Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 1:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 กรุง​นั้น​ได้​พิลาป​ร่ำไห้​ใน​ราตรีกาล​อย่าง​สะ​อึก​สะอื้น, และ​น้ำตา​ของ​นาง​นั้น​อา​ม​แก้ม​ทั้ง​สอง​ข้าง; นาง​จะ​หา​ใคร​ใน​ท่ามกลาง​คน​ที่​ได้​รับ​นาง​นั้น, มา​ปลอบโยน, ก็​หา​พบ​ไม่. บรรดา​พวก​เพื่อน​ของ​นาง​สิ้น​ทุกคน​ได้​ทรยศ​นาง, เขา​ทั้งปวง​กลับ​เป็น​ศัตรู​แก่​นาง.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 เธอร้องไห้อย่างขมขื่นยามค่ำคืน และน้ำตาไหลอาบแก้ม ในท่ามกลางคนที่รักเธอ ก็ไม่มีผู้ใดปลอบเธอ เพื่อนทุกคนได้ทรยศเธอ พวกเขากลายเป็นศัตรูของเธอ ג (กิเมล)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 กรุ​งนั้​นร​่ำไห้สะอื้นในราตรี​กาล และน้ำตาของเธอก็อาบแก้ม เธอจะหาใครท่ามกลางคนที่รักเธอให้มาปลอบเธอก็หาไม่​พบ บรรดาพวกเพื่อนของเธอสิ้นทุกคนได้ทรยศต่อเธอ เขาทั้งปวงกลับเป็นศั​ตรู​ของเธอ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 ยามค่ำคืนเธอร่ำไห้อย่างขมขื่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ในบรรดาคนรักของเธอ ไม่มีสักคนที่ปลอบโยนเธอ สหายทั้งปวงก็ทรยศเธอ พวกเขากลับกลายเป็นศัตรูของเธอ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 เธอ​ร้องไห้​คร่ำครวญ​อย่าง​ขมขื่น​ใน​ยามค่ำคืน และ​น้ำตา​อาบแก้ม ไม่มีใคร​ปลอบโยน​เธอเลย ใน​ท่ามกลาง​คนเหล่านั้น​ที่​รักเธอ เพื่อนๆ​ของเธอ​ต่าง​ก็​พากัน​ทรยศ​เธอ พวกเขา​ได้​กลายเป็น​ศัตรู​ของเธอ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 นาง​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น​ตลอด​ทั้ง​คืน น้ำ​ตา​ไหล​ริน​แก้ม​นาง ใน​บรรดา​คน​รัก​ทั้ง​ปวง​ของ​นาง ไม่​มี​สัก​คน​ที่​จะ​ปลอบ​ประโลม​นาง มิตร​สหาย​ทุก​คน​ได้​หลอก​ลวง​นาง และ​กลับ​กลาย​เป็น​ศัตรู​ของ​นาง

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 1:2
30 Referans Kwoze  

ข้าพ​เจ้า​ร้อง​ครวญคราง​จน​อ่อนอกอ่อนใจ; ข้าพ​เจ้า​กระทำ​ให้​เตียงนอน​ของ​ข้าพ​เจ้า​เปียก​โชก​ไป​ตลอด​คืน; ที่​นอน​ของ​ข้าพ​เจ้า​ชุ่ม​อาบ​ไป​ด้วย​น้ำตา.


อย่า​ไว้ใจ​เพื่อนบ้าน, อย่า​เชื่อ​มิตรสหาย; แม้น​แต่​ผู้​ร่วม​นอน​แนบ​ทรวง​ของ​เจ้า. จง​รักษา​ประตู​ปาก​ของ​เจ้า​ไว้.


เขา​ทั้ง​หลาย​ได้ยิน, ว่า​ข้าพ​เจ้า​ทอดถอนใจ​อยู่, ว่า​หา​มี​ผู้ใด​จะ​ปลอบโยน​ข้าพ​เจ้า​ไม่. บรรดา​พวก​ศัตรู​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​เรื่อง​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ​เจ้า; เขา​ทั้ง​หลาย​พา​กัน​ดีใจ​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​อย่าง​นี้: คือ​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​นำ​วา​ร​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​ประกาศ​ไว้​นั้น​มา​ถึง​ข้าพ​เจ้า, ขอ​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​เหมือน​อย่าง​ข้าพ​เจ้า​บ้าง​เถอะ.


ข้าพ​เจ้า​ได้​ร้อง​เสียง​ดัง​เรียก​บรรดา​คน​ที่​เคย​รักใคร่​ข้าพ​เจ้า, แต่​เขา​ได้​หัน​หลัง​ให้​ข้า​พ: พวก​ปุโรหิต​และ​พวก​ผู้ปกครอง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ขาดใจ​ตาย​ที่​กลาง​เมือง, ขณะ​เมื่อ​เขา​กำลัง​หา​อาหาร​ประทัง​ชีวิต.


ระดู​ของ​นาง​ก็​เก​อะ​กรัง​อยู่​ใน​กะ​โป​รง​ของ​นาง; และ​นาง​หา​ได้​ระลึก​ถึง​อนาคต​ของ​นาง​ไม่; เพราะ​ดังนั้น​นาง​จึง​ได้​เสื่อมทราม​ลง​เร็ว​อย่าง​น่า​ใจหาย; นาง​ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​เล้าโลม: “โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​ทรง​ทอด​พระเนตร​ดู​ความ​ทุกข์ยาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พวก​ปัจจามิตร​ได้​กาง​ข้อ​กับ​ข้าพ​เจ้า.”


บรรดา​คนรัก​ของ​เจ้า​ได้​ลืม​เจ้า​เสียแล้ว, เขา​ทั้งปวง​ไม่​ได้​เสาะหา​เจ้า, เพราะ​เรา​ได้​กระทำ​ให้​เจ้า​เป็น​บาดแผล​โดย​ศัตรู​ทำ​คน​หนึ่ง, ด้วย​คราม​ตี​โบย​ของ​คน​ร้ายกาจ​คน​หนึ่ง​เพราะ​ความ​ชั่ว​ของ​เจ้า​มากมาย, ความผิด​ของ​เจ้า​ได้​มาก​ทวี​ขึ้น​แล้ว.


แต่ทว่า​ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ฟัง​คำ​นี้, ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้อง​ได้​น้ำตาไหล​ใน​ที่​ลับๆ เพราะ​ความ​ถือยศ​ของ​พวก​เจ้า, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​มี​น้ำตาไหล​นัก, แล​จะ​ไหล​ลง​ด้วย​น้ำตา​เพราะ​ฝูง​คน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ได้​ต้อง​อพยพ​ไป​เป็น​พวก​ชะ​เลย​แล้ว.


โอ้​โอ๋​อยาก​ที่​จะ​ให้​ศีรษะ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำ, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำพุ​ออก, เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ร้องไห้​น้ำตาไหล​ทั้งวันทั้งคืน, เพราะ​ลูก​หญิง​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​ที่​ต้อง​ฆ่า​เสีย​นั้น.


แล​เมื่อ​เจ้า​จะ​เสียแล้ว, เจ้า​จะ​ทำ​อะไร​อีก​เล่า. ถึง​เจ้า​จะ​นุ่ง​ผ้า​สี​ม่วง, ถึง​เจ้า​จะ​ตกแต่ง​ตัว​ด้วย​เครื่องประดับ​ทอง, ถึง​เจ้า​จะ​ทา​หน้าตา​ของ​เจ้า​ด้วย​สี, ก็​จะ​กระทำ​ให้​ตัว​ของ​ตัว​เจ้า​งดงาม​ก็​จะ​เปล่าๆ, คน​ทั้งปวง​ที่​ได้​รัก​เจ้า​ดูหมิ่น​เจ้า, แล​เขา​ทั้งปวง​เสาะหา​เอาชีวิต​ของ​เจ้า.


ข้าพ​เจ้า​เป็น​ที่​เยาะเย้ย​แก่​บรรดา​ศัตรู​แห่ง​ข้าพ​เจ้า, ทั้งเป็น​ที่​ประมาท​หมิ่น​อย่างยิ่ง​แก่​เพื่อนบ้าน, และ​เป็น​ที่​น่ากลัว​แก่​คน​ที่​คุ้นเคย​กับ​ข้าพ​เจ้า. เมื่อ​ผู้ใด​เห็น​ข้าพ​เจ้า​ก็​หนี​ไป.


เขา​สิบ​เขา​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​กับ​ทั้ง​สัตว์​ร้าย​นั้น, จะ​พา​กัน​เกลียด​ชัง​หญิง​แพศยา​นั้น. และ​จะ​ทำ​ให้​เขา​ไร้​มิตร​เปลือย​กาย, และ​จะ​กิน​เนื้อ​ของ​หญิง​นั้น, และ​เอา​ไฟ​เผา​เสีย.


กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​นั้น​มี​น้ำ​พระทัย​อย่าง​เดียวกัน, และ​ทรง​มอบ​ฤทธิ์​และ​อำนาจ​ของ​ตน​ไว้​แก่​สัตว์​ร้าย​นั้น.


เขา​จะ​ติดตาม​ชู้​แต่​จะ​ตาม​ไม่​ทัน, และ​จะ​แสวงหา​แต่​จะ​ไม่​พบ; แล้ว​เขา​ก็​จะ​กล่าว​ว่า, ‘ฉัน​จะ​กลับ​ไป​หา​สามี​เดิม, เพราะ​ใน​กาล​ครั้ง​ก่อน​นั้น​ฉัน​ยัง​มี​ฐาน​ดี​กว่า​ใน​กาล​ครั้งนี้​อีก;’


เหตุ​ฉะนี้​จง​ดู, เรา​จะ​ให้​คนรัก​ทั้งปวง​ของ​เจ้า, ที่​เจ้า​ได้​สนุก​สบาย​ด้วย​กัน, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ้า​ได้ รัก​กับ​เขา​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ้า​ได้​ชัง​นั้น, ให้​มา​ประชุม​พร้อมกัน, และ​เรา​จะ​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​ประชุม​กัน​ต่อสู้​แก่​เจ้า​อัน​ล้อมรอบ, และ​จะ​ให้​ซึ่ง​เปลือยเปล่า​ของ​เจ้า​ปรากฏ​แก่​เขา, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​แลเห็น​ซึ่ง​เปลือยเปล่า​ของ​เจ้า,


นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.


เขา​ทั้ง​หลาย​มัก​ถาม​ว่า, ถ้า​มนุษย์​ผู้ใด​อย่า​เมีย​ของ​ตัว, และ​หญิง​นั้น​ไป​จาก​ผัว​ได้​เป็น​เมีย​ชาย​คน​อื่น​แล้ว, ผัว​เก่า​นั้น​จะ​กลับ​อยู่​ด้วย​หญิง​คน​นั้น​อีก​ได้​หรือ, ก็​ประเทศ​นั้น​จะ​มิ​เป็น​ชั่ว​ลามก​นัก​หรือ. แต่​ตัว​เจ้า​ได้​เล่นชู้​ด้วย​พวก​เจ้าชู้​นั้น​มาก​หลาย​ตัว​คน, ถึงกระนั้น​เจ้า​จง​กลับ​มา​หา​เรา​อีก​เถิด, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


พวก​พี่น้อง​ของ​คน​ยากจน​ก็​ยัง​เกลียด​เขา; พวก​มิตรสหาย​จะ​หลีก​ห่าง​ไป​จาก​เขา​ยิ่งกว่านั้น​สัก​เท่าใด! เขา​ตาม​ไป​วิงวอน​แต่​พวก​นั้น​ก็​หาย​ไป​เสีย​แล้ว.


ส่วน​ข้าฯ ถูก​เกณฑ์​ให้​รับ​เดือน​ว่างงาน, และ​กลางคืน​ที่​กอบ​ไป​ด้วย​ความ​เบื่อหน่าย.


มิตรสหาย​ของ​ข้าฯ ประพฤติ​ตน​ไม่​สม​ชื่อ, ดุจ​ลำธาร​หรือ​ห้วย​ที่​ไหล​ล้น​ฝั่ง.


คน​ที่​หว่าน​พืช​ด้วย​น้ำตาไหล​จะ​เก็บเกี่ยว​ผล​ด้วย​ความยินดี.


ตีน​ของ​เจ้า​จง​รักษา​ไว้​อย่า​ให้​ปราศ​จาก​เกือก​ได้, แล​คอ​ของ​เจ้า​อย่า​ให้​อยาก​น้ำ, แต่​เจ้า​ได้​พูด​ว่า, ไม่​มี​ความ​หวัง​ใจ​แล้ว, มิใช่ (อย่าง​นั้น), เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​รัก​จำพวก​ต่าง​ประเทศ, ข้าพ​เจ้า​จะ​คิด​ติด​เขา​ไป.


เขา​ทั้ง​หลาย​เอาดี​สัตว์​ด้วย​มา​ให้​ข้าพ​เจ้า​กิน​ต่าง​อาหาร; และ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​กระหายน้ำ​เขา​เอา​น้ำส้มสายชู​มา​ให้​ข้าพ​เจ้า​ดื่ม,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite