Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อาฤธโม 11:20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

20 แต่​จะ​ได้​กิน​ครบ​เดือน​หนึ่ง​จน​เนื้อ​นั้น​ไหล​ออก​จมูก, จน​เป็น​ที่​เบื่อ​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย, เพราะว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​ประมาท​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซึ่ง​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน​ทั้ง​หลาย แล​ร้องไห้​ต่อ​พระองค์​ว่า, เหตุ​ไฉน​เรา​ได้​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​เล่า?”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

20 แต่หนึ่งเดือนเต็มๆ จนเนื้อล้นมาทางรูจมูกของพวกท่าน จนท่านเอือมระอา เพราะท่านทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ประทับท่ามกลางพวกท่าน และร้องไห้เฉพาะพระพักตร์พระองค์กล่าวว่า “ทำไมเราจึงออกมาจากอียิปต์?” ’ ”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

20 แต่​หน​ึ่งเดือนเต็ม จนเนื้อจะล้นออกมาทางรู​จม​ูกของท่าน จนท่านเอื​อม เพราะท่านได้ทอดทิ้งพระเยโฮวาห์​ผู้​อยู่​ท่ามกลางท่านทั้งหลาย และได้​ร้องไห้​ต่อพระองค์​กล่าวว่า “ไฉนเราจึงได้ออกมาจากอียิปต์”’”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

20 แต่พวกเจ้าจะมีเนื้อกินหนึ่งเดือนเต็ม จนล้นออกมาทางจมูกจนเจ้าเอือม เพราะพวกเจ้าปฏิเสธ องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้อยู่ท่ามกลางพวกเจ้า และคร่ำครวญต่อพระองค์ว่า “ทำไมพวกเราต้องจากอียิปต์มา?” ’ ”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

20 แต่​ท่าน​จะ​ได้​กิน​ตลอด​ทั้งเดือน จน​มัน​ทะลัก​ออก​มา​ทาง​จมูก ท่าน​จะ​กิน​จน​ขยะแขยง​ไป​เลย มัน​จะ​เป็น​อย่างนี้ เพราะ​ท่าน​ปฏิเสธ​พระยาห์เวห์​ที่​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน และ​มา​ร้อง​คร่ำครวญ​ต่อหน้า​พระองค์​ว่า “ทำไม​เรา​ถึง​ต้อง​ออก​มา​จาก​อียิปต์​กัน”’”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

20 แต่​นาน​ถึง 1 เดือน​เต็ม​จน​ท่าน​เหม็น​เบื่อ​เอือม​ระอา เพราะ​ท่าน​ไม่​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​ท่าน และ​พวก​ท่าน​ยัง​มา​ร้อง​คร่ำครวญ​ต่อหน้า​พระ​องค์​ว่า “ทำไม​พวก​เรา​จึง​ได้​ออกมา​จาก​อียิปต์”’”

Gade chapit la Kopi




อาฤธโม 11:20
21 Referans Kwoze  

พระองค์​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​ตาม​คำ​ทูล​ขอ​ของ​เขา, แต่​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​ห่อ​เหี่ยว​ไป.


แล​เขา​ก็​พูด​ต่อสู้​พระ​เจ้า​แล​ต่อสู้​โม​เซ​ว่า, เหตุ​ไฉน​ท่าน​ได้​พา​เรา​ออก​จาก​ประเทศ​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, มา​ตาย​เสีย​ใน​ป่า​นี้​เพราะ​ไม่​มี​อาหาร​ไม่​มี​น้ำ, แล​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​ก็​เบื่อ​บาง​อาหาร​อัน​จืด​จาง​นี้.


วันนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เบื่อหน่าย​ละทิ้ง, พระเจ้า​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ท่าน, ผู้​ทรง​ช่วย​ให้​พ้น​จาก​บรรดา​ความ​ทุกข์​ลำบาก, ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​กราบ​ทูล​ขอ​ต่อ​พระองค์​ให้​ทรง​ตั้ง​กษัตริย์​ครอบครอง​พวก​ท่าน, บัดนี้​จง​มา​เฝ้า​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา, ตาม​ตระกูล​และ​ตาม​กองพัน.


เหตุ​ฉะนั้น​คน​ที่​ปัด​ทิ้ง​มิได้​ปัด​ทิ้ง​มนุษย์, แต่​ได้​ปัด​ทิ้ง​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​โปรด​ประทาน​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ของ​พระ​องค์​ให้​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย


ดูก่อน เจ้า​ทั้ง​หลาย​ผู้​ประมาท​หมิ่น เจ้า​จะ​ประหลาด​ใจ​และ​ถึง​พินาศ ด้วย​ว่า​เรา​กระทำ​การ​ใน​กาล​สมัย​ของ​เจ้า, แต่​แม้​มี​ผู้​มา​อธิบาย​ให้​เจ้า​ฟัง, เจ้า​ก็​ไม่​เชื่อ.”


โอ้​พวก​ปุโรหิต, คนดู​หมิ่น​นาม​ของ​เรา, ยะโฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​แก่​ท่าน​ว่า, “บุตร​ย่อม​นับถือ​บิดา, และ​บ่าว​ย่อม​กลัวเกรง​นาย, ถ้า​เรา​เป็น​บิดา​ความ​ยำเกรง​ต่อ​เรา​อยู่​ที่ไหน​กัน​เล่า? ถ้า​เรา​เป็น​นาย​ก็​ความ​คารวะ​ต่อ​เรา​อยู่​ที่ไหน​กัน​นะ?


คน​ที่​อิ่ม​แปล้​แล้ว, ถึง​รวง​ผึ้ง​ก็​เบื่อหน่าย; แต่​ฝ่าย​คน​หิว​นั้น, ถึง​ของ​ขม​ก็​เป็น​หวาน​ไป.


เหตุ​ฉะนั้น​กระบี่​จะ​คลาด​จาก​วงศ์​ของ​เจ้า​ต่อไป​เป็นนิตย์​หามิได้, ด้วย​เจ้า​ประมาท​ต่อ​เรา, เอา​ภรรยา​ของ​อู​รี​ยาชา​ติ​เฮ​ธ​มา​เป็น​ภรรยา​ของ​ตน.


เหตุ​ฉะนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล​ทรง​ตรัส​ไว้​ดังนี้​ว่า, ถึง​เรา​กล่าว​ไว้​แล้ว​ว่า​วงศ์​ของ​เจ้า, และ​วงศ์​บิดา​เจ้า, จะ​ดำเนิน​ต่อหน้า​เรา​เป็น​เนืองนิตย์: แต่​บัดนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ตรัส​ว่า ให้การ​นั้น​ห่างไกล​จาก​เรา, ด้วยว่า​ผู้​ที่​ให้​เรา​มี​เกียรติยศ​เรา​จะ​ให้​เกียรติยศ​แก่​ผู้​นั้น, แต่​ผู้​ที่​ประมาท​เรา, ผู้​นั้น​ต้อง​ดูถูก.


ฝ่าย​ยะ​โฮ​ซู​อะ​ได้​กล่าว​แก่​พล​ไพร่​ทั้ง​หลาย​ว่า, ดู​เถิด, หิน​นี้​จะ​เป็น​พะ​ยาน​ต่อ​เรา​ทั้ง​หลาย; เพราะ​หิน​ได้ยิน​บรรดา​พระ​ดำรัส​แห่ง​พระ​ยะโฮ​วา ซึ่ง​พระองค์​ทรง​ตรัส​แก่​พวกเรา: เหตุ​ฉะนี้​หิน​นั้น​จะ​เป็น​พะ​ยาน​ต่อ​ท่าน, เกลือก​ว่า​ท่าน​จะ​ปฏิเสธ​พระเจ้า​ของ​ท่าน​เสีย,


ครั้น​ถึง​เวลา​เย็น ฝูง​นก​กะ​ทา​ได้​บิน​มา​เต็มที่​พัก: ใน​เวลา​รุ่งเช้า​ก็​มี​น้ำค้าง​รอบ​ที่พัก​นั้น.


โม​เซ​ได้​กล่าว​ว่า, “ใน​เวลา​เย็น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ประทาน​เนื้อ​ให้​เจ้า​กิน, ใน​เวลา​เช้า​พวก​เจ้า​จะ​มี​อาหาร​กิน​อิ่ม; เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ทราบ​คำ​บ่น​ซึ่ง​เจ้า​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระองค์: เรา​ทั้ง​สอง​นี้​เป็น​ผู้ใด? พวก​เจ้า​มิได้​บ่น​ต่อว่า​เรา, แต่​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ต่างหาก.”


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่ได้​กิน​วัน​หนึ่ง​หรือ​สอง​วัน​หรือ​ห้า​วัน​หรือ​สิบ​วัน​หรือ​ยี่สิบ​วัน,


แล​โม​เซ​ทูล​ว่า คน​ทั้ง​หลาย​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ทหาร​ได้​หก​แสน​คน, แล​พระ​-​องค์​ได้​ว่า​เรา​จะ​ประทาน​เนื้อ​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​กิน​ครบ​เดือน​หนึ่ง.


“พวก​ข้าพ​เจ้า​ใคร่​จะ​ได้​ตาย​เสีย​ด้วย​พระ​หัตถ์​พระ​ยะ​โฮ​วา​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, ขณะ​เมื่อ​อยู่​ใกล้​หม้อ​เนื้อ​อัน​ได้​รับประทาน​อาหาร​อิ่มหนำ; แต่​นี่​ท่าน​ทั้ง​สอง​กลับ​นำ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ออก​มา​ใน​ป่า​กันดาร​นี้, เพื่อ​จะ​ให้​อด​อาหาร​ตาย​เท่านั้น.”


ข้าพ​เจ้า​จะ​เอา​เนื้อ​มา​แต่​ไหน​ให้​คน​เหล่านี้​ทั้งหมด​กิน​เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ร้องไห้​ต่อ​ข้าพ​เจ้า​ว่า, ขอ​เนื้อ​สัตว์​ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​กิน​เถิด,


เหตุ​ไฉน​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​พา​เรา​ออก​จาก​ประเทศ​นั้น​มา​ให้​ล้ม​ตาย​ด้วย​คม​กระบี่, แล​ลูก​เมีย​ของ​เรา​เป็น​ทาส​ชะเลย​เขา​เล่า, ที่​เรา​จะ​กลับไป​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​จะ​มิ​ดีกว่า​หรือ?


แล​เขา​ทั้ง​หลาย​พูด​แก่​กัน​แล​กัน​ว่า, ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​ตั้ง​คน​หนึ่ง​เป็น​นาย​ขึ้น, แล​ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​กลับไป​ยัง​ประเทศ​เมือง​อาย​ฆุบ​โต.


เป็น​การ​เล็กน้อย​หรือ, ที่​ท่าน​ได้​พา​เรา​ทั้ง​หลาย​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​ที่​ไหล​บริบูรณ์​ด้วย​น้ำนม​แล​น้ำผึ้ง​จะ​ให้​เรา​ตาย​เสีย​ใน​ป่า​นี้, เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​ตั้ง​ตัว​ขึ้น​เป็น​นาย​บังคับ​เรา​ทั้ง​หลาย​หรือ.


เหตุ​ไร​ท่าน​จึง​ได้​พา​พรรค​พวก​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ออกมา​ที่​ป่า​นี้​ให้​เรา​กับ​ฝูง​สัตว์​ของ​เรา​ตาย​เสีย​เล่า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite