Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เลวีนิติ 6:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 “ถ้า​ผู้ใด​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา: คือ​กล่าว​มุสา​ด้วย​ของ​ที่​เพื่อนบ้าน​มา​ฝาก​ไว้, หรือ​ด้วย​การ​ที่​สัญญา​กัน​ไว้, หรือ​ด้วย​ของ​ที่​ชิง​จาก​เขา, หรือ​ด้วย​การ​ที่​ล่อลวง​เพื่อนบ้าน,

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 “ผู้ใดทำบาปและทำการไม่ซื่อตรงต่อพระยาห์เวห์ ด้วยการหลอกลวงเพื่อนบ้านในเรื่องของฝากหรือของประกัน หรือทางการโจรกรรม หรือถ้าเขาได้บีบบังคับเพื่อนบ้าน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 “ถ้าผู้​หน​ึ่งผู้ใดทำบาปและทำการละเมิดต่อพระเยโฮวาห์ ด้วยการมุสาต่อเพื่อนบ้านของเขาในสิ่งที่ฝากเขาให้​เก​็บรักษาไว้หรือในเรื่องมิตรภาพ หรือในสิ่งที่​ใช้​ความรุนแรงไปแย่งชิงมา หรือได้หลอกลวงเพื่อนบ้านของเขา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 “ผู้ใดทำบาปและไม่ซื่อตรงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า โดยหลอกเพื่อนบ้านเกี่ยวกับสิ่งของที่รับฝาก หรืออยู่ในการดูแล หรือถูกขโมย หรือคดโกงเพื่อนบ้าน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 “เมื่อ​มี​คนๆหนึ่ง​ทำ​ผิด​และ​ล่วงเกิน​พระยาห์เวห์ ด้วย​การ​ทำ​บาป​ต่อไปนี้ คือ​โกหก​เพื่อน​บ้าน​เกี่ยวกับ​ของ​ที่​เพื่อน​บ้าน​ฝาก​ให้​เขา​ดูแล หรือ​เกี่ยวกับ​ของ​ที่​เอา​มา​วาง​มัดจำ​ที่​เขา​ได้รับ หรือ​เกี่ยวกับ​สิ่ง​ที่​กู้ยืม​มา หรือ​ของ​ที่​ไป​ปล้น​หรือ​โกง​เพื่อน​บ้าน​มา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 “ถ้า​ผู้​ใด​กระทำ​บาป​และ​ไม่​ภักดี​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โดย​ลวง​หลอก​เพื่อน​ร่วม​ชาติ​ของ​ตน​ใน​เรื่อง​ของ​รับ​ฝาก​หรือ​การ​ให้​ความ​ปลอดภัย การ​ขโมย​หรือ​เอา​เปรียบ​เพื่อน​ร่วม​ชาติ

Gade chapit la Kopi




เลวีนิติ 6:2
25 Referans Kwoze  

อย่า​พูด​มุสา​ต่อ​กัน​และ​กัน เพราะว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​ถอด​ทิ้ง​มนุษย์​เก่า กับ​การ​ทั้ง​หลาย​ของ​มนุษย์​นั้น​เสีย​แล้ว,


เมื่อ​ที่ดิน​ยัง​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ของๆ เจ้า​มิใช่​หรือ เมื่อ​ขาย​แล้ว​เงิน​ก็​ยัง​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​เจ้า​มิใช่​หรือ มี​เหตุ​อะไร​เกิดขึ้น​ใน​ใจ​ของ​เจ้า​ให้​คิด​เช่นนั้น​เล่า? เจ้า​มิได้​มุสา​ต่อ​มนุษย์​แต่​ได้​มุสา​ต่อ​พระ​เจ้า.”


อย่า​อ้าง​พะ​ยาน​ปรักปรำ​เพื่อนบ้าน​โดย​ไม่​มี​หลักฐาน, และ​อย่า​ให้​ริมฝีปาก​พูด​หลอกลวง.


“อย่า​ลัก​ทรัพย์, หรือ​ประพฤติ​คดโกง, หรือ​มุสาวาท​แก่​กัน​และ​กัน.


“ถ้า​ผู้ใด​กระทำ​ผิด​ใน​การ​ปรนนิบัติ​พระ​ยะ​โฮ​วา ด้วย​ไม่​ทัน​รู้​ก็​ให้​ผู้​นั้น​เอา​แกะ​ตัวผู้​ปราศ​จาก​พิการ​จาก​ฝูง​ตาม​ราคา​คิด​เป็น​เงิน​สะเก็​ละ, มา​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​ที่​ไถ่​ความผิด​นั้น.


ภายนอก​นั้น​มี​สุนัข, และ​คน​ทำ​เล่ห์​กะ​เท่ห์, และ​คน​ผิด​ประเวณี, และ​คน​ฆ่า​มนุษย์, และ​คน​บูชา​รูป​เคารพ, และ​ทุก​คน​ที่​รัก​และ​ประพฤติ​การ​มุสา.”


เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​เลิก​การ​พูด​มุสา​เสีย, และ​จง​ต่าง​คน​ต่าง​พูด​ตาม​ความ​จริง​กับ​เพื่อน​บ้าน เพราะว่า​เรา​ทั้ง​หลาย​เป็น​อวัยวะ​ซึ่ง​กัน​และ​กัน.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​มา​จาก​มาร​ซึ่ง​เป็น​พ่อ​ของ​ท่าน, และ​ท่าน​ใคร่​จะ​ทำ​ตาม​ความ​ปรารถนา​ของ​พ่อ​ของ​ท่าน. มัน​เป็น​ผู้​ฆ่า​คน​ตั้งแต่​เดิม​มา, และ​มิได้​ตั้ง​อยู่​ใน​ความ​จริง, เพราะ​ความ​จรง​มิได้​อยู่​ใน​มัน. เมื่อ​มัน​พูด​มุสา​มัน​ก็​พูด​แต่​ตัว​มัน​เอง​ด้วย​ว่า​มัน​เป็น​ช่าง​มุสา, และ​เป็น​พ่อ​ของ​การ​มุสา​นั้น.


พระเนตร​ของ​พระองค์​อัน​บริสุทธิ์​จะ​แลดู​การ​ชั่ว, แล​จะ​พินิจ​เห็น​ตาม​ความ​เบียด​เบียฬ​ประทุษร้าย​ก็​ไม่​ได้, เหตุ​ไฉน​พระองค์​จึง​ทรง​ทอด​พระเนตร​ดู​คน​ผู้​กระทำ​คดโกง, แล​นิ่งเงียบ​เสีย​เมื่อ​คน​บาป​นั้น​กัด​กิน​คน​ดี​ผู้​ชอบธรรม​ยิ่ง​กว่า​ตัว,


เจ้า​คน​ที่​ว่า​เมื่อใด​จะ​พ้น​วันพระ​จัน​นทร์​ขึ้น​ใหม่​เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ขาย​ข้าว, แล​เมื่อไร​วัน​ซะบา​โต​จะ​ล่วง​ไป, เพื่อ​เรา​จะ​ได้​บอก​ขาย​ข้าวสาลี, ย่อ​ทะนาน​ให้​ย่อม​ลง​ขาย​ให้​แพง​ขึ้น, ฉ้อ​ตราชู​เสีย.


แล​เขา​ทั้งปวง​ทุก​ตัว​คน, จะ​ล่อลวง​เพื่อนบ้าน, แล​จะ​ไม่​พูด​ความจริง, เขา​ทั้งปวง​ได้​ฝึกสอน​ลิ้น​ของ​ตัว​ให้​พูด​ปด​, เขา​ได้​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​ตัว​ของ​ตัว​เพื่อ​จะ​ได้​ประพฤติ​ความ​อสัตย์​อธรรม.


วิบัติ​แก่​เจ้า​คน​ช่าง​ทำลาย, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​ได้​ถูก​ทำลาย, วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​ปล้น, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​มี​ใคร​ได้​มา​ปล้น​เจ้า! เมื่อ​เจ้า​ได้​ทำลาย​อะไร​ต่อ​อะไร​จน​เสร็จสิ้น​แล้ว, เมื่อนั้น​ตัว​เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​ทำลาย​ลง, และ​เมื่อ​เจ้า​ปล้น​จน​เบื่อ​แล้ว, เมื่อนั้น​เจ้า​ก็​จะ​ถูก​ปล้น โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, ขอ​ทรง​พระ​เมตตากรุณา​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า! พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​รอคอย​ท่า​พระองค์​อยู่. ขอ​ทรง​เป็น​แขน​อัน​ประกอบ​ด้วย​เรี่ยวแรง​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ทุกๆ เวลา​เช้า, และ​ขอ​เป็น​ความ​รอด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ใน​ยาม​ทุกข์ร้อน! ประชาชน​ก็​วิ่งหนี​พอ​ได้ยิน​เสียง​กา​หล, พอ​ทรง​ขยับ​พระองค์, ประชาชาติ​ก็​วิ่ง​กระจัดกระจาย; แล้ว​พล​เมือง​ของ​พระองค์​จะ​เก็บ​ทรัพย์​ชะ​เลย​ไว้​เสีย​ทั้งหมด, เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​จักจั่น​ที่​กิน​เสีย​ทุกอย่าง, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ​เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​ตั๊ก​แตน​ที่​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ. พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เป็น​ที่​ถูก​เท​อด​เท​อน​ขึ้น, เพราะ​พระองค์​ทรง​ประทับ​อยู่​เบื้อง​สูง; พระองค์​ได้​บรรจุ​กรุง​ซี​โอน​เต็ม​ด้วย​ความ​ยุตติ​ธรรม​และ​ความ​ชอบธรรม. คุณสมบัติ​ของ​เขา​จึง​จะ​ได้​เป็น​ของ​แน่นอน, คือ​บรรจุ​ความ​รอด​อย่าง​สมบูรณ์, สติปัญญา, และ​ความ​รู้, และ​บรรจุ​การ​เกรงกลัว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ซึ่ง​เป็น​สมบัติ​ของ​เขา นี่​แน่ะ, คน​กล้าหาญ​ของ​เขา​ร้องไห้​อยู่​กลางแจ้ง, เหล่า​ราชทูต​แห่ง​สันติ​สุข​ร้องไห้​โอดครวญ​อยู่; ถนนหลวง​เริด​ร้าง​ไป, หนทาง​หลวง​คน​สัญจร​ก็​หยุด​เดิน, เพราะว่า​สัญญา​ทาง​ไมตรี​ก็​เลิกล้ม​เสียแล้ว, และ​เหล่า​พะ​ยาน​ก็​เป็น​ที่​ถูก​เยาะเย้ย; เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​นับถือ​ใครๆ เลย. พอ​บ้านเมือง​คร่ำ​ครวญ​และ​โศกเศร้า; พอ​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​เหี่ยวแห้ง​อับเฉา; ทุ่ง​ราบ​ซา​โร​น​ล่มจม​เป็น​ป่า​ร้าง, และ​บา​ซา​ร​และ​คา​ระ​เม็ล​เตียนโล่ง​ไม่​มี​ใบไม้. แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ลุก​ขึ้น​ละ, เดี๋ยวนี้​เรา​จะ​สำแดง​ตัว​ของ​เรา​ให้​ปรากฏ! นี่​แน่ะ​ศัตรู​แห่ง​พล​เมือง​ของ​เรา, โครง​การณ์​ของ​เจ้า​ก็​จะ​ไม่​สมประสงค์​ดอก, โท​โส​ของ​เจ้า​จะ​เผาผลาญ​ตัว​เจ้า​เอง. ประชาชาติ​จะ​ถูก​เผา​ลง​เป็น​ถ่าน​เถ้า, เหมือน​อย่าง​กับ​พุ่ม​หนาม​ถูก​ตัด​เอา​ไป​เผา​ไฟ. จนถึง​ประเทศ​ที่อยู่​ไกล​โพ้น​ก็​จะ​ได้ยิน​ถึง​เรื่องราว​ที่​เรา​ได้​กระทำ​นั้น, และ​ประเทศ​ที่อยู่​ใกล้​จะ​รู้จัก​ฤทธิ์เดช​ของ​เรา.” ใน​กรุง​ซี​โอน​คน​ชั่ว​จะ​ตกใจ​กลัว, และ​คน​ที่​ไม่​นับถือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​จะ​กลัว​ตัวสั่น, ร้อง​ว่า, “ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​เผาผลาญ​นั้น? ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป​อีก​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​ไม่​รู้​ดับ?” คน​ที่​ดำเนิน​ใน​ทาง​ชอบธรรม, และ​พูด​อย่าง​จริงใจ, รังเกียจ​ผลประโยชน์​ที่​ได้​จาก​การ​ข่มเหง, หด​มือ​ไม่​รับ​สินบน, ไม่​เอียงหู​ฟัง​เรื่อง​ฆาตกรรม, ไม่​ชำเลืองตา​ดู​ความ​ชั่ว. ผู้​นี้แหละ​จะ​ดำรง​อยู่​ใน​ที่​สูง, ที่​กำบัง​ของ​เขา​จะ​เข้มแข็ง​ดัง​ศิลา; เขา​จะ​ได้​รับ​อาหาร​อย่าง​บริบูรณ์, และ​รับ​น้ำ​ไม่​ขาด ตา​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​พระบรม​กษัตริย์​ทรง​สง่า​ราศี, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​แลเห็น​แผ่น​ดิน​ของ​พระองค์​แผ่​ออก​ไป​กว้างขวาง. จนถึง​การ​คำนึง​ถึง​ความ​ตกใจ​กลัว​จะ​อันตรธาน​ศูนย์​สิ้น​ไป, แล้ว​เจ้า​ก็​จะ​พา​กัน​ถาม​ว่า, “เจ้าพนักงาน​ของ​พวก​คน​ใจ​ทมิฬ​ที่​เก็บ​ภาษี​เรา, ที่​เก็บ​อากร​เรา, และ​ที่​เก็บ​ส่วย​เรา​ไป​เสีย​ไหน​เล่า?” คน​เบียด​เบียน​เหล่านี้​ที่​พูด​เสียง​ชอบกล​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​รู้, และ​ที่​พูด​ภาษา​ทมิฬ​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​เข้าใจ​นั้น​เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​อีก​ต่อไป. จง​มา​ดู​กรุง​ซี​โอน, กรุง​อัน​มี​พิธีการ​เลี้ยง​ของ​เรา, ตา​ของ​เจ้า​จะ​เห็น​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​ที่อยู่​อย่าง​สงบ​ใจ, กะ​โจม​ที่​ไม่​ถูก​โยกย้าย, หลัก​ของ​มัน​ก็​จะ​ไม่​ต้อง​ถูก​ถอน​ขึ้น, ทั้ง​เชือก​กะ​โจม​เส้น​ใดๆ ก็​จะ​ไม่​ขาด​เลย. เพราะ​ใน​ที่​นั้น​เรา​จะ​มี​พระ​คงคา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​แทน​แม่น้ำ​และ​ลำธาร​กว้างขวาง; จะ​ไม่​มี​เรือ​กำปั่น​กรรเชียง, และ​ไม่​มี​เรือ​ทรง​จะ​แล่น​ไป​มา​บน​แม่น้ำ​นั้น​ได้. สาย​โยง​ใบ​จะ​ห้อย​หย่อน, มักจะ​ดิ่ง​ใบ​ไว้​ให้​อยู่​กับ​เสา​ไม่​ได้, หรือ​กาง​ใบ​ก็​ไม่​ได้, เพราะว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ตุลาการ​ของ​เรา, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ผู้​บงการ​ของ​เรา; พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​เป็น​พระมหากษัตริย์​ของ​เรา, พระองค์​จะ​ทรง​ช่วย​เรา​ไว้​ให้​รอด, แล้ว​คน​ตาบอด​จะ​ได้​รับ​สมบัติ​แบ่ง​อย่าง​บริบูรณ์, และ​คน​ง่อย​จะ​ได้​รับ​ทรัพย์​แบ่ง​อย่าง​อุดม. จะ​ไม่​มี​ใคร​ที่​อาศัย​อยู่​ที่นั่น​พูด​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​ป่วย​อยู่.” เพราะ​เหตุ​ว่า​พล​เมือง​ทั้งหมด​จะ​ได้​รับ​การ​อภัยโทษ​แล้ว


เรา​ได้ยิน​เสียง​เพลง​สรรเสริญ​มา​แต่​สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก, ร้อง​ว่า: “ความ​รุ่งเรือง​จง​มี​แก่​ผู้​ชอบธรรม!” แต่​ข้าฯ​ได้​กล่าว​ว่า, “ข้าฯได้​ซูบ​เซียว​ไป​เสียแล้ว, ข้าฯได้​ซูบ​เซียว​ไป​เสียแล้ว, วิบัติ​แก่​ข้าฯ, โจร​ก็​ยัง​ปล้น​อยู่, ผู้ร้าย​ก็​ยัง​ตีชิง​อยู่.”


นิมิตต์​อัน​ยุ่งยาก​หนักใจ​ได้​ปรากฏ​แก่​ข้าพ​เจ้า: “โจร​ก็​ปล้น​อยู่, ผู้ร้าย​ก็​ตีชิง​อยู่, ฉะนั้น​ชาว​เอ​ลาม​จง​ขึ้น​ไป​เถิด; ชน​ชาว​มา​ดาย​จง​ไป​ล้อม​ตี​เอาเถิด; เรา​ได้​ระงับ​การ​คร่ำ​ครวญ​ทั้งหมด​ของ​เขา​เสียแล้ว.”


“ฉัน​หยอก​เล่น​ต่างหาก” ก็​เป็น​เช่นนั้น.


ข้าพ​เจ้า​ได้​กระทำ​ผิด​ต่อ​พระองค์, ต่อ​พระองค์​แต่​ผู้​เดียว, และ​ได้​กระทำ​ชั่ว​ต่อ​พระเนตร​พระองค์; เพื่อ​พระองค์​จะ​ได้​เป็น​ยุตติ​ธรรม​เมื่อ​ทรง​ตรัส, และ​เพื่อ​จะ​ได้​เป็น​ชอบธรรม​เมื่อ​พระองค์​ทรง​พิพากษา.


ของ​เหล่า​นี้​เป็น​เครื่อง​ไถ่​ความผิด​แทน​คน​ที่​ได้​กระทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา.”


เมื่อ​ชน​ชา​วตำบล​นั้น​ถาม​ถึง​ภรรยา​ยิศ​ฮาค, ยิศฮา​คบ​อก​ว่า, “นาง​เป็น​น้องสาว;” เพราะ​ยิศ​ฮาค​ไม่​กล้า​บอก​ว่า, “นาง​เป็น​ภรรยา;” เกรง​ว่า​ชน​ชาว​ตำบล​นี้​จะ​ฆ่า​ตัว​เสีย​เพราะ​อยาก​ได้​นาง​ริ​บะ​คา, ด้วย​นาง​เป็น​คน​สวย​น่า​ชม.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า,


“ถ้า​ผู้ใด​จะ​เอา​เครื่อง​เผา​ครบ​บูชา​มา​ถวาย​จาก​ฝูง​โค, ก็​ให้​ผู้​นั้น​เลือก​เอา​ตัวผู้​ที่​ไม่​พิการ, เอา​มา​ถวาย​บูชา​ที่​ประตู​พลับพลา​ประชุม​ต่อ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา, จะ​เป็น​ที่​ให้​มี​ความ​ชอบ.


และ​ห้อง​ที่​ตรง​ทิศเหนือ​นั้น​เป็น​สำหรับ​ปุโรหิต​ที่​รักษา​แท่น, พวก​เหล่านี้​เป็น​ลูก​ซา​โดค​ที่มา​แต่​ลูก​เลวี​เพื่อ​จะ​มา​ใกล้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ปรนนิบัติ​แก่​พระองค์.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite