Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 2:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

19 จง​ลุก​ขึ้น​ร้องไห้​ใน​กลางคืน​ตั้งแต่​ยาม​ต้น, ล้วง​ความในใจ​ของ​เจ้า​ออก​มา​ตีแผ่​ตรง​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา, จง​ชูมือ​ทั้ง​สอง​ของ​เจ้า​ขึ้น​ตรง​ไป​ยัง​พระองค์​เพื่อ​ขอ​ชีวิต​ของ​บรรดา​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ของ​เจ้า, ที่​หิว​จน​นอน​สลบ​ไส​ล​ตาม​หัวถนน​หน​หาง​ทุกแห่ง

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

19 จงลุกขึ้นร้องทูลตอนกลางคืนทุกยาม จงระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำ เฉพาะพระพักตร์องค์เจ้านาย จงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์ เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของเจ้า ที่หิวจนเป็นลมสลบไป ตามหัวถนนทุกแห่ง ר (เรช)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

19 จงลุกขึ้​นร​้องไห้ในกลางคืน ในต้นยามจงระบายความในใจของเจ้าออกอย่างน้ำตรงพระพักตร์​องค์​พระผู้เป็นเจ้า จงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์เพื่อขอชีวิตของบรรดาลูกเล็กเด็กแดงของเจ้า ที่​หิวจนเป็นลมสลบไป ตามหัวถนนหนทางทุกแห่ง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

19 จงลุกขึ้นร่ำไห้ในยามค่ำคืน ตั้งแต่เริ่มมืด จงระบายความในใจของเจ้าออกมาเหมือนสายน้ำ ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า จงชูมือขึ้นอ้อนวอนพระองค์ เพื่อชีวิตลูกเล็กเด็กแดงทั้งหลายของเจ้า ซึ่งเป็นลมไปเพราะความหิวโหย อยู่ทุกหัวถนน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

19 ลุก​ขึ้นมา​ร้อง​ตะโกน​ใน​ยามค่ำคืน ลุก​ขึ้นมา​ร้อง​ตะโกน​ใน​ทุกช่วง​ต้นยาม เทใจ​ของเจ้า​ออกมา​เหมือน​น้ำ​ต่อหน้า​องค์​เจ้า​ชีวิต ชูมือ​ของเจ้า​ขึ้น​ต่อ​พระองค์​เพื่อ​ขอ​ชีวิต​ของ​ลูกๆเจ้า​ที่​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​เพราะ​ความหิว​ตาม​หัวถนน​ต่างๆ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

19 จง​ลุก​ขึ้น ร่ำไห้​ใน​ยาม​ค่ำ ตลอด​ทุก​ยาม จง​เปิด​ใจ​ของ​ท่าน ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ยก​มือ​ของ​ท่าน​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​องค์ เพื่อ​ชีวิต​ของ​ลูกๆ ของ​ท่าน ซึ่ง​หมด​เรี่ยวแรง​เพราะ​ความ​หิว อยู่​ตาม​ถนน​หน​ทาง

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 2:19
31 Referans Kwoze  

พล​เมือง​เอ๋ย, จง​วางใจ​ใน​พระองค์​เสมอ​ทุกเวลา; จง​พา​กัน​รีบ​ตั้ง​จิตต์​ใจ​ทูล​ฉะ​เพาะ​พระองค์​เถิด: ด้วย​พระเจ้า​เป็น​ที่พึ่ง​พำนัก​ของ​พวกเรา.


ใน​เวลา​กลางคืน​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​คะนึง​ใฝ่ฝัน​ถึง​พระองค์; เออ, จิตต์ใน​ร่าง​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​แสวงหา​พระองค์​ด้วย​ความ​ร้อนรน; เพราะ​เมื่อ​การ​พิพากษา​ของ​พระองค์​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​โลก​แล้ว, พลโลก​ก็​จะ​เรียนรู้​ถึง​ความ​ชอบธรรม.


ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้อง​ทุกข์ทูล​พระองค์; และ​กราบ​ทูล​ความ​ยากลำบาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ต่อ​พระองค์.


ครั้น​เวลา​เช้า​มืด​พระ​องค์​ได้​ทรง​ตื่น​ขึ้น​เสด็จ​ออกไป​ยัง​ที่​สงัด, และ​ทรง​อธิษฐาน​ที่​นั่น.


ฮัน​นา​ก็​ตอบ​ว่า, มิใช่​เจ้าข้า, ข้าพ​เจ้า​เป็น​หญิง​ใจ​ทุกข์​โศก, น้ำ​องุ่น​หรือ​ของ​เมา​หา​ได้​รับประทาน​ไม่, เป็น​แต่​ได้​อ้อนวอน​ร้องทุกข์​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​เท่านั้น.


ขอ​ให้​คำ​ทูล​ของ​ข้าพ​เจ้า​ขึ้น​ไป​เป็น​เหมือน​เครื่อง​หอม​ถวาย​บูชา​ต่อ​พระองค์; ซึ่ง​ข้า​พ​เจ้า​ประณม​มือขึ้น​ขอ​ให้​เป็น​เหมือน​เครื่องบูชา​ถวาย​ใน​เวลา​เย็น.


ฆิด​โอน​กับ​กองร้อย, มา​ถึง​แดน​ค่าย​เพลา​ต้น​ยาม​กลาง​สี่​ทุ่ม; พึ่ง​ผลัด​คน​ยาม​ใหม่: เขา​ก็​เป่าแตร​ขึ้น, และ​ต่อย​หม้อ​ใน​มือ​เขา​ให้​แตก.


ถึงกระนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​มี​รับสั่ง​ประทาน​พระ​กรุณา​ของ​พระองค์​ให้​ดำรง​อยู่​ใน​เวลา​กลางวัน; และ​บทเพลง​ของ​พระองค์​จะ​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​ใน​เวลา​กลางคืน ทั้ง​จะ​ทูล​อธิษฐาน​ต่อ​พระเจ้า​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ชีวิต​ของ​ข้าพ​เจ้า​ด้วย.


คราว​นั้น​พระ​องค์​เสด็จ​ขึ้น​ภูเขา​เพื่อ​จะ​อธิษฐาน, และ​ได้​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​เจ้า​ตลอด​คืน​ยัง​รุ่ง.


เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​เฝ้า​ระวัง​อยู่, เพราะ​ท่าน​ไม่​รู้​ว่า​เจ้าของ​บ้าน​จะ​มา​เมื่อไร, จะ​มา​หัวค่ำ, หรือ​เที่ยง​คืน, หรือ​เวลา​ไก่​ขัน, หรือ​รุ่ง​เช้า


ครั้น​ถึง​ยาม​สาม​พระ​เยซู​ก็​ได้​เสด็จ​ดำเนิน​บน​ทะเล​มา​หา​เขา.


ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ข้าพ​เจ้า​ได้​ระลึก​ถึง​พระ​นาม​ของ​พระองค์​ใน​เวลา​กลางคืน, และ​ได้​ถือ​รักษา​พระ​บัญญัติ​ของ​พระองค์​ไว้.


ขอ​ทรง​สดับ​ฟัง​คำ​วิงวอน​ของ​ข้าพ​เจ้า, เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระองค์, และ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ชูมือ​ชี้​ตรง​ไป​ยัง​สถาน​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์.


ลูกชาย​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​ได้​นอน​หิวโหย​อยู่​ตาม​หัวถนน​ทั้งปวง, เหมือน​อย่าง​อีเก้ง​ติด​บ่วง, ด้วย​ต้อง​ประสพ​ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เต็ม​ขนาด, และ​ถูก​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ทรง​ตำหนิ.


เหตุ​ฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ปรารถนา​ให้​ชาย​ทั้ง​หลาย​อธิษฐาน​ใน​ที่​ประชุม​ทุก​แห่ง, ด้วย​ยก​มือ​อันบริสุทธิ์, ปราศ​จาก​โทโส​และ​การ​เถียง​กัน.


เมื่อ​เรา​จะ​ใช้​ลูก​ธนู​ทั้ง​หลาย​อัน​ร้าย, คือ​กันดาร​อาหาร​เหนือ​เขา, เพื่อ​จะ​ให้​เขา​ฉิบหาย​ไป, ที่​เรา​จะ​ใช้​ก็​เพื่อ​จะ​ทำลาย​เจ้า​เสีย, และ​เรา​จะ​เพิ่มเติม​ให้​กันดาร​อาหาร​เหนือ​เจ้า, และ​จะ​ทำลาย​ขนม​ที่​เป็น​ประธาน​แห่ง​ชีวิต,


เหตุ​ฉะนี้​พ่อ​จะ​กิน​บุตร​ใน​ท่ามกลาง​เจ้า, และ​บุตร​จะ​กิน​พ่อ​ของ​เขา, และ​เรา​จะ​ทำ​มหันตโทษ​แก่​เจ้า, และ​ที่​เหลือ​จาก​เจ้า​นั้น​เรา​จะ​ให้​พลัด​พราย​ไป​ตาม​ลม​ทิศานุ​ทิศ.


ประณม​มือ​ของ​ท่าน​ไป​ทาง​ที่​บริสุทธิ์​นั้น​และ​ถวาย​ความ​สรรเสริญ​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.


ข้าพ​เจ้า​จึง​จะ​ถวาย​สรรเสริญ​พระองค์​ขณะ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​มี​ชีวิต: ข้าพ​เจ้า​จะ​ยก​มือ​ทั้ง​สอง​ขึ้น​ใน​นาม​ของ​พระองค์.


การ​ถอนใจ​ใหญ่​ก็​เป็น​อาหาร​ประจำวัน​ของ​ข้าฯ, และ​การ​ครวญคราง​ได้​เท​ออก​มา​ดุจ​น้ำ​ไหล.


เขา​ก็​มา​ประชุม​กัน​ที่​เมือง​มิ​ศ​พา​ตัก​น้ำ​มา​เท​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​ถือศีล​อด​อาหาร​ใน​วัน​นั้น, และ​รับสารภาพ​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซา​มูเอล​จึง​ได้​ชำระ​ความ​ต่างๆ, ของ​ชา​ตยิศ​รา​เอล​ที่​เมือง​มิ​ศ​พา.


ถึงกระนั้น​ก็ดี, นคร​นั้น​ยัง​ต้อง​ถูก​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย; ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ถูก​จับ​ฟาดหัว​แหลก​เหลว​ตาม​แพร่ง​ถนน​ต่างๆ; พวก​เจ้านาย​ก็​ถูก​แบ่ง​ว่า​เป็น​ของ​ใคร​ด้วย​การ​จับ​ฉลาก, และ​คน​สำคัญๆ ก็​ถูก​ล่าม​โซ่​เอา​ไป​เป็น​พวง.


ข้าพ​เจ้า​ต้อง​กิน​น้ำตา​ต่าง​อาหาร​ทั้ง​กลางวัน​และ​กลางคืน, ขณะ​เมื่อ​เขา​พูด​เยาะ​ว่า, พระเจ้า​ของ​เจ้า​อยู่​ที่ไหน?


ข้าพ​เจ้า​ปลงใจ​ระลึก​ถึง​เหตุการณ์, ที่​ข้าพ​เจ้า​นำ​กระบวนแห่​ไป​กับ​คน​ทั้งปวง​ยัง​พระ​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ด้วย​เสียง​โห่ร้อง​สรรเสริญ​และ​สมโภช​เพราะ​มี​ใจ​ยินดี.


ครั้น​เมื่อ​จิตต์​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​อ่อนเปลี้ย​ไป​แล้ว, ขณะนั้น​พระองค์​ได้​ทรง​ทราบ​ทาง​ประพฤติ​ของ​ข้าพ​เจ้า. ใน​ทาง​ที่​ข้าพ​เจ้า​เดิน​นั้น​เขา​ได้​ซ่อน​บ่วง​แร้ว​ไว้​หมาย​จะ​ดัก​ข้าพ​เจ้า.


ถึงกระนั้น, โอ้​พวก​ผู้หญิง จง​ฟัง​เอา​คำ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​ให้​หู​ของ​พวก​เจ้า​รับคำ​แต่​พระโอษฐ์​ของ​พระองค์, แล​จง​ฝึกสอน​ลูก​หญิง​ของ​พวก​เจ้า​ให้​ร้องไห้, แล​พวก​เจ้า​ทุก​ตัว​คน​จง​บอก​เพื่อนบ้าน​ของ​ตัว​ให้​คร่ำ​ครวญ.


ด้วย​ความ​โบย​ตี​หนัก, ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ออก​ไป​ใน​ทุ่งนา, ก็​นี่​แน่ะ​ซากศพ​ที่​ประหาร​ด้วย​กะ​บี่, แล​ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ไป​เมือง, ก็​นี่​แน่ะ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ็บป่วย​ด้วย​ความ​อดอยาก, ด้วยว่า​ท่าน​ผู้ทำ​นาย​ทั้ง​ปุโรหิต​ก็​เที่ยว​โซเซ​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​แล​เขา​ไม่​รู้​อะไร


จง​โกน​ศีรษะ​ของ​เจ้า​ให้​เลี่ยน​ล้าน, จง​ตัดผม​ของ​เจ้า​ให้​เลี่ยน​เตียน, เป็น​การ​ไว้ทุกข์​ให้แก่​ลูกหลาน​อัน​สุดสวาทขาดใจ​ของ​เจ้า. จง​ทำ​ให้​ศีรษะ​ของ​เจ้า​เพิ่ม​ความ​ล้าน​ออก​ไป​ให้​เหมือน​กับ​นก​ตะกรุม, เพราะว่า​เขา​เหล่านั้น ถูก​พราก​จาก​เจ้า​ไป​เป็น​ชะ​เลย​เสีย​หมด​แล้ว


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite