Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 2:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​เขี่ย​แท่น​บูชา​ของ​พระองค์​ทิ้ง​เสีย, พระองค์​ได้​รังเกียจ​โบสถ์​ของ​พระองค์, กำแพง​วัง​ทั้ง​หลาย​นั้น​พระองค์​ได้​มอบ​ไว้​ใน​เงื้อมมือ​ศัตรู. เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ส่ง​เสียง​อึกทึก​ใน​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เหมือน​อย่าง​ใน​วัน​พิธีการ​เลี้ยง.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

7 องค์เจ้านายทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์ ทรงเกลียดสถานนมัสการของพระองค์ พระองค์ทรงมอบไว้ในมือศัตรู คือทรงมอบกำแพงวังทั้งหลายนั้น เขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์ เหมือนอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง ח (เฆท)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 องค์​พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์​เสีย พระองค์​ทรงเกลียดสถานบริ​สุทธิ​์ของพระองค์ กำแพงวังทั้งหลายนั้น พระองค์​ได้​ทรงมอบไว้ในเงื้อมมือศั​ตรู เขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระเยโฮวาห์เหมือนอย่างในวันเทศกาลตามกำหนด

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิเสธแท่นบูชา และทอดทิ้งสถานนมัสการของพระองค์ พระองค์ทรงมอบกำแพงปราสาทราชวัง ไว้ในมือของศัตรู เหล่าศัตรูส่งเสียงโห่ร้องในพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า ราวกับวันฉลองตามเทศกาล

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 พระยาห์เวห์​ทอดทิ้ง​แท่นบูชา​ของ​พระองค์ พระองค์​บอก​ปัด​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์ พระองค์​มอบ​กำแพง​ป้อม​ปราการ​ของ​เยรูซาเล็ม​ให้​ตก​อยู่​ใน​กำมือ​ศัตรู พวกศัตรู​ต่าง​โห่ร้อง​กัน​ใน​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ เหมือนกับ​มี​งาน​เทศกาล

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่​ยอม​รับ​แท่น​บูชา​ของ​พระ​องค์ และ​ทอด​ทิ้ง​ที่​พำนัก​ของ​พระ​องค์ พระ​องค์​ปล่อย​ให้​ศัตรู ทลาย​กำแพง​เมือง​ของ​นาง​ลง พวก​เขา​ตะโกน​ร้อง​ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ประหนึ่ง​วัน​ฉลอง​เทศกาล

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 2:7
31 Referans Kwoze  

จง​กล่าว​แก่​เรือน​ยิศ​รา​เอล​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า, นี่​แน่ะ​เรา​จะ​กระทำ​วิหาร​ของ​เรา​ซึ่ง​เป็น​ที่​นับถือ​โดย​กำลัง​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, เป็น​ที่​ปรารถนา​แก่​ตา​แห่ง​เจ้า, และ​เป็น​ที่​จิตต์​วิญญาณ​ของ​เจ้า​เมตตา, ให้​กลับ​เป็น​ที่​ประมาท, และ​บุตรหญิง​ทั้งปวง​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ซึ่ง​เหลือ​อยู่​จะ​ตก​ไป​ด้วย​กะ​บี่.


แล​เรา​จะ​ยัง​ไฟ​ให้​เกิด​ใน​ประเทศ​ยะฮูดา, แล​ไฟ​นั้น​จะ​ผลาญ​บรรดา​ราชวัง​ยะ​รู​ซา​เลม.


แล​ได้​เผาไหม้​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​วัง​กษัตริย์​แล​บรรดา​ตึก​เรือน​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​บรรดา​ตึก​เรือน​แห่ง​คน​ผู้ใหญ่​นั้น, นะ​บู​ซา​ระ​ดาร​ได้​เผา​ไฟ​เสีย​หมด.


พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “สิ่ง​สาร​พัตร​เหล่านี้​พวก​ท่าน​เห็น​แล้ว​มิใช่​หรือ เรา​บอก​แก่​ท่าน​ว่า, ศิลา​ที่​ซ้อนทับ​กัน​อยู่​ที่นี่, ซึ่ง​จะ​ไม่​ถูก​ทำลาย​ลง​ก็​หา​มิได้.”


เพราะฉะนั้น​เพราะ​เห็นแก่​เจ้า​นิคม​ซี​โอน​จะ​ถูก​ไถ​เหมือน​ไถนา, และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​กลับ​เป็น​เนื้อ​นา​ที่​ไถ​แล้ว, และ​ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​จะ​กลาย​เป็น​ป่าไม้​สูง


เหตุ​ฉะนี้​เรา​จะ​ให้​นานา​ประเทศ​ที่​ชั่ว​มา, และ​จะ​ได้​เรือน​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย, และ​เรา​จะ​ให้​สง่า​ราศี​คน​ที่​มี​กำลัง​มาก​เสีย​ด้วย, และ​ที่​บริสุทธิ์​ของ​เขา​จะ​เป็น​มลทิน​ความ​พินาศ​มา​อยู่.


พระ​ยะ​โฮ​วาก​ลาย​เป็น​ดั่ง​ศัตรู, พระองค์​ได้​เผาผลาญ​พวก​ยิศ​รา​เอล​เสีย​หมด​แล้ว, พระองค์​ได้​ทรง​จุด​บรรดา​วัง​แห่ง​ยิศ​รา​เอล​ให้​ไหม้​หมอน​หมด​ไป, พระองค์​ได้​ทรง​ฟัง​ป้อม​คู​ประตู​หอ​รบ​ของ​ยิศ​รา​เอล​ให้​ทะลาย​ลง​เสีย​สิ้น​แล้ว, ทรง​ทวี​ความ​เศร้าโศก​และ​ความ​พิลาป​ร่ำไร​ให้แก่​บุตรี​แห่ง​ยะฮูดา.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ช่าง​คลุม​บุตรี​ชาว​ซี​โอน​เสีย​ด้วย​เมฆ​ใน​ยาม​กริ้ว​ได้​อย่างไร​กัน? พระองค์​ได้​ทรง​ทิ้ง​สง่า​ราศี​ของ​ยิศ​รา​เอล​ให้​ตก​จาก​ฟ้า​ลง​ถึง​ดิน, และ​ใน​ยาม​กริ้ว​ไม่​ได้​ทรง​ระลึก​ถึง​ว่า​เป็น​แท่น​รอง​พระบาท​ของ​พระองค์.


แล้ว​พวก​เคเซ็ด​ก็​เผาผลาญ​วัง​กษัตริย์​แล​บ้านเรือน​ของ​ไพร่พล​เสีย​ด้วย​ไฟ, แล้ว​ทำลาย​กำแพง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ให้​พัง​ลง.


แล​ชาติ​เคเซ็ด​ที่​ยัง​กำลัง​รบ​ต่อ​กรุง​นี้​จะ​มา​จุด​ไฟ​กรุง​นี้. แล​จะ​เผา​เสีย​ให้​ไหม้​ทั้ง​เรือน​ตึก, ที่​เขา​ได้​บูชา​ด้วย​เครื่อง​หอม​แก่​บา​ละ​บน​หลังคา​เรือน​ตึก​นั้น, แล​เขา​ได้​เท​ออก​ซึ่ง​เครื่องบูชา​แก่​พระ​อื่น​ทั้ง​หลาย, เพื่อ​จะ​ยุ​เรา​ถึง​ความ​พิ​โร​ธ.


มิ​คฆา​เป็น​ชาวเมือง​โมรี, ได้​ทำนาย​ความใน​คราว​ฮิศคี​ยา​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, แล​ได้​บอก​แก่​ไพร่พล​เมือง​ยะฮูดา​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เมือง​ซี​โอน​จะ​ต้อง​ไถ​ดุจ​ไถนา, แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​ต้อง​เป็น​กองๆ, แล​บน​ภูเขา​ที่​ตั้ง​พระ​วิหาร​นั้น​จะ​กลับ​เป็น​ที่​เหมือน​ที่​สูง​แห่ง​ป่าดง.


ใน​ขณะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​วิหาร​นี้​เป็น​เหมือน​เมือง​ซี​โล, แล​จะ​ให้​กรุง​นี้​เป็น​ที่​แช่ง​แก่​บรรดา​ประเทศ​แห่ง​แผ่น​ดิน​โลก


โบสถ์​วิหาร​ของ​พระเจ้า​นั้น​ได้​เผา​เสีย, กำแพง​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​เขา​ก็ได้​รื้อ​เสีย, วัง​ทั้งปวง​ใน​เมือง​นั้น​เขา​ก็​จุด​ไฟ​เผา​เสีย, และ​ได้​หัก​ทำลาย​เครื่องใช้สอย​วิเศษ​ต่างๆ ใน​เมือง​นั้น​เสีย​หมด.


แต่​ถึงกระนั้น​แล้ว เมื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​ศัตรู​ของ​เขา; เรา​จะ​ไม่​ละทิ้ง​เขา​เสีย, และ​จะ​ไม่​เกลียดชัง, และ​ไม่​ทำลาย​เขา​ที​เทียว, และ​จะ​ไม่​หัก​ความ​สัญญา​ของ​เรา​ต่อ​เขา เพราะ​เรา​เป็น​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา.


และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​หัวเมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้า​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า​เสีย, และ​เรา​จะ​ให้​โบสถ์​ของ​เจ้า​เป็น​ที่​ร้าง, และ​เรา​จะ​ไม่​ดม​กลิ่น​หอม​เครื่องบูชา​ของ​เจ้า​เลย;


พระองค์​ได้​ทรง​เกลียด​คำสัญญา​แห่ง​ผู้​ทาส​ของ​พระองค์: และ​ทรง​ดูหมิ่น​มงกุฎ​ของ​ท่าน​โดย​ทิ้ง​ลง​ที่​พื้นดิน.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ทูล​แก่​ซิ​ดคี​ยา​ว่า​ดังนี้, พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ยิศ​รา​เอล​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​หัน​เครื่อง​อาวุธ​ที่​มี​ใน​มือ​พวก​เจ้า, ที่​พวก​เจ้า​ได้​สู้รบ​ต่อ​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน, แล​ต่อสู้​ชาติ​เคเซ็ด​ที่​ได้​ล้อม​พวก​เจ้า​นอก​กำแพง​นั้น, ให้​กลับ​หลัง, แล​เรา​จะ​ชุมนุม​พวก​ศัตรู​เหล่านั้น​ใน​ที่​ท่ามกลาง​เมือง​นี้.


มี​เสียงร้อง​แห่ง​ชาวเมือง​ที่​ได้​หนี​ไป​พ้น​ออก​จาก​ประเทศ​เมือง​บาบู​โลน, เพื่อ​จะ​ได้​ป่าวประกาศ​ใน​เมือง​ซี​โอน, ซึ่ง​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เรา, คือ​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​โบสถ์​ของ​พระองค์.


ถนนหนทาง​ที่​เข้า​กรุง​ซี​โอน​ก็​โศกเศร้า​อยู่, เพราะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เดิน​ไป​ใน​งาน​สมโภช; บรรดา​ประตูเมือง​ของ​นาง​นั้น​เริด​ร้าง​เสียแล้ว, พวก​ปุโรหิต​ทั้งปวง​ของ​นาง​ได้​พา​กัน​ทอดถอนใจ: หญิงสาว​ทั้งปวง​ของ​นาง​ก็​พลอย​เป็นทุกข์, และ​ตัวนาง​เอง​ได้​รับ​ความ​ขื่นขม.


เขา​ได้​เผา​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระราช​วัง, และ​ตึก​ใหญ่​ทั้งหมด​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, ตึก​ของ​ผู้ใหญ่​ทุก​หลัง​ก็ได้​ถูก​เผา​ด้วย​เพลิง.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​พระองค์​อย่า​ทรง​พระ​พิ​โร​ธ​มาก​นัก​เลย, และ​อย่า​ทรง​จดจำ​ความผิด​บาป​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ตลอดไป​เลย. ดูเถอะ, พวก​ข้าพ​เจ้า​วิงวอน​ต่อ​พระองค์, เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ก็​เป็น​พล​เมือง​ของ​พระองค์​ทั้งนั้น.


ข้าพ​เจ้า​แล​ไป, ก็​นี่​แน่ะ, ที่​เคย​มี​ผล​บริบูรณ์​ก็​เป็น​ทุ่งนา​เปล่าๆ, แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​สำหรับ​ที่​นั้น​ก็​ต้อง​หัก​ทำลาย​ลง​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​แล้ว, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ร้ายกาจ​ของ​พระองค์.


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ประเทศ​นี้​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง​ไป​เสีย​หมด, ถึงกระนั้น​เรา​จะ​ไม่​ได้​ทำ​ให้​สำเร็จ​ที่สุด.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite