Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




โยนาห์ 1:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 “จง​ลุก​ขึ้น​ไป​ยัง​นี​นะ​เว​กรุง​ใหญ่​นั้น, และ​ร้อง​ประกาศ​ต่อว่า​ชาวกรุง​นั้น, เนื่องด้วย​ความ​ชั่ว​ของ​พวกเขา​ปรากฏ​ขึ้น​ต่อหน้า​เรา​แล้ว.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 “จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เพราะความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาอยู่ต่อหน้าเราแล้ว”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 “จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เหตุ​ความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาเบื้องหน้าเราแล้ว”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 “จงไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ เทศนาตักเตือนกรุงนั้นเพราะความชั่วช้าของเขากระฉ่อนขึ้นมาต่อหน้าเรา”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 “ลุกขึ้น ไป​ยัง​เมืองนีนะเวห์ ที่​ยิ่งใหญ่​นั้น ไป​ประณามมัน เพราะ​เรา​รู้ถึง​สิ่งชั่วร้าย​ที่​คน​ของมัน​กำลัง​ทำอยู่”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 “จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ไป​ยัง​นีนะเวห์​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่ และ​ประกาศ​ต่อต้าน​เมือง​นั้น เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​พวก​เขา​ได้​ขึ้น​มา​ปรากฏ​ต่อ​หน้า​เรา”

Gade chapit la Kopi




โยนาห์ 1:2
24 Referans Kwoze  

นิม​โร​ด​ได้​แผ่​อา​ณาจักร์​จาก​ประเทศ​นั้น​ไป​ยัง​แผ่น​ดิน​อา​ซูร, ได้​สร้าง​เมือง​นี​นะ​เว, เมือง​ระ​โฮ​โบ​ธ, เมือง​คา​ลา,


เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยวกับ​เมือง​นี​นะ​เว, คือ​หนังสือ​แห่ง​นิมิตต์​ของ​ท่าน​นา​ฮูม​ชาวเมือง​เอล​โค​ซี พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​พระเจ้า​ทรง​หวงแหน; และ​เป็น​ผู้​ทรง​ตอบแทน​โทษ​ให้​สาสม. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ลงโทษ​ตอบแทน, และ​ทรง​มี​พระ​พิ​โร​ธ​เต็ม​ขนาด. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ลงโทษ​ตอบแทน​แก่​ปรปักษ์​ของ​พระองค์, และ​ทรง​สะสม​โทษ​ไว้​สำหรับ​ศัตรู​ของ​พระองค์. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​อด​พระ​โท​โส​ไว้​นาน, แม้ว่า​พระองค์​ทรง​ฤทธานุ​ภาพ​ยิ่งใหญ่, และ​จะ​ไม่​ทรง​ละเว้น ลงโทษ​คน​บาป​ใดๆ เลย. พระ​มรร​คา​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ใน​พายุ​เพ็ชร​หึง, และ​ใน​พายุ​ฝน​อัน​แรงกล้า: เมฆ​ทั้ง​หลาย​ก็​เป็น​เหมือน​ฝุ่น​ฟุ้ง​ที่​พระบาท​ของ​พระองค์. พระองค์​ทรง​ปิดทาง​ห้วงน้ำ​และ​มัน​ก็​แห้ง​ไป; ทั้ง​แม่น้ำ​ทั้ง​หลาย​ก็​แห้งแล้ง ไป​ด้วย. ภูเขา​บา​ซาน​และ​คา​ระ​เม็ล​ก็​แห้งแล้ง​ไป, และ​ความ​สดชื่น​แห่ง​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​ก็​เหือดหาย​ไป. เนื่องจาก​พระ องค์​เสด็จ​ไป​ภูเขา​ก็​สั่น​สะท้าน, และ​เนินเขา​ก็​ย่อยยับ​หาย​ไป; พื้น​แผ่น​ดิน​ก็​ปั่นป่วน​ไป​ต่อ​พระ​พัก​ตร​ของ​พระองค์, ทั้ง​พิภพ​และ​อะไรๆ ที่อยู่​บน​พิภพ​นั้น. ใคร​จะ​ต้านทาน​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​ได้? ใคร​จะ​ทน​ความ​กริ้ว​อัน​แรงกล้า​ของ​พระองค์​ได้? ความ​กริ้ว​ของ​พระองค์​นั้น​เท​ออก​มา​ดุจ​ไฟ, และ​ศิลา​ก็​แตก​ออก​เป็นชิ้นๆ โดย​พระองค์ พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ไว้​ซึ่ง​ความ​ดี, ทรง​เป็น​สถาน​นิ​รา​ภัย​ใน​คราว​ภัยพิบัติ, และ​พระองค์​ทรง​รู้จัก​พวก​ที่​เข้า​มา​พึ่ง​อาศัย​ใน พระองค์. ส่วน​ผู้​ที่​เป็น​ปรปักษ์​ของ​พระองค์​นั้น, พระองค์​ทรง​ทำลาย​ที่​ของ​เขา​ด้วย​กระ​แสร์​น้ำท่วม, และ​ทรง​ไล่​ศัตรู​ของ​พระองค์​ให้​เข้า​ไป​ยัง​ที่​มืด. เหตุ​ไฉน​ท่าน​จึง​วาง​อุบาย​เอา​ชะ​นะ​พระ​ยะ​โฮ​วา? ใน​ที่สุด​พระองค์​ต้อง​เป็น​ฝ่าย​ชะ​นะ อย่าง​เด็ดขาด; การ​ต่อสู้​อัน​นั้น​จะ​เกิด​ขึ้น​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง​ไม่​ได้. ด้วยว่า​ถึง​เขา​จะ​ประสานกัน​แน่น​ดุจ​รั้ว​หนาม, และ​ดื่ม​สุรา​เสียจน​เต็ม​ปรี่, เขา​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​เผา​ให้​มอด​ไป​ดุจ​ตอ​ฟาง​แห้ง โอ้​เมือง​นี​นะ​เว, เคย​มี​ผู้​หนึ่ง​มา​จาก​ท่าน​แล้ว​มิใช่​หรือ​ที่​ได้​วาง​อุบาย​อัน​ชั่ว​จะ​เอา​ชะ​นะ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ที่​ได้​ใช้​กล​มารยา​ชั่วร้าย​ทั้งนั้น? พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ดังนี้​ว่า. “แม้​พวก​นั้น​มี​กำลัง​เรี่ยวแรง​เต็ม​ขนาด, ทั้ง​มี​จำนวน​มาก​ด้วย, แต่​ถึงกระนั้น​เขา​จะ​ต้อง​ถูก​ประหาร​เสีย​และ​พินาศ​ศูนย์​ไป. เรา​ได้​ลงโทษ​เจ้า​มา​แล้ว, แต่​เรา​จะ​ไม่​ลงโทษ​เจ้า​ต่อไป​อีก. และ​บัดนี้​เรา​จะ​หัก​แอก​ของ​เขา​ออก​เสีย​จาก​เจ้า, และ​เรา​จะ​กระชาก​เครื่องผูก​รัด​ของ​เจ้า​ให้​ขาด​สลาย​ไป.” ฝ่าย​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​พระ​บัญชา​มา​ยัง​ท่าน​ว่า, “นาม​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ถูก​หว่าน​ให้​แพร่หลาย​ต่อไป​อีก; เรา​จะ​ทำลาย​รูปแกะสลัก​และ​รูปหล่อ​เสีย​จาก​โบสถ์​พระ​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า; เรา​จะ​ขุด​หลุม​ฝัง​เจ้า, เพราะ​เจ้า​ชั่ว​นัก.” ดู​นั่น​แน่ะ, เท้า​ของ​คน​ที่​นำ​ข่าว​ดี, ที่​ประกาศ​สันติ​สุข, มา​ยืน​อยู่​บน​ภูเขา​แล้ว. โอ้​ชาว​ยะฮูดา, จง​รักษา​ประเพณี​การ​เลี้ยง​เทศกาล​ของ​ท่าน; จง​แก้บน​ของ​ท่าน​เสีย​ให้​ครบถ้วน; ด้วยว่า​เหล่า​ศัตรู​ชั่ว​นั้น​จะ​ไม่​ผ่าน​เข้า​มา​ท่ามกลาง​พวก​ท่าน ได้​อีก​เลย; ด้วย​เขา​ถูก​ประหาร​ย่อยยับ​ไป​แล้ว


อัน​ตัว​เรา​จะ​ไม่​อาลัย​นี​นะ​เว​กรุง​ใหญ่​นั้น​ซึ่ง​มี​พล​เมือง​มาก​กว่า​แสน​สอง​หมื่น​คน, เป็น​ผู้​ไม่​รู้​เดียงสา​ว่า​ข้าง​ไหน​เป็น​มือขวา​มือ​ซ้าย, รวม​ทั้ง​สัตว์​เดียรัจฉาน​เป็น​อัน​มาก​ด้วย, อย่าง​นั้น​หรือ?”


“จง​ลุก​ขึ้น​ไป​ยัง​นี​นะ​เว​กรุง​ใหญ่​นั้น, และ​ป่าวประกาศ​แก่​กรุง​นั้น​ตาม​ข้อความ​ที่​เรา​สั่ง​ให้​เจ้า​ประกาศ​นั้น.”


“จง​ร้อง​ออก​ไป​ให้​ดังๆ, และ​อย่า​หยุดนิ่ง​ไว้, จง​เปล่ง​เสียง​ขึ้น​ให้​ดัง​เหมือน​เสียง​แตร; สำแดง​ให้​พล​เมือง​ของ​เรา​เห็น​การ​ล่วง​ระ​เมิด​ของ​เขา, ให้​ตระกูล​ของ​ยา​โคบ​เห็น​ความผิด​บาป​ของ​เขา!


ด้วย​ว่า​ความ​บาป​ของ​เมือง​นั้น​กอง​สูง​ขึ้น​จรด​สวรรค์, และ​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​จำ​การ​ทุ​จจริต​แห่ง​เมือง​นั้น.


แล้ว​ซัน​เฮ​ริบ​กษัตริย์​อะซู​ริ​ยะ​ได้​ยก​กลับ​ไป​อาศัย​ใน​กรุง​นี​นะ​เว.


แต่​ส่วน​ข้าพ​เจ้า​สมบูรณ์​ไป​ด้วย​ฤทธิ์​แห่ง​พระ​วิญญาณ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ความ​สามารถ​วินิจฉัย​และ​ความ​แก​ล้​วก​ล้า, พร้อม​ที่​จะ​ชี้​ให้​พวก​ยา​โคบ​รู้ความ​ผิด​ของ​เขา, และ​ให้​พวก​ยิศ​รา​เอล​เห็น​บาป​ของ​ตน.


ท่าน​จง​กล่าว​ถ้อยคำ​ของ​เรา​แก่​เขา, ถึง​เขา​จะ​ฟัง​หรือ​มิ​ฟัง, เพราะ​เขา​เป็น​พวก​กบฏ.


และ​ได้​กราบ​ทูล​ว่า, โอ้​พระเจ้า​ข้า, ข้าพ​เจ้า​มี​ความ​และ​อาย​ขวยเขิน​จน​ไม่​อาจ​ลืมตา​ถึง​พระองค์​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้; ด้วยว่า​ความ​ชั่ว​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​มาก​ขึ้น​จน​ท่วม​ศีรษะ, และ​ความ​หลงผิด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​มาก​ขึ้น​เทียม​ฟ้า.


นี่​แน่ะ ค่าจ้าง​ของ​คน​ที่​ได้​เกี่ยว​ข้าว​ใน​นา​ของ​ท่าน​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ฉ้อ​ไว้​นั้น ก็​ร้อง​ฟ้อง​ขึ้น และ​เสียง​ร้อง​ทุกข์​ของ​คน​ที่​เกี่ยว​ข้าว​นั้น ทราบ​ถึง​พระ​กรรณ​ของ​พระ​เจ้า​แห่ง​พล​โยธา​แล้ว.


และ​จะ​ส่ง​ท่าน​ไป​ต่อ​หน้า​เจ้า​เมือง​และ​กษัตริย์​เพราะ​เรา. เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​เป็น​พะยาน​ต่อ​ผู้​เหล่านั้น​และ​ต่อ​พวก​ต่างประเทศ.


ชน​ชาวนี​นะเว​จะ​ยืน​ขึ้น​กล่าวโทษ​คน​สมัย​นี้​ใน​วัน​พิพากษา​ด้วย​ว่า​ชาว​นี​นะเว​ได้​กลับ​ใจ​เสีย​ใหม่​เพราะ​คำ​ประกาศ​ของย​นา​และ​นี่​แน่ะ มี​ผู้ใหญ่​กว่า​โย​นา​อยู่​ที่นี่.


ฝ่าย​ซัน​เฮ​ริบ​กษัตริย์​ประเทศ​อะซู​ระ​ก็​เลิก​ทัพ​กลับ​ไป​เมือง, ประ​ทัพ​อยู่​ที่​เมือง​นี​นะ​เว.


ขณะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​บอก​ว่า, ข้าพ​เจ้า​จะ​ไม่​พูด​ถึง​พระองค์​อีก, หรือ​จะ​ไม่​บอก​ใน​นาม​ของ​พระองค์​อีก​แล้ว, แต่​คำ​ของ​พระองค์​อยู่​ใน​ใจ​ข้าพ​เจ้า​เหมือน​อย่าง​ไฟ​ปิด​ไว้​ใน​กะ​ดู​ก​ทั้งปวง​ของ​ตัว​ข้าพ​เจ้า, แล​ข้าพ​เจ้า​จึง​เหน็ดเหนื่อย​ด้วย​การ​นิ่ง​อยู่, แล​ข้าพ​เจ้า​จะ​นิ่ง​ต่อไป​มิได้.


เขา​หา​ได้​สำนึก​ใน​ใจ​ไม่ว่า​เรา​ได้​จดจำ​ความ​ชั่ว​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา​ไว้; บัดนี้​การ​กระทำ​ของ​เขา​เอง​ได้​ห้อม​ลอม​เขา​ไว้​และ​ปรากฏ​แจ้ง​อยู่​ต้อ​หน้า​เรา​แล้ว.


โย​นา​ก็ได้​ลุก​ขึ้น, และ​ได้​ไป​ยัง​กรุง​นี​นะ​เว, ตาม​คำสั่ง​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา. นี่แหละ​กรุง​นี​นะ​เว​เป็น​กรุง​ใหญ่โต​ระ​โห​ฐาน, กิน​เวลา​สาม​วัน​จึง​จะ​เดิน​ข้าม​เมือง​นั้น​ได้.


แต่​มี​ผู้​พยากรณ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ที่นั่น, ชื่อ​โอ​เดด​ได้​ออก​ไป​ประสพ​กองทัพ​ที่​เข้า​มา​ยัง​กรุง​ซะ​มา​เรีย, กล่าว​แก่​พวก​นั้น​ว่า, ดูกร​ท่าน, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​แห่ง​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ทรง​กริ้ว​ต่อ​พวก​ยูดา, จึง​ได้​ทรง​มอบ​พวก​นั้น​ไว้​ใต้​อำนาจ​พวก​ท่าน, แต่​ท่าน​ได้​ประหาร​ชีวิต​พวก​นั้น​ด้วยใจ​โมโห​พลุ่ง​ขึ้น​เทียม​ฟ้า.


อาการ​เจ็บ​ของ​ท่าน​ครั้งนี้​ไม่​มี​อะไร​จะ​รักษา​ได้; แผล​ของ​ท่าน​ก็​สาหัส​ยิ่ง​นัก; ใครๆ ที่​ได้ยิน​กิตติศัพท์​ของ​ท่าน​ก็​พา​กัน​ตบ​มือ​เย้ยหยัน; ด้วยว่า​ใคร​เล่า​ที่​ไม่​ได้​ถูก​ท่าน​ทำร้าย​เป็น​เนืองนิตย์?


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite