เลวีนิติ 27:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ และ​ราคา​ของ​ท่าน​จะ​เป็น​ดังนี้: คือ​ผู้ชาย​อายุ​ตั้งแต่​ยี่​สิบ​ปี​จนถึง​หก​สิบ​ปี, จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​ห้า​สิบ​ซะเก็ล​ตาม​อย่าง​ที่​ใช้​ใน​โบสถ์.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

³ ให้เจ้ากำหนดราคาดังนี้ ผู้ชายอายุตั้งแต่ยี่สิบถึงหกสิบปีจะมีค่าเท่ากับเงินห้าสิบเชเขลตามเชเขลของสถานนมัสการ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ ให้​เจ้​ากำหนดราคาดังนี้ ผู้​ชายอายุ​ตั้งแต่​ยี​่​สิ​บถึงหกสิบปีจะเป็นค่าเงินห้าสิบเชเขลตามเชเขลของสถานบริ​สุทธิ​์

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ ผู้ชายอายุยี่สิบปีถึงหกสิบปีให้ตั้งค่าตัวเป็นเงินหนัก 50 เชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ คือ ผู้ชาย​อายุ​ยี่สิบ​ปี​ถึง​หกสิบ​ปี จะ​มี​ราคา​เป็น​เงิน​ห้าสิบ​เชเขล ตาม​มาตรฐาน​สากล

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³ จง​ให้​เป็น​ไป​ตาม​นี้​คือ ชาย​ใด​มี​อายุ​ระหว่าง 20-60 ปี​มี​ค่า​เป็น​เงิน​หนัก 50 เชเขล​ตาม​มาตรา​น้ำ​หนัก​ของ​สถาน​ที่​บริสุทธิ์

เลวีนิติ 27:3 Referans Kwoze

เอ็ก​โซ​โด 30:13

ทุกคน​ที่​ขึ้นทะเบียน​ไว้​แล้ว​ใน​สำมะโน​ครัว​นั้น​จะ​ต้อง​ถวาย​อย่าง​นี้แหละ: คือ​หก​สิบ​เจ็ด​สตางค์​ตาม​อัตรา​น้ำหนัก​ที่​ใช้​ใน​วิหาร, (เชก​ไก​ละ​หนึ่ง​นั้น​เท่า​กับ​หนึ่ง​บาท​สาม​สิบ​สี่​สตางค์, และ​กิ่ง​เชก​ไก​ละ​นั้น​จะ​เป็น​ส่วน​ที่​จะ​นำ​มา​ถวาย​พระ​ยะ​โฮ​วา).

อาฤธโม 18:16

แล​คน​ที่​จะ​ไถ่​นั้น, เมื่อ​มี​อายุ​เดือน​หนึ่ง​แล้ว​ก็​ไถ่​ได้​ตาม​ราคา​กำหนด​ของ​เจ้า​เป็น​เงิน​ห้า​ซะเก็ล​ตาม​ซะเก็ล​ที่​ใช้​ใน​โบสถ์, ซะเก็ล​นั้น​คือ​ยี่สิบเฆ​รา.

เลวีนิติ 27:25

และ​ท่าน​จะ​กำหนด​ราคา​ทั้งปวง​ตาม​อย่าง​ซะเก็ล​ที่​ใช้​ใน​โบ​สถ์: คือ​ยี่​สิบ​เก​รา​เป็น​ซะเก็ล

2พงศ์กษัตริย์ 12:4

ยะ​โฮ​อา​ศ​สั่ง​แก่​ปุโรหิต​ว่า, เงิน​บริสุทธิ์​ทั้งหมด​ซึ่ง​เขา​เอา​มา​ถวาย​ใน​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เป็น​เงิน​ที่​ใช้​กัน​อยู่, คือ​เงิน​ที่​กำหนด​เรียก​เอา​จาก​ทุกคน, กับ​เงิน​ทั้งหมด​ซึ่ง​ทุกคน​มี​น้ำใจ​นำมา​ถวาย​ใน​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา,

อาฤธโม 3:47

เจ้า​จะ​ให้​เขา​เสีย​ค่าตัว​คน​ละ​ห้า​ซะเก็ล​ตาม​ซะเก็ล​ที่​ให้​ใช้​ใน​วิหาร, ซะเก็ล​หนึ่ง​คือ​ยี่สิบ​เข​รา.

เลวีนิติ 27:14

“ถ้า​ผู้ใด​จะ​เอา​เรือน​ของ​ตน​ตั้ง​ใว้​ให้​เป็น​ที่​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา; ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​เรือน​นั้น​เป็น​ของดี​หรือ​ไม่​ดี, และ​ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​เท่าไร​ก็​จะ​มี​ราคา​เท่านั้น.

เลวีนิติ 6:6

และ​ให้​ผู้​นั้น​พา​เครื่อง​ไถ่​ความผิด​มา​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา: คือ​แกะ​ตัวผู้​ปราศ​จาก​พิการ​จาก​ฝูง​แกะ​ตาม​ราคา​นั้น, เป็น​ของ​ไถ่​ความผิด​มา​ให้แก่​ปุโรหิต.

เลวีนิติ 5:15

“ถ้า​ผู้ใด​กระทำ​ผิด​ใน​การ​ปรนนิบัติ​พระ​ยะ​โฮ​วา ด้วย​ไม่​ทัน​รู้​ก็​ให้​ผู้​นั้น​เอา​แกะ​ตัวผู้​ปราศ​จาก​พิการ​จาก​ฝูง​ตาม​ราคา​คิด​เป็น​เงิน​สะเก็​ละ, มา​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​ที่​ไถ่​ความผิด​นั้น.

เลวีนิติ 27:4

ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สาม​สิบ​ซะเก็ล.

เอ็ก​โซ​โด 38:24

ทองคำ​ทั้งหมด​ซึ่ง​เขา​ได้​ใช้​ใน​การ​สร้าง​ที่​บริสุทธิ์​นั้น, คือ​ทองคำ​ที่​เขา​นำมา​ถวาย, มี​น้ำหนัก​หนึ่ง​ล้าน​เจ็ด​แสน​ห้า​หมื่น​แปด​พัน​เก้า​ร้อย​บาท, ตาม​อัตรา​ที่​เขา​ได้​ใช้​ใน​พลับพลา.