โยนาห์ 4:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁴ แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “การ​ที่​เจ้า​โกรธ​เช่นนี้​ถูก​หรือ?”

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁴ และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “การที่เจ้าโกรธเช่นนี้ดีแล้วหรือ?”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁴ และพระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “การที่​เจ้​าโกรธเช่นนี้​ดี​อยู่​หรือ​”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁴ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่จะโกรธ?”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁴ แล้ว​พระยาห์เวห์​พูดว่า “ที่​เจ้าโกรธ​อย่างนี้​คิดว่า​ถูกแล้วหรือ”

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁴ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “สมควร​แล้ว​หรือ​ที่​เจ้า​โกรธ”

โยนาห์ 4:4 Referans Kwoze

มัทธิว 20:15

เรา​จะ​ทำ​แก่​ของๆ เรา​เอง​ตามใจ​ของ​เรา​ไม่​ยุตติธรรม​หรือ​เจ้า​เห็น​เรา​ใจ​ดี​ตา​ของ​เจ้า​จึง​แสดง​ความ​อิจฉา​หรือ

โยนาห์ 4:9

ฝ่าย​พระเจ้า​จึง​ตรัส​แก่​โย​นา​ว่า, “การ​ที่​เจ้า​โกรธ​เพราะ​เรื่อง​ต้น​ละหุ่ง​นั้น​ถูก​หรือ?” ท่าน​ตอบ​ว่า, “การ​ที่​ข้าพ​เจ้า​โกรธ​ถึง​กับ​อยาก​ตาย​นั้น​ถูก​แล้ว.”

มีคาห์ 6:3

“โอ้​พล​เมือง​ของ​เรา​เอ๋ย, เรา​ได้​ทำ​อะไร​ให้​เจ้า, และ​เรา​ได้​ทำ​ให้​เจ้า​เจ็บใจ​ตรง​ไหน? จง​อ้าง​พะ​ยาน​กล่าวหา​เรา​เถิด.

อาฤธโม 20:24

“อาโรน​จะต้อง​ไป​อยู่​กับ​พวก​พ้อง​ของ​ตน, เขา​จะ​ไม่ได้​เข้า​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​เมือง​ที่​เรา​ได้​ให้​พวก​ยิศรา​เอล เพราะ​เจ้า​ทั้ง​สอง​ได้​ขัดขวาง​ต่อต้าน​คำ​ตรัส​ของ​เรา​ที่​น้ำ​มะ​รี​บา​นั้น.

ปฐมกาล 4:6

พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ตรัส​ถาม​คา​ยิน​ว่า, “เจ้า​โกรธเคือง​ก้มหน้า​อยู่​ทำไม?

โยบ 36:18

อย่า​ให้​ความ​โกรธ​ส่งเสริม​ท่าน​ให้​สู้​กับ​การ​เฆี่ยน​ของ​พระเจ้า, และ​อย่า​ให้การ​ทนทุกข์​หนัก​ทดแทน​โทษ ทำ​ให้​ท่าน​หันเห​ไป​ทาง​อื่น.

โยนาห์ 4:1

แต่​เหตุการณ์​นี้​ไม่​เป็น​ที่​พอใจ​แก่​โย​นา​อย่างยิ่ง, ท่าน​โกรธ​มาก.

โยนาห์ 4:3

เพราะฉะนั้น, ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, บัดนี้​ขอ​พระองค์​ทรง​เอาชีวิต​ของ​ข้าพ​เจ้า​ไป​เสีย​เถอะ, เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​จะ​ตาย​เสีย​ก็ดี​กว่า​ที่​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป.”

โยนาห์ 4:5

แล้ว​โย​นา​จึง​ได้​ออก​ไป​นอก​กรุง, นั่ง​จับเจ่า​อยู่​ทาง​ทิศตะวันออก​ของ​กรุง​นั้น; และ​ท่าน​ได้​สร้าง​เพิง​สำหรับ​อาศัย, และ​เข้า​ไป​นั่ง​อยู่​ใน​ร่ม​แห่ง​เพิง​นั้น, คอย​ดู​เหตุการณ์​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​แก่​กรุง​นั้น.

1พงศ์กษัตริย์ 21:4

อา​ฮา​บ​ก็​เสด็จ​กลับ​เข้า​ใน​วัง​กลัดกลุ้ม​และ​แค้น​เคือง​พระทัย​ยิ่ง​นัก: เพราะ​ถ้อยคำ​ของ​นา​โบ​ธ​ชาว​ยิศเรล​ที่​ว่า, ข้าพ​เจ้า​จะ​ไม่​ให้​มรดก​ที่​สืบมา​จาก​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​แก่​พระองค์. อา​ฮา​บ​ก็​เอน​พระ​กาย​ลง​บน​พระ​แท่น. ทรง​เบือน​พระ​พักตร​ไม่​เสวย​กระยาหาร