆ​ชนชาติ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​ที่​ทำ​ให้​เกิด​ความใคร่​ไป​ทำ​บาป​ทาง​เพศ​กับ​เธอ”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

8 ทูต​สวรรค์​อีก​องค์​ที่​เป็น​องค์​ที่​สอง​ซึ่ง​ตาม​ไป ได้​พูด​ว่า “บาบิโลน​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ถล่ม​ลง​แล้ว ถล่ม​ลง​แล้ว เมือง​ที่​ทำ​ให้​ประเทศ​ทั้ง​หลาย​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​แห่ง​ความ​ใคร่​ใน​การ​ประพฤติ​ผิด​ทาง​เพศ​ของ​นาง”

Gade chapit la Kopi




วิวรณ์ 14:8
17 Referans Kwoze  

และ​นี่​แน่ะ, มี​กองทหาร​ม้า​เดิน​มา​เป็น​คู่ๆ. และ​เขา​ก็​พูด​ต่อไป​ว่า, “แตก​แล้ว, กรุง​บาบู​โลน​แตก​แล้ว; บรรดา​รูป​เคารพ​ของ​บ้านเมือง​ก็​ถูก​ทำลาย​แตก​เกลื่อน​อยู่​บน​ดิน.”


เมือง​ใหญ่​นั้น​ก็​แยก​ออกเป็น​สาม​ส่วน, และ​บรรดา​เมือง​ของ​นานา​ประเทศ​ก็​ล่ม​จม เมือง​บาบู​โลน​ที่​เป็น​เมือง​ใหญ่​นั้น​ก็​อยู่​ใน​ความ​ทรง​จำ​ของ​พระ​เจ้า, เพื่อ​จะ​ได้​ให้​เมือง​นั้น​ดื่ม​จาก​จอก​เหล้า​องุ่น​แห่ง​ฤทธิ์​พระ​นิเคราะห์​ของ​พระ​องค์.


และ​ศพ​เขา​จะ​อยู่​ที่​ถนน​ใน​เมือง​ใหญ่​นั้น, ซึ่ง​ตาม​วิญญาณ​เรียก​ว่า​เมือง​ซะ​โดม และ​เมือง​อาย​ฆุป​โต. ที่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​เขา​ถูก​ตรึง​ไว้​แล้ว​นั้น.


เพราะว่า​ความ​พิพากษา​ของ​พระ​องค์​แท้จริง​และ​ยุตติธรรม ด้วย​ว่า​พระ​องค์​ได้​ทรง​พิพากษา​ลงโทษ​หญิง​แพศยา​คน​สำคัญ​นั้น, ที่​ได้​กระทำ​ให้​แผ่น​ดิน​โลก​ชั่ว​ไป​ด้วย​การ​ล่วง​ประเวณี​ของ​เขา, และ​พระ​องค์​ได้​ทรง​แก้​แค้น​ผู้หญิง​นั้น เป็น​การ​ทดแทน​โลหิต​แห่ง​ผู้​ทาส​ของ​พระ​องค์.”


ผู้หญิง​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​ก็​คือ​เมือง​ใหญ่​นั้น, ที่​ครอบ​ครอง​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก.”


อาการ​เจ็บ​ของ​ท่าน​ครั้งนี้​ไม่​มี​อะไร​จะ​รักษา​ได้; แผล​ของ​ท่าน​ก็​สาหัส​ยิ่ง​นัก; ใครๆ ที่​ได้ยิน​กิตติศัพท์​ของ​ท่าน​ก็​พา​กัน​ตบ​มือ​เย้ยหยัน; ด้วยว่า​ใคร​เล่า​ที่​ไม่​ได้​ถูก​ท่าน​ทำร้าย​เป็น​เนืองนิตย์?


ก็​ตรัส​ออก​มา​ว่า, “กรุง​บาบู​โลน​ใหญ่​ไพศาล​นี้​มิใช่​หรือ​ที่​เรา​ได้​สร้าง​ไว้​ให้​เป็น​ราช​ฐาน​ด้วย​อานุภาพ​อัน​ใหญ่หลวง​ของ​เรา, ไว้​เป็น​ที่​ผดุง​สง่า​ราศี​แห่ง​รัชช​ของ​เรา? ”


ท่าน​จง​เอา​ศิลา​ผูก​ไว้​กับ​หนัง​นี้​ก้อน​หนึ่ง, แล้ว​จง​โยนทิ้ง​เสีย​ใน​แม่น้ำ​ฟะ​รา​ธ, แล​ท่าน​จง​กล่าว​ว่า, ดุจดัง​นี้​เมือง​บาบู​โลน​จะ​ต้อง​จม​มิด​ไป​เสีย, แล​จะ​ไม่​ผุด​ขึ้น​จาก​ความ​ร้าย​ที่​เรา​จะ​นำมา​บน​เหนือ​เขา, แล​ชาวเมือง​ทั้ง​หลาย​จะ​เหน็ดเหนื่อย (สิ้น​กำลัง​ไป). ถ้อยคำ​ทั้ง​หลาย​ของ​ยิ​ระ​มะ​ยา​มี​มา​แต่เพียง​นี้


“เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ประเทศ​บาบู​โลน​ซึ่ง​ยะ​ซา​ยา​บุตร​ของ​อา​โม​ส​ได้​เห็น​ทาง​นิมิตต์ จง​ปัก​ธง​เครื่อง​หมาย​รวม​พล​ขึ้น​ที่​ภูเขา​อัน​เตียนโล่ง, จง​ตะโกนเรียก, จง​โบกมือ​เรียก​เขา​ให้​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​สำหรับ​ผู้มีเกียรติ. เรา​ได้​บัญชา​แก่​ผู้​ที่​เลือกสรร​ของ​เรา, เออ, เรา​ได้​เรียก​ชายฉกรรจ์​ของ​เรา​ให้​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา, ถึงแม้ว่า​คน​ที่​เย่อหยิ่ง​ทะนง​ตัว​เรา​ก็​เรียก​ด้วย. ฟัง​แน่ะ! เสียง​กึกก้อง​บน​ภูเขา​เหมือน​เสียง​มา​จาก​คน​มากมาย! ฟัง​แน่ะ! เสียง​โห่ร้อง​ของ​ราชอาณาจักร​และ​ของ​ประชาชาติ​ที่มา​ชุมนุม​กัน! พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​กำลัง​เรียก​ระดม​พล​สำหรับ​ทำ​ศึก. เขา​ยก​มา​จาก​แดน​ไกล, จาก​ประเทศ​สุดหล้าฟ้าเขียว, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​เครื่อง​ยุทโธปกรณ์​สำหรับ​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เพื่อ​จะ​ทำลาย​แผ่น​ดิน​นั้น​ให้​หมดสิ้น. จง​พิลาป​ร้องไห้, เพราะว่า​วัน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว, และ​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ความ​พินาศ​อัน​มา​จาก​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์. ดังนั้น, มือ​ทั้ง​หลาย​จะ​อ่อนเปลี้ย​ไป, และ​ใจ​ของ​ทุกคน​จะ​อ่อน​ละลาย​ไป. และ​ต่าง​ก็​จะ​พิศวง​งง​งวย, ความ​ปวดร้าว​และ​ความ​ทุกข์​จะ​มี​แก่​เขา, เขา​จะ​ปวดร้าว​เหมือน​สตรี​คลอด​บุตร: ต่าง​ก็​จะ​ตก​ตลึง​พรึง​เพ​ลิด, และ​หน้าตา​ของ​เขา​ก็​จะ​แดง​เป็น​แสง​ไฟ. ดู​เถิด, วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​กำ​ลัง​จะ​มา​ถึง​อย่าง​ดุเดือด​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​และ​ความ​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง, เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ร้าง​เปล่า, และ​ผลาญ​คน​บาป​ที่อยู่​ใน​นั้น​ให้​สิ้น​ศูนย์​ไป. ด้วย​ดวงดารา​ทั้ง​หลาย​ใน​ท้อง​ฟ้า, และ​กลุ่ม​ดาว​ทั้ง​หลาย​จะ​รุบรู่, พอ​ดวงอาทิตย์​โผล่​ขึ้น​มา​ก็​จะ​มืด​ไป, และ​ดวงจันทร์​ก็​จะ​อับ​แสง. และ​เรา​จะ​ลงโทษ​มนุษย์​โลก​เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​เขา, และ​คน​โหดร้าย​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา; และ​เรา​จะ​ปราบ​ความ​เย่อหยิ่ง​ของ​คน​อหังการ​ให้​สิ้น​ไป, และ​จะ​ปราบ​ความ​โอหัง​ของ​ผู้​ข่มขี่​ให้​ราบ​ลง. และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บุรุษ​เป็น​ของ​หา​ยาก​ยิ่ง​กว่า​ทองคำ​บริสุทธิ์. เออ, ชาย​จะ​หา​ยาก​เหมือน​อย่าง​แร่​ทองคำ​บริสุทธิ์​แห่ง​โอ​พี​ร. เหตุ​ฉะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​ท้อง​ฟ้า​สั่น​สะท้าน, และ​แผ่น​ดิน​โลก​หวั่นไหว​เคลื่อน​จาก​ที่​ของ​มัน, ด้วย​พระ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง. และ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​เนื้อสมัน​ที่​ถูก​ล่า, และ​ดุจ​ฝูง​แกะ​ที่​ไม่​มี​ใคร​รวม​ฝูง; ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​หา​พวกพ้อง​ของ​ตน​ทุกคน, และ​ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​ยัง​ประเทศ​บ้านเมือง​ของ​ตนเอง. เขา​พบ​ใคร​ก็​จะ​แทง​ให้​ถึงตาย, และ​จับ​ใคร​ได้​ก็​จะ​เอา​ดาบ​ฟัน​ให้​ล้ม​ลง. และ​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ก็​จะ​ถูก​ฟาด​ให้​ยับเยิน​ต่อหน้าต่อตา​เขา; และ​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​ถูก​ปล้น, และ​ภรรยา​ของ​เขา​ก็​จะ​ถูก​ข่มขืน​น้ำใจ นี่​แน่ะ, เรา​จะ​เร้า​พวก​มา​ดาย​ให้​มา​รบ​กับ​เขา, พวก​เหล่านั้น​จะ​ไม่​เห็นแก่​เงิน, และ​แม้ว่า​ถึง​ทอง​เขา​ก็​ไม่​พึงใจ​ปรารถนา. และ​คันธนู​ของ​เขา​จะ​ฟาด​ยุวชน​ให้​ย่อยยับ​ไป; และ​เขา​จะ​ไม่​เมตตา​ต่อ​ทารก​ที่​ผ่าน​มา​จาก​ครรภ์, และ​หน่วย​ตา​ของ​เขา​จะ​ไม่​ปราณี​แก่​พวก​เด็กเล็ก​แดง​เลย. และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น. และ​เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​อยู่​ต่อไป​อีก​เลย, และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​ตั้ง​บ้านเรือน​อาศัย​ต่อไป​ทุก​ชั่ว​อายุ, ถึง​พวก​อาหรับ​ก็​จะ​ไม่​ตั้ง​กะ​โจม​อาศัย​อยู่​ที่นั่น; หรือ​ผู้​เลี้ยง​แกะ​จะ​ไม่​นำ​ฝูง​แกะ​ไป​พัก​นอน​อยู่​ที่นั่น​เลย. แต่​สัตว์ป่า​ประจำ​ทะเลทราย​จะ​อาศัย​นอน​อยู่​ที่นั่น; และ​ตาม​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​มี​สัตว์​ที่​เห่าหอน​อาศัย​อยู่​ทั่วไป, และ​นกกระจอกเทศ​จะ​อาศัย​อยู่​ตาม​นั้น, และ​แพะ​ป่า​จะ​กะ​โดด​โลดเต้น​อยู่​ที่​นั้น. และ​ฝูง​สุนัข​ป่า​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​ปราสาท​ของ​เขา, และ​สัตว์​เห่าหอน​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​วัง​อัน​แสน​สุข​ของ​เขา: และ​เวลา​กำหนด​สำหรับ​กรุง​บาบู​โลน​นั้น​ใกล้​จะ​ถึง​แล้ว, และ​วัน​เวลา​อัน​นั้น​จะ​ไม่​ถูก​ผัด​เพี้ยน​ให้​ยืด​ออก​ไป​อีก​เลย


เป็น​คำ​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​โดย​ยิ​ระ​มะ​ยา​ต่อสู้​เมือง​บาบู​โลน, แล​ต่อสู้​ประเทศ​เคเซ็ด.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite