เยเรมีย์ 31:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194019 แท้จริงครั้นข้าพเจ้าได้ต้องหันกลับแล้ว, ข้าพเจ้าได้ตั้งใจเสียใหม่, แลครั้นเมื่อข้าพเจ้าต้องสั่งสอนแล้ว, ข้าพเจ้าได้ทุบตีบนขาของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าได้ต้องความละอาย, เออ, แท้จริงข้าพเจ้าได้ตกตะลึงไป, เพราะข้าพเจ้าได้ทนแบกความดูหมิ่นแห่งเวลาหนุ่มของข้าพเจ้า. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน19 เพราะหลังจากที่ข้าพระองค์หันกลับ ข้าพระองค์ก็กลับใจ และหลังจากที่ข้าพระองค์รับคำสั่งสอนแล้ว ข้าพระองค์ก็ตีขาตัวเองด้วยความเสียใจอย่างยิ่ง ข้าพระองค์อับอาย และขายหน้า เพราะข้าพระองค์ต้องทนรับความเสื่อมเสีย ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อยังหนุ่มอยู่นั้น’ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV19 เพราะแน่นอนหลังจากที่ข้าพระองค์หันไปเสีย ข้าพระองค์ก็กลับใจ และหลังจากที่ข้าพระองค์รับคำสั่งสอนแล้ว ข้าพระองค์ก็ทุบตีต้นขาของข้าพระองค์ ข้าพระองค์อับอาย และข้าพระองค์ก็ขายหน้า เพราะว่าข้าพระองค์ได้ทนความหยามน้ำหน้าซึ่งเกิดขึ้นเมื่อยังหนุ่มอยู่’” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย19 เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้ว ข้าพระองค์ก็สำนึกผิด เมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้ว ข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัว ข้าพระองค์อับอายและตกต่ำ เพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย19 เพราะหลังจากที่ข้าพเจ้าหันไปจากพระองค์ ข้าพเจ้าก็สำนึกผิด และเมื่อข้าพเจ้าได้รับการสอน ข้าพเจ้าก็ตบต้นขาตัวเองด้วยความละอาย ข้าพเจ้าละอายและอัปยศอดสู เพราะข้าพเจ้าได้แบกสิ่งที่ผิดๆที่น่าละอายที่ข้าพเจ้าได้ทำไปตอนเป็นเด็ก’” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)19 หลังจากข้าพเจ้าหันหลังให้พระองค์ ข้าพเจ้าก็เปลี่ยนใจ และหลังจากข้าพเจ้าถูกลงโทษแล้ว ข้าพเจ้าตีอกชกหัว ข้าพเจ้าอับอายและถูกเหยียดหยาม เพราะข้าพเจ้าแบกความอัปยศ อันเป็นผลจากครั้งวัยหนุ่ม’ Gade chapit la |
ให้พวกเรานอนลงในความละอายของพวกเรา, แลให้ความกลัวสะดุ้งได้ปิดคลุมพวกเราไว้, เพราะพวกเราได้ผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา, คือพวกเราแลบิดาทั้งปวงของพวกเรา, ตั้งแต่เป็นหนุ่มๆ แห่งพวกเราจนถึงทุกวันนี้, แลไม่ได้ประพฤติตามเสียงตรัสของพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา
แลเราจะเทวิญญาณแห่งคุณแลความว้อนวอนลงเหนือเรือนแห่งดาวิด, แลชาวเมืองยะรูซาเลมทั้งปวง, แลเขาทั้งหลายจะพินิจดูเราซึ่งเขาได้แทง, แลเขาทั้งหลายจะร้องไห้พิลาปเพราะพระองค์ดุจ (คน) ร้องไห้ถึงลูกผู้เดียว, แลเขาทั้งหลายจะโทมนัสเพราะพระองค์ดุจคนเสียใจถึงลูกหัวปี.
และคนทั้งหลายที่เหลือในพวกเจ้าจะระลึกถึงเราในท่ามกลางนานาประเทศทั้งหลายที่เขาจะต้องเป็นชะเลยไป, ใจแพศยาของเขาที่เคยปราศจากเรา, และตาของเขาที่ปรารถนาหารูปเคารพของเขาเราได้หักเสีย, และเขาจะเกลียดชังเบื่อหน่ายตัวเองเพราะความชั่วของเขาที่เขาได้ทำลามกต่างๆ.