Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 1:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

17 เมือง​ซี​โอน​ได้​แบมือ​ทั้ง​สอง​ออก​วิงวอน, แต่​ไม่​มี​ใคร​จะ​ประเล้าประโลม​นาง. พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​รับสั่ง​อัน​เกี่ยวกับ​ยา​โค​บ​ว่า, ให้​บรรดา​ประเทศ​ใกล้เคียง​ของ​ยา​โค​บ​ตั้ง​ตัว​ขึ้น​เป็น​ศัตรู: ยะรู​ซา​เลม​เหมือน​สตรี​ถึงผ้า​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​เขา​ทั้ง​หลาย.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

17 เมืองศิโยนกางมือทั้งคู่ออกวิงวอน แต่ไม่มีผู้ใดปลอบโยนเธอ พระยาห์เวห์ทรงบัญชาต่อสู้ยาโคบ คือให้เพื่อนบ้านของเขากลายเป็นคู่อริ เยรูซาเล็มกลายเป็น สิ่งโสโครกท่ามกลางเขาทั้งหลาย צ (ซาเด)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

17 เมืองศิโยนได้​เหย​ียดมือทั้งสองออก แต่​ก็​ไม่มี​ใครที่เล้าโลมเธอได้ พระเยโฮวาห์ทรงมีพระบัญชาเรื่องยาโคบว่า ให้​พวกคู่​อริ​ล้อมยาโคบไว้ เยรูซาเล็มเป็นดั่งผู้หญิงเมื่​อม​ีประจำเดือนท่ามกลางเขาทั้งหลาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

17 ศิโยนยื่นมือออก แต่ไม่มีใครปลอบโยนเธอ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชายาโคบไว้แล้วว่า ให้เพื่อนบ้านของเขากลายเป็นศัตรู เยรูซาเล็มกลายเป็น ของโสโครกในหมู่พวกเขา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

17 ศิโยน​ได้​ยื่นมือ​ออกมา​ทั้ง​สองข้าง แต่​ไม่มีใคร​จะ​ปลอบโยน​เธอ พระยาห์เวห์​ได้​สั่ง​ให้​ชนชาติ​รอบๆ​ยาโคบ​ให้​กลายเป็น​ศัตรู​ของเขา เยรูซาเล็ม​ได้​กลายเป็น​เหมือน​สิ่งที่​ไม่บริสุทธิ์​ท่ามกลาง​พวกเขา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

17 ศิโยน​ยื่น​มือ​ออก แต่​ไม่​มี​ใคร​ปลอบ​ประโลม​นาง พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ให้​ต่อต้าน​ยาโคบ โดย​ให้​บรรดา​ผู้​อยู่​รอบ​ข้าง​เป็น​ปรปักษ์ เยรูซาเล็ม​กลาย​เป็น​สิ่ง​สกปรก ใน​หมู่​พวก​เขา

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 1:17
29 Referans Kwoze  

เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​เสียง​ดุจ​เสียง​ผู้หญิง​ที่​กำลัง​คลอด​ลูก, แล​ความ​ปวด​สาหัส​ดุจ​หญิง​ที่​กำลัง​คลอด​ลูก​หัวปี​ของ​ตัว, เสียงร้อง​ของ​ลูก​หญิง​ของ​เมือง​ซี​โอน​ซึ่ง​กำลัง​ร้องทุกข์​ของ​ตัว, แล​ที่​ได้​ยก​มือ​ของ​ตัว​ทั้ง​สอง​ชู​ไว้, ร้อง​ว่า​วิ​บาก​ถึง​ตัว​ข้าพ​เจ้า​เดี๋ยวนี้, ด้วยว่า​จิตต์​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เหน็ดเหนื่อย​เพราะ​คน​แกล้ง​ฆ่าฟัน​กัน


แล​เมื่อ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ชูมือ​กาง​ขึ้น, เรา​จะ​เมิน​หน้าเสีย​จาก​พวก​เจ้า: เออ, เมื่อ​เจ้า​อธิษฐาน​มากมาย​หลาย​หน, เรา​จะ​ไม่​ฟัง: ด้วย​มือ​ของ​พวก​เจ้า​เปรอะเปื้อน​ไป​ด้วย​โลหิต.


ระดู​ของ​นาง​ก็​เก​อะ​กรัง​อยู่​ใน​กะ​โป​รง​ของ​นาง; และ​นาง​หา​ได้​ระลึก​ถึง​อนาคต​ของ​นาง​ไม่; เพราะ​ดังนั้น​นาง​จึง​ได้​เสื่อมทราม​ลง​เร็ว​อย่าง​น่า​ใจหาย; นาง​ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​เล้าโลม: “โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​ทรง​ทอด​พระเนตร​ดู​ความ​ทุกข์ยาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พวก​ปัจจามิตร​ได้​กาง​ข้อ​กับ​ข้าพ​เจ้า.”


ข้าพ​เจ้า​ได้​ร้อง​เสียง​ดัง​เรียก​บรรดา​คน​ที่​เคย​รักใคร่​ข้าพ​เจ้า, แต่​เขา​ได้​หัน​หลัง​ให้​ข้า​พ: พวก​ปุโรหิต​และ​พวก​ผู้ปกครอง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ขาดใจ​ตาย​ที่​กลาง​เมือง, ขณะ​เมื่อ​เขา​กำลัง​หา​อาหาร​ประทัง​ชีวิต.


เพราะ​เหตุ​เหล่านี้​เอง​ที่​ข้าพ​เจ้า​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​มี​น้ำตาไหล​ออก​นองหน้า, และ​เพราะ​ผู้​ปลอบโยน​ที่​จะ​เล้าโลม​จิตต์​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อยู่​ไกล​จาก​ข้าพ​เจ้า: และ​เหล่า​ลูก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ว้าเหว่, เพราะ​พวก​ศัตรู​ได้​ชัย​ชะ​นะ.”


ต่อมา​ซิ​ดคี​ยา​ได้​กบฏ​ต่อ​กษัตริย์​บาบู​โลน, ใน​ปี​ที่​เก้า​เดือน​ขึ้น​สิบ​ห้า​ค่ำ​แห่ง​รัชช​กาล​ซิ​ดคี​ยา, นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​บาบู​โลน​ได้​ยก​ทัพ​มา​จะ​ตี​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, ได้​ตั้ง​ค่าย; และ​สร้าง​ป้อม​ขึ้น​ล้อมรอบ.


“ยิศ​รา​เอล​ถูก​กลืน​เสีย​หมด​แล้ว; เดี๋ยวนี้​เขา​อยู่​ท่ามกลาง​ประเทศ​ดุจ​ภาชนะ​ซึ่ง​ใช้การไม่ได้.


บุตร​เอ๋ย, เมื่อ​เรือน​ยิศ​รา​เอล​ได้​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​เขา, เขา​ได้​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​เป็น​มลทิน​ไป​ด้วย​ทาง​และ​การ​ประพฤติ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย; ทาง​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​นั้น​ดุจ​ความ​มลทิน​แห่ง​หญิง​มี​ระดู​ต่อหน้า​เรา.


คน​ทั้ง​หลาย​ร้อง​บอก​แก่​เขา​ว่า, “ไป​ซิ, โสโครก​จริง​! ไป​เถิด, ไป, อย่า​มา​ถูกต้อง​นะ​!​” เขา​เหล่านั้น​จึง​ถูก​เนรเทศ​ตุหรัดตุเหร่​อยู่​ตาม​ต่าง​ประเทศ; เขา​จึง​ไม่​มี​ที่อยู่​เป็น​หลักแหล่ง​อีก​ต่อไป.


เขา​ทั้ง​หลาย​ได้ยิน, ว่า​ข้าพ​เจ้า​ทอดถอนใจ​อยู่, ว่า​หา​มี​ผู้ใด​จะ​ปลอบโยน​ข้าพ​เจ้า​ไม่. บรรดา​พวก​ศัตรู​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​เรื่อง​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ​เจ้า; เขา​ทั้ง​หลาย​พา​กัน​ดีใจ​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​อย่าง​นี้: คือ​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​นำ​วา​ร​ที่​พระองค์​ได้​ทรง​ประกาศ​ไว้​นั้น​มา​ถึง​ข้าพ​เจ้า, ขอ​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​เหมือน​อย่าง​ข้าพ​เจ้า​บ้าง​เถอะ.


กรุง​นั้น​ได้​พิลาป​ร่ำไห้​ใน​ราตรีกาล​อย่าง​สะ​อึก​สะอื้น, และ​น้ำตา​ของ​นาง​นั้น​อา​ม​แก้ม​ทั้ง​สอง​ข้าง; นาง​จะ​หา​ใคร​ใน​ท่ามกลาง​คน​ที่​ได้​รับ​นาง​นั้น, มา​ปลอบโยน, ก็​หา​พบ​ไม่. บรรดา​พวก​เพื่อน​ของ​นาง​สิ้น​ทุกคน​ได้​ทรยศ​นาง, เขา​ทั้งปวง​กลับ​เป็น​ศัตรู​แก่​นาง.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​สั่ง​และ​จะ​บันดาล​ให้​เขา​ทั้งปวง​กลับ​มา​ถึง​กรุง​นี้ (อีก), แล​เขา​จะ​รบ​ต่อ​เมือง​นี้​แล​จะ​เอา​ได้, แล​เขา​จะ​เผา​เมือง​นี้​เสีย​ด้วย​ไฟ, แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​นั้น​ร้าง​ปราศ​จาก​ชาวบ้าน​อยู่


ทั้ง​ผู้ใหญ่​แล​ผู้น้อย​จะ​ตาย​ใน​ตำบล​นี้, ศพ​ของ​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​ฝัง​ไว้, แล​คน​จะ​ไม่​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เพราะ​เขา, แล​จะ​ไม่​มี​ใคร​เชือด​เนื้อ​แล​โกน​ศีรษะ​เพราะ​เขา,


จำพวก​เลี้ยง​แกะ​ทั้ง​ฝูง​แกะ​ของ​เขา​จะ​ได้​มา​หา​หญิง​นั้น, เขา​จะ​ตั้ง​ทับ​อาศัย​ล้อมรอบ​หญิง​นั้น, เขา​จะ​มา​เลี้ยง​ตัว​ทุกคน​ใน​ที่ๆ ของ​ตัว.


ซึ่ง​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด, หรือ​บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล, ไพร่พล​ของ​พระองค์, ผู้​ซึ่ง​รู้ความ​ผิด​ใน​ใจ​ของ​ตนเอง, จะ​ชูมือ​ตรง​ต่อ​โบสถ์​นี้:


ซะโล​โม​ได้​ทรง​ยืน​อยู่​ฉะ​เพาะ​แท่น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ต่อหน้า​บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ชุมนุม​กัน, และ​ได้​ชู​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ตรง​ขึ้น​ไป​ยัง​ท้อง​ฟ้า:


ครั้น​ข้าพ​เจ้า​จะ​ปลอบโยน​ตัว​ข้าพ​เจ้า​แก้​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ​เจ้า,


ที่​มฤ​ดก​แห่ง​เรา​เป็น​แก่​เรา​เหมือน​อย่าง​นก​สี​กระ, ฝูง​นก​อัน​ล้อมรอบ​ได้​เป็น​ศัตรู​ต่อ​นก​นั้น.


ยะ​รู​ซา​เลม​ได้​ทำ​ผิด​ใหญ่หลวง; เหตุ​ฉะนี้​นาง​จึง​ต้อง​ถูก​ถอด​ออก​เสีย, บรรดา​คน​ที่​เคย​ได้​ให้​เกียรติยศ​แก่​นาง, มา​บัดนี้​ก็​ลบหลู่​นาง, เพราะ​เหตุ​เขา​ทั้ง​หลาย​เห็น​นาง​สิ้นเนื้อประดาตัว: เออ, นาง​ได้​ทอดถอนใจ​ใหญ่​และ​หัน​หลัง​ให้.


แล้ว​ข้าฯ ได้​หันกลับ​มา​ดู​บรรดา​การ​ข่มเหง​ที่​เกิด​ขึ้น​ภายใต้​ดวงอาทิตย์: และ​นี่​แน่ะ, น้ำตา​ของ​ผู้​ถูก​ข่มเหง​เป็นต้น, ไม่​มี​คน​เช็ด​ให้; ใน​มือ​ของ​ผู้​ข่มเหง​นั้น​ได้​กุมอำนาจ​ไว้; แต่​ผู้​ถูก​ข่มเหง​นั้น​หา​มี​ผู้​เล้าโลม​ไม่.


“โอ้​เจ้า​ผู้​ทุกข์ยาก, ผู้​ถูก​พายุ​พัด, ผู้​ขาด​การ​หนุน​น้ำใจ, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​ก่อสร้าง​เจ้า​ด้วย​หิน​สี​งาม, และ​เรา​จะ​วาง​รากฐาน​ของ​เจ้า​ด้วย​แก้ว​ไพ​ฑูรย์.


ด้วยว่า​ผู้ใด​จะ​เมตตา​แก่​พวก​เจ้า, โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, หรือ​ผู้ใด​จะ​สงสาร​แก่​พวก​เจ้า, หรือ​ผู้ใด​จะ​แวะ​หัน​ไป​เพื่อ​จะ​ถาม​ถึง​ความ​สุข​ของ​เจ้า​เล่า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite