เพลงคร่ำครวญ 2:15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194015 บรรดาคนที่ได้ผ่านเจ้าไป, ก็ได้ตบมือเยาะเจ้า, เขาทั้งหลายได้เย้ยหยัน, และได้สั่นศีรษะเยาะบุตรีแห่งยะรูซาเลมแล้วว่า, “นี่หรือคือกรุงที่คนทั้งปวงได้ขนานนามว่างามหมดจด, ว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วทั้งโลก? ” Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน15 ทุกคนที่ผ่านทางนั้น ก็ตบมือเยาะเจ้า เขาทั้งหลายได้หยันและสั่นศีรษะ เย้ยธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า “นี่หรือคือนครที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่า งามเลิศ ว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วโลก?” פ (เพ) Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV15 บรรดาคนที่ได้ผ่านไปมาก็ตบมือเยาะเย้ยเจ้า เขาทั้งหลายได้เย้ยหยันและได้สั่นศีรษะใส่ธิดาแห่งเยรูซาเล็มแล้วว่า “นี่หรือคือกรุงที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่า งามหมดจด ว่า เป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วทั้งโลก” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย15 คนทั้งปวงที่ผ่านไปมา ตบมือเยาะเย้ยเจ้า พวกเขาถากถางและส่ายศีรษะ สมเพชธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า “นี่น่ะหรือกรุงที่ได้รับการขนานนาม ว่างามเพียบพร้อม เป็นความชื่นชมยินดีของคนทั้งโลก?” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย15 ทุกคนที่เดินผ่านมาทางนั้นต่างตบมือเยาะเจ้า พวกเขาผิวปากและส่ายหัวต่อเจ้า นางสาวเยรูซาเล็ม พวกเขาพูดเยาะว่า “นี่นะหรือเมืองที่ผู้คนต่างพูดกันว่า เป็นเมืองที่สวยอย่างไม่มีที่ติ ซึ่งเคยให้ความสุขกับคนทั้งโลก” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)15 ทุกคนที่เดินผ่านมาก็ตบมือใส่ท่าน พวกเขาเหน็บแนมและส่ายหัว ให้กับธิดาแห่งเยรูซาเล็ม “นี่หรือ เมืองที่เรียกว่า ดีเพียบพร้อมและงามตระการ เป็นที่ยินดีไปทั่วแผ่นดินโลก” Gade chapit la |
นี่แน่ะเป็นเมืองที่พองอวดอ้างตั้งอาศัยอยู่, ด้วยจิตต์กระด้างที่พูดในใจของตนว่า, เราก็เป็น, แลเว้นเสียจากเราจะหามีผู้อื่นมิได้, เขากลายไปเป็นที่ร้างเป็นที่อาศัยนอนแห่งฝูงสัตว์ทั้งปวงอย่างไร, คนทั้งหลายที่เดินกรายเลยไปจะทำเสียงขู่แลสั่นมือแก่เขา
พระองค์ได้พังพลับพลาของพระองค์เสียเหมือนหนึ่งเป็นแต่เพียงสวน; พระองค์ได้ทรงทำลายสถานที่ประชุมชนของพระองค์เสีย, พระยะโฮวาได้ทรงกระทำให้บรรดาพิธีการเลี้ยงทั้งการถือวันซะบาโตให้เป็นที่เฉยเมยในเมืองซีโอนเสียสิ้น, ด้วยความกริ้วพระองค์ได้เหยียดหยามองค์กษัตริย์และปุโรหิตของพระองค์.
แลเราจะไล่ตามพวกเขาด้วยคมกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, แลด้วยความตายห่า, แลเราจะมอบเขาทั้งปวงเพื่อจะให้เขาเลื่อนออกไปถึงบรรดาเมืองหลวงแห่งพิภพ, เพื่อจะได้เป็นที่แช่ง, แลเป็นที่สะดุ้ง, แลเป็นที่ความสูดปาก, แลความดูหมิ่นดูถูกในท่ามกลางเมืองทั้งหลายที่เราได้ขับไล่ให้เขาไปนั้น.
นี่แน่ะ, เราจะใช้ไปเอาบรรดาครัวฝ่ายเหนือแลนะบูคัดเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลนผู้เป็นคนใช้ของเรา, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลเราจะพาเจ้าทั้งหลายมาต่อสู้ประเทศนี้, แลต่อสู้ชาวเมืองประเทศนี้, แลต่อสู้บรรดาเมืองทั้งปวงอ้นล้อมรอบนั้น, แลเราจะทำลายเมืองทั้งปวงนั้นให้สิ้นเชิง, แลเราจะกระทำให้เมืองทั้งหลายนั้นเป็นความตกตะลึงแลเป็นที่ให้คนทั้งปวงสูดปาก, แลเป็นที่ร้างเป็นนิตย์,
เขาทั้งหลายได้ยิน, ว่าข้าพเจ้าทอดถอนใจอยู่, ว่าหามีผู้ใดจะปลอบโยนข้าพเจ้าไม่. บรรดาพวกศัตรูของข้าพเจ้าได้ยินเรื่องความทุกข์ของข้าพเจ้า; เขาทั้งหลายพากันดีใจที่พระองค์ได้ทรงกระทำอย่างนี้: คือที่พระองค์ได้ทรงนำวารที่พระองค์ได้ทรงประกาศไว้นั้นมาถึงข้าพเจ้า, ขอให้เขาทั้งหลายได้เป็นเหมือนอย่างข้าพเจ้าบ้างเถอะ.
และใส่ต่างหูที่หูของเจ้า, และใส่มงกุฎบนศีรษะให้เจ้างามเสิศ, ดังนั้นเจ้าต้องประดับตัวด้วยทองและเงิน, เครื่องแต่งตัวของเจ้าทำด้วยป่านอันละเอียดและไหมผ้าปัก, เจ้าได้กินแป้งอันละเอียดและน้ำผึ้งและน้ำมัน, เจ้าเป็นงามเลิศทีเดียว, และได้เจริญขึ้นเป็นประเทศ.
ข้าแต่พระยะโฮวา, เนื่องด้วยพระมหาอุปการที่ได้เคยมี, ข้าพเจ้าจึงขอให้ความกริ้วและความขึ้งโกรธของพระองค์เบือนกลับไปจากยะรูซาเลมกรุงของพระองค์, ภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระองค์; ด้วยว่ายะรูซาเลมและพลเมืองของพระองค์ถูกคนใกล้เคียงดูหมิ่นก็เพราะความผิดของพวกข้าพเจ้า, และเพราะความอสัตย์อธรรมของบรรพบุรุษของพวกข้าพเจ้า.