Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




มีคาห์ 4:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 แต่​เมื่อ​ถึง​สมัย​สุดท้าย​นั้น, ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​จะ​ถูก​สถาปนา​ขึ้น​ให้​เท่าเทียม​กับ​ขุนเขา​สูง​ทั้ง​หลาย, แล้ว​จะ​ถูก​ยก​ชู​ขึ้น​ให้​สูง​เยี่ยม​เหนือ​ภูเขา​ทั้งมวล; ประชาชน​จะ​หลั่งไหล​ไป​ถึง​ที่นั่น.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 ในกาลภายหน้าจะเป็นดังนี้คือ ภูเขาแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จะถูกสถาปนาขึ้นเป็นที่สูงสุดของภูเขาทั้งหลาย และจะถูกยกขึ้นอยู่เหนือบรรดาเนินเขา และชนชาติทั้งหลายจะหลั่งไหลไปยังภูเขานั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 ในยุคหลังจะเป็นดังนี้ คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์จะถูกสถาปนาขึ้นให้สูงที่สุดในจำพวกภู​เขาทั้งหลาย และจะถูกยกขึ้นให้เหนือบรรดาเนินเขา ชนชาติ​ทั้งหลายจะหลั่งไหลเข้ามาหา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 ในบั้นปลาย ภูเขาที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งอยู่จะได้รับการสถาปนา ให้เป็นเอกในหมู่ภูเขาทั้งหลาย จะได้รับการเชิดชูเหนือบรรดาเนินเขา และชนชาติต่างๆ จะหลั่งไหลไปที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 แต่​ใน​วัน​ข้างหน้า​นั้น เนิน​ของ​วิหาร ของ​พระยาห์เวห์​จะ​ถูก​ก่อตั้ง​ขึ้น​ให้​เป็น​ยอด​สูงสุด​ของ​ภูเขา​ทั้งหมด มัน​จะ​ถูก​ยก​ขึ้น​สูง​เหนือ​เนิน​เขา​ทั้งหมด และ​คน​ทั้งหลาย​จะ​หลั่งไหล​กัน​ไป​ที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 เมื่อ​ถึง​ช่วง​เวลา​แห่ง​วาระ​สุด​ท้าย ภูเขา​ของ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จะ​ได้​รับ​การ​สถาปนา​เป็น​ภูเขา​สูง​ที่​สุด​ใน​บรรดา​เทือกเขา​ทั้ง​หลาย และ​จะ​ถูก​ยก​ขึ้น​อยู่​เหนือ​เนิน​เขา​ทั้ง​ปวง และ​บรรดา​ชน​ชาติ​จะ​พา​กัน​หลั่ง​ไหล​เข้า​ไป

Gade chapit la Kopi




มีคาห์ 4:1
53 Referans Kwoze  

คราว​นั้น​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ร้องเรียก​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ว่า​เป็น​พระที่นั่ง​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​จะ​ประชุม​กัน​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, ถึง​ที่​พระ​นาม​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, คือ​ถึง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​นั้น​เอง, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ดำเนิน​ตามใจ​ชั่ว​ราย​นั้น​อีก​เลย.


บรรดา​คน​ที่สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก​จะ​ระลึก​ถึง​และ​กลับ​มา​หา​พระ​ยะ​โฮ​วา; บรรดา​พงศ์พันธุ์​ทุก​ชาติ​จะ​เฝ้า​นมัสการ​พระองค์.


ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ดังนี้​ว่า​เรา​ได้​กลับ​ไป​ยัง​ซี​โอน​แล้ว, เรา​จะ​ตั้ง​อาศัย​ใน​ท่ามกลาง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​เขา​จะ​ร้องเรียก​ยะ​รู​ซา​เลม​ว่า​เมือง​แห่ง​ความจริง, แล​ภูเขา​แห่ง​ยะ​โฮ​วา​ว่า​ภูเขา​แห่ง​ความ​บริสุทธิ์.


ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, บรรดา​ชน​ประเทศ​ที่​พระองค์​ทรง​สร้าง​แล้ว​จะ​มา​เฝ้า​นมัสการ​ต่อ​พระองค์; และ​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์.


พระ​เจ้า​ได้​ตรัส​ว่า, “ใน​เวลา​ที่สุด​เรา​จะ​เท​ฤทธิ์​เดช​แห่ง​พระ​วิญญาณ​ของ​เรา​โปรด​ประทาน​แก่​มนุษย์​ทั้ง​ปวง บุตรา​บุตรี​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​กล่าว​คำ​พยากรณ์, คน​หนุ่ม​ของ​ท่าน​จะ​เห็น​นิมิตต์, และ​คน​แก่​จะ​ฝัน​เห็น


ภายหลัง​พวก​ยิศ​รา​เอล​จะ​กลับ​มา​แสวงหา​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​และ​ดา​วิด​กษัตริย์​ของ​เขา, และ​เวลา​ใน​ที่สุด​ปลาย​เขา​จะ​เขา​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​โมทนา​พระ​คุณความดี​ของ​พระองค์​ด้วย​ความ​ยำเกรง.”


นี่แหละ​คือ​สัณฐาน​ของ​วิหาร​นั้น, เขตต์แดน​ทั้งปวง​ล้อมรอบ​ทั่ว​บน​ยอก​ภูเขา​ก็​เป็น​บริสุทธิ์​อัน​ยิ่ง, นี่แหละ​คือ​สัณฐาน​แห่ง​วิหาร​นั้น.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ต่อไป​อีก​ว่า, “ด้วยว่า​ตั้งแต่​ตะวันออก​จน​จด​ตะวันตก, นาม​ของ​เรา​จะ​เป็นใหญ่​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง, และ​เขา​จะ​เผา​เครื่อง​หอม​และ​ถวาย​เครื่องบูชา​อัน​บริสุทธิ์​แก่​นาม​ของ​เรา​ใน​ทุก​ตำบล, เพราะ​นาม​ของ​เรา​เป็นใหญ่​ใน​ประเทศ​ทั้งปวง.


ณ วัน​นั้น​จะ​มี​เมือง​เป็น​อัน​มาก​มา​เข้า​ฝักฝ่าย​ข้าง​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​จะ​เป็น​สำหรับ​ชน​เมือง​แห่ง​เรา, แล​เรา​จะ​ตั้งอยู่​ใน​ท่ามกลาง​แห่ง​เขา​ทั้ง​หลาย, แล​ท่าน​จะ​ได้​รู้​สำนึก​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ใช้​เรา​ให้​มา​ถึง​ท่าน.


จง​ขยาย​กะ​โจม​ของ​เจ้า​ให้​เขือ​งอ​อก​ไป, จง​จัด​ม่าน​ใน​บ้าน​ของ​เจ้า​ให้​กว้าง​ออก​ไป​โดย​ไม่​จำกัด, จง​ต่อ​เชือก​กะ​โจม​ของ​เจ้า​ให้​ยาว​ออก​ไป, และ​จง​ปักหลัก​กะ​โจม​ไว้​ให้​แน่น​ขึ้น!


ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​บัลลังก์​หลาย​บัลลังก์, และ​มี​ผู้​ทั้ง​บน​บัลลังก์​นั้น และ​ทรง​มอบ​การ​พิพากษา​ไว้​แก่​ผู้​เหล่านั้น และ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​วิญญาณ​จิตต์​ของ​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​ถูก​ตัด​ศีรษะ​มาแล้ว​เพราะ​เป็น​พะยาน​ฝ่าย​พระ​เยซู, และ​เพราะ​พระ​คำ​ของ​พระ​เจ้า, คือ​ผู้​ที่​ไม่ได้​บูชา​สัตว์​ร้าย​นั้น​หรือ​รูป​ของ​มัน, หรือไม่​ได้รับ​รอย​สัก​ของ​บัน​ไว้​ที่​หน้าผาก​หรือ​ที่​มือ​ของ​เขา และ​เขา​ทั้ง​ปวง​นั้น​ได้​ดำรง​ชีพ​อยู่ และ​ได้​ครอบ​ครอง​กับ​พระ​คริสต์​จน​สิ้น​พัน​ปี.


ครั้น​ทูต​สวรรค์​องค์​ที่​เจ็ด​เป่า​แตร​แล้ว, มี​มาก​เสียง​กล่าว​ขึ้น​ดังๆ ใน​สวรรค์​ว่า, “บรรดา​แผ่น​ดิน​แห่ง​พิภพ​นี้​ก็​กลายเป็น​อาณาจักร​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​เรา, และ​ของ​พระ​คริสต์​ของ​พระ​องค์ และ​พระ​องค์​จะ​ทรง​ครอบ​ครอง​อยู่​สืบๆ ไป​เป็น​นิตย์.”


แต่​ใน​คราว​ที่​สุด​นี้​ได้​ตรัส​แก่​เรา​ทาง​พระ​บุตร. พระ​บุตร​นั้น​พระ​องค์​ได้​ทรง​ตั้ง​ไว้​เป็น​ผู้​รับ​สิ่ง​ทั้ง​ปวง​เป็น​มฤดก, และ​โดย​พระ​บุตร​นั้น​พระ​องค์​ได้​ทรง​สร้าง​โลก​ทั้ง​หลาย.


ครั้น​แล้ว​อาณาจักร​และ​เกียรติยศ, รัชช, และ​อำนาจ​ราช​ศักดิ์​แห่ง​รัฏฐ​ทั้งปวง​ทั่ว​ใต้​ฟ้า​จะ​ถูก​มอบ​ไว้​แก่​เหล่า​ผู้บริสุทธิ์​ของ​พระ​ผู้​สูงสุด​นั้น: อาณาจักร​ของ​เขา​เป็น​อาณาจักร​ถาวร, และ​รัฏฐ​ทั้งปวง​จะ​รับใช้​เละ​เชื่อฟัง​เขา.’


ใน​สมัย​เมื่อ​กษัตริย์​เหล่านั้น​กำลัง​เสวย​ราชย์​อยู่, พระเจ้า​แห่ง​สรวงสวรรค์​จะ​ทรง​ตั้ง​อาณาจักร​อัน​หนึ่ง​ขึ้น, ซึ่ง​จะ​ไม่​มี​วัน​ทำลาย​เสีย​ได้, หรือ​ผู้ใด​จะ​ชิง​เอา​อาณาจักร​นี้​ไป​ก็​หา​ได้​ไม่; แต่​อาณาจักร​นี้​จะ​ทำลาย​อาณาจักร​อื่นๆ ลง​ให้​ย่อยยับ​และ​เผาผลาญ​เสีย​สิ้น, และ​อาณาจักร​นี้​จะ​ดำรง​อยู่​เป็น​นิจ.


พระองค์​ตรัส​ดังนี้: “การ​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​เรา​นั้น, ถ้า​เพียงแต่​ฟื้น​ตระกูล​ของ​ยา​โคบ​ขึ้น, และ​นำ​ชนชาติ​ยศ​รา​เอล​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​กลับคืน​มา​เท่านั้น, ก็​ดู​เป็น​การ​เล็กน้อย​เกิน​ไป, ดังนั้น​เรา​จึง​จะ​ตั้ง​เจ้า​ให้​เป็น​ดวง​สว่าง​แก่​ประชาชาติ, เพื่อ​ความ​รอด​ของ​เรา​จะ​ได้​แผ่​ไป​ถึง​กะ​ทั่ง​ปลาย​พิภพ​โลก.”


โอ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า, ใคร​ผู้ใด​จะ​ไม่​เกรง​กลัว​พระ​องค์, และ​จะ​ไม่​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์​เล่า? เพราะว่า​พระ​องค์​ผู้​เดียว​ทรง​เป็น​ผู้​บริสุทธิ์ ด้วย​ว่า​ประเทศ​ทั้ง​ปวง​จะ​มา​บูชา​ฉะเพาะ​พระ​พักตร​พระ​องค์ เพราะว่า​กิจการ​อัน​ยุตติธรรม​ของ​พระ​องค์​ทรง​ปรากฏ​แจ้ง​อยู่​แล้ว.”


เพราะฉะนั้น​เพราะ​เห็นแก่​เจ้า​นิคม​ซี​โอน​จะ​ถูก​ไถ​เหมือน​ไถนา, และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​กลับ​เป็น​เนื้อ​นา​ที่​ไถ​แล้ว, และ​ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​จะ​กลาย​เป็น​ป่าไม้​สูง


แต่​เหล่า​ผู้บริสุทธิ์​ของ​พระเจ้า​ผู้​สูงสุด​นั้น​จะ​รับ​มอบ​อาณาจักร​นั้น​ไว้​เป็น​นิจ, คือ​เป็น​นิจ​ชั่ว​กัป​ป​ชั่ว​กัลป์,’


แล้ว​ผู้​นั้น​ได้​รับ​มอบ​รัชช, และ​เกียรติยศ​และ​อาณาจักร, เพื่อ​ทุก​ประเทศ​ทุก​ชาติ​ทุก​ภาษา​จะ​ได้​ปฏิบัติ​ท่าน. รัชชของ​ท่าน​ดำรง​อยู่​เป็น​นิจ, ไม่​มี​วัน​สิ้นสุด, และ​อาณาจักร​ของ​ท่าน​ไม่​รู้จัก​ล่มจม


แล้ว​เหล็ก, ดิน, ทองเหลือง, เงิน​และ​ทองคำ​ก็​แตกหัก​เป็น​ท่อนๆ ไป​ตาม​กัน, และ​กลาย​เป็น​เหมือน​แกลบ​บน​ลาน​ข้าว​ใน​ฤดู​ร้อน​ถูก​ลม​พัด​ปลิว​พัง​ไป​จน​หา​ร่องรอย​มัน​ก็​ไม่​พบ; ส่วน​หิน​ก้อน​นั้น​ซึ่ง​ได้​กระทบ​รูป​ก็ได้​ขยาย​ตัว​โต​ขึ้น​ไป​เป็น​ขุนเขา​ครอบ​เต็ม​พิภพ.


แต่​ยัง​มี​พระเจ้า​อยู่​องค์​หนึ่ง​สถิต​อยู่​ใน​สรวงสวรรค์, ผู้​ทรง​สำแดง​เรื่อง​ลับ​ลึก​ให้​ประจักษ์แจ้ง​ได้, และ​พระองค์​นั้น​ก็​ทรง​สำแดง​การ​ซึ่ง​จะ​บังเกิด​ขึ้น​ใน​ภายหน้า​ให้​ราชา​นะ​บูคัศเนซัร​รู้. พระ​สุบิน​ของ​ฝ่าพระบาท​และ​นิมิตต์​ซึ่ง​ผุด​ขึ้น​ใน​พระ​เศียร​เมื่อ​บรรทม​อยู่​นั้น​เป็น​ดังนี้:


พระองค์​ได้​นำ​ข้าพ​เจ้า​โดย​นิมิตต์ต่างๆ ของ​พระเจ้า​ไป​ถึง​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล, และ​วาง​ข้าพ​เจ้า​ลง​ที่​ภูเขา​อัน​สูงสุด, และ​บน​ภูเขา​นั้น​มี​สัณฐาน​เรือน​ดุจ​เมือง​อยู่​ใน​ทิศใต้.


และ​ท่าน​จะ​ขึ้น​มา​ดุจ​เมฆ​เหนือ​ยิศ​รา​เอล​ผู้​พล​ไพร่​ของ​เรา, เพื่อ​จะ​ปกคลุม​แผ่น​ดิน​นั้น (สิ่ง​นี้) จะ​เกิด​ใน​วัน​ทั้ง​หลาย​ที่สุด, ที่​เรา​จะ​นำ​ท่าน​มา​ต่อสู้​แผ่น​ดิน​ของ​เรา, เพื่อ​นานา​ประเทศ​จะ​ได้​รู้จัก​เรา, ขณะ​เรา​ทำ​ตัว​เรา​ให้​เป็น​ที่​นับถือ​ใน​เจ้า, โอ้​โฆฆ, ต่อตา​เขา​ทั้ง​หลาย.


ถึงกระนั้น​เรา​จะ​นำ​คน​ชะ​เลย​แห่ง​โม​อาบ​กลับ​มา​ใน​วัน​เดือน​ทั้ง​หลาย​ที่สุด​ปลาย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส. ความ​ที่​พิพากษา​โม​อาบ​มา​แต่เพียง​นี้


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็นกำลัง​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล​เป็น​ป้อม​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล​เป็น​ที่พึ่ง​อาศัย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ใน​วัน​ความ​ทุกข์ยาก, นานา​ประเทศ​จะ​มา​หา​พระองค์​แต่​สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก, แล​เขา​จะ​บอก​วา, แท้จริง​ปู่ย่าตายาย​ของ​พวกเรา​ได้​มฤ​ดก​ความ​มุสา​ต่างๆ,แล​ความ​เปล่า, แล​ลัทธิ​ต่างๆ ที่​หา​มี​ประโยชน์​ไม่.


เรา​จะ​ว่า​แก่​ทิศเหนือ​ว่า, ‘จง​ปล่อย​เขา​เถอะ!’ และ​ว่า​แก่​ทิศใต้​ว่า, ‘อย่า​หน่วงเหนี่ยว​เขา​ไว้​เลย, จง​นำ​บุ​ตรา​ของ​เรา​มา​แต่ไกล, และ​บุตร​ของ​เรา​จาก​สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก;


และ​อยู่​มา​ครั้น​ถึง​วัน​นั้น, จะ​มี​ผู้​เป่าแตร​ใหญ่; และ​คน​เหล่านั้น​ที่​ถูก​จวน​จะ​พินาศ​ใน​ประเทศ​อะซู​ระ, และ​คน​เหล่านั้น​ที่​ถูก​เนรเทศ​ไป​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, จะ​นมัสการ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ที่​ภูเขา​อัน​บริสุทธิ์ ณ กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม


ไพร่พล​ของ​ท่าน​เต็มใจ​สมัคร​จัด​ขบวน​แห่​อัน​ประดับ​ด้วย​เครื่อง​บริสุทธิ์​ใน​วันที่​แสดง​ฤทธิ์เดช​ของ​ท่าน: แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​พรรคพวก​ชายหนุ่ม​ดุจ​น้ำค้าง, ออก​มา​จาก​ครรภ์​แห่ง​แสง​อรุณ.


ไม้​ธาร​พระ​กร​จะ​ไม่​ขาด​ไป​จาก​ยูดา, หรือ​ผู้ปกครอง​จาก​พงศ์พันธุ์​ของ​เขา​กว่า​ซี​โล​จะ​มา; ชน​ชาว​ประเทศ​ต่างๆ จะ​เชื่อฟัง​ผู้​นั้น.


ยา​โคบ​จึง​เรียก​บุตร​ของ​ตน​มา​สั่ง​ว่า, “ให้​พวก​เจ้า​ประชุม​พร้อมกัน, เพื่อ​เรา​จะ​ได้​บอก​เหตุ​ที่​จะ​บังเกิด​แก่​เจ้า​ใน​เวลา​ภายหน้า.


จง​รู้​ข้อ​นี้​ก่อน​คือ​ว่า, ใน​เวลา​วัน​สุด​ท้าย​คน​ประมาท​หมิ่น​จะ​บังเกิด​ขึ้น และ​ประพฤติ​ตามใจ​ปรารถนา​ของ​ตน,


แล้ว​ก็​มา​ให้​ความ​สว่าง​อก​สว่าง​ใจ​แก่​ท่าน​ใน​เรื่อง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​แก่​ชน​ร่วมชาติ​ของ​ท่าน​ใน​ระยะ​เวลา​เบื้องปลาย; เพราะว่า​นิมิตต์​นั้น​ยัง​อีก​หลาย​วัน​กว่า​จะ​เกิด​ขึ้น.”


จน​กะ​ทั่ง​ผู้​ทรง​พระชนม์​อยู่​แต่​เบื้อง​บรรพ์​ได้​เสด็จ​มา, และ​ตั้ง​ศาล​พิจารณา​ตัดสิน​มอบ​รัชช​ให้แก่​เหล่า​ผู้บริสุทธิ์​แห่ง​พระเจ้า​ผู้​สูงสุด​นั้น, แล้ว​เวลา​ที่​เหล่า​ผู้บริสุทธิ์​จะ​ได้​อาณาจักร​เป็น​กรรมสิทธิ์​ก็​มา​ถึง.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็นใหญ่​เลิศ, เป็น​ผู้​ที่​สมควร​จะ​ได้​ความ​สรรเสริญ​ยิ่ง, ใน​พระ​มหานคร​ของ​พระเจ้า​แห่ง​พวก​ข้าพ​เจ้า, ใน​ภูเขา​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์.


เรา​จะ​พา​เขา​ทั้ง​หลาย​มา​ยัง​ภูเขา​บริสุทธิ์​ของ​เรา, และ​จะ​ทำ​ให้​เขา​ชื่นบาน​ใน​พลับพลา​อธิษฐาน​ของ​เรา; เครื่องบูชา​เผา​และ​เครื่อง​สัก​การ​บูชา​ของ​เขา​จะ​ถูก​ต้อนรับ​ไว้​บน​แท่น​บูชา​ของ​เรา, เพราะว่า​พลับพลา​ของ​เรา​จะ​ถูก​เรียก​ว่า​เป็น​พลับพลา​สำหรับ​อธิษฐาน​ของ​ประชาชน​ทั้งหมด.”


มิ​คฆา​เป็น​ชาวเมือง​โมรี, ได้​ทำนาย​ความใน​คราว​ฮิศคี​ยา​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, แล​ได้​บอก​แก่​ไพร่พล​เมือง​ยะฮูดา​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เมือง​ซี​โอน​จะ​ต้อง​ไถ​ดุจ​ไถนา, แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​ต้อง​เป็น​กองๆ, แล​บน​ภูเขา​ที่​ตั้ง​พระ​วิหาร​นั้น​จะ​กลับ​เป็น​ที่​เหมือน​ที่​สูง​แห่ง​ป่าดง.


เหตุ​ฉะนี้​เขา​ทั้งปวง​จะ​มา​แล​ร้องเพลง​ใน​ที่​สูงสุด​แห่ง​เมือง​ซี​โอน, แล​เขา​จะ​ไหล​รวม​วัน​มา​ถึง​ที่​ความ​ดี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เพราะ​ข้าวสาลี, แล​น้ำ​องุ่น แล​ด้วย​น้ำมัน, แล​ด้วย​ฝูง​สัตว์​หนุ่มๆ ต่างๆ, แล​ด้วย​ฝูง​โค, แล​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ดุจ​สวน​ที่​มี​น้ำ​รด, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​มี​ความ​ทุกข์​อีก​เลย.


แผ่น​ดิน​เมือง​จะ​กลาย​เป็น​ที่ราบ​เตียน​เหมือน​ที่ราบ​เตียน​ใน​ระหว่าง​เมือง​ฆิ​ปะ​อา​กับ​เมือง​ริ​โม​น​ข้าง​ทิศใต้​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​แผ่น​ดิน​จะ​ต้อง​ยก​ขึ้น​แล​ตั้งอยู่​ใน​ที่​ของ​เขา, ตั้งแต่​ประตู​แห่ง​เบน​ยา​มิ​น​ถึง​ประตู​ที่​หนึ่ง​ซึ่ง​อยู่​ริม​มุม, แล​ตั้งแต่​หอ​รบ​ฮะ​นันเอล​จนถึง​ที่​โรง​หีบ​น้ำ​องุ่น​แห่ง​มหากษัตริย์.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite