Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




วิวรณ์ 1:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

17 ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​พระ​องค์, ข้าพ​เจ้า​ก็​ล้ม​ลง​แทบ​พระ​บาท​ของ​พระ​องค์​เหมือน​คน​ตาย​แล้ว. พระ​องค์​จึง​เหยียด​พระ​หัตถ์​เบื้อง​ขวา​ออก​ถูกต้อง​ข้าพ​เจ้า แล้ว​ตรัส​ว่า, “อย่า​กลัว​เลย เรา​เป็น​เบื้องต้น​และ​เป็น​เบื้อง​ปลาย,

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

17 เมื่อข้าพเจ้าเห็นพระองค์ ข้าพเจ้าก็ล้มลงแทบพระบาทของพระองค์เหมือนอย่างคนตาย และพระองค์วางพระหัตถ์ขวาบนตัวข้าพเจ้า แล้วตรัสว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นเบื้องต้นและเป็นเบื้องปลาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

17 เมื่อข้าพเจ้าได้​เห​็นพระองค์ ข้าพเจ้าก็ล้มลงแทบพระบาทของพระองค์เหมือนกับคนที่ตายแล้ว แต่​พระองค์​ทรงแตะตัวข้าพเจ้าด้วยพระหัตถ์เบื้องขวา แล​้วตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นเบื้องต้นและเป็นเบื้องปลาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

17 เมื่อเห็นพระองค์ข้าพเจ้าก็ล้มลงแทบพระบาทเสมือนกับตายแล้ว จากนั้นพระองค์ทรงวางพระหัตถ์ขวาบนข้าพเจ้าและตรัสว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นเบื้องต้นและเบื้องปลาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

17 เมื่อ​ผม​เห็น​พระองค์ ผม​ก็​ล้มลง​แทบ​เท้า​ของ​พระองค์​เหมือนกับ​คนตาย พระองค์​วาง​มือขวา​แตะ​ลง​บน​ตัว​ผม​แล้ว​พูดว่า “ไม่ต้อง​กลัว เรา​คือ​จุด​เริ่มต้น​และ​จุดจบ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

17 เมื่อ​ข้าพเจ้า​เห็น​พระ​องค์ ข้าพเจ้า​ก็​หมอบ​ลง​ที่​แทบเท้า​ของ​พระ​องค์ อย่าง​คน​ตาย แล้ว​พระ​องค์​ก็​วาง​มือ​ขวา​บน​ตัว​ข้าพเจ้า และ​กล่าว​ว่า “อย่า​กลัว​เลย เรา​เป็น​เบื้อง​ต้น​และ​เบื้อง​ปลาย

Gade chapit la Kopi




วิวรณ์ 1:17
30 Referans Kwoze  

พระ​ยะ​โฮ​วา​กษัตริย์​ของ​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล, และ​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ของ​เขา, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ตรัส​ว่า: “เรา​เป็น​เบื้องต้น, และ​เรา​เป็น​เบื้องปลาย, และ​นอกจาก​เรา​ไม่​มี​เลย.


เรา​คือ​อา​ละฟา​และ​โอ​เมฆา, เป็น​เบื้องต้น​และ​เป็น​เบื้อง​ปลาย, เป็น​ผู้​เริ่ม​ต้น​และ​เป็น​ผู้​สุด​ท้าย


ใคร​หนอ​ได้​กระทำ​การ​นี้​ให้​สำเร็จ, และ​ประกาศ​ถึง​ชั่วอายุคน​ใน​เบื้องหน้า​ให้​รู้​ล่วงหน้า​แต่​เริ่มแรก? เรา, ยะโฮ​วา, คือ​ผู้​นั้น, เป็น​ผู้​ดำรง​อยู่​ใน​เวลา​แรก​เดิม, และ​ใน​เวลา​สุด​ปลาย


โอ​ยา​โคบ​และ​ยิศ​รา​เอล​ที่​เรา​ได้​เรียก​ไว้, จง​ฟัง​เรา​เถิด, เรา​เป็น​ผู้​นั้น, เรา​เป็น​เบื้องต้น​และ​เรา​เป็น​เบื้องปลาย​ด้วย.


“จง​เขียน​ฝาก​ไป​ยัง​ทูต​แห่ง​คริสตจักร​ที่​อยู่​เมือง​ซะ​มุ​ระ​นา​ว่า, “ท่าน​ผู้​เป็น​เบื้องต้น​และ​เบื้อง​ปลาย, ผู้​ถึง​ความ​ตาย​แล้ว และ​ยัง​คืน​ชีพ​มา​อีก กล่าว​ว่า,


และ​มี​แสงสว่าง​และ​แสงสว่าง​ซึ่ง​ล้อม​รูป​นั้น​ล้อมรอบ​รูป​นั้น​เหมือน​แสง​รุ้ง​อัน​อยู่​ใน​เมฆ​ใน​วัน​ฝน​ตก​นั้น. รัศมี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​มี​สัญฐาณ​ดูเหมือน​ดังนั้น, และ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​กำลัง​ดู​อยู่, ข้าพ​เจ้า​จึง​ซบ​หน้า​ลง​กับ​ดิน, และ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​เสียง​ตรัส


องค์​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​เป็นอยู่​เดี๋ยวนี้, ผู้​ได้​ทรง​เป็น​อยู่​ใน​กาล​ก่อน, และ​ผู้​จะ​ทรง​เป็นอยู่​เบื้อง​หน้า​นั้น. และ​ทรง​มี​มหิทธิ​ฤทธิ์​ทุก​ประการ กล่าว​ว่า, “เรา​เป็น​อา​ละฟา​และ​โอ​เมฆา.”


อย่า​กลัว​เลย, ด้วยว่า​เรา​อยู่​กับ​เจ้า, อย่า​ท้อใจ, เพราะ​เรา​เป็น​พระเจ้า​ของ​เจ้า, เรา​จะ​หนุน​กำลัง​เจ้า, เออ, เรา​จะ​ช่วย​เจ้า, เออ, เรา​จะ​ยก​ชู​เจ้า​ไว้​ด้วย​มือขวา​อัน​ชอบธรรม​ของ​เรา.


เมื่อ​เขา​พูด​เรื่องราว​เหล่านี้​แก่​ข้าพ​เจ้า​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ก็​ก้มหน้า​ดู​ดิน, นิ่ง​อั้น​อยู่.


ตรัส​ว่า, “สิ่ง​ซึ่ง​ท่าน​เห็น​จง​เขียน​เป็น​หนังสือ​ไว้ และ​ฝาก​ไป​ให้​คริสตจักร​ทั้ง​เจ็ด​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​อาเซีย คือ​ที่​เมือง​เอเฟ​โซ, และ​ที่​เมือง​ซะ​มุ​ระ​นา, และ​ที่​เมืองเป​ระฆา​โม. และ​ที่​เมือง​ธุ​อา​ไต​ระ, และ​ที่​เมือง​ซัร​ได, และ​ที่​เมืองฟี​ละเด็ล​ไฟอะ, และ​ที่​เมือง​ละ​โอ​ดี​ไกอะ.”


คน​ที่​เฝ้า​อยู่​นั้น​กลัว​ทูต​องค์​นั้น​จน​ตัว​สั่น, และ​เป็น​เหมือน​คน​ตาย.


เขา​จึง​พูด​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, ดานิเอลเอ๋ย, อย่า​กลัว​เลย​! เพราะว่า​ตั้งแต่​ท่าน​ได้​ตั้งอกตั้งใจ​อยาก​จะ​หา​ความ​รู้, และ​ได้​ถ่อม​กาย​ลง​ต่อ​พัก​ตร​พระเจ้า​ของ​ท่าน, คำ​ทูล​ขอ​ของ​ท่าน​ก็​ทรง​ได้ยิน​แล้ว, และ​ข้าพ​เจ้า​มา​นี้​ก็​เป็น​การ​ตอบ​คำอธิษฐาน​ของ​ท่าน.


โม​เซ​จึง​กล่าว​แก่​พล​ไพร่​ว่า, “อย่า​กลัว​เลย: เพราะว่า​พระเจ้า​เสด็จ​มา​เพื่อ​ทรง​ลองใจ​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, และ​เพื่อ​ความ​ยำเกรง​ต่อ​พระองค์​จะ​ได้​อยู่​ต่อหน้า​เจ้า, และ​พวก​เจ้า​จะ​ไม่​ทำบาป.”


โม​เซ​จึง​เตือน​พล​ไพร่​นั้น​ว่า, อย่า​กลัว​เลย, จง​ยืน​อยู่​นิ่งๆ จะ​ได้​เห็น​ความ​รอด​มา​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซึ่ง​พระองค์​จะ​ทรง​ประทาน​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ใน​วันนี้: ด้วย​ชาว​อาย​ฆุบ​โต​ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​ใน​วันนี้, ตั้งแต่​นี้​ต่อไป​จะ​ไม่​ได้​เห็น​อีก​เลย.


อยู่​มา​พระ​ดำรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​อับ​ราม​ด้วย​ความ​นิมิตต์​ว่า, “อับ​ราม​เอ๋ย, เจ้า​อย่า​กลัว​เลย: เรา​เป็น​โล่ห์​และ​เป็น​บำ​เห​น็จ​ใหญ่​ยิ่ง​ของ​เจ้า.”


เป​โตร​เหลียว​หลัง​เห็น​สาวก​คน​นั้น​ที่​พระ​เยซู​ทรง​รัก​ตาม​มา, คือ​สาวก​ที่​เอน​ตัว​ลง​ที่​พระ​ทรวง​ของ​พระ​องค์​เมื่อ​รับประทาน​อาหาร​อยู่​นั้น และ​ทูล​ถาม​ว่า, พระ​องค์​เจ้า​ข้า, ผู้​ที่​มอบ​พระ​องค์​นั้น​คือ​ผู้ใด?”


ที่​โต๊ะ​มี​สาวก​คน​หนึ่ง​ที่​พระ​เยซู​ทรง​รัก​เอน​กาย​ลง​ที่​พระ​ทรวง​ของ​พระ​องค์.


เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​แล้ว​ท้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ลั่น​สั่น, ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​สะท้าน​เพราะ​เสียง​นั้น, กะ​ดู​ก​กาย​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ผุพัง, แล​ใน​ตัว​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​สั่น​ระริก, แต่ทว่า​เมื่อ​พวก​คน​ที่​รบกวน​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​จึง​จะ​ได้​บัน​เทา​ทุกข์​ใน​วัน​แห่ง​ความ​ลำบาก​นั้น.


แล้ว​พระองค์​ตรัส​ต่อไป​อีก​ว่า, “เรา​เป็น​พระเจ้า​ของ​เจ้า: เรา​เป็น​พระเจ้า​ของ​อับ​รา​ฮาม, พระเจ้า​ของ​ยิศ​ฮา​ค, และ​พระเจ้า​ของ​ยา​โคบ.” โม​เซ​ก็​ซ่อน​หน้า; เพราะ​กลัว​ไม่​กล้า​แลดู​พระเจ้า.


ใน​ทันใด​นั้น​พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “จง​ชื่น​ใจ​เถิด, คือ​เรา​เอง, อย่า​กลัว​เลย.”


ทูต​สวรรค์​นั้น​จึง​กล่าว​แก่​หญิง​เหล่านั้น​ว่า, “อย่า​กลัว​เลย, เรา​รู้​แล้ว​ว่า พวก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มา​หา​พระ​เยซู​ซึ่ง​ถูก​ตรึง​ไว้​ที่​กางเขน


โยฮัน​คำนับ​มายัง​คริสตจักร​ทั้ง​เจ็ด​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​อาเซีย ขอให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้รับ​พระ​กรุณาธิคุณ​และ​สันติ​สุข, ซึ่ง​มา​จาก​พระ​องค์​ผู้​ทรง​สภาพ​อยู่​เดี๋ยวนี้, และ​ผู้​ได้​ทรง​สภาพ​อยู่​ใน​กาล​ก่อน, และ​ผู้​จะ​ทรง​สภาพ​อยู่​เบื้อง​หน้า​นั้น และ​จาก​วิญญาณ​ทั้ง​เจ็ด​นั้น​ที่​อยู่​ฉะเพาะ​พระ​ที่​นั่ง​ของ​พระ​องค์


พระองค์​ได้​ทรง​ล้อม​ข้าพ​เจ้า​ไว้​ทั้ง​ข้างหน้า​ข้างหลัง, และ​ทรง​วาง​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ไว้​บน​ข้าพ​เจ้า.


พระองค์​ได้​เคย​เขยิบ​เข้า​มา​ใกล้​ใน​วันที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​ร้องเรียก​พระองค์. พระองค์​ได้​เคย​ตรัส​ว่า, ‘ไม่​ต้อง​กลัว.’


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite