โยเอล 2:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 จงเป่าแตรที่ภูเขาซีโอน, และส่งอาญัติสัญญาบอกอันตรายที่ภูเขาอันบริสุทธิ์ของเรา; ให้บรรดาชนประเทศตื่นเต้นสะทกสะท้าน; Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน1 จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยน จงเปล่งเสียงเตือนภัยบนภูเขาบริสุทธิ์ของเรา ให้ทุกคนที่อาศัยในแผ่นดินตัวสั่น เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์กำลังมา ใกล้เข้ามาแล้ว Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV1 จงเป่าแตรที่ในศิโยน จงเปล่งเสียงปลุกบนภูเขาบริสุทธิ์ของข้าพเจ้า ให้ชาวแผ่นดินทั้งสิ้นตัวสั่น เพราะวันแห่งพระเยโฮวาห์กำลังมาแล้ว ใกล้เข้ามาแล้ว Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย1 จงเป่าแตรในศิโยน ให้สัญญาณเตือนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา ประชาชนทั้งปวงจงสั่นสะท้าน เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังมาถึงแล้ว วันนั้นใกล้เข้ามาทุกที Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย1 ให้เป่าแตรในเมืองศิโยน ร้องตะโกนบนภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา ให้ทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้กลัวจนตัวสั่น เพราะวันของพระยาห์เวห์กำลังจะมาถึงเพราะวันของพระยาห์เวห์ใกล้เข้ามาแล้ว Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)1 จงเป่าแตรงอนในศิโยน ส่งสัญญาณบนภูเขาอันบริสุทธิ์ของเรา ให้บรรดาผู้อยู่อาศัยของแผ่นดินตัวสั่นเทา เพราะวันของพระผู้เป็นเจ้าจะมาถึง ซึ่งใกล้เข้ามาแล้ว Gade chapit la |
พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เจ้าทั้งหลายไม่กลัวเราหรือ, เจ้าจะไม่สะเทือนต่อหน้าเราหรือ, คือเราผู้ที่ได้วัดหาดทรายเพื่อจะเป็นเขตต์แดนสำหรับมหาสมุทร, โดยหมายอันยืดยาวไม่รู้สิ้น, เพื่อน้ำทะเลจะพ้นเขตต์แดนมิได้, แลถึงมาตรแม้นคลื่นทะเลนั้นโดดขึ้นน้ำนั้นจะชะนะที่เขตต์แดนนั้นมิได้, ถึงน้ำนั้นร้องครืนๆ, จะข้ามแดนนั้นมิได้.
ข้าแต่พระยะโฮวา, เนื่องด้วยพระมหาอุปการที่ได้เคยมี, ข้าพเจ้าจึงขอให้ความกริ้วและความขึ้งโกรธของพระองค์เบือนกลับไปจากยะรูซาเลมกรุงของพระองค์, ภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระองค์; ด้วยว่ายะรูซาเลมและพลเมืองของพระองค์ถูกคนใกล้เคียงดูหมิ่นก็เพราะความผิดของพวกข้าพเจ้า, และเพราะความอสัตย์อธรรมของบรรพบุรุษของพวกข้าพเจ้า.
เราขอประกาศให้คนทั้งหลายในทุกรัฐแห่งอาณาจักรของเราว่า ให้แสดงความเคารพยำเกรงต่อพระพักตรพระเจ้าของดานิเอล; เพราะพระองค์นั้นเป็นพระเจ้าทรงพระชนม์อยู่, และเสมอต้นเสมอปลายอยู่เป็นนิตย์; อาณาจักรของพระองค์นั้นมิได้ล่มจม, และรัชชกาลของพระองค์ไม่มีวันสิ้นสุดลง.
แลจะบังเกิดเหตุ, เมื่อเจ้าจะสำแดงบรรดาคำเหล่านี้แก่ไพร่พลนี้, แลเขาทั้งปวงจะถามเจ้าว่า, เหตุผลประการใดพระยะโฮวาได้ตรัสประกาศบรรดาความร้ายนี้ต่อสู้พวกเราเล่า, หรือความอสัตย์อธรรมของพวกเราเป็นอย่างไร, หรือความผิดของเราเป็นอย่างไร, ที่พวกเร็วได้ทำต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา.
เจ้าทั้งหลายที่ยำเกรงต่อคำของพระยะโฮวา, ก็จงฟังคำของพระองค์ดังต่อไปนี้เถิด: “พี่น้องของเจ้าผู้ที่ชังเจ้า, และผลักไสเจ้าให้ออกไปเสียจากพรรคพวกของเขา, เพราะเหตุเจ้าเห็นแก่นามของเรานั้น, ได้กล่าวว่า, ‘ให้พระยะโฮวาสำแดงสง่าราศีของพระองค์ออกมาซิ, เพื่อเราจะได้มองเห็นความชื่นชมของเจ้า! แต่เขาทั้งหลายจะได้รับความอับอาย