เยเรมีย์ 44:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เหตุผลประการใดพวกเจ้าได้กระทำความชั่วใหญ่ต่อสู้จิตต์ใจของพวกเจ้าเอง, เพื่อจะตัดชายหญิงแลเด็ก, แลลูกกำลังดูดนมอยู่, ให้ออกจากพวกเจ้า, แลออกจากตระกูลยะฮูดา, เพื่อจะไม่ให้ผู้ใดเหลือเล่า. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน7 และบัดนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ทำไมพวกเจ้าจึงทำความชั่วร้ายนี้แก่ตัวเจ้าเอง และตัดเอาผู้ชาย ผู้หญิง ทั้งทารกและเด็กออกเสียจากท่ามกลางยูดาห์ จนไม่มีคนเหลืออยู่ไว้แก่เจ้าเลย Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 เพราะฉะนั้นบัดนี้ พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล จึงตรัสดังนี้ว่า ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงทำความชั่วร้ายยิ่งใหญ่นี้แก่จิตใจเจ้าเอง และตัดเอาผู้ชายผู้หญิงทั้งเด็กและเด็กที่ยังดูดนมเสียจากเจ้า เสียจากท่ามกลางยูดาห์ ไม่มีชนที่เหลืออยู่ไว้แก่เจ้าเลย Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 “บัดนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เหตุใดพวกเจ้าจึงนำหายนะมาสู่ตนเองโดยพรากผู้คนทั้งหญิงและชาย ลูกเล็กเด็กแดงมาจากยูดาห์ ทำให้พวกเจ้าไม่เหลือสักหยิบมือเดียว? Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พระเจ้าของอิสราเอลพูดว่า “ทำไมเจ้าถึงทำร้ายตัวเองอย่างใหญ่หลวง ทำไมเจ้าถึงได้กำจัดพวกผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก และทารกทั้งหมดไปจากยูดาห์ไม่เหลือไว้ที่นั่นสักคน Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 และบัดนี้ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ว่า “ทำไมพวกเจ้าจึงกระทำความชั่วอันร้ายแรงเช่นนี้ให้แก่ตนเอง ด้วยการตัดขาดจากผู้ชายและผู้หญิง เด็กและทารก จากท่ามกลางยูดาห์ โดยไม่ให้มีผู้ใดมีชีวิตเหลืออยู่ไว้แก่เจ้าเลย Gade chapit la |
จนผู้ใดๆ ที่เหลือเศษจากตระกูลยะฮูดา, ที่ได้ลงไปยังประเทศอายฆุบโตเพื่อจะได้อาศัยในที่นั้น, จะไม่พ้นหรืออยู่ต่อไป, แล้วกลับมาอยู่ในประเทศยะฮูดา, ที่เขาทั้งปวงปรารถนาจะกลับมาอยู่นั้นหามิได้, ด้วยว่าจะไม่มีผู้ใดกลับมาได้เว้นไว้แต่บุคคลที่จะหนีเอาตัวรอด
นี่และเป็นการยั่วเย้าเราให้ถึงความพิโรธ, ด้วยการประพฤติทั้งหลายแห่งมือพวกเจ้า, (คือ) การเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นทั้งปวงในประเทศอายฆุบโต, ที่พวกเจ้าได้ไปอาศัยอยู่นั้น, (เป็นไป) เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้ตัดพวกเจ้าออก, แลเพื่อพวกเจ้าจะได้เป็นที่แช่ง, แลที่ดูหมิ่นดูถูกในท่ามกลางเมืองทั้งหลายในแผ่นดินโลก.
เพราะพวกเจ้าได้แกล้งฉ้อในใจพวกเจ้า, เมื่อเจ้าได้ใช้ข้าพเจ้าให้ไปหาพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้าว่า, ขอให้วิงวอนพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราเพื่อเราทั้งหลาย, แลบรรดาซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราจะตรัส, จงบอกพวกเราอย่างนั้น, แลพวกเราจะประพฤติตามทุกสิ่งทุกอย่าง.
ฮิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, ทั้งบรรดาชาวเมืองยะฮูดาได้ฆ่ามิคฆาคนนั้นตายหรือ, แลฮิศคียามิกลัวเกรงพระยะโฮวา, แลอ้อนวอนต่อพระยะโฮวา, แลพระยะโฮวาได้หันพระทัยกลับจากความร้ายที่พระองค์ได้ตรัสต่อสู้เขาทั้งปวงนั้นมิใช่หรือ, ดังนี้พวกเรากำลังกระทำความร้ายใหญ่ต่อชีวิตพวกเรา.
ขณะนั้นยิระมะยาจึงทูลแก่ซิดคียาว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, ถ้าแม้นท่านจะออกไปหาเจ้านายแห่งกษัตริย์เมืองบาบูโลนเป็นแน่, แล้วท่านจึงจะได้รอดชีวิตของท่าน, แลเมืองนี้จะไม่ต้องเผาผลาญเสียด้วยไฟ, แลท่านจะได้มีชีวิตจำเริญอยู่, กับทั้งครอบครัวของท่าน.