โยนาห์ 1:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 “จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวกรุงใหญ่นั้น, และร้องประกาศต่อว่าชาวกรุงนั้น, เนื่องด้วยความชั่วของพวกเขาปรากฏขึ้นต่อหน้าเราแล้ว. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน2 “จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เพราะความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาอยู่ต่อหน้าเราแล้ว” Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 “จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เหตุความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาเบื้องหน้าเราแล้ว” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 “จงไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ เทศนาตักเตือนกรุงนั้นเพราะความชั่วช้าของเขากระฉ่อนขึ้นมาต่อหน้าเรา” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 “ลุกขึ้น ไปยังเมืองนีนะเวห์ ที่ยิ่งใหญ่นั้น ไปประณามมัน เพราะเรารู้ถึงสิ่งชั่วร้ายที่คนของมันกำลังทำอยู่” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 “จงลุกขึ้นเถิด ไปยังนีนะเวห์เมืองอันยิ่งใหญ่ และประกาศต่อต้านเมืองนั้น เพราะความชั่วร้ายของพวกเขาได้ขึ้นมาปรากฏต่อหน้าเรา” Gade chapit la |
เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับเมืองนีนะเว, คือหนังสือแห่งนิมิตต์ของท่านนาฮูมชาวเมืองเอลโคซี พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าทรงหวงแหน; และเป็นผู้ทรงตอบแทนโทษให้สาสม. พระยะโฮวาทรงลงโทษตอบแทน, และทรงมีพระพิโรธเต็มขนาด. พระยะโฮวาทรงลงโทษตอบแทนแก่ปรปักษ์ของพระองค์, และทรงสะสมโทษไว้สำหรับศัตรูของพระองค์. พระยะโฮวาทรงอดพระโทโสไว้นาน, แม้ว่าพระองค์ทรงฤทธานุภาพยิ่งใหญ่, และจะไม่ทรงละเว้น ลงโทษคนบาปใดๆ เลย. พระมรรคาของพระยะโฮวาอยู่ในพายุเพ็ชรหึง, และในพายุฝนอันแรงกล้า: เมฆทั้งหลายก็เป็นเหมือนฝุ่นฟุ้งที่พระบาทของพระองค์. พระองค์ทรงปิดทางห้วงน้ำและมันก็แห้งไป; ทั้งแม่น้ำทั้งหลายก็แห้งแล้ง ไปด้วย. ภูเขาบาซานและคาระเม็ลก็แห้งแล้งไป, และความสดชื่นแห่งภูเขาละบาโนนก็เหือดหายไป. เนื่องจากพระ องค์เสด็จไปภูเขาก็สั่นสะท้าน, และเนินเขาก็ย่อยยับหายไป; พื้นแผ่นดินก็ปั่นป่วนไปต่อพระพักตรของพระองค์, ทั้งพิภพและอะไรๆ ที่อยู่บนพิภพนั้น. ใครจะต้านทานพระพิโรธของพระองค์ได้? ใครจะทนความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์ได้? ความกริ้วของพระองค์นั้นเทออกมาดุจไฟ, และศิลาก็แตกออกเป็นชิ้นๆ โดยพระองค์ พระยะโฮวาทรงไว้ซึ่งความดี, ทรงเป็นสถานนิราภัยในคราวภัยพิบัติ, และพระองค์ทรงรู้จักพวกที่เข้ามาพึ่งอาศัยใน พระองค์. ส่วนผู้ที่เป็นปรปักษ์ของพระองค์นั้น, พระองค์ทรงทำลายที่ของเขาด้วยกระแสร์น้ำท่วม, และทรงไล่ศัตรูของพระองค์ให้เข้าไปยังที่มืด. เหตุไฉนท่านจึงวางอุบายเอาชะนะพระยะโฮวา? ในที่สุดพระองค์ต้องเป็นฝ่ายชะนะ อย่างเด็ดขาด; การต่อสู้อันนั้นจะเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองไม่ได้. ด้วยว่าถึงเขาจะประสานกันแน่นดุจรั้วหนาม, และดื่มสุราเสียจนเต็มปรี่, เขาก็จะต้องถูกเผาให้มอดไปดุจตอฟางแห้ง โอ้เมืองนีนะเว, เคยมีผู้หนึ่งมาจากท่านแล้วมิใช่หรือที่ได้วางอุบายอันชั่วจะเอาชะนะพระยะโฮวา, ที่ได้ใช้กลมารยาชั่วร้ายทั้งนั้น? พระยะโฮวาตรัสดังนี้ว่า. “แม้พวกนั้นมีกำลังเรี่ยวแรงเต็มขนาด, ทั้งมีจำนวนมากด้วย, แต่ถึงกระนั้นเขาจะต้องถูกประหารเสียและพินาศศูนย์ไป. เราได้ลงโทษเจ้ามาแล้ว, แต่เราจะไม่ลงโทษเจ้าต่อไปอีก. และบัดนี้เราจะหักแอกของเขาออกเสียจากเจ้า, และเราจะกระชากเครื่องผูกรัดของเจ้าให้ขาดสลายไป.” ฝ่ายพระยะโฮวาได้มีพระบัญชามายังท่านว่า, “นามของเจ้าจะไม่ถูกหว่านให้แพร่หลายต่อไปอีก; เราจะทำลายรูปแกะสลักและรูปหล่อเสียจากโบสถ์พระทั้งหลายของเจ้า; เราจะขุดหลุมฝังเจ้า, เพราะเจ้าชั่วนัก.” ดูนั่นแน่ะ, เท้าของคนที่นำข่าวดี, ที่ประกาศสันติสุข, มายืนอยู่บนภูเขาแล้ว. โอ้ชาวยะฮูดา, จงรักษาประเพณีการเลี้ยงเทศกาลของท่าน; จงแก้บนของท่านเสียให้ครบถ้วน; ด้วยว่าเหล่าศัตรูชั่วนั้นจะไม่ผ่านเข้ามาท่ามกลางพวกท่าน ได้อีกเลย; ด้วยเขาถูกประหารย่อยยับไปแล้ว
แต่มีผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวาอยู่ที่นั่น, ชื่อโอเดดได้ออกไปประสพกองทัพที่เข้ามายังกรุงซะมาเรีย, กล่าวแก่พวกนั้นว่า, ดูกรท่าน, เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งปู่ย่าตายายทรงกริ้วต่อพวกยูดา, จึงได้ทรงมอบพวกนั้นไว้ใต้อำนาจพวกท่าน, แต่ท่านได้ประหารชีวิตพวกนั้นด้วยใจโมโหพลุ่งขึ้นเทียมฟ้า.