เยเรมีย์ 36:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 ชะรอยเจ้าทั้งหลายจะถวายคำอ้อนวอนของเขาต่อพระยะโฮวา, และจะได้หันกลับทุกตัวคนจากทางร้ายของตัว, เพราะความพิโรธแลความกริ้วซึ่งพระยะโฮวาได้ตรัสต่อสู้ไพร่พลเหล่านี้ก็เป็นใหญ่. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน7 บางทีคำทูลวิงวอนของเขาจะมาถึงพระยาห์เวห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและพระพิโรธ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก” Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 ชะรอยเขาจะถวายคำทูลวิงวอนของเขาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและความพิโรธซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 เผื่อบางทีพวกเขาจะมาทูลวิงวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และหันกลับจากวิถีชั่วของตน เพราะพระพิโรธและโทสะซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประกาศไว้เหนือประชาชาตินี้ใหญ่หลวงนัก” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 บางทีคำร้องขอความเมตตาของพวกเขาอาจจะไปถึงพระยาห์เวห์ก็ได้ แล้วแต่ละคนก็จะหันกลับจากการทำชั่วของเขา เพราะความโกรธแค้นเดือดดาลที่พระยาห์เวห์มีต่อคนพวกนี้รุนแรงมาก” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 พวกเขาอาจจะอ้อนวอนขอความเมตตาจากพระผู้เป็นเจ้า และทุกคนจะเลิกกระทำความชั่ว เพราะความกริ้วและการลงโทษอันใหญ่หลวงที่พระผู้เป็นเจ้าได้ลั่นวาจาต่อชนชาตินี้” Gade chapit la |
เยเรมีย์ 36:7
36 Referans Kwoze
ดูกรพวกผู้ชายของตระกูลยะฮูดาแลพวกชาวยะรูซาเลม, จงถือศีลตัดถวายตัวเจ้าทั้งปวงแก่พระยะโฮวา, แลจงเอาหนังที่หน้าหัวใจของพวกเจ้าออกเสีย, เกลือกว่าความพิโรธของเราจะพลุ่งออกดุจไฟ, แลจะเผาเอาที่ไม่มีผู้ใดจะดับได้, เพราะความร้ายที่พวกเจ้ากระทำนั้น.
ท่านทั้งหลายจงไปทูลถามพระยะโฮวา, เพื่อข้าพเจ้า, เพื่อพลไพร่, และชาวยูดาทั้งปวงถึงถ้อยคำในหนังสือนี้ซึ่งได้พบแล้ว: ด้วยความพิโรธแห่งพระยะโฮวาพลุ่งขึ้นต่อพวกข้าพเจ้าใหญ่ยิ่งนัก. เพราะปู่ย่าตายายของข้าพเจ้าไม่ได้เชื่อฟังถ้อยคำแห่งหนังสือนี้, และไม่ได้ประพฤติตามบรรดาถ้อยความซึ่งเขียนไว้แล้วว่าด้วยพวกข้าพเจ้า.
จงอย่าได้เป็นดุจปู่ย่าตายายแห่งท่านทั้งหลายเลย, อันพวกผู้พยากรณ์โบราณได้ร้องตักเตือนนั้นว่า, ยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายตรัสดังนี้ว่า, ท่านทั้งหลายจงกลับใจออกจากทางผิด, แลจากการประพฤติอันชั่วแห่งท่านทั้งหลาย, พระยะโฮวาตรัสว่า, แต่เขาไม่เชื่อฟังไม่ประพฤติตามเรา.
ความทุกข์โศกเศร้าที่ได้มาท่วมทับพวกข้าพเจ้า, ก็ตรงตามที่เขียนไว้ในบัญญัติของโมเซแล้ว; ถึงกระนั้นพวกข้าพเจ้าก็ยังมิได้หันหลังให้ความชั่วร้าย, และอาศัยความสัตย์จริงของพระเจ้าเป็นบันทัดฐานในการประพฤติ, เพื่อเป็นการเอาอกเอาใจพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้า.
แลบอกแก่บรรดาไพร่พลเมืองว่า, พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะพามาเหนือเมืองนี้แลเหนือบรรดาบ้านเมืองที่สำหรับเมืองนี้, ซึ่งความร้ายที่เราได้บอกต่อสู้เมืองนี้ทุกสิ่งทุกอย่าง, เพราะเขาทั้งปวงได้กระทำใจคอของเขาแข็ง, เพื่อจะไม่ได้ฟังคำของเรา
แลจะบังเกิดเหตุ, เมื่อเจ้าจะสำแดงบรรดาคำเหล่านี้แก่ไพร่พลนี้, แลเขาทั้งปวงจะถามเจ้าว่า, เหตุผลประการใดพระยะโฮวาได้ตรัสประกาศบรรดาความร้ายนี้ต่อสู้พวกเราเล่า, หรือความอสัตย์อธรรมของพวกเราเป็นอย่างไร, หรือความผิดของเราเป็นอย่างไร, ที่พวกเร็วได้ทำต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา.
จงไปกราบทูลถามพระยะโฮวาถึงข้อความในหนังสือที่พบแล้ว, เพื่อเราและเพื่อคนทั้งปวงที่ยังเหลืออยู่ในแผ่นดินยิศราเอลและแผ่นดินยูดา, ด้วยความพิโรธแห่งพระยะโฮวาได้พลุ่งขึ้นต่อพวกเราใหญ่ยิ่งนัก, เพราะปู่ย่าตายายของพวกเราไม่ได้ถือรักษาโอวาทของพระยะโฮวาในการที่จะประพฤติ, ตามซึ่งเขียนไว้ในหนังสือม้วนนี้ทุกประการ
ความพิโรธของเราจึงจะลุกลามต่อเขาในวันนั้น, เราจะละลืมเขา, จะซ่อนหน้าเสียจากเขา, เขาทั้งหลายจะต้องทำลายไป, และความทุกข์ลำบากมากมายจะมาตกอยู่กับเขา เขาจึงจะกล่าวในวันนั้นว่า, ความทุกข์ลำบากเหล่านี้มาตกอยู่แก่เรา เพราะพระเจ้าของเราไม่ได้อยู่กับเรามิใช่หรือ?
พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, นี่แน่ะ, ตัวเจ้าจะต้องล่วงลับไปอยู่กับปู่ย่าตายายของเจ้า; แต่คนทั้งปวงนี้จะลุกขึ้น, หันหวนไปติดตามรูปเคารพแห่งชาวเมือง, ซึ่งเขาจะไปอยู่ท่ามกลางรูปเคารพนั้นดุจดังหญิงประพฤติตนเป็นแพศยา, จะละลืมเรา, และจะผิดคำสัญญาไมตรีซึ่งเราได้ตั้งไว้กับเขา.
เหตุฉะนี้ข้าแต่ท่านผู้เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า, ผู้เป็นกษัตริย์, ข้าพเจ้าจะขอท่านได้โปรดให้คำอ้อนวอนของข้าพเจ้าที่เห็นชอบตรงพระพักตรท่าน, เพื่อท่านจะได้โปรดไม่ให้ข้าพเจ้ากลับไปอยู่ในเรือนของโยนาธานอาลักษณ์นั้นอีก, กลัวเกลือกว่า, ข้าพเจ้าจะต้องตายในที่นั้น.
แลพูดแก่ยิระมะยาผู้ทำนายว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายจะขออ้อนวอนขอท่านได้โปรดให้ความอ้อนวอนของพวกข้าพเจ้ามาเป็นที่รับตรงหน้าท่าน, แลได้วิงวอนขอแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของท่าน, เพื่อบรรดาเหลือเศษคนเหล่านี้, ด้วยพวกข้าพเจ้าเป็นคนที่เหลือน้อยตัวคนออกมาจากที่เป็นพวกมากมาย, เหมือนตาของท่านได้เห็นพวกข้าพเจ้า (ขออ้อนวอน)
โอ้พระเจ้าของข้าพเจ้า, ขอเงี่ยพระโสตสดับฟัง; ขอทรงลืมพระเนตรมองดูความเริดร้างของพวกข้าพเจ้า, และมองดูเมืองซึ่งถูกขนานนามตามพระนามของพระองค์; ด้วยว่าพวกข้าพเจ้ามิได้ถวายคำวอนนี้ต่อพระองค์, ในฐานที่มีความดีความชอบ, แต่ได้วอนขอฐานที่อยู่ในข่ายแห่งพระมหาเมตตาคุณของพระองค์.
Piblisite