เลวีนิติ 19:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ “อย่า​ล่อลวง​ฉ้อ​กระ​บัด​ทรัพย์​ของ​เขา, และ​อย่า​ให้​ค่าจ้าง​ของ​คน​ที่​รับจ้าง​นั้น​ค้าง​คืน​จน​วันรุ่งขึ้น.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹³ “ห้ามบีบคั้นเพื่อนบ้านหรือปล้นเขา ห้ามให้ค่าจ้างของลูกจ้างค้างอยู่กับเจ้าจนถึงรุ่งเช้า

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ เจ้​าอย่าฉ้อโกงเพื่อนบ้านหรือปล้นเขา อย่าให้ค่าจ้างของลูกจ้างค้างอยู่กับเจ้าจนถึงรุ่งเช้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ “ ‘อย่าปล้นชิงหรือเอารัดเอาเปรียบเพื่อนบ้าน “ ‘อย่าหน่วงเหนี่ยวค่าแรงลูกจ้างไว้จนถึงรุ่งเช้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ เจ้า​ต้อง​ไม่​โกง​เพื่อน​บ้าน​เจ้า และ​เจ้า​ต้อง​ไม่​ไป​ปล้น​เขา เจ้า​ต้อง​ไม่​หน่วง​เหนี่ยว​ค่าแรง​ของ​คนงาน​ไว้​จนถึง​วัน​รุ่งขึ้น

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ อย่า​เอา​เปรียบ​หรือ​ปล้น​เพื่อน​ร่วม​ชาติ​ของ​เจ้า และ​จง​อย่า​กัก​ค่า​จ้าง​ของ​ผู้​รับ​จ้าง​ไว้​ข้าม​วัน​ข้าม​คืน

เลวีนิติ 19:13 Referans Kwoze

ยา​โก​โบ 5:4

นี่​แน่ะ ค่าจ้าง​ของ​คน​ที่​ได้​เกี่ยว​ข้าว​ใน​นา​ของ​ท่าน​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ฉ้อ​ไว้​นั้น ก็​ร้อง​ฟ้อง​ขึ้น และ​เสียง​ร้อง​ทุกข์​ของ​คน​ที่​เกี่ยว​ข้าว​นั้น ทราบ​ถึง​พระ​กรรณ​ของ​พระ​เจ้า​แห่ง​พล​โยธา​แล้ว.

มาลาคี 3:5

พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​เข้า​มา​ใกล้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เพื่อ​พิจารณา​พิพากษา, และ​จะ​เป็น​พะ​ยาน​พร้อมกับ​หลักฐาน​ปรักปรำ​นัก​กล​มารยา, และ​คน​ผิด​ประเวณี​ชาย​หญิง, คน​ทวน​สบถ​และ​คน​กด​ค่าจ้าง​ลูกจ้าง, คน​ข่มเหง​แม่หม้าย​และ​ลูกกำพร้า,คน​เบียดบัง​แขกเมือง​และ​คน​ไม่​ยำเกรง​เรา.”

เยเรมีย์ 22:13

วิ​บาก​จง​มี​แก่​เขา, ที่​ได้​สร้าง​เรือน​ของ​ตัว​โดย​ความ​อสัตย์​อธรรม, และ​ได้​ทำ​ห้อง​ทั้ง​หลาย​ของ​ตัว​โดย​ความผิด, คือ​ผู้​ที่​ได้​ใช้​เพื่อนบ้าน​ของ​ตัว​ปราศ​จาก​ค่าจ้าง, แล​ไม่​ได้​ให้​อะไร​แก่​เขา​เพราะ​การ​ที่​เขา​ได้​ทำ​นั้น,

สุภาษิต 20:10

ลูก​ตุ้ม​ฉ้อ​ต่างๆ และ​ทะนาน​โกง​ต่างๆ ทั้ง​สอง​อย่าง​นั้น​เป็น​ที่​น่าเกลียด​สะ​อิด​สะ​เอียน​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา.

มาระโก 10:19

ท่าน​รู้จัก​พระ​บัญญัติ​แล้ว​ซึ่ง​ว่า. ‘อย่า​ฆ่า​คน, อย่า​ล่วง​ประเวณี, อย่า​ลัก​ทรัพย์, อย่า​เป็น​พะยาน​เท็จ, อย่า​ฉ้อ​เขา, จง​นับ​ถือ​บิดา​มารดา​ของ​ตน.’ ”

ยะเอศเคล 22:29

เมื่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​มิได้​ตรัส, ชาว​แผ่น​ดิน​นั้น​ได้​ทำ​เบียด​เบียฬ​ข่มเหง, และ​ได้​ทำ​โจรกรรม, และ​ได้​เบียด​เบียฬ​คน​ยากจน​และ​เข็ญใจ, และ​ได้​เบียด​เบียฬ​คน​แขก​บ้าน​ด้วย​การ​ทุจ​จริต.

เยเรมีย์ 22:3

พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ประพฤติ​เป็น​ความ​สัตย์​แล​ชอบธรรม, แล​ช่วย​ผู้​ที่​ต้อง​เสีย​เปล่า​ให้​ออก​จาก​มือ​ของ​ผู้​ข่มขี่, แล​อย่า​ทำ​การ​ผิด, อย่า​ทำร้าย​แก่​ผู้​ต่าง​ประเทศ, แก่​คน​กำพร้า, แล​แก่​หญิง​ม่าย, แล​อย่า​ให้​เลือด​คน​อัน​ไม่​มี​ผิด​ไหล​ออก​ใน​ที่​ตำบล​นี้.

เอ็ก​โซ​โด 22:21

อย่า​ทำร้าย​หรือ​ข่มเหง​แขกเมือง​เลย: เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เคย​เป็น​แขกเมือง​อยู่​ใน​ประ​เทศ​อาย​ฆุบ​โต.

เอ็ก​โซ​โด 22:15

ถ้าแม้​เจ้าของ​อยู่​ด้วย, ผู้​ยืม​ไม่​ต้อง​ใช้​แทน: ถ้า​เป็น​การ​เช่า, ให้​ติด​แต่​ค่าเช่า​เท่านั้น.”

1เธสะโลนิกา 4:6

และ​อย่า​ให้​ผู้ใด​ทำ​ล่วงเกิน​และ​ลักลอบ​กับ​พี่​น้อง​ใน​การ​นั้น​เลย, เพราะว่า​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​ผู้​ทรง​สนอง​โทษ​แก่​บรรดา​คน​ที่​กระทำ​อย่าง​นั้น, เหมือน​อย่าง​เรา​ได้​ว่า​ไว้​ก่อน, และ​เป็น​พะยาน​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย

ลู​กา 3:13

ท่าน​จึง​ตอบ​เขา​ว่า, “เจ้า​ทั้ง​หลาย​อย่า​เก็บ​ภาษี​เกิน​พิกัด.”

สุภาษิต 22:22

อย่า​โกง​คนจน​เพราะ​เห็น​ว่า​เขา​เป็น​คนจน; และ​บีบคั้น​คน​เข็ญใจ​ที่​ประตูเมือง.

โยบ 31:39

ถ้า​หาก​ข้าฯ ได้​เคย​กิน​ผล​ที่​มิได้​ออก​เงิน​ซื้อ​มา, หรือ​เป็น​เหตุ​ให้​เจ้าของ​เดิม​ได้​เสียชีวิต,

เลวีนิติ 6:3

หรือ​พบ​ของ​ที่​หาย และ​ไม่​รับ และ​สบถ​สาบาน​ตัว​เป็น​ความ​เท็จ; ใน​ข้อ​เหล่านี้​ถ้า​ผู้ใด​กระทำ​ผิด​แล้ว,

เอ็ก​โซ​โด 22:13

ถ้า​มี​สัตว์ร้าย​มา​กัด​ฉีก​สัตว์​นั้น​ให้​ตาย. จง​เอา​ซาก​มา​ให้​ตรวจ​ดู​เป็น​พะ​ยาน; แล้ว​ผู้​รับฝาก​ไม่​ต้อง​ใช้​แทน.”

มัทธิว 20:8

ครั้น​ถึง​เวลา​พลบ​ค่ำ​เจ้าของ​สวน​จึง​สั่ง​เจ้า​พนักงาน​ว่า. ‘จง​เรียก​คน​ทำ​การ​มา​และ​ให้​ค่าจ้าง​แก่​เขา​ตั้งแต่​คน​มา​ทำ​การ​สุด​ท้าย​จน​ถึง​คน​ที่มา​แรก.

1ทิโมธี 5:18

เพราะ​พระ​คัมภีร์​กล่าว​แล้ว​ว่า, อย่า​เอา​ตะกร้า​สวม​ปาก​โค​ที่​นวด​ข้าว​นั้น, และคน​ที่​ทำ​การ​ควร​จะ​ได้​ค่าจ้าง​ของ​ตน.

เอ็ก​โซ​โด 20:15

“อย่า​ลัก​ทรัพย์.”

เอ็ก​โซ​โด 22:7

“ถ้า​ผู้ใด​ฝาก​เงิน​หรือ​สิ่งของ​ไว้​กับ​เพื่อน, แล้ว​ของ​นั้น​ถูก​ขะโมย​ลัก​ไป​จาก​เรือน​ผู้​นั้น; ถ้า​จับ​ขะ​โม​ย​ได้, จง​ให้​ขะ​โม​ย​ใช้​แท่น​สอง​เท่า.

โยบ 17:5

ผู้​ที่​ได้​เหยียด​เพื่อน​ของ​เขา​ลง​เป็น​เหยื่อ, และ​ทำ​ให้​ตา​ลูกหลาน​ของ​เขา​บอด​ไป.

สุภาษิต 3:28

อย่า​พูด​กับ​เพื่อนบ้าน​ของ​เจ้า​ว่า, “ไป​ก่อน​เถอะ​แล้ว​ค่อย​มา​อีก​ที, พรุ่งนี้​เถอะ​ฉัน​จะ​ให้,” ในเมื่อ​เจ้า​มี​สิ่ง​นั้น​อยู่​ใกล้​ตัว​ของ​เจ้า.

ยะเอศเคล 18:7

และ​มิได้​ข่มขี่​เบียด​เบียฬ​ผู้ใด, แต่​ของ​จำนำ​แห่ง​นี้​นั้น​ได้​นำ​คืน​เสีย, มิได้​ประพฤติ​โจรกรรม, ขนม​ของ​ตน​ได้​ให้แก่​คน​หิว, และ​ได้​ปกคลุม​ผ้าห่ม​แก่​คน​ผู้​เปลือยเปล่า.

ยะเอศเคล 22:12

ใน​เจ้า​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ให้​สินบน​เพื่อ​จะ​ให้​โลหิต​ไหล, เจ้า​ได้​ให้​เงิน, (เขา) กู้​เอา​ดอกเบี้ย, และ​เจ้า​ได้​เบียด​เบียฬ​ปล้น​เพื่อนบ้าน​ของ​เจ้า, และ​ได้​ลืม​เรา​เสีย.

เลวีนิติ 25:14

ถ้า​เจ้า​จะ​ขาย​ของ​ก็ดี​หรือ​ซื้อ​ของ​มา​จาก​มือ​เพื่อน​ก็ดี, ก็​จง​ประพฤติ​ซื่อสัตย์​ซึ่ง​กัน​และ​กัน.

เลวีนิติ 25:17

เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ประพฤติ​ซื่อสัตย์​ซึ่ง​กัน​และ​กัน, และ​จง​เกรงกลัว​พระเจ้า​ของ​เจ้า: เรา​เป็น​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า: เรา​เป็น​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย

โยบ 7:2

ดุจ​เหล่า​ทาส​ผู้​มี​จิตต์​ใจ​จดจ่อ​คอย​เวลา​เย็น, และ​ดุจ​กรรมกร​ผู้​คอย​รับ​สินจ้าง​ของ​เขา​นั้น.