Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 1:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

11 บรรดา​พล​เมือง​ของ​นาง​ได้​ทอดถอนใจ​ใหญ่, เขา​ทั้ง​หลาย​เสาะหา​อาหาร; และ​พวกเขา​ได้​เอา​ของ​วิเศษ​ของ​ตัว​ออก​แลก​อาหาร​กิน, เพื่อ​จะ​ได้​ประทัง​ชีวิต. “โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​ทรง​ทอด​พระเนตร​แลดู​เถอะ, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​กลับกลาย​เป็น​ที่​เหยียดหยาม​ไป​เสียแล้ว.”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

11 พลเมืองทั้งหมดของเธอได้ถอนใจใหญ่ เมื่อเขาทั้งหลายเสาะหาอาหาร และพวกเขาเอาของล้ำค่าแลกอาหารกิน เพื่อจะได้ประทังชีวิต “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรดู เพราะข้าพระองค์ถูกลบหลู่” ל (ลาเมค)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

11 บรรดาพลเมืองของเธอได้​ถอนใจใหญ่ เขาทั้งหลายเสาะหาอาหาร และพวกเขาได้เอาของประเสริฐของตัวออกแลกอาหารกิน เพื่อจะได้​ประทังชีวิต “​โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงทอดพระเนตรและพิจารณา เพราะข้าพระองค์เป็​นที​่​เหย​ียดหยามเสียแล้ว”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

11 พลเมืองของเธอสะอื้นไห้ ขณะเสาะหาอาหาร เอาของมีค่าออกมาแลกอาหาร เพื่อประทังชีวิต “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรและทรงใคร่ครวญดูเถิด เพราะข้าพระองค์ถูกเหยียดหยาม”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

11 คน​เยรูซาเล็ม​ทั้งหมด​ร้อง​ครวญคราง​หา​อาหาร​กัน พวกเขา​ได้​เอา​สิ่งมีค่า​ของ​พวกเขา​มา​แลก​กับ​อาหาร เพื่อ​ประทัง​ชีวิต​ของ​พวกเขา เธอ​พูดว่า “พระยาห์เวห์​เจ้าข้า ดูสิ​ว่า ฉัน​ได้​กลายเป็น​ขอทาน​ไปแล้ว”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

11 ชน​ชาติ​ทั้ง​ปวง​ของ​เมือง​โอด​ครวญ ขณะ​ที่​หา​อาหาร​กิน จน​ถึง​กับ​แลก​อาหาร​ด้วย​ของ​มี​ค่า​ของ​ตน เพื่อ​ประทัง​ชีวิต “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ดู​เถิด ข้าพเจ้า​ถูก​ดู​หมิ่น”

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 1:11
20 Referans Kwoze  

แล​ใน​เดือน​สี่​นั้น​เป็น​วันที่​เก้า, ก็​บังเกิด​อดอยาก​ข้าว​แพง​ใน​เมือง, จน​ไม่​มี​อาหาร​ที่​จะ​ให้​ไพร่พล​เมือง​ใน​ประเทศ​กิน​เลย.


ท่าน​กษัตริย์​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ข้าพ​เจ้า, คน​เหล่านี้​ได้​ทำ​การ​ชั่ว​ใน​บรรดา​การ​ที่​เขา​ได้​ทำ​แก่​ยิ​ระ​มะ​ยา​ผู้ทำ​นาย​นั้น. ซึ่ง​เขา​ได้​ทิ้ง​ลง​ไว้​ใน​อุโมงค์​มืด​นั้น, แล​ยิ​ระ​มะ​ยา​แทบ​จะ​ถึงตาย​ด้วย​ความ​อดอยาก​ใน​ที่​เขา​ต้อง​จำ​อยู่​นั้น, เพราะ​ไม่​มี​ขนม​ใน​เมือง​นี้​อีก​แล้ว.


ลูก​ทั้ง​หลาย​นั้น​ถาม​แม่​ของ​ตัว​ว่า, “แม่​จ๋า ข้าว​และ​น้ำ​อยู่​ที่ไหน? ” พา​กัน​ถาม​ขณะ​เมื่อ​เขา​กำลัง​หิวโหย​อิดโรย​ดุจ​คน​ถูก​ทำร้าย​ที่​ถนน​หน​หาง​ใน​กรุง, ถาม​ขณะ​เมื่อ​ชีวิต​ของ​เขา​ต้อง​ขาด​ออก​จาก​นม​แม่.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ทรง​พิจารณา​ดู​เถิด, ว่า​พระองค์​ได้​กระทำ​การ​เช่นนี้​แก่​ผู้ใด​! พวก​ผู้หญิง​จะ​กิน​ลูก​ของ​ตัว​หรือ, จะ​กิน​ทารก​ที่​ยัง​อุ้ม​อยู่​หรือ? พวก​ปุโรหิต​และ​พวก​ศาสดาพยากรณ์​จะ​ต้อง​ประหาร​ใน​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​หรือ?


ระดู​ของ​นาง​ก็​เก​อะ​กรัง​อยู่​ใน​กะ​โป​รง​ของ​นาง; และ​นาง​หา​ได้​ระลึก​ถึง​อนาคต​ของ​นาง​ไม่; เพราะ​ดังนั้น​นาง​จึง​ได้​เสื่อมทราม​ลง​เร็ว​อย่าง​น่า​ใจหาย; นาง​ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​เล้าโลม: “โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​ทรง​ทอด​พระเนตร​ดู​ความ​ทุกข์ยาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พวก​ปัจจามิตร​ได้​กาง​ข้อ​กับ​ข้าพ​เจ้า.”


แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​กิน​เนื้อ​ลูกชาย​แล​กิน​เนื้อ​ลูก​หญิง​ของ​เขา, แล​เขา​ทุกคน​จะ​กิน​เนื้อ​ของ​เพื่อน​ใน​เวลา​ที่​พวก​ศัตรู​ของ​เขา​จะ​ตั้ง​ค่าย​ล้อมรอบ​เมือง​อยู่, แล​พวก​ศัตรู​ที่​เสาะหา​ชีวิต​ของ​เขา, จะ​ขัดขวาง​เขา​ไว้​นั้น.


“นี่แหละ​พระเจ้า​ข้า, ข้าฯ มี​ค่า​แต่เพียง​เล็กน้อย, ข้าฯ จะ​ไป​โต้ตอบ​กับ​พระองค์​อย่างไร​ได้? ข้าฯ จำ​ต้อง​เอา​มือ​ปิดปาก​ไว้.


จึง​เกิด​กันดาร​อาหาร​ยิ่ง​นัก​ใน​กรุง​ซะ​มา​เรีย​นั้น; การ​ที่​เขา​ตั้ง​ค่าย​ล้อม​กรุง​นั้น​เป็น​เหตุ​ให้​ของ​แพง, จน​หัว​ลา​หัว​หนึ่ง​ขาย​กัน​เป็น​เงินตรา​แปดสิบ​แผ่น, และ​มูล​นกเขา​สอง​ทะนาน​ขาย​กัน​เป็น​เงินตรา​ห้า​แผ่น.


เหตุ​ฉะนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ถ้า​เจ้า​กลับ​มา​หา​เรา​เสีย​ใหม่, เรา​จึง​จะ​พา​เจ้า​มา​อีก, แล​เจ้า​จะ​ยืน​ต่อหน้า​เรา, แล​ถ้า​แม้น​เจ้า​จะ​คัด​เอา​ซึ่ง​ประเสริฐ​ออก​จาก​ที่​ชั่ว, เจ้า​จึง​จะ​ได้​เป็น​เหมือน​ปาก​ของ​เรา. เขา​จะ​กลับ​มา​ถึง​เจ้า, แต่​เจ้า​จะ​ไม่​กลับ​ไป​ถึง​เขา.


ยะ​รู​ซา​เลม​ได้​ทำ​ผิด​ใหญ่หลวง; เหตุ​ฉะนี้​นาง​จึง​ต้อง​ถูก​ถอด​ออก​เสีย, บรรดา​คน​ที่​เคย​ได้​ให้​เกียรติยศ​แก่​นาง, มา​บัดนี้​ก็​ลบหลู่​นาง, เพราะ​เหตุ​เขา​ทั้ง​หลาย​เห็น​นาง​สิ้นเนื้อประดาตัว: เออ, นาง​ได้​ทอดถอนใจ​ใหญ่​และ​หัน​หลัง​ให้.


พวก​ข้าพ​เจ้า​กลาย​เป็น​คน​ให้​เพื่อนบ้าน​ดูหมิ่น​ดูถูก, เป็น​ที่​ให้​คน​ทั้งปวง​ที่อยู่​รอบ​พวก​ข้าพ​เจ้า​หยาบหยาม​เยาะเย้ย.


นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​โปรด​สังเกต​ว่า​ได้​มี​อะไร​ตก​มา​ต้อง​พวก​ข้าพ​เจ้า; ขอ​ได้​พิจารณา​ดู​ความ​อัปยศ​อดสู​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite