มิคฆาเป็นชาวเมืองโมรี, ได้ทำนายความในคราวฮิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, แลได้บอกแก่ไพร่พลเมืองยะฮูดาว่า, พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสดังนี้ว่า, เมืองซีโอนจะต้องไถดุจไถนา, แลเมืองยะรูซาเลมจะต้องเป็นกองๆ, แลบนภูเขาที่ตั้งพระวิหารนั้นจะกลับเป็นที่เหมือนที่สูงแห่งป่าดง.
มีคาห์ 1:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระคำแห่งพระยะโฮวาที่มาถึงมีคาชาวเมืองโมเรเซ็ธ, ในรัชชกาลแห่งโยธาม, อาฮาศและฮิศคียา, กษัตริย์แห่งประเทศยะฮูดา, ซึ่งท่านได้เห็นทางนิมิตต์ในเหตุการณ์อันเกี่ยวข้องกับกรุงซะมาเรียและกรุงยะรูซาเลม Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน1 พระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งมาถึงมีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับกรุงสะมาเรียและกรุงเยรูซาเล็ม Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ที่มาถึงมีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งประเทศยูดาห์ ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย1 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงมีคาห์แห่งโมเรเชทในรัชกาลกษัตริย์โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ ต่อไปนี้คือนิมิตที่มีคาห์เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย1 มีคาห์ชาวเมืองโมเรเชทได้รับข่าวสารนี้จากพระยาห์เวห์ ในช่วงสมัยที่โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ เป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์ นี่คือข่าวสารที่มีคาห์เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)1 คำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้ามาถึงมีคาห์แห่งโมเรเชท ในรัชสมัยโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ บรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ ท่านเห็นภาพนิมิตเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม Gade chapit la |
มีคาห์ 1:1
27 Referans Kwoze
นิมิตต์ซึ่งยะซายาบุตรของอาโมสได้เห็นเกี่ยวกับยะฮูดาและยะรูซาเลมในรัชชกาลของกษัตริย์อุซียา, กษัตริย์โยธาม, กษัตริย์อาฮาศ, และกษัตริย์ฮิศคียาผู้ครองประเทศยะฮูดา พระยะโฮวาได้ตรัสแล้วว่า, “โอฟ้าสวรรค์ทั้งหลาย, จงฟัง, โอ้แผ่นดินโลก, จงเงี่ยหูสดับเถิด; เราได้บำรุงเลี้ยงและได้ประคบประหงมบรรดาบุตรให้วัฒนาขึ้น, แต่บุตรเหล่านั้นได้ทรยศต่อเรา. โคผู้ยังรู้จักเจ้าของของมัน, และสัตว์ลายังรู้จักรางหญ้าของเจ้าของ: แต่พวกยิศราเอลนั้นหาได้รู้จักอย่างนั้นไม่, พลเมืองของเรานั้นมิได้ใช้ความคิดตรึกตรอง.” เออ, ประเทศที่เต็มไปด้วยบาป, พลเมืองที่เพียบไปด้วยอสัตย์อธรรม, เป็นว่านเครือของผู้กระทำชั่ว, เป็นลูกหลานที่ประกอบการคดโกง: เขาทั้งหลายเหล่านั้นได้ละทิ้งพระยะโฮวาเสีย, และได้หมิ่นประมาทองค์บริสุทธิ์ของพวกยิศราเอล, เขาทั้งหลายได้เหินห่างและก้าวถอยหลังไป. ทำไมเจ้าทั้งหลายยังขืนทรยศต่อไป? แล้วก็ต้องถูกเฆี่ยนตีมากขึ้น: ทั้งศีรษะก็เจ็บไปทั่ว, และทั้งใจก็ละเหี่ยม่อยไป. ตั้งแต่ฝ่าเท้าขึ้นไปตลอดกะทั่งศีรษะไม่มีที่ปกติเลย; มีแต่บาดแผลและรอยฟกช้ำ, และรอยแผลเฆี่ยน: แผลเหล่านั้นมิได้ปิดไว้, หรือมิได้พันไว้, หรือมิได้ใส่น้ำมันให้เนื้อนิ่มเลย. ประเทศของเจ้าก็ร้างเปล่า, นครของเจ้าก็ถูกเผาผลาญ: ส่วนดินแดนของเจ้านั้นคนต่างชาติก็กลืนกินเสียต่อหน้าเจ้า, และมันก็ร้างไป, เหมือนกับว่าคนต่างชาติ-ได้ทำลายมันเสีย. ส่วนลูกหญิงของกรุงซีโอนนั้นถูกละไว้เหมือนอย่างห้างสวนในสวนองุ่น, และเหมือนกับกะท่อมในไร่แตงกวา, และเหมือนกับเมืองที่ถูกล้อมไว้. ถ้าหากพระยะโฮวาจอมพลโยธามิไดละเว้นเราซึ่งเป็นหน่วยน้อยนั้นเสีย, เราก็จะเป็นเหมือนอย่างเมืองซะโดม, และเป็นเหมือนอย่างเมืองอะโมรา ดูกรท่านผู้ครองเมืองซะโดม, จงสดับฟังคำตรัสของพระยะโฮวา; ดูกรชนชาวอะโมรา, จงเอียงหูฟังพระบัญชาของพระเจ้าของพวกเราเถิด. พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, “เครื่องบูชาเผามากมายก่ายกองของเจ้าจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เรา? เราเบื่อเครื่องบูชาเผาแกะตัวผู้, และมันข้นแห่งสัตว์เลี้ยง; และมิได้ชื่นใจในโลหิตแห่งลูกโคผู้, หรือของลูกแกะ, หรือของแพะผู้. เมื่อเจ้ามาปรากฏตัวต่อหน้าเรานั้น, ใครได้ขอร้องให้เจ้าเหยียบเข้ามาในสำนักของเรา? อย่าได้นำเครื่องบูชาสัตว์อันขาดจิตต์เคารพมาอีกเลย; กลิ่นเครื่องบูชาจะเพิ่มความสะอิดสะเอียนแก่เรามากขึ้น; ในสมัยประชุมประจำเดือนแรกเดือนขึ้น, วันซะบาโตและสมัยประชุมประจำปี, เราไม่ชอบใจเลยแม้ถึงการที่ประชุมนมัสการอย่างพิเศษนั้น, ก็เป็นการอสัตย์อธรรม. วันถือเทศกาลแรกเดือนขึ้น, วันถือพิธีต่างๆ ที่ได้กำหนดไว้ของเจ้านั้นเราเกลียดชังนัก; ลัทธิเหล่านั้นเป็นภาระรุงรังแก่เรา, เราเบื่อหน่ายที่จะทนแบกต่อไปแล้ว. แลเมื่อเจ้าทั้งหลายชูมือกางขึ้น, เราจะเมินหน้าเสียจากพวกเจ้า: เออ, เมื่อเจ้าอธิษฐานมากมายหลายหน, เราจะไม่ฟัง: ด้วยมือของพวกเจ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิต. ล้างเสียเถอะ, จงชำระตัวเสียให้สะอาดหมดจด; เจ้าจงเลิกทำการชั่วและกำจัดมันเสียให้พ้นจากสายตาของเรา; จงงดกระทำชั่วเสียทีเดียว; จงฝึกหัดกระทำการดี; จงแสวงหาที่จะให้ความยุตติธรรม, จงขัดขวางการกระทำของผู้ข่มเหง, จงให้ความยุตติธรรมแก่ลูกกำพร้า, จงเป็นปากเสียงให้แก่หญิงม่าย.” พระยะโฮวาตรัสว่า, “มาเถิด, ให้เรามาหารือตกลงกันเสียให้เด็ดขาด: แม้บาปของเจ้าจะแดงเป็นเหมือนสีที่แดงก่ำบาปนั้นก็อาจจะกลับกลายเป็นสีขาวเหมือนอย่างหิมะ; แม้บาปของเจ้าจะแดงเป็นเหมือนสีที่แดงเข้ม, บาปนั้นก็อาจจะขาวเหมือนอย่างขนแกะ. ถ้าเจ้าสมัครใจเชื่อฟัง, เจ้าก็จะได้เก็บกินผลแห่งแผ่นดินอย่างบริบูรณ์: แต่ถ้าเจ้าไม่ยอม, และยังทรยศอยู่, เจ้าก็จะต้องเป็นเหยื่อแห่งคมดาบ:” เพราะพระโอษฐ์ของพระยะโฮวาได้ตรัสดังนั้น เมืองที่สัตย์ซื่อยังมากลายเป็นเมืองหญิงนอกใจไปได้! เมืองนั้นเคยเต็มด้วยความยุตติธรรม; ความชอบธรรมเคยได้ดำรงอยู่ในเมืองนั้น; แต่มาบัดนี้กลายเป็นเมืองของนักฆาตกรรม. เนื้อเงินก็กลายเป็นขี้เงินไปแล้ว, เหล้าองุ่นของเจ้านั้นก็ถูกปนด้วยน้ำท่า: ผู้ครองเมืองของเจ้าแต่หาครองตัวของเขาเองได้ไม่, และกลับไปเป็นมิตรของพวกโจร: ต่างก็ชอบกินสินบน, และเสาะหาสินจ้างเขาไม่ให้ความยุตติธรรมแก่ลูกกำพร้าและไม่นำพาต่อคดีของหญิงม่าย ดังนั้นพระยะโฮวาจอมพลโยธาทั้งหลาย, องค์ผู้ใหญ่ยิ่งสูงสุดของชาติยิศราเอลตรัสว่า, “อ้า, เราจะปลีกตัวออกจากศัตรูของเรา, และจะแก้แค้นปัจจามิตรของเรา. เราจะวางมือของเราลงบนเจ้า, และเราจะถลุงขี้แร่ออกจากเจ้าเสียให้บริสุทธิ์, และกำจัดการเจือปนของเจ้าออกเสียให้หมดสิ้นไป; เราจะกลับตั้งผู้พิพากษาของเจ้าให้คงตำแหน่งเดิมและตั้งคณะที่ปรึกษาของเจ้าไว้เหมือนแต่แรกแต่นั้นไปเจ้าจะถูกขนานนามว่าเป็นนครแห่งความชอบธรรม, และสัตย์ซื่อ. กรุงซีโอนจะถูกไถ่ออกมาด้วยความยุตติธรรม, และพลเมืองที่กลับใจนั้นจะรอดพ้นด้วยความชอบธรรม. ผู้ล่วงบัญญัติและคนบาปจะพินาศไปด้วยกับและเขาทั้งหลายที่ละทิ้งพระยะโฮวานั้นจะมอดม้วยไป. แล้วเขาจะอับอายขายหน้าเพราะต้นโอ๊คศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเขาเคยพึ่งใจมาแต่ก่อน, และเจ้าจะขวยเขินต่อหมู่ไม้ที่เจ้าเลือกไว้เคารพบูชา. เพราะเจ้าจะเป็นดุจต้นโอ๊คที่เหี่ยวแห้ง, และดุจหมู่ไม้ที่ไม่มีน้ำหล่อเลี้ยง. และผู้ที่เข้มแข็งก็จะเป็นเหมือนอย่างขุยป่านและรูปเคารพที่เขาทำขึ้นก็จะเปรียบเหมือนประกายไฟ, และทั้งสองอย่างก็จะเผาผลาญไปด้วยกัน, และไม่มีใครจะดับเสียได้
พระคำแห่งพระยะโฮวาที่มาถึงโฮเซอาบุตรของบะเอรีในรัชชกาลแห่งอุซียา, โยธาม, อาฮาศและฮิศคียากษัตริย์แห่งประเทศยะฮูดา, และในรัชชกาลของยาราบะอามบุตรของโยอาศกษัตริย์แห่งประเทศยิศราเอล เริ่มแรกที่พระยะโฮวาได้ตรัสโดยปากของโฮเซอานั้น, พระยะโฮวาได้ตรัสแก่โฮเซอาว่า, “จงไปรับหญิงผู้มีนิสสัยนอกใจสามีมาเป็นภรรยา, และเกิดลูกชู้กับเขา; เพราะว่าประเทศบ้านเมืองกำลังกระทำการนอกใจพระยะโฮวายิ่งนัก, และละทิ้งพระองค์ไป.” ดังนั้นท่านจึงไปรับนางโฆเมรลูกสาวของดิบลายิมมาเป็นภรรยา, และนางก็มีครรภ์กับท่านและคลอดบุตรมา. แล้วพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ท่านว่า, “จงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า ‘ยิศเรล,’ เพราะอีกไม่ช้าเราจะบันดาลให้บาปกรรมซึ่งยิศเรลถูกเยฮูกระทำให้โลหิตตกนั้นกลับไปตกอยู่แก่เชื้อสายของเยฮู, เป็นการแก้แค้นทดแทนกัน, และจะกระทำให้แผ่นดินยิศราเอลเสื่อมศูนย์ไป. และกาลวันนั้นจะมีเหตุการณ์ดังนี้คือ, เราจะหักธนูของแผ่นดินยิศราเอลในที่หว่างเขายิศเรล.” ต่อมานางก็ตั้งครรภ์ขึ้นอีก, และคลอดบุตรเป็นหญิง, และพระยะโฮวาได้ตรัสว่า, “จงตั้งชื่อบุตรว่า ‘โล-รูฮามา,’ เพราะเราจะไม่เมตตาแก่เชื้อวงศ์ของยิศราเอลอีก, พอที่จะโปรดยกบาปผิดของเขา; แต่เราจะเมตตาแก่เชื้อวงศ์ของยะฮูดา; ยะโฮวาพระเจ้าของเขานั้นเองจะทรงช่วยให้เขารอด, โดยมิต้องใช้ธนู, หรือดาบ, หรือการสู้รบ, หรือม้า, หรือทหารม้า.” ครั้นนางได้ให้โล-รูฮามาหย่านมแล้ว, นางก็ตั้งครรภ์อีกและคลอดบุตรเป็นชาย. พระยะโฮวาจึงตรัสว่า, “จงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า ‘โล-อัมมี; ‘เพราะหมายความว่าเจ้าทั้งหลายไม่ใช่เป็นพลไพร่ของเรา, และเราก็มิใช่เป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย.” “แต่จำนวนพวกยิศราเอลก็ยังจะทวีมากขึ้นเหมือนเม็ดทรายในทะเลซึ่งจะตวงหรือนับไม่ถ้วน; และต่อมาภายหลัง, แทนคำที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า ‘เจ้าทั้งหลายมิใช่เป็นพลไพร่ของเรา’ นั้น, ก็จะมีคำกล่าวแก่เขาว่า ‘เจ้าทั้งหลายเป็นบุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่.’ และพลเมืองยะฮูดาและพลเมืองยิศราเอลจะรวมกัน, และเขาทั้งหลายนั้นจะตั้งผู้หนึ่งให้เป็นประมุข, และจะพากันออกไปจากประเทศ, เพราะวันแห่งยิศเรลนั้น, จะเป็นวันสำคัญมาก.”
เหตุการณ์ทั้งมวลเหล่านี้ได้บังเกิดขึ้นก็เพราะความผิดบาปของพวกยาโคบ, และความชั่วร้ายแห่งวงศ์วานของพวกยิศราเอล. ความผิดบาปของพวกยาโคบนั้นคืออะไรเล่า? ก็คือกรุงซะมาเรียนั้นเองมิใช่หรือ? สถานชั้นสูงของพวกยะฮูดานั้นคืออะไรเล่า? ก็คือกรุงยะรูซาเลมนั้นเองมิใช่หรือ?
อยู่มาในรัชชกาลของกษัตริย์อาฮาศราชบุตรของโยธาม, โยธามราชบุตรของอุซียากษัตริย์ของยะฮูดา, ระซีนกษัตริย์ประเทศซุเรีย, และเพคาราชบุตรของระมาลยากษัตริย์ของยิศราเอล, ได้ยกกองทัพขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม, เพื่อทำสงครามกับกรุงนั้น, แต่รบเอาชะนะไม่ได้.
Piblisite