Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เลวีนิติ 26:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

16 เรา​จะ​กระทำ​ดังนี้​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย: คือ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​กลัว​ระย่อ​และ​ความ​ฉิบหาย, และ​ความ​ไข้​ไว้​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ซึ่ง​ทำ​ให้​หน้าตา​ของ​เจ้า​มัว​คล้ำ, และ​ทำใจ​ให้​เป็นทุกข์​โศก, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หว่าน​ข้าว​พืชน์​เสีย​เปล่า; เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​กิน​เสีย.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

16 เราจะทำดังนี้แก่เจ้า คือเราจะตั้งภัยพิบัติให้เกิดขึ้นแก่เจ้า ความพินาศและความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้นัยน์ตาชำรุด และทำให้ชีวิตทรุดโทรม เจ้าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้เสียเปล่า เพราะศัตรูของพวกเจ้าจะมากิน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

16 เราก็จะกระทำดังนี้​แก่​เจ้า คือเราจะตั้งความหวาดกลัวต่อหน้าเจ้า ความผ่ายผอม และความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้​นัยน์​ตาทรุดโทรม และกระทำให้​จิ​ตใจเศร้าหมอง เจ้​าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้​เสียเปล่า เพราะศั​ตรู​ของเจ้าจะมากิน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

16 แล้วเราจะทำกับเจ้าอย่างนี้คือ เราจะนำความหวาดหวั่นพรั่นพรึงมาอย่างฉับพลัน โรคต่างๆ และความเจ็บไข้ที่ทำลายสายตาของเจ้า และทำให้ชีวิตของเจ้าทรุดโทรมไปมาเหนือเจ้า เจ้าจะหว่านพืชโดยเปล่าประโยชน์ เพราะศัตรูของเจ้าจะมากิน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

16 เรา​ก็​จะ​ทำ​อย่างนี้​กับ​เจ้า คือ เรา​จะ​ทำ​ให้​เรื่อง​เลวร้าย​เกิดขึ้น​กับ​เจ้า ทั้ง​โรค​ระบาด​และ​เจ็บไข้​ได้ป่วย มัน​จะ​ทำลาย​ดวงตา​พวกเจ้า​และ​ทำลาย​ชีวิต​ของเจ้า​ไป เจ้า​จะ​ลงแรง​เพาะ​ปลูก​ไป​เปล่าๆ​เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​มา​กิน​พืชผล​นั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

16 เรา​ก็​จะ​สนอง​ตอบ​ด้วย​สิ่ง​เหล่า​นี้​คือ เรา​จะ​ทำ​ให้​พวก​เจ้า​ประสบ​กับ​ความ​พินาศ เป็น​โรค​ร้าย​รักษา​ไม่​ได้ เป็น​ไข้​จน​ตา​ฟาง​และ​ทำ​ให้​เศร้า​สลด พวก​เจ้า​จะ​หว่าน​เมล็ด​โดย​ไร้​ประโยชน์​เพราะ​ศัตรู​จะ​เป็น​คน​เก็บ​เกี่ยว​เอา​ไป

Gade chapit la Kopi




เลวีนิติ 26:16
35 Referans Kwoze  

ถ้า​อย่าง​นั้น, สรรพ​พืช​ดี​ที่​ข้าฯ หว่าน​ไว้​นั้น, ขอ​ให้​คน​อื่น​มา​เก็บเกี่ยว​ไป​กิน​เถิด. เออ, ขอ​ให้​พืชผล​ใน​นา​ของ​ข้าฯ ถูก​ถอน​ทิ้ง​จน​สิ้นเชิง


ส่วน​หลาน​ชาย​ของ​เจ้า, ซึ่ง​เรา​จะ​ไม่​ตัดขาด​จาก​แท่น​บูชา​ของ​เรา, จะ​เป็น​ที่​รำคาญตา​และ​ร้อนใจ​แก่​เจ้า​แล​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​สืบ​เชื้อ​วงศ์​ของ​เจ้า, จะ​สิ้นชีพ​เมื่อ​อายุ​ยัง​อยู่​ใน​มัชฌิม​วัย,


เจ้า​จะ​หว่าน, แต่​จะ​ไม่​ได้​เกี่ยว; เจ้า​จะ​สะ​กัด​ผล​มะกอก​เทศ, แต่​จะ​ไม่​ได้​น้ำมัน​มา​ชะ​โลม​ตัว; เจ้า​จะ​สะ​กัด​ผล​องุ่น, แต่​จะ​ไม่​ได้​ดื่ม​เหล้าองุ่น.


และ​ท่าน​บุตร​มนุษย์​เอ๋ย, จง​ว่า​แก่​เรือน​ยิศ​รา​เอล​ว่า, ท่าน​ทั้ง​หลาย​พูด​ดัง นี้​ว่า, ความ​ชั่ว​และ​ความ​บาป​ทั้ง​หลาย​ของ​เรา​อยู่​เหนือ​เรา, และ​เรา​ซูบ​ผอม​ลง​เพราะ​การ​บาป​นั้น, เรา​จึง​จะ​ได้​มี​ชีวิต​อย่างไร​เล่า, จง​ว่า​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า,


แล​เขา​จะ​กิน​ข้าว​เหลือง​ใน​นา​ข้าวของ​เจ้า, แล​ขนม​ของ​เจ้า​เสีย​หมด, คือ​ข้าว​แล​ขนม​ที่​สำหรับ​ลูกชาย​ลูก​หญิง​ของ​เจ้า​เขา​จะ​กิน, เขา​จะ​กิน​ฝูง​แกะ​แล​แพะ​แล​ฝูง​วัว​ของ​เจ้า​หมด, แล​เขา​จะ​กิน​ผล​เถา​องุ่น, แล​ผล​ต้น​มะเดื่อ​หมด, แล​เขา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้าที่​มี​กำแพง​ที่​เจ้า​ได้​ไว้ใจ​นั้น, ให้​ยากจน​ยับเยิน​ลง​ด้วย​กะ​บี่.


เหตุ​ฉะนั้น​พระองค์​จึง​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​วัน​คืน​ของ​เขา​ล่วง​ไป​เป็น​การ​เปล่าๆ, และ​ให้​ปี​เดือน​ของ​เขา​ล่วง​ไป​โดย​มี​ความ​ตกใจ​กลัว.


เขา​จะ​กิน​ลูก​สัตว์​ของ​เจ้า, และ​พืชผล​ที่ดิน​ของ​เจ้า, คือ​ข้าว​น้ำ​องุ่น​ใหม่, และ​น้ำมัน​จน​ฉิบหาย, สิ้น​ไป​ไม่​เหลือ​เลย.


ซึ่ง​จะ​ตก​เข้า​ไป​ใน​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​พระ​ชนม์​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​การ​น่า​กลัว


แล​อัน​นี้​จะ​เป็น​เหตุร้าย​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​กระทำ​ร้าย, ส่วน​ประเทศ​ทั้งปวง​ที่มา​รังแก​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​นั้น, พระเจ้า​จะ​ให้​โรค​ห่า​มา​ประหาร​เขา, คือ​เนื้อหนัง​ของ​เขา​จะ​เน่า​ไป​เมื่อ​เขา​ยัง​ยืน​อยู่, แล​ลูกตา​ของ​เขา​จะ​เน่า​คา​เบ้าตา, แล​ลิ้น​ของ​เขา​จะ​เน่า​คา​ปาก.


เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​หว่าน​มาก, แต่​ได้​เกี่ยว​เล็กน้อย; ได้​รับประทาน​แต่​ไม่​พอ​อิ่ม; ได้​ดื่ม​แต่​ไม่​หาย​อยาก; ได้​นุ่งห่ม​แต่​ไม่​พอ​อุ่น​กาย; ส่วน​ผู้​ได้​ค่าจ้าง​มา​ก็ได้​เก็บ​ไว้​ใน​ถุง​ก้น​รั่ว.”


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​กระทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ความ​พิลึก​พึง​กลัว​แก่​ตัว​เจ้า​เอง, แล​แก่​บรรดา​เพื่อน​เจ้า. แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​ล้ม​ลง​ด้วย​กะ​บี่​ของ​ศัตรู​เขา, แล​ตา​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​ความ​อันตราย​นั้น, แล​เรา​จะ​มอบ​ให้​บรรดา​ตระกูล​ยะฮูดา​เขา​ใน​มือ​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน, แล​พระองค์​จะ​พา​เขา​ทั้งปวง​เป็น​ชะ​เลย​ถึง​เมือง​บาบู​โลน, แล​จะ​ประหาร​เขา​ทั้งปวง​ด้วย​กะ​บี่.


หญิง​ม่าย​ทั้งปวง​ของ​เขา​มาก​ทวี​ขึ้น​แก่​เรา​มาก​กว่า​เม็ด​ทราย​แห่ง​ทะเล. เรา​ได้​นำ​คน​หนุ่ม​ขึ้น​มา​ให้​มา​ต่อสู้​มารดา​เมือง, คน​หนุ่ม​นั้น​เป็น​ช่าง​ทำลาย​ใน​กลางวัน, เรา​ได้​บันดาล​ให้​ความ​ทุกข์​แล​ให้​เกิด​ความ​ตกตะลึง​เหนือ​เมือง​นั้น​โดยพลัน.


เขา​ทั้งปวง​ได้​หว่าน​พืช​ข้าวสาลี, แต่​จะ​เกี่ยว​หนาม, เขา​จะ​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว, แต่​จะ​ไม่​ได้​ประโยชน์​อะไร, แล​จะ​ละอาย​เพราะ​การ​ทั้งปวง​ของ​เขา​เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​กล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


เจ้า​ก็​มีแต่​จะ​มั่วสุม​อยู่​กับ​พวก​ชะ​เลย, หรือ​ไป​นอน​ตาย​อยู่​กับ​ซากศพ​ของ​คน​ที่​ถูก​ประหาร. เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่.


และ​มี​ข่าว​มา​ถึง​วงศ์​ของ​ดา​วิด​ว่า, กองทัพ​ซุเรีย​ยก​เข้า​มา​ตั้งอยู่​ใน​เขตต์​แคว้น​เอ็ฟ​รา​ยิม​แล้ว, และ​กษัตริย์​อา​ฮา​ศ​ก็​ทรง​สะดุ้ง​พระทัย, และ​จิตต์​ใจ​ของ​พล​เมือง​ก็​สั่น​เหมือน​กับ​ต้นไม้​ใน​ป่า​ที่​ถูก​ลมพายุ​พัด


ขอ​ทรง​ตั้ง​ผู้ร้าย​ให้​ปกครอง​เขา; และ​ให้​ศัตรู​มาก​วน​อยู่​ที่​มือขวา​ของ​เขา.


เขา​อันตรธาน​ไป​เร็ว​จริง! เขา​ต้อง​เสื่อม​ศูนย์​ไป​ด้วย​เหตุ​อัน​น่ากลัว​พิลึก.


เมื่อ​เขา​ถอน​มัน​ออก​มา, และ​มัน​ออก​มา​จาก​ร่าง​ของ​เขา​แล้ว; เออ, ปลาย​ลูกศร​อัน​เป็น​เงา​ปลา​บ​นั้น​ออก​มา​จาก​กะ​เพาะ​ดี​ของ​เขา: เมื่อนั้น​ความ​หวาดกลัว​ก็​เกิด​ขึ้น​แก่​เขา


สิ่ง​ที่​น่า​หวาดกลัว​จะ​ทำ​ให้​เขา​ตระหนก​ตกใจ​อยู่​รอบ​ข้าง, และ​จะ​ไล่​ตาม​ติดๆ ซ่น​เท้า​เขา​ไป.


ทูต​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​นั่ง​อยู่​ใต้​ต้นสน​ตำบล​อัพ​รา, อัพรา​เป็น​บ้าน​ของ​โย​อาศ​พงศ์พันธุ์​อะบีเอ​ศรี; ส่วน​ฆิด​โอน​บุตร​กำลัง​นวดข้าว​สาลี​อยู่​ใน​หีบ​น้ำ​องุ่น. หวัง​จะ​ซ่อน​ให้​พ้น​ตา​พวก​มิด​ยาน.


คม​ดาบ​ข้างนอก, และ​ความ​ทุกข์​ภายใน​จะ​ทำลาย​เขา​เสีย​ทั้ง​ชายหนุ่ม​และ​หญิงสาว, ทั้ง​บุตร​ที่​ดูด​นม​และ​คนแก่​ที่​ผมหงอก


พระองค์​ตรัส​ว่า, “ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เชื่อ​ฟัง​คำ​ตรัส​ของ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, จะ​ประพฤติ​ใน​ทาง​ชอบ​ต่อ​พระ​พักตร​ของ​พระองค์, จะ​เงี่ยหู​ฟัง​พระ​บัญญัติ, และ​จะ​รักษา​ข้อปฏิบัติ​ของ​พระองค์​ทุก​ประการ, โรค​ต่างๆ ซึ่ง​เรา​ได้​บันดาล​ให้​เกิด​แก่​ชาว​อาย​ฆุบ​โต​นั้น, เรา​จะ​ไม่​ให้​บังเกิด​แก่​พวก​เจ้า​เลย; เพราะ​เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา​ผู้รักษา​เจ้า.”


ถ้า​เกิด​กันดาร​อาหาร​ใน​แผ่น​ดิน, ถ้า​มี​โรคภัย, ข้าว​ลีบ, ข้าว​ตาย​ฝอย, ตัก​กะ​แตน, และ​ตัว​หนอน: ถ้า​ศัตรู​ตั้ง​ค่าย​ล้อมรอบ​บ้านเมือง; ใน​แผ่น​ดิน​มี​โรคภัย​ต่างๆ, หรือ​ความ​เจ็บไข้​ใดๆ,


การ​สาป​สรร​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตก​อยู่​ใน​เรือน​ของ​คน​ชั่วร้าย; แต่​พระองค์​ทรง​อวย​พระ​พร​ต่อ​บ้านเรือน​ของ​ผู้​ชอบธรรม.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ปฏิญาณ​โดย​อ้าง​อานุภาพ​แห่ง​พระ​กร​ของ​พระองค์, และ​อ้าง​ถึง​พระ​พาหุ​อัน​เข้มแข็ง​ของ​พระองค์​ว่า: “เรา​จะ​ไม่​ให้​ธัญญาหาร​แก่​ศัตรู​ของ​เจ้า​อีก​ต่อไป, และ​ชาว​ต่างด้าว​จะ​ไม่​ได้​ดื่ม​น้ำ​องุ่น​ของ​เจ้า​ซึ่ง​ได้​มา​จาก​น้ำพักน้ำแรง​ของ​เจ้า;


แล​เรา​ตั้ง​เหนือ​เขา​ซึ่ง​เหตุ​สี่​อย่าง, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, คือ​กะ​บี่​สำหรับ​ประหาร​ชีวิต, แล​ฝูง​สนัข​สำหรับ​กัด​ฉีก, แล​ฝูง​นก​แห่ง​ฟ้า, แล​ฝูง​สัตว์บก, เพื่อ​จะ​ได้​กัด​กิน​ทำลาย​เสีย.


และ​ผ้า​โพก​ของ​เจ้า​จะ​อยู่​ที่​ศีรษะ​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, และ​รองเท้า​จะ​อยู่​ที่​เท้า​ของ​เจ้า, เจ้า​จะ​มิได้​มี​ความ​ทุกข์​และ​พิลาป​ร่ำไร, และ​เจ้า​จะ​ต้อง​ซูบ​ผอม​ลง​ใน​การ​บาป​ของ​เจ้า, และ​จะ​พิลาป​ร้องไห้​ถึง​กันและกัน,


นี่​แน่ะ, เรา​จะ​ให้​ธัญญาหาร​ของ​เจ้า​เน่า​ไป​เพราะ​เจ้า, และ​เรา​จะ​เอา​อาจม​คือ​อาจม​ของ​สัตว์​ที่​เจ้า​ถวาย​บูชา​นั้น​ซัด​ใส่​หน้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​และ​เขา​จะ​พา​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไป​เมื่อ​ยัง​มี​หน้า​เปื้อน​ของ​โสโครก​นั้น.


ด้วย​เจ้า​ย่ำ​เหยียบ​คนจน​แล​เก็บ​เอา​ค่า​ส่วย​ข้าวสาลี​แก่​คนจน, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ก่อ​เรือน​ด้วย​ศิลา​ที่​สกัด, แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​มิได้​อยู่อาศัย​ใน​เรือน​นั้น, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​สวน​องุ่น​อัน​ดี, แต่​เจ้า​มิได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite