Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เยเรมีย์ 44:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 เหตุ​ฉะนี้​ความ​กริ้ว​แล​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​ได้​ต้อง​เท​ออก, แล​ก่อ​ขึ้น​ใน​บ้านเมือง​ยะฮูดา, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​เมือง​เหล่านั้น​จึง​ต้อง​ยับเยิน​เริด​ร้าง​เสียแล้ว, เหมือน​ที่​เป็น​อยู่​ทุกวันนี้.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

6 ดังนั้น เราจึงได้เทความโกรธและความกริ้วของเราออก ให้พลุ่งขึ้นในเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้นก็กลายเป็นที่ทิ้งร้างและร้างเปล่าอย่างทุกวันนี้

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เพราะฉะนั้น เราจึงได้เทความเดือดดาลและความโกรธของเราออกให้​พลุ​่งขึ้นในหัวเมืองยูดาห์ และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้​นก​็​ถู​กทิ้งไว้เสียเปล่าและรกร้างไป อย่างทุกวันนี้

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 ฉะนั้นเราจึงเทโทสะเกรี้ยวกราดของเราให้มันโหมกระหน่ำลงมาเหนือหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และถนนหนทางในเยรูซาเล็ม และทำให้เมืองเหล่านี้กลายเป็นซากปรักหักพัง ถูกทิ้งร้างเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 เรา​โกรธแค้น​มาก และ​ความ​โกรธ​ของเรา​ก็​ได้​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​เมือง​ต่างๆ​ของ​ยูดาห์​และ​ตาม​ท้องถนน​ของ​เมือง​เยรูซาเล็ม และ​พวกมัน​ได้​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง​ว่างเปล่า​มา​จนถึง​ทุกวันนี้’”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 ฉะนั้น การ​ลงโทษ​และ​ความ​กริ้ว​ของ​เรา​จึง​ได้​หลั่ง​ออก​และ​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์​และ​ที่​ถนน​ใน​เยรูซาเล็ม จน​พัง​ทลาย​และ​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง อย่าง​ที่​เป็น​อยู่​ทุก​วันนี้”

Gade chapit la Kopi




เยเรมีย์ 44:6
34 Referans Kwoze  

เหตุ​ฉะนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ดู​เถิด​ความ​โกรธ​ของ​เรา​แล​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ฉุนเฉียว​ของ​เรา​จะ​เท​ออก​เหนือ​ตำบล​นี้, แล​เหนือ​มนุษย์, แล​เหนือ​ตัว​สัตว์​โดย​รัจ ฉาน, แล​เหนือ​ต้นไม้​ทั้งปวง​แห่ง​ทุ่งนา, แล​เหนือ​ผล​ของ​ดิน, แล​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​จะ​เผา​เอา, แล​จะ​ไม่​ดับ​เลย.


และ​เรา​จะ​กระทำ​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ, พระเนตร​ของ​เรา​จะ​ไม่​โปรด​และ​เรา​จะ​ไม่​เมตตา​แม้น​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ร้อง​อ้อนวอน​เสียง​ดัง​เข้า​โสต​ของ​เรา, เรา​จะ​ไม่​สดับ​เขา


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย, เป็น​พระเจ้า​แห่ง​พวก​ยิศ​รา​เอล, ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ความ​โกรธ​แล​ความ​กริ้ว​ของ​เรา​ได้​เท​ออก​เหนือ​ชาวเมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ฉันใด, ความ​กริ้ว​ของ​เรา​จะ​เท​ลง​เหนือ​พวก​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ฉันนั้น, เมื่อ​พวก​เจ้า​จะ​เข้า​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​เป็น​ที่​แช่ง​ด่า, เป็น​ที่​สะดุ้ง​ตกใจ, แล​เป็น​ที่​ความ​แช่ง​สาป, แล​เป็น​ที่​เกลียดชัง, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ได้​เห็น​ที่นี้​อีก​เลย


แล​เรา​เอง​จะ​รบ​ต่อสู้​พวก​เจ้า, ด้วย​มือ​เหยียด​ออก​แล​ด้วย​แขน​อัน​แข็งแรง, ก็​ด้วย​ความ​กริ้ว​แล​ความ​ร้าย​ฉุนเฉียว, แล​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ใหญ่​ด้วย.


ใน​ขณะนั้น​เรา​จะ​กระทำ​ให้​ความ​เสียงร้อง​ชื่นใจ​แล​เสียงร้อง​ยินดี, แล​เสียงพูด​ของ​เจ้าบ่าว​แล​เสียงพูด​ของ​เจ้าสาว, ให้​หยุด​เสีย​แต่​ใน​บ้านเมือง​ของ​ตระกูล​ยะฮูดา, แล​แต่​ใน​ถนน​ทั้งปวง​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, เพราะ​แผ่น​ดิน​ประเทศ​นี้​จะ​ต้อง​ร้าง​เสีย


ลูกชาย​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​ได้​นอน​หิวโหย​อยู่​ตาม​หัวถนน​ทั้งปวง, เหมือน​อย่าง​อีเก้ง​ติด​บ่วง, ด้วย​ต้อง​ประสพ​ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เต็ม​ขนาด, และ​ถูก​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ทรง​ตำหนิ.


ตื่น​ขึ้น​เถอะๆ, โอก​รุงยะ​รู​ซา​เลม, กรุง​ที่​ได้​ดื่ม​จอก​แห่ง​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​จาก​หัตถ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ได้​ดื่ม​น้ำเมา​จน​เกลี้ยง​ถ้วย, จง​ลุก​ขึ้น​เถอะ!


แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, จะ​เป็น​ไป​อย่าง​นี้​นาน​สัก​เท่าใด?” และ​พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า, “จนถึง​บ้านเมือง​จะ​ร้าง​ไม่​มี​พล​เมือง​อยู่, เรือน​ก็​จะ​ไม่​มี​คน, แผ่น​ดิน​ก็​จะ​ร้าง​เสียที​เดียว,


พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​พระเจ้า​ทรง​หวงแหน; และ​เป็น​ผู้​ทรง​ตอบแทน​โทษ​ให้​สาสม. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ลงโทษ​ตอบแทน, และ​ทรง​มี​พระ​พิ​โร​ธ​เต็ม​ขนาด. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ลงโทษ​ตอบแทน​แก่​ปรปักษ์​ของ​พระองค์, และ​ทรง​สะสม​โทษ​ไว้​สำหรับ​ศัตรู​ของ​พระองค์.


พระองค์​ได้​ทรง​ยืน​คำ​ของ​พระองค์, ซึ่ง​พระองค์​ได้​ตรัส​ว่า​ขาน​พวก​ข้าพ​เจ้า, และ​ว่า​ขาน​พวก​ตุลาการ​ผู้​ได้​พิจารณา​พิพากษา​พวก​ข้าพ​เจ้า, โดย​ได้​ทรง​ให้​เกิด​ความ​ทุกข์​โศกเศร้า​อย่าง​ใหญ่หลวง​ตก​มา​ต้อง​ข้าพ​เจ้า, อย่าง​ที่​ยัง​มิได้​เคย​กระทำ​แก่​ใคร​ที่อยู่​ภายใต้​ท้อง​ฟ้า, เหมือน​อย่าง​ได้​กระทำ​แก่​ยะ​รู​ซา​เลม.


ใน​ความ​ชั่ว​ลามก​ของ​เจ้า​ก็​มี​การ​ชั่ว, เพราะ​เรา​ได้​ชำระ​เจ้า, แต่​เจ้า​มิได้​บริสุทธิ์ สะอาด, เจ้า​จะ​มิได้​ชำระ​จาก​ความ​ชั่ว​ลามก​ของ​เจ้า​อีก, กว่า​เรา​จะ​ยัง​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​ให้​อยู่​เหนือ​เจ้า,


เพื่อ​จะ​ปิดบัง​เสีย​ด้วย​ผงคลี, เพื่อ​โลหิต​นั้น​จะ​ยัง​ความ​พิ​โร​ธ​ให้​บังเกิด​ขึ้น, เพื่อ​จะ​ลง​พระราช​อาญา, เรา​ได้​วาง​โลหิต​แห่ง​เมือง​นั้น​บน​ศิลา​อัน​แห้ง, เพื่อ​จะ​มิได้​ปิดบัง​ไว้.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า, เรา​มี​ชีวิต​อยู่​ฉันใด, แท้จริง​เรา​จะ​ครอบงำ​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ด้วย​พระ​หัตถ์​อัน​เรือง​ฤทธิ์, และ​ด้วย​พระ​กร​ทรง​เงื้อ​ขึ้น, และ​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ที่​ทรง​เท​ออก, ฉันนั้น.


ผู้​ที่อยู่​ไกล​จะ​ตาย​ด้วย​โรค​ห่า, และ​ผู้​อยู่​ใกล้​จะ​ตก​ด้วย​กะ​บี่. และ​ผู้​เหลือ​อัน​ล้อม​อยู่​จะ​ตาย​ด้วย​กันดาร​อาหาร, อย่าง​นั้น​และ​เรา​ก็​จะ​ให้​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​สำเร็จ​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย.


และ​ความ​กริ้ว​ของ​เรา​จะ​สำเร็จ​แล้ว, และ​เรา​จะ​ยัง​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​อยู่​เหนือ​เขา​ทั้ง​หลาย​จน​หาย​แค้น, และ​เขา​จะ​รู้​ว่า​เรา​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ด้วย​ความ​เดือดร้อน​ของ​เรา, เมื่อ​เรา​จะ​ให้​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​สำเร็จ​ใน​เขา​ทั้ง​หลาย.


ชะรอย​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ถวาย​คำ​อ้อนวอน​ของ​เขา​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​จะ​ได้​หันกลับ​ทุก​ตัว​คน​จาก​ทาง​ร้าย​ของ​ตัว, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​แล​ความ​กริ้ว​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ต่อสู้​ไพร่พล​เหล่านี้​ก็​เป็นใหญ่.


โอ้​ตระกูล​ของ​ดา​วิด​เอ๋ย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, จง​พิพากษา​ด้วย​ความ​สัตย์​ใน​เวลา​เช้า, แล​จง​ช่วย​ผู้​ต้อง​เสีย​เปล่า​ให้​ออก​จาก​มือ​คน​ที่​ข่มเหง, เกลือก​ว่าความ​พิ​โร​ธ​อัน​ใหญ่​ของ​เรา​จะ​ออก​ไป​ดุจ​ไฟ​แล​เผา​เอา​กว่า​จะ​ไม่​มี​ผู้ใดๆ อาจ​ดับ​ได้, เพราะ​ความ​ร้าย​แห่ง​การ​ร้าย​ของ​พวก​เจ้า.


ดูกร​พวก​ผู้ชาย​ของ​ตระกูล​ยะฮูดา​แล​พวก​ชาว​ยะ​รู​ซา​เลม, จง​ถือศีล​ตัด​ถวายตัว​เจ้า​ทั้งปวง​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​จง​เอา​หนัง​ที่​หน้า​หัวใจ​ของ​พวก​เจ้า​ออก​เสีย, เกลือก​ว่าความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​จะ​พลุ่ง​ออก​ดุจ​ไฟ, แล​จะ​เผา​เอา​ที่​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​ดับ​ได้, เพราะ​ความ​ร้าย​ที่​พวก​เจ้า​กระทำ​นั้น.


เรา​จึง​จะ​ดำเนิน​ขัดขวาง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ด้วย​ความ​พิ​โรธ, และ​เรา​คือ​เรา​เอง​จะ​ลงโทษ​แก่​เจ้า​ให้​ทวี​อีก​เจ็ด​เท่า; เพราะ​การ​บาป​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย.


และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​หัวเมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้า​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า​เสีย, และ​เรา​จะ​ให้​โบสถ์​ของ​เจ้า​เป็น​ที่​ร้าง, และ​เรา​จะ​ไม่​ดม​กลิ่น​หอม​เครื่องบูชา​ของ​เจ้า​เลย;


ประเทศ​ของ​เจ้า​ก็​ร้าง​เปล่า, นคร​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​เผาผลาญ: ส่วน​ดินแดน​ของ​เจ้า​นั้น​คน​ต่างชาติ​ก็​กลืน​กิน​เสีย​ต่อหน้า​เจ้า, และ​มัน​ก็​ร้าง​ไป, เหมือน​กับ​ว่า​คน​ต่างชาติ​-​ได้​ทำลาย​มัน​เสีย.


เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ประเทศ​นี้​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง​ไป​เสีย​หมด, ถึงกระนั้น​เรา​จะ​ไม่​ได้​ทำ​ให้​สำเร็จ​ที่สุด.


เจ้า​ไม่​ได้​เห็น​ซึ่ง​เขา​ทั้งปวง​ได้​กระทำ​ใน​เมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​ยะฮูดา, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​นั้น​หรือ.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​สั่ง​และ​จะ​บันดาล​ให้​เขา​ทั้งปวง​กลับ​มา​ถึง​กรุง​นี้ (อีก), แล​เขา​จะ​รบ​ต่อ​เมือง​นี้​แล​จะ​เอา​ได้, แล​เขา​จะ​เผา​เมือง​นี้​เสีย​ด้วย​ไฟ, แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​นั้น​ร้าง​ปราศ​จาก​ชาวบ้าน​อยู่


เพราะ​พระองค์​ได้​ทรง​ส่ง​เพลิง​ลง​มา​แต่​เบื้องบน​ให้​เข้า​ไป​ใน​กะ​ดู​ก​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพลิง​นั้น​ก็​ลุกลาม​เผาผลาญ​กะ​ดู​ก​เสีย; พระองค์​ได้​กาง​เครื่อง​ดัก​ไว้​ดัก​เท้า​ของ​ข้าพ​เจ้า, พระองค์​ได้​ขัด​ขา​ให้​ข้าพ​เจ้า​ลม​หงาย​หลัง: พระองค์​ได้​กระทำ​ข้าพ​เจ้า​ให้​ว้าเหว่​และ​วิงเวียน​อยู่​วันยังค่ำ.


และ​เรา​จะ​นำ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ออก​จาก​ประเทศ​ต่างๆ และ​เรา​จะ​ให้​เจ้า​มา​ประชุม​กัน​แต่​แผ่น​ดิน​ทั้งปวง​ที่​เจ้า​ได้​กระจัดกระจาย​ไป​นั้น, ด้วย​พระ​หัตถ์​อัน​เรือง​ฤทธิ์, และ​ด้วย​พระ​กร​ทรง​เงื้อ​ขึ้น, และ​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ที่​ทรง​เท​ออก.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​พระทัย​กริ้ว​แก่​ปู่ย่าตายาย​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​มาก.


แต่​เรา​จะ​ได้​กระจัดกระจาย​เขา​ให้​ไป​ถึง​เมือง​ทั้ง​หลาย​ที่​เขา​มิได้​รู้จัก. ดังนั้น​แหละ​แผ่น​ดิน​เมือง​ที่อยู่​หลัง​เขา​ก็​ร้าง​เปล่า, จน​จะ​หา​ผู้ใด​ที่​ได้​ออก​ไป​หรือ​เข้า​มา​ก็​มิได้​ด้วยว่า​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ให้​เมือง​แห่ง​ความ​ปรารถนา​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า


แล​บรรดา​เขา​ที่​จะ​เหลือ​อยู่​แต่​ครอบครัว​อัน​ร้าย​นี้, ซึ่ง​ยัง​ค้าง​อยู่​ใน​ตำบล​ทั้ง​หลาย​ที่​เรา​ได้​ไล่​ให้​ไป​ถึง​นั้น, จะ​ชอบใจ​เลือก​เอา​ความ​ตาย​ดี​กว่า​มี​ชีวิต​อยู่, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้าของ​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส.


แล​การ​เหล่านั้น​ไม่​ได้​เข้า​ใน​พระทัย​พระองค์​หรือ, จนถึง​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทน​เอา​อีก​ไม่​ได้, เพราะ​ความ​ประพฤติ​ชั่ว​ต่างๆ ของ​พวก​ท่าน, แล​เพราะ​ความ​น่าเกลียดน่าชัง​ซึ่ง​พวก​ท่าน​ได้​กระทำ​นั้น, เพราะ​เหตุ​ดังนี้​ประเทศ​ของ​พวก​ท่าน​ได้​เป็น​ร้าง​เสียแล้ว, แล​เป็น​ความ​พิศวง​นัก, แล​เป็น​ที่​แช่ง​ปราศ​จาก​คน​อยู่. เหมือน​ที่​เป็น​ทุกวันนี้.


กรุง​ที่​แต่ก่อน​คับคั่ง​ด้วย​พล​เมือง, บัดนี้​มา​อ้างว้าง​อยู่​ได้​อย่างไร​หนอ? กรุง​ที่​แต่ก่อน​รุ่งเรือง​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง​นั้น, ครั้น​มา​บัดนี้​กลาย​เป็น​ดุจดัง​หญิง​ม่าย​อย่างไร​กัน​หนอ? กรุง​ที่​เคย​เป็น​ดัง​เจ้าหญิง​ใน​ท่ามกลาง​อาณานิคม​ทั้ง​หลาย​นั้น, มี​อย่างไร​จึง​กลับ​มา​เป็น​เมือง​ต้อง​ส่ง​ส่วย​เช่นนี้​หนอ?


เพราะ​ภูเขา​ซี​โอน​เกิด​เริด​ร้าง, เจ้า​พวก​สุนัข​จิ้งจอก​จึง​ได้​มา​เดิน​เพ่นพ่าน ณ ที่​ตำบล​นั้น.


แต่​คำ​แล​พระ​บัญญัติ​ทั้งปวง​ซึ่ง​เรา​ได้​แต่งตั้ง​ไว้​แก่​พวก​ผู้​พยากรณ์​ทาส​ของ​เรา, มิ​ปรับโทษ​แก่​ปู่ย่าตายาย​แห่ง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​แล้ว​หรือ, จน​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กลับใจ​รับ​ว่า, ยะโฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ดำริ​ไว้​จะ​กระทำ​แก่​เรา​ตาม​ทาง​ผิด​แล​การ​ประพฤติ​แห่ง​เรา​ฉันใด, พระองค์​ก็ได้​กระทำ​แก่​เรา​ฉันนั้น


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite