เยเรมีย์ 42:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194010 ถ้าเจ้าทั้งหลายจะคงอยู่ในประเทศนี้, เราจึงจะกู้เจ้าทั้งหลายขึ้น, แลจะไม่ผลักทำลายลง, แลเราจะปลูกพวกเจ้า, แลเราจะไม่ถอนเจ้าขึ้น, เพราะเราได้กลับใจของเราจากความร้ายที่เราได้กระทำแก่พวกเจ้านั้น. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน10 ‘ถ้าพวกเจ้าจะอยู่ต่อไปในแผ่นดินนี้ เราจะสร้างเจ้าขึ้นและไม่ทำลายลง เราจะปลูกเจ้าไว้ และไม่ถอนเจ้าเสียเพราะเราได้กลับใจจากเหตุร้ายซึ่งเราได้ทำแก่เจ้าแล้ว Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV10 ถ้าเจ้าทั้งหลายจะอยู่ต่อไปในแผ่นดินนี้ เราจะสร้างเจ้าทั้งหลายขึ้นและไม่ทำลายลง เราจะปลูกเจ้าไว้และไม่ถอนเจ้าเสีย เพราะเราได้กลับใจจากเหตุร้ายซึ่งเราได้กระทำไปแล้ว Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย10 ‘หากพวกเจ้าคงอยู่ในดินแดนนี้ เราจะสร้างเจ้าขึ้นไม่ใช่รื้อลง จะปลูกเจ้าไว้ ไม่ใช่ถอนราก เพราะเราเศร้าใจกับภัยพิบัติซึ่งเราบันดาลให้เกิดแก่เจ้า Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย10 ‘ถ้าพวกเจ้าจะยังคงอยู่ในดินแดนนี้ต่อไปแน่ๆแล้วละก็ เราก็จะสร้างเจ้าขึ้นมาใหม่ และเราก็จะไม่ทำลายเจ้าลง เราจะปลูกเจ้าขึ้นมาใหม่ และเราจะไม่ถอนรากเจ้า เพราะเราเสียใจที่เราได้ทำสิ่งร้ายๆไว้กับเจ้า Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)10 ‘ถ้าพวกเจ้าอยู่บนแผ่นดินนี้ต่อไป เราก็จะช่วยเสริมสร้างพวกเจ้าขึ้น เราจะไม่โค่นพวกเจ้าลง เราจะปลูกสร้างพวกเจ้า และจะไม่ถอนรากถอนโคน เราเสียใจที่เราให้ความวิบัติเกิดขึ้นกับพวกเจ้า Gade chapit la |
แลจะมีเหตุเกิดขึ้น, คือเราได้คอยดูเหนือเขาทั้งหลาย, เพื่อจะได้ถอนขึ้น, แลเพื่อจะได้หักลง, แลเพื่อจะได้พังลง, แลเพื่อจะได้ทะลายไป, แลเพื่อจะให้เป็นความทุกข์ฉันใด, เราจะคอยดูเหนือเขาทั้งปวง, เพื่อจะได้กู้ขึ้นแลเพื่อจะได้ปลูกขึ้นฉันนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.
และได้อธิษฐานต่อพระยะโฮวาว่า, “ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าขอทูลพระองค์ว่า, ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้เมื่อข้าพเจ้ายังอยู่ในบ้านเมืองของข้าพเจ้าว่าจะเป็นอย่างนี้มิใช่หรือ? เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงได้รีบหนีไปยังเมืองธาระซิศ; เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์เป็นพระเจาผู้ประกอบไปด้วยพระมหากรุณาธิคุณและความเมตตาปราณี, ไม่ใคร่ทรงกริ้วโกรธ, สมบูรณ์ไปด้วยความเมตตาอารีรักพร้อมที่จะเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษผู้ใด.
“โอ! เอ็ฟรายิม, เราจะปล่อยให้เจ้าไปเสียอย่างไรได้? โอ! ยิศราเอลเราจะละทิ้งเจ้าเสียอย่างไรได้? เราจะทำแก่เจ้าเหมือนอัดมาอย่างไรได้? เราจะกระทำให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองซะโบอีมอย่างไรได้? ใจของเราก็เป็นป่วนอยู่ภายใน, และความรู้สึกเอ็นดูก็กำลังเร่าร้อนขึ้น.
ฮิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, ทั้งบรรดาชาวเมืองยะฮูดาได้ฆ่ามิคฆาคนนั้นตายหรือ, แลฮิศคียามิกลัวเกรงพระยะโฮวา, แลอ้อนวอนต่อพระยะโฮวา, แลพระยะโฮวาได้หันพระทัยกลับจากความร้ายที่พระองค์ได้ตรัสต่อสู้เขาทั้งปวงนั้นมิใช่หรือ, ดังนี้พวกเรากำลังกระทำความร้ายใหญ่ต่อชีวิตพวกเรา.