Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เยเรมีย์ 5:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

17 แล​เขา​จะ​กิน​ข้าว​เหลือง​ใน​นา​ข้าวของ​เจ้า, แล​ขนม​ของ​เจ้า​เสีย​หมด, คือ​ข้าว​แล​ขนม​ที่​สำหรับ​ลูกชาย​ลูก​หญิง​ของ​เจ้า​เขา​จะ​กิน, เขา​จะ​กิน​ฝูง​แกะ​แล​แพะ​แล​ฝูง​วัว​ของ​เจ้า​หมด, แล​เขา​จะ​กิน​ผล​เถา​องุ่น, แล​ผล​ต้น​มะเดื่อ​หมด, แล​เขา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้าที่​มี​กำแพง​ที่​เจ้า​ได้​ไว้ใจ​นั้น, ให้​ยากจน​ยับเยิน​ลง​ด้วย​กะ​บี่.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

17 เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้า เขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้า เขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้า เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้า เขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้น”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

17 เขาจะกินซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้าเสีย ซึ่​งบ​ุตรชายและบุตรสาวของเจ้าควรจะได้​กิน เขาจะกินฝูงแกะฝูงวัวของเจ้าเสีย เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้าเสีย เขาจะทำลายตัวเมืองที่​มี​ป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้นเสียด้วยดาบ”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

17 พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

17 พวกเขา​จะ​เขมือบ​พืชผล​และ​อาหาร​ของเจ้า​จนหมด พวกเขา​จะ​เขมือบ​ลูกชาย​ลูกสาว​ของเจ้า พวกเขา​จะ​กิน​ฝูงแกะ​และ​ฝูงวัว​ของเจ้า พวกเขา​จะ​กิน​เถาองุ่น​และ​ต้นมะเดื่อ​ของเจ้า พวกเขา​จะ​ทลาย​เมือง​ที่​มี​ป้อม​ปราการ​ต่างๆ​ของเจ้า ป้อม​ปราการ​ที่​เจ้า​ไว้ใจ​หนักหนา”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

17 พวก​เขา​จะ​กิน​อาหาร​และ​สิ่ง​ที่​เจ้า​เก็บ​เกี่ยว​จน​หมด​สิ้น เขา​จะ​ฆ่า​บุตร​ชาย​และ​บุตร​หญิง​ของ​เจ้า​เสีย​สิ้น เขา​จะ​ฆ่า​แพะ​แกะ​และ​โค​ของ​เจ้า​ให้​หมด เขา​จะ​กิน​จาก​เถา​องุ่น​และ​ต้น​มะเดื่อ​ของ​เจ้า​จน​หมด​สิ้น พวก​เขา​จะ​โจมตี​เมือง​ต่างๆ ของ​เจ้า ที่​คุ้ม​กัน​ไว้​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​ด้วย​คม​ดาบ”

Gade chapit la Kopi




เยเรมีย์ 5:17
25 Referans Kwoze  

พืชผล​ที่ดิน, และ​ผล​แห่ง​กิจการ​ทั้งหมด​ของ​เจ้า, ชาว​ประเทศ​ซึ่ง​เจ้า​มิได้​รู้จัก​จะ​มา​กิน​เสีย; และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ถูก​ความ​เบียด​เบียฬ​ย่ำยี​อยู่​เสมอ;


เรา​จะ​กระทำ​ดังนี้​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย: คือ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​กลัว​ระย่อ​และ​ความ​ฉิบหาย, และ​ความ​ไข้​ไว้​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ซึ่ง​ทำ​ให้​หน้าตา​ของ​เจ้า​มัว​คล้ำ, และ​ทำใจ​ให้​เป็นทุกข์​โศก, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หว่าน​ข้าว​พืชน์​เสีย​เปล่า; เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​กิน​เสีย.


เรา​ได้​ล้าง​ผลาญ​ประเทศ​เมือง​ทั้งปวง, แล​หอ​ป้อม​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา​ต้อง​หัก​ทำลาย​ลง, เรา​ได้​กระทำ​ให้​ถนน​เมือง​ของ​เขา​เป็น​ที่​ร้าง​หา​ผู้ใด​จะ​เดิน​ไป​มา​มิได้, เมือง​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​ต้อง​ทำลาย​ร้าง​เสีย, จน​หา​คน​ผู้ใด​จะ​อาศัย​มิได้.


เหตุ​ว่า​ยิศ​รา​เอล​ได้​ละ​ลืม​ผู้​ที่​ทรง​สร้าง​เขา​ไว้, และ​ได้​ไป​สร้าง​ราชวัง​ขึ้น​แล้ว; และ​ยะฮูดา​ก็ได้​ก่อสร้าง​เมือง​ที่​มี​กำแพง​ขึ้น​หลาย​เมือง​แล้ว: แต่​เรา​จะ​ให้​ไฟ​มา​เผา​เมือง​เหล่านั้น​เสีย, และ​ไฟ​นั้น​จะ​เผาผลาญ​ราชวัง​ใน​เมือง​นั้น​เสีย​ด้วย.”


เหตุ​ฉะนี้​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยิศ​รา​เอลเอ๋ย, จง​ฟัง​คำ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ได้​ตรัส​ดังนี้​แก่​บรรดา​ภูเขา​และ​เนินเขา, และ​หว่าง​เขา, และ​แก่​แม่น้ำ​ทั้ง​หลาย, และ​แก่​ที่​ตำบล​อัน​สาป​ศูนย์​ร้าง​เปล่า, และ​แก่​หัวเมือง​ทั้งปวง​อัน​คน​ละทิ้ง​เสีย​ที่​เป็น​ที่​ปล้น, และ​เป็น​ที่​อัน​เยาะเย้ย​แห่ง​คน​ที่​เหลือ​ใน​นานา​ประเทศ​ที่อยู่​ล้อมรอบ (เจ้า).


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​เผาผลาญ​บรรดา​บ้านเมือง​แห่ง​ยา​โค​บ​ลง​แล้ว​โดย​ปราศ​จาก​ความ​สงสาร. ด้วย​ความ​กริ้ว​พระองค์​ได้​ทรง​พัง​ป้อม​ทั้ง​หลาย​ของ​บุตร​แห่ง​ยะฮูดา​ให้​ทะลาย​ลง, พระองค์​ได้​โค่น​ป้อม​ทั้ง​หลาย​นั้น​ลง​ถึง​ดิน; พระองค์​ได้​ทำ​ให้​อาณาจักร​และ​พวก​เจ้านาย​ใน​อาณาจักร​นั้น​ได้​รับ​ความ​อัปยศ.


พวก​ยิศ​รา​เอล​เป็น​ฝูง​แกะ​ต้อง​กระจัดกระจาย​ไป, สิงห์โต​ทั้ง​หลาย​ได้​ขับไล่​เขา​ไป​เสีย, กษัตริย์​เมือง​อา​ซู​ระ​ได้​กัด​กิน​เขา​เป็นต้น, แล​ทีหลัง​นะ​บูคัศเนซัร​องค์​นี้​ผู้​เป็น​เจ้าเมือง​บาบู​โลน​ได้​หัก​กะ​ดู​ก​ของ​เขา​เสีย​หมด.


บรรดา​คน​ที่​ได้​พบปะ​เขา​นั้น​ได้​กิน​เขา​ทั้งหมด, แล​พวก​ศัตรู​ของ​เขา​ได้​บอก​ว่า, พวกเรา​ไม่​ได้​ทำ​ผิด, เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ผู้​เป็น​ที่​ได้​อาศัย​ความ​สัตย์, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็น​ที่​หวัง​ใจ​ของ​ปู่ย่าตายาย​ของ​เขา.


เสียง​ม้า​ทั้งปวง​ของ​เขา​จาม​อยู่​ได้ยิน​แต่​ประเทศ​ดาน​แผ่น​ดิน​ทั้งหมด​สะเทือน​สะท้าน​ด้วย​เสียงร้อง​แห่ง​ม้า​ใหญ่​ทั้งปวง​ของ​เขา, เพราะ​มา​ถึง​แล้ว, แล​ได้​กิน​เสีย​ซึ่ง​ประเทศ​แล​บรรดา​ของ​บริบูรณ์​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ประเทศ, เมือง​แล​คน​ทั้งปวง​ที่อยู่​ใน​เมือง.


ข้าพ​เจ้า​แล​ไป, ก็​นี่​แน่ะ, ที่​เคย​มี​ผล​บริบูรณ์​ก็​เป็น​ทุ่งนา​เปล่าๆ, แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​สำหรับ​ที่​นั้น​ก็​ต้อง​หัก​ทำลาย​ลง​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​แล้ว, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ร้ายกาจ​ของ​พระองค์.


สิงห์โต​ตัว​นั้น​ได้​ขึ้น​ไป​จาก​ที่​ซุ้ม​ของ​ตัว​แล​ผู้​ที่​ทำลาย​ชาติ​เชน​ไทล์​ก็​กำลัง​เดินทาง​ของ​ตัว​มา, ตัว​เขา​ได้​ออก​จาก​ที่​ของ​ตัว​แล้ว, เพื่อ​จะ​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เจ้า​เป็น​ร้าง​ไป, แล​บ้านเมือง​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง, จะ​ปราศ​จาก​ผู้ใด​อยู่.


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, นี่​แน่ะ​เรา​จะ​ร้องเรียก​แต่​บรรดา​ครอบครัว​แห่ง​เมือง​ประเทศราช​ฝ่าย​เหนือ, แล​ครอบครัว​เหล่านั้น​จะ​มา, แล​เขา​จะ​ตั้ง​พระที่นั่ง​ทุก​ตัว​คนใน​ที่​ประตู​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​ต่อหน้า​กำแพง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ล้อมรอบ, แล​ต่อ​บรรดา​เมือง​ของ​ตระกูล​ยะฮูดา.


เขา​จะ​ไม่​ต้อง​สร้าง​ให้​คน​อื่น​อยู่, และ​ไม่​ปลูก​ให้​คน​อื่น​กิน, เพราะว่า​อายุ​ของ​ต้นไม้​จะ​เป็น​อายุ​ของ​พล​เมือง​ของ​เรา, และ​หัตถ์​กรรม​ของ​เขา​เรา​จะ​เลือกสรร​ไว้​เป็น​ของ​เรา​ให้​มี​ความยินดี​จนถึง​ที่สุด​ปลาย.


แต่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เกี่ยว​เก็บ​พืชผล​จะ​เป็น​ผู้​ได้​กิน, และ​เขา​จะ​สรรเสริญ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​คน​เหล่านั้น​ที่​เก็บ​ผล​องุ่น, จะ​ได้​ดื่ม​น้ำ​องุ่น, จะ​ได้​ดื่ม​น้ำ​องุ่น​ใน​สถานที่​อัน​บริสุทธิ์​ของ​เรา.”


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ปฏิญาณ​โดย​อ้าง​อานุภาพ​แห่ง​พระ​กร​ของ​พระองค์, และ​อ้าง​ถึง​พระ​พาหุ​อัน​เข้มแข็ง​ของ​พระองค์​ว่า: “เรา​จะ​ไม่​ให้​ธัญญาหาร​แก่​ศัตรู​ของ​เจ้า​อีก​ต่อไป, และ​ชาว​ต่างด้าว​จะ​ไม่​ได้​ดื่ม​น้ำ​องุ่น​ของ​เจ้า​ซึ่ง​ได้​มา​จาก​น้ำพักน้ำแรง​ของ​เจ้า;


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​เรา​จะ​ไม่​กระทำ​ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ถึง​ที่​สิ้นเชิง​ใน​คราว​นั้น


พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, เรา​จะ​ให้​เขา​ทั้งปวง​ศูนย์​ไป, จะ​ไม่​มี​ลูก​ที่​ต้น​เถา​องุ่น, จะ​ไม่​มี​ลูก​ที่​ต้น​มะเดื่อ​เทศ, แล​ใบไม้​จะ​ตก​สี, แล​ของ​ทั้งปวง​ที่​เรา​ได้​ยก​ให้แก่​เขา​นั้น​จะ​เลือน​ไป​จาก​เขา, เหตุไร​พวกเรา​ได้​นั่ง​นิ่ง​อยู่​เล่า.


แล​ที่อยู่​ทั้งปวง​ที่​เคย​สงบเงียบ​ก็​ต้อง​ฟัน​ลง, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​ใหญ่​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา.


ลูก​ทั้ง​หลาย​นั้น​ถาม​แม่​ของ​ตัว​ว่า, “แม่​จ๋า ข้าว​และ​น้ำ​อยู่​ที่ไหน? ” พา​กัน​ถาม​ขณะ​เมื่อ​เขา​กำลัง​หิวโหย​อิดโรย​ดุจ​คน​ถูก​ทำร้าย​ที่​ถนน​หน​หาง​ใน​กรุง, ถาม​ขณะ​เมื่อ​ชีวิต​ของ​เขา​ต้อง​ขาด​ออก​จาก​นม​แม่.


เถา​องุ่น​และ​ฉัน​มะเดื่อ, ที่​เขา​ว่า ‘สิ่งของ​นี้​เป็น​สินน้ำใจ​ที่​ชู้​ได้​ให้​ฉัน​ไว้.’ เรา​จะ​กระทำ​ให้​กลับกลาย​เป็น​ป่าดง​และ​สัตว์ป่า​จะ​กิน​เสีย.”


ถ้าแม้​ชาว​อะ​โดม​จะ​พูด​กัน​ว่า, ‘เรา​ถูก​ทำลาย​ลง​แล้ว​ก็​ช่าง, เรา​ก็​จะ​กลับ​มา​บูรณะ​ที่​ร้าง​ขึ้น​ใหม่.” พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ดังนี้​ว่า, “เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​สร้าง​ขึ้น​ก็ได้, แต่​เรา​ก็​จะ​รื้อ​ลง​เสีย, และ​คน​จะ​เรียก​เขา​ว่า, ‘เมือง​ของ​ความ​ชั่ว​’ และ ‘ประชาชน​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​กริ้ว​อยู่​ไม่​รู้​หยุด.’


จะ​เป็น​เหมือน​เปลวไฟ​ลุกลาม​ไป​ข้างหน้า​พวก​มัน, ส่วน​ข้างหลัง​พวก​มัน​นั้น จะ​เป็น​เหมือน​เปลวไฟ​ไหม้​คุ​อยู่; ข้างหน้า​พวก​มัน​แผ่น​ดิน​เป็น​เหมือน​สวน​เอ​เดน, แต่​ข้างหลัง​พวก​มัน​เป็น​ดุจ​ป่า​เปลี่ยว​อัน​ร้าง​เปล่า; และ​ไม่​มี​อะไร​จะ​รอด​พัน​จาก​พวก​มัน​ไป​ได้


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite