Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เยเรมีย์ 50:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

17 พวก​ยิศ​รา​เอล​เป็น​ฝูง​แกะ​ต้อง​กระจัดกระจาย​ไป, สิงห์โต​ทั้ง​หลาย​ได้​ขับไล่​เขา​ไป​เสีย, กษัตริย์​เมือง​อา​ซู​ระ​ได้​กัด​กิน​เขา​เป็นต้น, แล​ทีหลัง​นะ​บูคัศเนซัร​องค์​นี้​ผู้​เป็น​เจ้าเมือง​บาบู​โลน​ได้​หัก​กะ​ดู​ก​ของ​เขา​เสีย​หมด.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

17 “อิสราเอลเป็นเหมือนแกะที่ถูกสิงโตไล่ล่าไป ครั้งแรกกษัตริย์อัสซีเรียกินเขา ในที่สุดนี้เนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แทะกระดูกของเขา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

17 อิสราเอลเป็นเหมือนแกะที่​ถู​กกระจัดกระจายไปแล้ว พวกสิงโตได้ขับล่าเขาไป ที​แรกกษั​ตริ​ย์อัสซี​เรียก​ินเขา ในที่สุดนี้เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่​งบาบิโลนได้หักกระดูกของเขา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

17 “อิสราเอลเป็นฝูงแกะที่กระจัดกระจาย ซึ่งสิงโตได้ไล่หนีกระเจิง รายแรกที่ขย้ำเขา คือกษัตริย์อัสซีเรีย ล่าสุดผู้ที่บดขยี้กระดูกของเขา คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

17 อิสราเอล​เป็น​ฝูงสัตว์​ที่​กระจัด​กระจาย​ไป พวกเขา​ถูก​พวกสิงโต​ไล่​กระเจิด​กระเจิง ตัวแรก​ที่​กิน​อิสราเอล​คือ​กษัตริย์​อัสซีเรีย และ​ตัวหลัง​ที่​กิน​กระดูก​ของเขา​คือ​เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

17 อิสราเอล​เป็น​แกะ​ที่​ถูก​สิงโต​ไล่​ล่า กษัตริย์​แห่ง​อัสซีเรีย​เป็น​คน​แรก​ที่​โจมตี และ​บัดนี้ คน​สุดท้าย​คือ​เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​ที่​แทะ​กระดูก​พวก​เขา”

Gade chapit la Kopi




เยเรมีย์ 50:17
38 Referans Kwoze  

อัน​สิงห์โต​หนุ่มๆ ได้​คำราม​เหนือ​เขา, แล​ได้​แผดเสียง​ออก, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เขา​ราน​ไป, บ้านเมือง​ของ​เขา​ต้อง​ไหม้​เสีย, ไม่​มี​ผู้ใด​อยู่​อีก.


เพราะว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​เหมือน​ฝูง​แกะ​ที่​หลง​ทาง​ไป​นั้น, แต่​บัดนี้​ท่าน​ได้​กลับมา​หา​พระ​องค์​ผู้​เลี้ยง​และ​เจ้า​อธิการ​แห่ง​วิญญาณ​จิตต์​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย


เรา​จะ​รวบรวม​นานา​ประเทศ​พา​เขา​ลง​ไป​ยัง​หุบเขา​แห่ง​การ​พิพากษา, และ​เรา​จะ​พิพากษา​เขา​ที่นั่น, เนื่องด้วย​พล​ไพร่​ของ​เรา​และ​ยิศ​รา​เอล​ผู้​เป็น​มฤ​ดก​ของ​เรา, ที่​เขา​ได้​ทำ​ให้​กระจัดกระจาย​ไป​ยิ่ง​นานา​ประเทศ:


ไพร่พล​ของ​เรา​เป็น​ฝูง​แกะ​หลง​หาย​ไป, ผู้รักษา​ทั้ง​หลาย​นั้น​ได้​กระทำ​ให้​เขา​เดิน​ผิด​ไป, ผู้รักษา​เขา​ได้​กระทำ​ให้​เลี้ยว​ออก​จาก​ทาง​ที่​บน​ภูเขา​ทั้ง​หลาย, เขา​ทั้งปวง​ได้​ไป​จาก​ภูเขา​ถึง​เนินเขา, เขา​ได้​ลืม​ที่​นอน​ของ​ตัว.


แล้ว​กษัตริย์​จง​มี​รับสั่ง​ให้​หา​ตัว​คน​ฟ้อง​ดานิเอล​มา, และ​เขา​เหล่านั้น​พร้อมทั้ง​ลูก​เมีย​ถูก​ทิ้ง​ลง​ไป​ใน​ถ้ำ​สิงห์; และ​ก่อน​ที่​เขา​ตก​ถึง​ก้น​พื้น​ถ้ำ, สิงห์​ก็ได้​โดด​เข้า​ตะครุบ, กัด​กะ​ดู​ก​เขา​ทั้ง​หลาย​ขบ​หัก​ออก​เป็น​ท่อนๆ.


ดุจ​คน​เลี้ยง​แกะ​อัน​แสวงหา​ฝูง​แกะ​ของ​เขา, ใน​วันที่​เขา​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​แกะ​ของ​เขา​ที่​กระจัดกระจาย​ไป​นั้น. ดังนั้น​แหละ​เรา​จะ​แสวงหา​ฝูง​แกะ​ของ​เรา, และ​จะ​หยิบ​แกะ​ทั้ง​หลาย​จาก​ตำบล​ทั้งปวง​ที่​ได้​กระจัดกระจาย​ไป​ใน​วัน​มี​เมฆ​และ​มืดมัว​ไป.


ซิ​คคี​ยา​พระชนม์​อายุ​ยี่​สิบ​เอ็ด​ปี​เมื่อ​ท่าน​ตั้งต้น​เสวย​ราชย์, แล​ท่าน​ได้​เสวย​ราชย์​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​นั้น​สิบ​เอ็ด​ปี, แล​มารดา​ของ​ท่าน​มี​ชื่อ​วา​ฮะ​มูตัล, เป็น​ลูก​หญิง​ของ​ยิ​ระ​มะ​ยา​บ้าน​อยู่​ลิบ​นา.


เขา​ทั้งปวง​จะ​ร้อง​คราง​ด้วย​กัน​ดุจ​เสียง​หมู่​สิงห์โต​หนุ่ม, แล​เขา​จะ​ร้อง​ดุจ​ลูก​สิงห์โต.


นี่​แน่ะ, เขา​จะ​ขึ้น​มา​ดุจ​สิงห์โต, มา​แต่​แม่น้ำ​ยา​ระ​เดน​ท่วม. จะ​ต่อสู้​ที่อยู่​แห่ง​เข้มแข็ง, แต่​เรา​จะ​บันดาล​ให้​เขา​หนี​จาก​ที่​นั้น​โดยเร็ว, แล​ใคร​ผู้ใด​เป็น​ผู้​ที่​เรา​จะ​เลือกสรร​ตั้ง​เหนือ​เขา​นั้น, แล​ใคร​จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เรา, แล​ผู้ใด​จะ​ขัดขวาง​เรา​ใน​เวลา​นั้น, จะ​มี​ผู้​เลี้ยง​แกะ​ผู้ใด​ที่​จะ​ยืน​ขึ้น​ต่อ​เรา​ได้​เล่า.


เพราะ​เหตุ​ดังนี้​สิงห์โต​ตัว​หนึ่ง​ออก​มา​แต่​ป่า​จะ​ฆ่า​เขา, แล​หมา​ไน​ตัว​หนึ่ง​ออก​มา​แต่​ทะเลทราย​จะ​กระทำ​ให้​เขา​เสีย​ไป, เสือ​ดาว​ตัว​หนึ่ง​จะ​มองดู​ข้าง​เมือง​ทั้งปวง​ของ​เขา, ทุกๆ คน​ที่​ออก​จาก​ที่นั่น​เขา​จะ​ต้อง​กัด​ฉีก​เสีย​เป็นชิ้นๆ, เพราะ​การ​ผิด​ของ​เขา​มากมาย, แล​การ​ถอยหลัง​ของ​เข้า​ทวี​ขึ้น​แข็งแรง.


สิงห์โต​ตัว​นั้น​ได้​ขึ้น​ไป​จาก​ที่​ซุ้ม​ของ​ตัว​แล​ผู้​ที่​ทำลาย​ชาติ​เชน​ไทล์​ก็​กำลัง​เดินทาง​ของ​ตัว​มา, ตัว​เขา​ได้​ออก​จาก​ที่​ของ​ตัว​แล้ว, เพื่อ​จะ​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เจ้า​เป็น​ร้าง​ไป, แล​บ้านเมือง​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง, จะ​ปราศ​จาก​ผู้ใด​อยู่.


เรา​แค้น​เคือง​พล​เมือง​ของ​เรา, เรา​สู้​ยอม​ให้​มฤ​ดก​ของ​เรา​เป็น​มลทิน​ไป, โดย​มอบ​เขา​ไว้​ให้​อยู่​ใน​เงื้อมมือ​ของ​เจ้า; แต่​เจ้า​ไม่​เวทนา​สงสาร​เขา​เลย; เจ้า​ทำ​แอก​ของ​เจ้า​ให้​ตึง​บีบ​คนชรา​แน่น​นัก.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ได้​ทรง​บันดาล​ให้​นาย​กองทหาร​ของ​กษัตริย์​อา​ซูเรีย​ยก​มา​จับ​มะ​นา​เซ​จำ​จอง​คุม​ด้วย​ขอ​ไป​ยัง​กรุง​บาบู​โลน.


ธิฆลัธฟิลเอ​เซ​รกษัตริย์อะซู​ริ​ยะ​ได้​เสด็จ​มาก​ลับ​กระทำ​ให้​ท่าน​มี​ทุกข์ยาก​ลำบาก, แต่​มิได้​อุดหนุน​กำลัง​ท่าน.


ใน​รัชช​กาล​ของ​กษัตริย์​ยะ​โฮ​ยา​คิม, นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​บาบู​โลน​ได้​ยก​ทัพ​มา, ยะโฮ​ยา​คิม​ยอม​อ่อนน้อม​อยู่​ใต้​บังคับ​ท่าน​สาม​ปี: แล้ว​ก็​กลับ​คิด​กบฏ.


ใน​รัชช​กาล​ของ​เพ​คา​กษัตริย์​ยิศ​รา​เอล, ธิฆลัธฟิลเอเซ​ร​กษัตริย์​อะซูเรีย​ยก​มา​ตี​เอา​เมือง​ยิ​โอน, เมือง​อา​เบลเบ็ธ​มา​อะ​คา, เมือง​ยา​โน​ฮา, เมื่อ​คา​เดศ, เมือง​ฮา​โซ​ร, เมือง​ฆี​ละ​อาด, เมือง​ฆาลิ​ลาย, และ​แขวง​ทั้งหมด​ของ​ตระกูล​นัพธาลี, กวาด​เอา​พล​เมือง​เหล่านั้น​ไป​เป็น​ชะ​เลย​ใน​ประเทศ​อะซูเรีย.


พู​ละ​กษัตริย์​อะซูเรีย​ยก​มา​จะ​ตี​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล: แต่​มะ​นา​เฮ็ม​ให้​เงิน​ท่าน​พัน​ต​ลัน​แก่​พู​ละ, เพื่อ​จะ​ให้​แผ่น​ดิน​นั้น​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​ท่าน​มั่นคง.


คราว​นั้น​ข้าราชการ​ของ​นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​บาบู​โลน​ได้​ยก​ทัพ​มา​ตี​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, และ​ตั้ง​ค่าย​ล้อม​กรุง​นั้น.


ต่อมา​ซิ​ดคี​ยา​ได้​กบฏ​ต่อ​กษัตริย์​บาบู​โลน, ใน​ปี​ที่​เก้า​เดือน​ขึ้น​สิบ​ห้า​ค่ำ​แห่ง​รัชช​กาล​ซิ​ดคี​ยา, นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​บาบู​โลน​ได้​ยก​ทัพ​มา​จะ​ตี​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, ได้​ตั้ง​ค่าย; และ​สร้าง​ป้อม​ขึ้น​ล้อมรอบ.


เพราะว่า​น้ำ​ใน​แม่น้ำ​ดี​โม​น​เต็มไปด้วย​โลหิต, และ​เรา​จะ​เพิ่ม​ภัย​แก่​เมือง​ดี​โม​น​อีก, คือ​ให้​สิงห์โต​มา​กัด​กิน​ชาว​โม​อาบ​ที่​หนี​ไป, และ​กัด​กิน​ผู้​ที่​ยัง​เหลือ​ตกค้าง​อยู่​ใน​เมือง​นั้น


แล​เขา​จะ​กิน​ข้าว​เหลือง​ใน​นา​ข้าวของ​เจ้า, แล​ขนม​ของ​เจ้า​เสีย​หมด, คือ​ข้าว​แล​ขนม​ที่​สำหรับ​ลูกชาย​ลูก​หญิง​ของ​เจ้า​เขา​จะ​กิน, เขา​จะ​กิน​ฝูง​แกะ​แล​แพะ​แล​ฝูง​วัว​ของ​เจ้า​หมด, แล​เขา​จะ​กิน​ผล​เถา​องุ่น, แล​ผล​ต้น​มะเดื่อ​หมด, แล​เขา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้าที่​มี​กำแพง​ที่​เจ้า​ได้​ไว้ใจ​นั้น, ให้​ยากจน​ยับเยิน​ลง​ด้วย​กะ​บี่.


อย่า​แก้​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เกลือก​ว่า​พระองค์​จะ​นำ​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​ที่​สาป​ศูนย์, ขอ​พระองค์​ได้​เท​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ยิ่ง​ของ​พระองค์​เหนือ​พวก​นอก​ศาสนา​ที่​ไม่​ได้​รู้จัก​พระองค์, แล​เหนือ​ครอบครัว​ทั้งปวง​ที่​ไม่​ได้​ร้อง​ออก​ชื่อ​ของ​พระองค์, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กิน​ตระกูล​ยา​โค​บ​แล​ได้​กลืน​ยา​โค​บ​ลง​แล้ว​แล​ได้​เผาผลาญ​เขา, แล​ได้​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​ของ​เขา​ร้าง​ไป​เสียแล้ว


แล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, ภายหลัง​เหตุ​นั้น, เรา​จะ​มอบ​ซิ​ดคี​ยา​กษัตริย์​แห่ง​ตระกูล​ยะฮูดา, กับ​บ่าว​ทาส​ของ​ท่าน, กับ​ไพร่พล​แล​คน​อื่น, แล​ที่​ค้าง​อยู่​ใน​เมือง​อัน​เหลือ​จาก​โรค​ห่า, แล​เหลือ​จาก​กะ​บี่, แล​เหลือ​จาก​ความ​อดอยาก​นั้น​ให้​เข้า​ใน​เงื้อมมือ​นะ​บูคัศเนซัร​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน; แล​ให้​เข้า​ใน​มือ​พวก​ศัตรู​เขา, แล​ให้​เข้า​ใน​มือ​จำพวก​ที่​เสาะหา​จะ​ทำลาย​ชีวิต​เขา, แล​นะ​บูคัศเนซัร​จะ​ตี​เขา​ทั้งปวง​ด้วย​คม​กะ​บี่, แล​ท่าน​จะ​ไม่​โปรด​เขา ไม่​เมตตา​เขา ไม่​สงสาร​เขา​เลย.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite