Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อาฤธโม 16:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 เป็น​การ​เล็กน้อย​หรือ, ที่​ท่าน​ได้​พา​เรา​ทั้ง​หลาย​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​ที่​ไหล​บริบูรณ์​ด้วย​น้ำนม​แล​น้ำผึ้ง​จะ​ให้​เรา​ตาย​เสีย​ใน​ป่า​นี้, เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​ตั้ง​ตัว​ขึ้น​เป็น​นาย​บังคับ​เรา​ทั้ง​หลาย​หรือ.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

13 การที่ท่านนำเราออกจากแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์เพื่อจะฆ่าเสียในถิ่นทุรกันดาร และเพื่อท่านจะเป็นเจ้านายเหนือเราด้วยนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยอยู่หรือ?

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 เป็นการเล็กน้อยอยู่หรือที่ท่านนำพวกเราจากแผ่นดิ​นที​่​มีน​้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบู​รณ​์ เพื่อจะฆ่าพวกเราเสียในถิ่นทุ​รก​ันดาร และท่านจะได้ตั้งตัวขึ้นเป็นเจ้านายเหนือพวกเราด้วย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 ที่ท่านพาเราออกมาจากดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เพื่อมาฆ่าในถิ่นกันดารนี้ยังไม่พอหรือ? และบัดนี้ยังอยากเป็นเจ้าเป็นนายเหนือพวกเราอีกหรือ?

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 แค่นี้​ยัง​ไม่​พอ​อีก​หรือ ที่​ท่าน​นำ​พวกเรา​ออก​มา​จาก​แผ่นดิน​ที่​อุดม​สมบูรณ์ เพื่อ​ให้​เรา​มา​ตาย​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้งนี้ แล้ว​ตอนนี้​ท่าน​ยัง​ทำ​ตัว​เป็น​เจ้านาย​เหนือ​พวกเรา​อีก

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 ถือ​เป็น​เรื่อง​เล็ก​น้อย​หรือ​อย่างไร​ที่​ท่าน​พา​พวก​เรา​ออก​มา​จาก​ดินแดน​อัน​อุดม​ด้วย​น้ำนม​และ​น้ำผึ้ง เพื่อ​จะ​ฆ่า​เรา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ท่าน​มา​ทำ​ตน​เป็น​เจ้านาย​เหนือ​พวก​เรา

Gade chapit la Kopi




อาฤธโม 16:13
19 Referans Kwoze  

โม​เซ​ผู้​นี้​ซึ่ง​ถูก​เขา​ปฏิเสธ​โดย​กล่าว​ว่า. ‘ใคร​ได้​ตั้ง​เจ้า​ให้​เป็น​ผู้ปกครอง​และ​ผู้​พิพากษา​พวก​เรา?’ โม​เซ​คน​นี้​แหละ​พระ​เจ้า​ทรง​ใช้​ให้​เป็น​ทั้ง​ผู้ปกครอง​และ​ผู้ช่วย​ให้​พ้น​ด้วย​มือ​ของ​ทูต​สวรรค์​ซึ่ง​ได้​ปรากฏ​แก่​ท่าน​ที่​พุ่ม​ไม้.


เรา​ระลึก​ถึง​ปลา​ที่​เรา​เคย​กิน​เป็น​บริบูรณ์​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, แล​แตงกวา​แตงโม แล​ใบ​กะ​เทียม แล​หัว​กะ​เทียม.


“พวก​ข้าพ​เจ้า​ใคร่​จะ​ได้​ตาย​เสีย​ด้วย​พระ​หัตถ์​พระ​ยะ​โฮ​วา​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, ขณะ​เมื่อ​อยู่​ใกล้​หม้อ​เนื้อ​อัน​ได้​รับประทาน​อาหาร​อิ่มหนำ; แต่​นี่​ท่าน​ทั้ง​สอง​กลับ​นำ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ออก​มา​ใน​ป่า​กันดาร​นี้, เพื่อ​จะ​ให้​อด​อาหาร​ตาย​เท่านั้น.”


เขา​ตอบ​ว่า, “ใคร​ได้​ตั้ง​เจ้า​ไว้​เป็น​เจ้านาย​และ​เป็น​ตระ​ลา​การ​ปกครอง​เรา? เจ้า​หมาย​จะ​ฆ่า​เรา, เหมือน​ได้​ฆ่า​ชนชาติ​อาย​ฆุบ​โต​นั้น​หรือ?” แล้ว​โม​เซ​ก็​กลัว, นึก​ว่า, “ความ​นั้น​ได้​ลือ​ไป​แล้ว​เป็นแน่.”


แต่​ชาว​เมือง​ชัง​ท่าน​ผู้​นั้น. จึง​ใช้​คน​ตาม. ไป​บอก​ท่าน​ว่า. ‘เรา​ไม่​ยอม​ให้​ผู้​นี้​ครอบ​ครอง​เรา.’


แล​บรรดา​พวก​ยิศรา​เอล​ได้​บ่น​ติ​เตียน​โม​เซ​แล​อา​โรน, คน​เหล่านั้น​ได้​ว่า​แก่​เขา​ว่า, ถ้า​พระ​เจ้า​ได้​ทำ​ให้​เรา​ตาย​ที่​ประเทศ​อาย​ฆุ​บโต​ดีกว่า, ถ้า​พระ​เจ้า​จะ​ให้​เรา​ตาย​ใน​ป่า​นี้​ก็​ดีกว่า​นี้​อีก.


ไพร่พล​ก็​กระหายน้ำ​ที่​ตำบล​นั้น, จึง​บ่น​ต่อ​โม​เซ​ว่า, “เหตุ​ไร​เล่า​ท่าน​จึง​พา​พวก​ข้าพ​เจ้า, ทั้ง​บุตร​และ​ฝูง​สัตว์, ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​เพื่อ​จะ​ให้​อด​น้ำตาย?”


ครั้น​ล่วง​มา​ช้านาน, กษัตริย์​อาย​ฆุบ​โต​ก็​สิ้น​พระ​ชนม์: ชาติ​ยิศ​รา​เอล​ก็​เศร้า​สะท้อน​ใจ​มาก, เพราะ​เหตุ​ที่​เป็น​ทาส, เขา​จึง​ร้อง​ไห้​คร่ำ​ครวญ​จน​เสียง​นั้น​ได้​ขึ้น​ไป​ถึง​พระเจ้า, ด้วยเหตุที่​เป็น​ทาส​นั้น.


กษัตริย์​ฟา​โร​จึง​รับสั่ง​แก่​ราษฎร​ทั้งปวง​ว่า, “บุตรชาย​ทุกคน​ที่​เกิด​มา​นั้น​จง​เอา​ไป​ทิ้ง​เสีย​ใน​แม่น้ำ; แต่​บุตรหญิง​ทุกคน​ให้​รอด​ชีวิต​อยู่.”


เหตุ​ฉะนั้น​เขา​จึง​ได้​ตั้ง​นายงาน​กะเกณฑ์​ชน​ชา​ติ​ยิศ​รา​เอล​ให้​ทำ​การงาน​อย่าง​ตรากตรำ. ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​จึง​ได้​สร้าง​เมือง​ปี​ธม​และ​เมือง​รา​อัมเซ็ศ, สำหรับ​เก็บ​ราชสมบัติ​ของ​กษัตริย์​ฟา​โร;


แล​ฝูง​คน​ที่​ติด​ปน​กัน​มา​กับ​เขา​ทั้ง​หลาย, ก็​หลง​โลภ​อาหาร​เป็น​กำลัง, แล​พวก​ยิศรา​เอลก็​กลับ​ร้องไห้​ว่า​ผู้ใด​จะ​เอา​เนื้อ​มา​ให้​เรา​กิน​อีก​เล่า,


เหตุ​ไฉน​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​พา​เรา​ออก​จาก​ประเทศ​นั้น​มา​ให้​ล้ม​ตาย​ด้วย​คม​กระบี่, แล​ลูก​เมีย​ของ​เรา​เป็น​ทาส​ชะเลย​เขา​เล่า, ที่​เรา​จะ​กลับไป​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​จะ​มิ​ดีกว่า​หรือ?


แล​โม​เซ​ให้​คน​ไป​เรียก​ดาธาน​แลอะ​บี​ราม​บุตรชาย​เอ​ลี​อาบ, แต่​เขา​ได้​ว่า​เรา​ไม่​ไป.


ที่​เจ้า​กินใน​ทุ่งนา​อัน​ดี, เจ้า​ทั้ง​หลาย​เห็น​ว่า​เป็น​การ​เล็กน้อย​หรือ, จึง​เหยียบย่ำ​ที่​เหลือ​ใน​ทุ่งนา​ทั้ง​หลาย​ด้วย​เท้า​ของ​เจ้า, และ​ที่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​กิน​น้ำ​อัน​ลึก​และ​ทำ​น้ำ​ที่​เหลือ​นั้น​ให้​ขุ่น​ด้วย​เท้า​ของ​เจ้า.


แต่​จะ​ได้​กิน​ครบ​เดือน​หนึ่ง​จน​เนื้อ​นั้น​ไหล​ออก​จมูก, จน​เป็น​ที่​เบื่อ​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย, เพราะว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​ประมาท​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซึ่ง​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน​ทั้ง​หลาย แล​ร้องไห้​ต่อ​พระองค์​ว่า, เหตุ​ไฉน​เรา​ได้​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​เล่า?”


แล​เขา​ก็​เล่า​ให้​โม​เซ​ฟัง​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ไป​ถึง​แผ่น​ดิน​เมือง​ที่​ท่าน​ได้​ใช้​ไป​แล้ว, แท้จริง​มี​น้ำนม​แล​น้ำผึ้ง​ไหล​เป็น​บริบูรณ์, แล​นี่​แหละ​คือ​ผลไม้​ที่​แผ่น​ดิน​นั้น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite