Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 2:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

10 เหล่า​ผู้ปกครอง​ของ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน, ก็​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​พื้น​แผ่น​ดิน, และ​ไม่​ได้​พูดจา​ประการ​ใด; เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ผงคลี​ดิน​ซัด​ขึ้น​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เขา​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​กะ​สอบ: สาวๆ ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม​คือ​ตก​ถึง​ดิน.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

10 พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน นั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็ม ค้อมศีรษะลงจดดิน כ (คาฟ)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

10 พวกผู้​ใหญ่​ของธิดาแห่งศิโยนก็กำลังนั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาทั้งหลายเอาผงคลี​ดิ​นซัดขึ้นบนศีรษะของตัว และนุ่งห่มผ้ากระสอบ สาวพรหมจารีทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็มคอตกไปถึ​งด​ิน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

10 เหล่าผู้อาวุโสของเยรูซาเล็ม นั่งซึมอยู่ที่พื้นท่ามกลางความเงียบสงัด โปรยฝุ่นธุลีบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาหญิงสาวแห่งเยรูซาเล็ม ซบหน้าลงกับพื้นด้วยความอับอาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

10 พวก​ผู้อาวุโส​ของ​นางสาว​ศิโยน ต่าง​พา​กัน​นั่งเงียบ​อยู่​กับพื้น พวกเขา​ต่าง​ก็​โยน​ฝุ่น​ลง​บน​หัว​ของตน พวกเขา​สวมใส่​เสื้อผ้า​กระสอบ พวก​หญิงสาว​บริสุทธิ์​ของ​เยรูซาเล็ม​ต่าง​ก้มหัว​ลง​ถึง​พื้น​ด้วย​ความเสียใจ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

10 บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​ธิดา​แห่ง​ศิโยน นั่ง​นิ่ง​เงียบ​บน​พื้น​ดิน และ​ได้​ปา​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​ตน และ​สวม​ผ้า​กระสอบ บรรดา​พรหมจาริณี​แห่ง​เยรูซาเล็ม ก็​ได้​ก้ม​หัว​ลง​กับ​พื้น​ดิน

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 2:10
26 Referans Kwoze  

และ​ประตูเมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​เธอ, จะ​มี​การ​คร่ำ​ครวญ​เศร้าโศก; และ​เธอ​ก็​จะ​ร้าง​เปล่า​แล้ว​จะ​ได้​นั่งลง​บน​พื้นดิน


คน​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ผ้า​กะ​สอบ​เดิน​ตาม​ถนน, บน​หลังคา​บ้าน​ของ​เขา​ตาม​ลาน​บ้าน​ของ​เขา, ใครๆ ก็​มา​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​เป็น​หนักหนา.


แล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า​วัน​นั้น​เสียง​เพลง​ใน​ราชวัง, จะ​กลับ​เป็น​เสียง​พิลาป​ร่ำไห้, ซากศพ​นั้น​จะ​มี​เป็น​อัน​มาก, ทั้ง​ออก​ไป​จาก​ที่​นั้น​เงียบๆ.


เขา​จะ​พัน​กาย​ด้วย​ผ้า​หยาบ, และ​ความ​สะดุ้ง​จะ​หุ้ม​ห่อ​เขา, และ​หน้า​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​รับ​ความ​อัปยศ, และ​ศีรษะ​ของ​เขา​ทั้งปวง​จะ​โล้น.


ให้​เขา​นั่ง​เงียบๆ อยู่​แต่​ลำพัง, เพราะ​พระองค์​ได้​ทรง​วาง​แอก​นั้น​เอง.


ถนนหนทาง​ที่​เข้า​กรุง​ซี​โอน​ก็​โศกเศร้า​อยู่, เพราะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เดิน​ไป​ใน​งาน​สมโภช; บรรดา​ประตูเมือง​ของ​นาง​นั้น​เริด​ร้าง​เสียแล้ว, พวก​ปุโรหิต​ทั้งปวง​ของ​นาง​ได้​พา​กัน​ทอดถอนใจ: หญิงสาว​ทั้งปวง​ของ​นาง​ก็​พลอย​เป็นทุกข์, และ​ตัวนาง​เอง​ได้​รับ​ความ​ขื่นขม.


กรุง​ที่​แต่ก่อน​คับคั่ง​ด้วย​พล​เมือง, บัดนี้​มา​อ้างว้าง​อยู่​ได้​อย่างไร​หนอ? กรุง​ที่​แต่ก่อน​รุ่งเรือง​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง​นั้น, ครั้น​มา​บัดนี้​กลาย​เป็น​ดุจดัง​หญิง​ม่าย​อย่างไร​กัน​หนอ? กรุง​ที่​เคย​เป็น​ดัง​เจ้าหญิง​ใน​ท่ามกลาง​อาณานิคม​ทั้ง​หลาย​นั้น, มี​อย่างไร​จึง​กลับ​มา​เป็น​เมือง​ต้อง​ส่ง​ส่วย​เช่นนี้​หนอ?


“โอ้​บุตรี​แห่ง​บา​บิ​โลน​เอ๋ย, จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​กอง​ฝุ่น; โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศเอ๋ย, จง​นั่งลง​บน​พื้นดิน​ปราศ​จาก​บัลลังก์​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​คน​งาม​ละมุนละม่อม​และ​สำรวย​อีก​ต่อไป.


ฝ่าย​ยะ​โฮ​ซู​อะ​เอง​กับ​ผู้​เฒ่า​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​ฉีก​เสื้อ​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​ฉะ​เพาะ​หีบ​ไมตรี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จนถึง​เวลา​พลบค่ำ, แล้ว​เอา​ผงคลี​ดิน​ใส่​ที่​ศีรษะ.


และ​เขา​ก็​หยิบ​เอา​ดิน​ฝุ่น​ใส่​ที่​ศีรษะ​ของ​เขา และ​พิลาป​คร่ำ​ครวญ​ว่า. ‘วิบัติๆ แก่​เมือง​ใหญ่​นี้, อัน​กระทำ​ให้​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​นั่น​ที่​มี​กำปั่น​เป็น​ทาง​ทะเล ได้​เป็น​คน​มั่ง​มี​ด้วย​ทรัพย์​สมบัติ​บริบูรณ์, เพราะ​ใน​ชั่วโมง​เดียว​เมือง​นั้น​ก็​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า’


ใน​วัน​นั้น​หญิง​พรหมจารี​ที่​งาม​แล​ชายหนุ่ม​ทั้ง​หลาย​จะ​สลบ​ไป​เพราะ​กระหายน้ำ.


เหตุ​ฉะนี้​ผู้​มี​สติปัญญา​จะ​นิ่ง​อยู่​ใน​เวลา​นั้น, เพราะ​เป็น​เวลา​ชั่วร้าย.


จง​พิลาป​ร้องไห้​เช่น​อย่าง​นางสาว​ที่​สวม​เสื้อผ้า​เนื้อ​หยาบ​เพราะ​โศกเศร้า​อาลัย​ถึง​คู่หมั้น​หนุ่ม​ที่​ตาย​ไป.


และ​เขา ทั้ง​หลาย​จะ​ยัง​ศีรษะ​ให้​ล้าน​ทีเดียว​เพื่อ​เจ้า, และ​จะ​คาด​บั้นเอว​ไว้​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​จะ​ร้องไห้​เพราะ​เจ้า​ด้วย​เปล่าเปลี่ยว​ใจ​พิลาป​ร่ำไร​เป็นทุกข์.


พวก​ผู้ปกครอง​หายตัว​ไป​จาก​ประตูเมือง, พวก​คน​หนุ่ม​ได้​หยุด​ดีดสีตีเป่า​แล้ว.


พวก​เจ้านาย​ต้องโทษ​ผูก​มือ​แขวน: ไม่​มี​ใคร​นับ​หน้า​พวก​ผู้ปกครอง.


ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​กระทำ​ให้​เขา​ทั้งปวง​แตก​กระจัดกระจาย​ไป, พระองค์​จะ​ไม่​แยแส​กับ​เขา​อีก​เลย, คน​ทั้ง​หลาย​จึง​ไม่​เคารพ​พวก​ปุโรหิต, ไม่​นับถือ​พวก​ผู้ปกครอง.


คน​ทั้งปวง​ที่​เคย​กิน​อาหาร​อย่าง​วิเศษ​กลับ​ต้อง​อด​โซ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง: คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เคย​สอด​สวม​เสื้อผ้า​สี​ม่วง​กลับ​ต้อง​มา​สวม​กอด​กอง​มูลสัตว์.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ประชุม​กัน, ให้​พวกเรา​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ที่​มี​ป้อม​รักษา, แล​ให้​พวกเรา​ได้​นั่ง​นิ่ง​อยู่​ใน​ที่นั่น​เถิด. เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา​ได้​กระทำ​ให้​พวกเรา​อยู่​ที่​นิ่ง, แล​ได้​ยก​ให้​พวกเรา​กิน​น้ำ​มี​ดี​สัตว์​ระคน, เพราะ​เรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


“โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศ, จง​หลบ​เข้า​ไป​ใน​ที่​มืด, และ​นิ่งเงียบๆ เสีย​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​นางพญา​อาณาจักร​อีก​ต่อไป​แล้ว.


ขณะนั้น​เอ​ละ​ยา​คีม​บุตร​ฮิศคี​ยา, กรม​วัง, และ​เซ็บ​นา​พระ​อาลักษณ์, และ​โย​อา​บุตร​ของ​อา​ซา, ราช​เลขานุการ, ได้​เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ฮิศคี​ยา, สวม​เสื้อ​ฉีก​ขาด, และ​ทูล​ขอ​ความ​ตาม​คำ​ที่​แม่ทัพ​รับ​ซา​เค​ได้​กล่าว​นั้น


ธามาร์​ทรง​หยิบ​ผงคลี​ดิน​ใส่​บน​พระ​เศียร, ฉีก​เสื้อ​สี​ต่างๆ ให้​ขาด, ยก​พระ​หัตถ์​ปิด​พระ​เศียร, แล้ว​ทรง​ดำเนิน​ไป​พลาง​ทรง​พระ​กร​ร​แสง​พลาง


และ​ต่อไป​จะ​มี​สิ่ง​เหล่านี้​มา​แทน, คือ​ของ​เหม็น​แทน​เครื่อง​หอม; เชือก​มัด​แทน​ผ้า​คาด​เอว; ศีรษะ​ล้าน​แทน​ผมหยิก; ผ้า​กะ​สอบ​แทน​เสื้อคลุม; รอย​ตรา​ทาบ​แทน​โฉมหน้า​อัน​งาม.


และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ส่ง​เสียง​ของ​เขา​ให้​ได้ยิน​เหนือ​เจ้า, และ​จะ​ร้อง​คราง​เป็นทุกข์, และ​จะ​ยัง​ผงคลี​ดิน​ให้​ขึ้น​เหนือ​ศีรษะ​ของ​เขา, และ​จะ​นอน​คลุก​เท่า​ไฟ.


กิตติศัพท์​นั้น​ทรง​ทราบ​ไป​ถึง​กษัตริย์​นี​นะ​เว, ท่าน​ได้​ทรง​ลุก​ขึ้น​จาก​พระที่นั่ง​ของ​ท่าน,ทรง​เปลื้อง​ฉลอง​พระองค์​ออก​เสีย, ทรง​นำ​เนื้อ​หยาบ​ไว้​แทน​และ​ทรง​นั่ง​ที่​กอง​ขี้​เท่า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite