Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 1:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 ยะ​รู​ซา​เลม​เมื่อ​ตก​อยู่​ใน​ยาม​แห่ง​ความ​ทุกข์​และ​ใน​ความ​ลำ​เค็ญ​ก็ได้​หวน​ระลึก​ถึง​ความ​สุข​สำราญ​บาน​ใจ​ของ​ตน​ที่​ตน​เคย​มี​ใน​ครั้ง​กระโน้น: ลเมือง​ของ​นาง​ตก​อยู่​ใน​เงื้อมมือ​ของ​พวก​ปัจจามิตร, และ​หา​มี​ผู้ใด​จะ​สงเคราะห์​นาง​ไม่, พวก​ปัจจามิตร​เห็น​นาง​แล้ว​ก็​เยาะเย้ย​ดูหมิ่น​ความ​เริด​ร้าง​ของ​นาง.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

7 เยรูซาเล็มในยามทุกข์ยากและยามพลัดบ้าน ได้หวนระลึกถึง ของล้ำค่าทั้งสิ้น ที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เธอระลึกได้เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ และหามีผู้ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่อริเห็นเธอแล้ว ก็เยาะเย้ยความล่มจมของเธอ ח (เฆท)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 เยรูซาเล็มเมื่อตกอยู่ในยามทุกข์ใจและยามลำเค็ญก็​ได้​หวนระลึกถึงสิ่งประเสริฐที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่​อริ และหามี​ผู้​ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่​อริ​เห​็นเธอแล้​วก​็เยาะเย้ยวันสะบาโตทั้งหลายของเธอ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 ในยามทุกข์ลำเค็ญและต้องระหกระเหิน เยรูซาเล็มก็หวนระลึกถึงสิ่งเลอเลิศ ที่เธอเคยมีในวันเก่าก่อน เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู ไม่มีใครช่วยเหลือเธอ เหล่าศัตรูมองดูเธอ และหัวเราะเยาะความย่อยยับของเธอ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 ใน​ช่วงเวลา​ที่​เยรูซาเล็ม​ตกทุกข์​ได้ยาก เธอ​ได้​ระลึกถึง​ของ​มีค่า​ทั้งหลาย​ที่​เธอ​เคยมี​ในอดีต เมื่อ​คน​ของเธอ​ตก​ไปอยู่​ใน​กำมือ​ศัตรู และ​ไม่มีใคร​ช่วยเธอ พวกศัตรู​ของเธอ​ก็​มองเธอ และ​หัวเราะ​เยาะ​ที่​เธอ​ล่มสลาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 ใน​วัน​แห่ง​ความ​ทุกข์​ทรมาน​และ​ความ​ขมขื่น ชาว​เยรูซาเล็ม​จำ​ได้​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​มี​คุณค่า ที่​เป็น​ของ​นาง​ใน​สมัย​ดึก​ดำ​บรรพ์ เมื่อ​ประชาชน​ของ​นาง​อยู่​ใน​มือ​ของ​ฝ่าย​ตรง​ข้าม และ​ไม่​มี​ใคร​จะ​ช่วย​นาง​ได้ ฝ่าย​ตรง​ข้าม​พินิจ​ดู​นาง และ​หัวเราะ​เยาะ​เมื่อ​นาง​ล้ม​ลง

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 1:7
23 Referans Kwoze  

พวก​ข้าพ​เจ้า​กลาย​เป็น​คน​ให้​เพื่อนบ้าน​ดูหมิ่น​ดูถูก, เป็น​ที่​ให้​คน​ทั้งปวง​ที่อยู่​รอบ​พวก​ข้าพ​เจ้า​หยาบหยาม​เยาะเย้ย.


ข้าพ​เจ้า​ปลงใจ​ระลึก​ถึง​เหตุการณ์, ที่​ข้าพ​เจ้า​นำ​กระบวนแห่​ไป​กับ​คน​ทั้งปวง​ยัง​พระ​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ด้วย​เสียง​โห่ร้อง​สรรเสริญ​และ​สมโภช​เพราะ​มี​ใจ​ยินดี.


อับ​รา​ฮาม​จึง​ตอบ​ว่า, ‘ลูก​เอ๋ย, เจ้า​จง​ระลึก​ว่า​เมื่อ​เจ้า​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​เจ้า​ได้​ของ​ดี​สำหรับ​ตัว, และ​ลา​ซะ​โร​ได้​ของ​เลว​แต่​เดี๋ยวนี้​เขา​ได้รับ​ความ​ชู​ใจ, แต่​เจ้า​ได้​รับ​ความ​ทรมาน.


เมื่อ​เขา​รู้​สำนึก​ตัว​แล้ว จึง​พูด​ว่า. ‘ลูก​จ้าง​ของ​บิดา​เรา​มี​มาก ก็​ยัง​มี​อาหาร​กิน​อิ่ม​และ​ยัง​เหลือ​อีก ส่วน​เรา​จะ​มา​ตาย​เสีย​ที่นี่​เพราะ​อด​อาหาร


บัดนี้​มี​ประชาชาติ​หลาย​แห่ง​ชุมนุม​กัน​จะ​ต่อสู้​กับ​เจ้า, เขา​กล่าว​ว่า, “ให้​เรา​ปล้น​เขา​เสีย, และ​ให้​ตา​ของ​เรา​ประสพ​ความ​ปรารถนา​ของ​เรา​ที่​ท้องถิ่น​ซี​โอน.”


เขา​จะ​ติดตาม​ชู้​แต่​จะ​ตาม​ไม่​ทัน, และ​จะ​แสวงหา​แต่​จะ​ไม่​พบ; แล้ว​เขา​ก็​จะ​กล่าว​ว่า, ‘ฉัน​จะ​กลับ​ไป​หา​สามี​เดิม, เพราะ​ใน​กาล​ครั้ง​ก่อน​นั้น​ฉัน​ยัง​มี​ฐาน​ดี​กว่า​ใน​กาล​ครั้งนี้​อีก;’


ฝ่าย​ตา​ของ​พวกเรา​ก็​มอง​ค้าง, เพราะ​การ​ช่วยเหลือ​นั้น​เหลว​ไป, ส่วน​การ​เฝ้า​รอคอย, พวกเรา​ได้​คอย​เมือง​ที่​ไม่​อาจ​ช่วย​เรา​ได้.


พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เจ้า​จง​ไป​บอก​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, ผู้​ที่​ได้​ใช้​เจ้า​ให้​มา​ถาม​เรา, จง​บอก​แก่​ท่าน​ดังนี้​ว่า, ดู​เถิด, กองทัพ​ของ​พระยา​ฟา​โร, ซึ่ง​ได้​ยก​ออก​มา​เพื่อ​จะ​สงเคราะห์​เจ้า​นั้น, จะ​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, ถึง​ที่​ประเทศ​ของ​เขา.


ข้าพ​เจ้า​ระลึก​ถึง​พระเจ้า, แล้ว​ก็​มี​ใจ​ทุรนทุราย: ข้าพ​เจ้า​ร้อง​บ่น​ไป, และ​จิตต์​วิญญาณ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​จม​ใน​ความ​ทุกข์.


“โอ​ถ้า​หาก​ข้าฯ มี​ความเป็นอยู่​อย่าง​ใน​เดือน​แต่​เก่า​ก่อน, อย่าง​ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​ปกปักรักษา​ข้าฯ;


วิหาร​อัน​บริสุทธิ์​และ​งดงาม​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​อัน​เป็นที่ๆ บรรพบุรุษ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​สรรเสริญ​พระองค์​นั้น​ก็​ถูก​ไฟไหม้​เสีย​หมด​แล้ว, และ​สิ่ง​ทั้ง​หลาย​ที่​พวก​ข้าพ​เจ้า​นิยม​ชม​ชื่น​ก็​เริด​ร้าง​ไป​หมด.


ด้วยว่า​พวก​ยิศ​รา​เอล​มิได้​เป็น​ที่​ดูหมิ่น​ดูถูก​แก่​เจ้า​หรือ, พวก​ยิศ​รา​เอล​เขา​ได้​พบปะ​ใน​ท่ามกลาง​พวก​ขะ​โม​ย​หรือ, เพราะ​ตั้งแต่​เจ้า​พูด​ถึง​ยิศ​รา​เอล, เจ้า​ได้​เต้น​โลด​ขึ้น.


เมือง​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์​ก็ได้​กลาย​เป็น​เมือง​ร้าง​เสียแล้ว, กรุง​ซี​โอน​กลับ​เป็น​เมือง​ร้าง​ไป, กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​พินาศ.


และ​จง​ว่า​แก่​ชาว​อำ​โม​น​ทั้ง​หลาย​ว่า, จง​ฟัง​คำ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เพราะ​เจ้า​ได้​ว่า​อะ​ฮา​แก่​วิหาร​ของ​เรา​เมื่อครั้ง​ประมาท, และ​แก่​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล​เมื่อครั้ง​ร้าง​เปล่า, และ​แก่​เรือน ยะฮูดาเมื่อครั้ง​ตก​ไป​เป็น​ชะ​เลย​นั้น.


ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เพราะ​เจ้า​ได้​ตบ​มือ​และ​กะ​ทืบ​เท้า​ของ​เจ้า, และ​ได้​โสม​นัสส์​ยินดี​ใน​ใจ​ด้วย​บรรดา​ความ​หมิ่นประมาท​ของ​เจ้า​ทั้งสิ้น​ต่อ​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite