เยเรมีย์ 48:47 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194047 ถึงกระนั้นเราจะนำคนชะเลยแห่งโมอาบกลับมาในวันเดือนทั้งหลายที่สุดปลาย, พระยะโฮวาได้ตรัส. ความที่พิพากษาโมอาบมาแต่เพียงนี้ Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน47 แต่เรายังจะให้โมอับ กลับสู่สภาพเดิมในกาลต่อไป” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ การพิพากษาโมอับมีเท่านี้ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV47 แต่เรายังจะให้โมอับกลับสู่สภาพเดิมในกาลต่อไป พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แหละ” เท่านี้เป็นข้อพิพากษาโมอับ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย47 “ถึงกระนั้น ในภายภาคหน้า เราจะให้โมอับกลับสู่สภาพดี” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น คำพิพากษาโทษโมอับจบลงเพียงเท่านี้ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย47 แต่ต่อไปเราจะคืนสิ่งที่ถูกเอาไปจากโมอับ” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น การพิพากษาโมอับก็ได้จบลง Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)47 แต่เรายังจะทำให้ความมั่งมีของโมอับ คืนสู่สภาพเดิมในภายหลัง พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น” การตัดสินลงโทษโมอับเป็นไปตามนั้น Gade chapit la |
แต่ยังมีพระเจ้าอยู่องค์หนึ่งสถิตอยู่ในสรวงสวรรค์, ผู้ทรงสำแดงเรื่องลับลึกให้ประจักษ์แจ้งได้, และพระองค์นั้นก็ทรงสำแดงการซึ่งจะบังเกิดขึ้นในภายหน้าให้ราชานะบูคัศเนซัรรู้. พระสุบินของฝ่าพระบาทและนิมิตต์ซึ่งผุดขึ้นในพระเศียรเมื่อบรรทมอยู่นั้นเป็นดังนี้:
คือฟาโรแลบรรดาที่ได้ไว้ใจในท่านฟาโร, แลเราจะมอบเขาไว้ในมือของเขาทั้งหลายที่ได้เสาะหาชีวิตของเขานั้น, แลไว้ในมือนะบูคัศเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลน. แลในมือของบ่าวทั้งหลายของท่าน, แล้วแลมาภายหลังเมืองนั้นจะมีคนอาศัยอยู่เหมือนอย่างวันเดือนแห่งโบราณนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.
ในเวลานั้นของกำนัลจะถูกนำมาถวายแก่พระยะโฮวาจอมพลโยธาจากชนชาติสูงระหงและงามเรียบร้อยคือประชาชนอันเป็นที่เกรงขามแก่ประเทศใกล้และไกล, และชนชาติที่แข็งแรงและกำความมีชัยไว้เสมอ, และเมืองของเขามีแม่น้ำหลายสาย ณ ที่ๆ มีพระนามของพระยะโฮวาแห่งพลโยธาคือภูเขาซีโอน
เพราะเรารู้อยู่ว่าเมื่อเราสิ้นชีพแล้ว เจ้าทั้งหลายจะกระทำการชั่วลามก, หันเสียจากทางซึ่งเราสั่งเจ้าไว้; และในวันสุดปลายนั้นความทุกข์ลำบากจะตกอยู่แก่เจ้าทั้งหลาย; เพราะเจ้าทั้งหลายจะกระทำการชั่วต่อพระพักตรพระยะโฮวา, จะให้เคืองพระทัยพระองค์ด้วยกิจการแห่งมือของเจ้า
เมื่อล่วงไปหลายวันแล้วท่านจะได้เป็นที่ต้องเยี่ยมเยียน, ในปีทั้งหลายเป็นที่สุดท่านจะได้มาถึงแผ่นดินอันพ้นจากกะบี่แล้ว, ที่ทรงรวบรวมแต่ประเทศเป็นอันมาก, บนภูเขาทั้งหลายแห่งยิศราเอล, ซึ่งได้เป็นที่ร้างเปล่าเสียไปมากนานมา, แต่ได้ต้องนำมาจากนานาประเทศมากหลาย, และเขาจะได้อาศัยเป็นปกติทุกคน,