เลวีนิติ 10:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19406 และโมเซสั่งแก่อาโรน, และเอละอาซารและอีธามารบุตรของอาโรนว่า, “ท่านทั้งหลายอย่าได้ปิดศีรษะหรือฉีกเสื้อผ้าของตนกลัวเกลือกจะตาย, เพราะพระราชอาชญาจะลงมาถึงคนทั้งปวง; แต่ให้พี่น้องทั้งหลายของท่าน, คือพวกยิศราเอล, ร้องไห้เพราะการที่พระยะโฮวาได้เผาเสียดังนั้น. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน6 โมเสสกล่าวแก่อาโรน เอเลอาซาร์และอิธามาร์บุตรของอาโรนว่า “อย่าปล่อยผมห้อย และห้ามฉีกเสื้อตำแหน่งของท่าน เพื่อท่านจะไม่ต้องตาย และเพื่อพระพิโรธจะไม่ตกเหนือชุมนุมชน แต่พี่น้องของท่านคือวงศ์วานอิสราเอลทั้งหมดจะไว้ทุกข์ เนื่องด้วยพระยาห์เวห์ได้ทรงเผาผลาญก็ได้ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV6 และโมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์และอิธามาร์ บุตรชายอาโรนว่า “ท่านทั้งหลายอย่าปล่อยผมห้อย หรือฉีกเสื้อผ้าของท่าน เกลือกว่าท่านจะต้องตายและเกลือกว่าพระพิโรธจะตกเหนือชุมนุมชนทั้งหมด แต่พี่น้องของท่านคือวงศ์วานอิสราเอลทั้งมวล จะไว้ทุกข์เพราะพระเยโฮวาห์ทรงให้บังเกิดการเผาไหม้ก็ได้ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย6 แล้วโมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์กับอิธามาร์บุตรชายอีกสองคนของอาโรนว่า “อย่าปล่อยให้ผมของพวกท่านลุ่ยลงมาและอย่าฉีกเสื้อผ้า มิฉะนั้นพวกท่านจะตาย และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพระพิโรธชุมชนทั้งหมด แต่ญาติของพวกท่านคือชาวอิสราเอลทั้งหมดอาจจะไว้ทุกข์ให้คนทั้งหลายที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำลายด้วยไฟก็ได้ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย6 แล้วโมเสสก็พูดกับอาโรนและลูกชายคนอื่นๆของเขา คือเอเลอาซาร์กับอิธามาร์ ว่า “พวกท่านต้องไม่ปล่อยผมรุงรังหรือฉีกเสื้อผ้า ของพวกท่าน ท่านจะได้ไม่ตาย และพระยาห์เวห์จะได้ไม่โกรธชาวอิสราเอลทั้งหมดด้วย แต่ญาติของท่านคือชาวอิสราเอลทั้งหมดไว้ทุกข์ได้ ในเรื่องที่พระยาห์เวห์เผานาดับและอาบีฮู Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)6 จากนั้นโมเสสกล่าวกับอาโรนและเอเลอาซาร์และอิธามาร์บุตรของอาโรนว่า “อย่าปล่อยให้ผมของท่านห้อยรุงรังหรือฉีกเสื้อผ้าตนเอง มิฉะนั้นท่านจะตาย และโทษทัณฑ์จะตกอยู่กับมวลชน แต่บรรดาพี่น้องของพวกท่าน คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะร้องคร่ำครวญถึงบรรดาผู้ที่ตายด้วยไฟของพระผู้เป็นเจ้าได้ Gade chapit la |
เลวีนิติ 10:6
23 Referans Kwoze
แต่พวกยิศราเอลได้ทำผิดด้วยของถวายที่ต้องห้ามนั้น: คืออาคานบุตรคาระมี ๆ บุตรซับดี ๆ บุตรเซรา, ตระกูลยูดา, หยิบสิ่งที่ห้ามนั้นมา: แล้วความพิโรธแห่งพระยะโฮวาก็พลุ่งขึ้นต่อพวกยิศราเอล ฝ่ายยะโฮซูอะจึงใช้คนออกจากยะริโฮไปยังเมืองฮาย, ซึ่งอยู่ใกล้ตำบลอาเวน, ข้างทิศตะวันออกแห่งเบธเอล, บอกแก่เขาว่า, จงไปสอดแนมดูเมือง. คนนั้นก็ไปสอดแนมเมืองฮาย. แล้วก็กลับมาเรียนยะโฮซูอะว่า, อย่าให้พลทั้งหมดขึ้นไปเลย; ให้ขึ้นไปตีเมืองฮายสักสองสามพันคนก็พอ; อย่าให้คนทั้งหลายไปทนความเดือดร้อน; เพราะที่นั่นมีคนน้อย. พลทหารก็ขึ้นไปประมาณสามพันคน. แต่ต้องแตกหนีจากชาวเมืองฮาย. ฝ่ายชาวเมืองฮายก็ฟันแทงพลเหล่านั้นตายประมาณสามสิบหกคนและขับไล่พวกยิศราเอลจากประตูเมืองไปยังซะบาริม ฟันแทงเขาเมื่อกำลังกลับลงไปจากเมือง: เหตุฉะนี้ใจพลไพร่ยิศราเอลก็ได้อ่อนอิดโรยละลายไปเหมือนน้ำ ฝ่ายยะโฮซูอะเองกับผู้เฒ่าแก่พวกยิศราเอลได้ฉีกเสื้อซบหน้าลงถึงดินฉะเพาะหีบไมตรีแห่งพระยะโฮวาจนถึงเวลาพลบค่ำ, แล้วเอาผงคลีดินใส่ที่ศีรษะ. ยะโฮซูอะทูลร้องทุกข์ว่า, โอ้ ยะโฮวาพระเจ้าข้า, เหตุไฉนพระองค์ทรงนำพลไพร่นี้ข้ามแม่น้ำยาระเดนไป, มอบไว้ในเงื้อมมือชาติอะโมรีกระทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายถึงแก่พินาศ? พวกข้าพเจ้ามีความเสียดายซึ่งไม่พอใจอาศัยอยู่ที่ฝั่งยาระเดนฟากข้างโน้น! โอ้ พระยะโฮวาเจ้าข้า, ข้าพเจ้าจะทูลประการใด, เพราะพวกยิศราเอลได้หันหลังต่อศัตรูเขา! เพราะว่าชนชาติคะนาอันกับบรรดาชาวเมืองคงจะได้ยิน, แล้วยกทัพมาตั้งล้อมพวกข้าพเจ้า, ตัดชื่อเสียงของข้าพเจ้าให้ศูนย์หายไปจากโลก, พระองค์จะทรงทำประการใดเพื่อพระนามอันใหญ่ของพระองค์นั้น? ฝ่ายพระยะโฮวาทรงตรัสแก่ยะโฮซูอะว่า, “จงลุกขึ้นเถิด; เหตุไฉนเจ้าซบหน้าลงดั่งนี้เล่า? พวกยิศราเอลได้ทำผิดแล้ว, เขาได้หักไมตรีซึ่งเราได้บัญชาสั่งไว้, เขาได้แย่งเอาสิ่งที่ห้ามนั้น, ได้ขะโมยไปปิดซ่อนไว้, ได้รวบรวมสิ่งนั้นไว้กับของๆ ตน. เหตุฉะนี้พวกยิศราเอลจึงทัดทานศัตรูของเขาไม่ได้, แต่ได้หันหลังให้แก่ศัตรู, เพราะเขาเป็นที่แช่งสาปแล้ว เราจะไม่อยู่กับพวกเจ้าต่อไปอีกเลย, เว้นเสียแต่เจ้าจะทำลายสิ่งที่ต้องแช่งห้ามนั้นให้ศูนย์เสียไปจากท่ามกลางพวกเจ้า. จงลุกขึ้น, ชำระพลไพร่เสียให้สะอาด, และบอกเขาว่า จงชำระตัวให้บริสุทธิ์ต่อเวลาพรุ่งนี้: เพราะว่าพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอลทรงตรัสดังนี้ว่า, โอ้ ยิศราเอล สิ่งที่ต้องแช่งห้ามอยู่ในท่ามกลางพวกเจ้า, พวกเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าศัตรูไม่ได้, กว่าพวกเจ้าจะทำให้สิ่งที่ต้องห้ามนั้นศูนย์หายไปจากท่ามกลางเจ้า. พรุ่งนี้เวลาเช้าเจ้าทั้งหลายจงเข้ามาทีละตระกูล, แล้วตระกูลซึ่งพระยะโฮวาจะทรงเลือกจับ, จงให้เข้ามาตามวงศ์ญาติ; และวงศ์ญาติซึ่งพระยะโฮวาทรงเลือก จงให้เข้ามาตามครอบครัว; และครอบครัวซึ่งพระยะโฮวาทรงเลือก จงให้เข้ามาทีละคน. ผู้ที่จับถูกมีสิ่งที่ต้องห้ามนั้น, จงเผาไฟเสียกับสรรพสิ่งซึ่งเขามีอยู่: เพราะว่าเขาได้ล่วงเกินหักไมตรีแห่งพระยะโฮวา, และได้กระทำความโฉดเขลาในพวกยิศราเอล.” ฝ่ายยะโฮซูอะก็ได้ตื่นเเต่เช้า, ให้พวกยิศราเอลเข้ามาทีละตระกูล; แล้วก็เลือกจับตระกูลยูดา: เมื่อให้วงศ์ญาติตระกูลยูดาเข้ามา; ก็จับวงศ์ญาติเซรา: เมื่อให้วงศ์ญาตินั้นเข้ามาทีละคนแล้วจับซับดี: เมื่อให้ครอบครัวซับดีเข้ามาทีละคน, แล้วจับอาคานบุตรคาระมีๆ บุตรซับดีๆ บุตรเซราตระกูลยูดา. ฝ่ายยะโฮซูอะจึงตักเตือนอาคานว่า, บุตรเอ๋ย จงให้เกียรติยศแก่พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล คือให้รับสารภาพต่อพระองค์, เจ้าได้ทำอะไรจงบอกเราเถิด อย่าปิดซ่อนไว้เลย. อาคานจึงเรียนยะโฮซูอะว่า, จริงอยู่ ข้าพเจ้าได้ผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, โดยได้ทำเช่นนี้ เช่นนั้น: ในของที่เก็บมานั้น ข้าพเจ้าได้เห็นเสื้อยาวดีอย่างบาบุโลนเสื้อหนึ่ง, กับเงินหนักสองร้อยบาท, และทองคำแผ่นหนึ่งหนักห้าสิบบาท, ข้าพเจ้ามีใจโลภเก็บของนั้นไว้, ดูเถิด ของนั้นฝังอยู่ในดินท่ามกลางทับอาศัยข้าพเจ้า, และเงินอยู่ใต้เสื้อนั้น ฝ่ายยะโฮซูอะจึงใช้คนวิ่งไปยังทับอาศัยนั้น: เห็นเสื้อซ่อนอยู่ในทับของเขาและเงินก็อยู่ใต้เสื้อ. เขาจึงนำของนั้นมาจากท่ามกลางทับอาศัย, ส่งไปยังยะโฮซูอะกับพวกยิศราเอล แล้วเขาทั้งหลายจึงวางของนั้นลงตรงพระพักตรพระยะโฮวา. ฝ่ายยะโฮซูอะกับบรรดาพวกยิศราเอล, พากันคุมอาคานบุตรเซรา, กับเงินเสื้อยาว, แผ่นทองคำ, และบุตรชายหญิงของเขา, กับทั้งโค, ลา, แกะและทับอาศัยและสรรพสิ่งซึ่งเขามีอยู่, มายังหุบเขาอาโคระเดือดร้อน. ยะโฮซูอะจึงกล่าวแก่เขาว่า, เหตุไฉนเจ้าจึงนำความเดือดร้อนให้บังเกิดแก่พวกเราเล่า? พระยะโฮวาจะทรงนำความเดือดร้อนมาให้เจ้า ณ เวลาวันนี้. พวกยิศราเอลจึงเอาหินขว้างเขา, และเมื่อขว้างหินนั้นก็ทับตัวเขาแล้วก็เอาไฟเผาเสีย. ได้ถมหินทับเขาไว้เป็นกองใหญ่ซึ่งยังอยู่จนทุกวันนี้. แล้วพระยะโฮวาทรงหวนพระทัยจากความพิโรธอันยิ่งของพระองค์ เหตุฉะนี้ตำบลนั้นได้ชื่อว่า, “หุบเขาอาโคระ” (เดือดร้อน) จนทุกวันนี้
พระยะโฮวาได้ตรัสแก่โมเซว่า, “จงกล่าวแก่ชนชาติยิศราเอลว่า, ‘เจ้าทั้งหลายเป็นพลไพร่ที่คอแข็งนัก: ถ้าเราจะขึ้นไปท่ามกลางเจ้าชั่วเวลาครู่เดียว เราก็จะต้องผลาญเจ้าเสีย: เหตุฉะนี้จงถอดเครื่องประดับออกจากตัว, เพื่อเราจะได้รู้ว่าควรจะทำอะไรแก่เจ้า.’ ”
Piblisite