Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เยเรมีย์ 25:34 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

34 พวก​เลี้ยง​แกะ​เอ๋ย, (คือ​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย) จง​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​แล​ออก​เสียง​ดัง, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​ใหญ่​ใน​ฝูง​สัตว์​นั้น, จง​กลิ้งเกลือก, เพราะ​วัน​คืน​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​ฆ่า​พวก​เจ้า, แล​สำหรับ​ให้​พวก​เจ้า​กระจัดกระจาย​ไป​นั้น​ถึง​กำหนด​แล้ว; แล​พวก​เจ้า​จะ​ต้อง​ล้ม​ลง​เหมือน​อย่าง​ภาชนะ​อัน​งาม​นั้น.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

34 ท่านผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องเถิด ท่านเจ้าของฝูงแกะ จงกลิ้งเกลือกในขี้เถ้า เพราะวันเวลาแห่งการสังหารท่านและวันเวลาที่ท่านต้องกระจัดกระจาย มาถึงแล้ว และพวกท่านจะล้มลงเหมือนภาชนะล้ำค่า

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

34 ท่านผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องเถิด ท่านเจ้าของฝูงแกะ จงกลิ้งเกลือกในขี้​เถ้า เพราะวันเวลาของการสังหารเจ้าและที่​เจ้​าต้องกระจัดกระจายมาถึงแล้ว และเจ้าทั้งหลายจะล้มลงเหมือนภาชนะงาม

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

34 จงร่ำไห้และคร่ำครวญเถิด บรรดาคนเลี้ยงแกะ พวกผู้นำฝูงแกะ จงเกลือกกลิ้งในธุลี เพราะถึงเวลาแล้วที่พวกเจ้าจะถูกประหาร เจ้าจะล้มตายและถูกขยี้แหลกลาญเหมือนเครื่องปั้นดินเผาชั้นดี

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

34 พวก​ผู้เลี้ยงแกะ​ของ​อิสราเอล ร้องไห้​โหยหวน​เถอะ พวก​ผู้นำ​ฝูงแกะ กลิ้งตัว​คลุกฝุ่น​ด้วย​ความโศกเศร้า​เถอะ เพราะ​ถึงเวลา​แล้ว​ที่​พวกแก​จะต้อง​โดนฆ่า พวกแก​จะ​ล้มลง​แตก​เหมือน​หม้อไห​ราคาแพง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

34 พวก​ท่าน​ที่​เป็น​ผู้​เลี้ยง​ดู​ฝูง​แกะ​เอ๋ย ร้อง​รำพัน​และ​ร้อง​เรียก​เถิด และ​กลิ้ง​เกลือก​ใน​กอง​ขี้​เถ้า พวก​ท่าน​ผู้​เป็น​นาย​ของ​ฝูง​แกะ ด้วย​ว่า วัน​แห่ง​การ​ประหาร​และ​การ​กระจัด​กระจาย​ได้​มา​ถึง​แล้ว และ​พวก​ท่าน​ที่​เป็น​อย่าง​ภาชนะ​อัน​มี​ค่า​ก็​จะ​ล้ม​ลง

Gade chapit la Kopi




เยเรมีย์ 25:34
34 Referans Kwoze  

โอ้​บุตรหญิง​พล​เมือง​ของ​ข้าพ​เจ้า, จง​มัด​ตัว​ไว้​ด้วย​ผ้า​หยาบ, แล​กลิ้งเกลือก​ตัว​เจ้า​ใน​ขี้​เท่า, แล​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เป็น​ความ​ขม​ใจ​ที่สุด, เหมือน​จะ​ทำ​เพราะ​ลูก​ผู้ชาย​คน​เดียว, เพราะ​ผู้​ปล้น​จะ​มา​เหนือ​พวกเรา​โดยพลัน.


ด้วย​เจ้า​ย่ำ​เหยียบ​คนจน​แล​เก็บ​เอา​ค่า​ส่วย​ข้าวสาลี​แก่​คนจน, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ก่อ​เรือน​ด้วย​ศิลา​ที่​สกัด, แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​มิได้​อยู่อาศัย​ใน​เรือน​นั้น, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​สวน​องุ่น​อัน​ดี, แต่​เจ้า​มิได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


ท่าน​จะ​กวาด​เอา​รูป​เคารพ​ของ​เขา​ไป​พร้อมกับ​รูป​เคารพ​หล่อ​และ​ภาชนะ​เครื่องใช้สอย​ทำ​ด้วย​เงิน​และ​ทอง, อัน​เป็น​ของมีค่า​เอา​เป็น​ทรัพย์​ชะ​เลย​ไป​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต; และ​ท่าน​จะ​งด​ยก​ทัพ​มา​รบ​กษัตริย์​ทิศ​อุดร​อยู่​หลาย​ปี.


เหตุ​ฉะนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า, นี่​แน่ะ​ตัว​เรา​นี่แหละ​จะ​ตัดสิน​ตรง​แกะ​ที่​อ้วน​และ​แกะ​ที่​ผอม.


โอ้​บุตรี​แห่ง​เมือง​อะ​โดม​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ประเทศ​อุ​ศ, จง​พา​กัน​ชื่นชมยินดี​เข้า​ไป​เถอะ​! จอก​ใบ​นั้น​คงจะ​ส่ง​ผ่าน​มา​ถึง​เจ้า​ด้วย​เป็นแน่, เจ้า​จะ​ต้อง​เมา​ไป, แล้ว​จะ​ถูก​แก้​ผ้า​ตัว​ล่อนจ้อน.


จง​ฆ่า​แต่​บรรดา​วัว​ตัวผู้​ของ​เขา, ให้​วัว​นั้น​ลง​ไป​ถึง​ที่​ฆ่า​ตัว​เสีย, วิบาก​จง​มี​แก่​ชาวเมือง​นั้น. เพราะ​วัน​กำหนด​ของ​เขา​มา​ถึง​แล้ว, คือ​เวลา​สำหรับ​จะ​ลงโทษ​แก่​เขา.


เจ้า​จง​ให้​เขา​เมา​ไป, เพราะ​เขา​ยก​หัว​เอง​ต่อสู้​พระ​ยะ​โฮ​วา. โม​อาบ​จะ​กลิ้งเกลือก​อยู่​ใน​อาเจียน​ของ​ตัว​ด้วย, แล​เขา​จะ​ต้อง​เป็น​ที่​ดูหมิ่น​ดูถูก​ด้วย.


แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​จะ​ได้​ปรนนิบัติ​นะ​บุ​คัศเนซัร​แล​บุตร​แล​นัดดา​ของ​เขา, กว่า​เวลา​กำหนด​สำหรับ​เมือง​ของ​เขา​จะ​มา​ถึง​แล้ว. แล​ใน​ขณะนั้น​เมือง​หลาย​เมือง​แล​กษัตริย์​ใหญ่​หลาย​องค์​จะ​มา​ใช้​นะ​บูคัศเนซัร​ให้​ปรนนิบัติ​เขา.


มี​เสียงร้อง​ได้​ของ​พวก​เลี้ยง​แกะ, และ​มี​เสียงร้อง​หอน​ของ​สัตว์​ใหญ่​ที่​ใน​ฝูง​สัตว์, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​เหยียบย่ำ​ทุ่งนา​สำหรับ​เลี้ยง​สัตว์​ของ​เขา.


คือ​เมือง​ดี​ดาน, แล​เมือง​เธ​มา, แล​เมือง​บูศ, แล​บรรดา (คน) วอน​อยู่​ที่​มุม​ทั้งปวง​ที่สุด​ปลาย​นั้น,


แล​จะ​บังเกิด​เหตุ​เมื่อ​เจ็ดสิบ​ปี​นั้น​ครบ​แล้ว, เรา​จะ​ลงโทษ​แก่​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน, แล​จะ​ลงโทษ​แก่​เมือง​นั้น​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา, แล​เพราะ​ความ​ชั่ว​แผ่น​ดิน​ของ​ชาติ​เคเซ็ด, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, แล​เรา​จะ​กระทำ​แผ่น​ดิน​แล​ประเทศ​นั้น​เป็น​ร้าง​ต่อไป​เป็นนิตย์, เป็น​คำ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส.


คัล​นา​คน​นี้​เป็น​ภาชนะ​หัก​ทิ้ง​เสียแล้ว​หรือ. เป็น​ภาชนะ​อัน​หนึ่ง​ที่​ไม่​มี​อะไร​ชอบ​หรือ. เหตุ​ไฉน​เขา​กับ​เผ่าพันธุ์​ของ​เขา​ต้อง​ทอดทิ้ง​ข้างนอก, แล​เขา​ต้อง​ทอด​ทั้ง​ใน​ประเทศ​ที่​เขา​ทั้งปวง​ไม่​รู้จัก​เล่า.


แต่​เรา​ได้​ว่า​ไว้​ว่า, เรา​จะ​เอา​ตัว​เจ้า​ด้วย​กับ​ลูก​นั้น, แล​ให้​เจ้า​มี​ประเทศ​สนุกสนาน, คือ​ที่​มฤ​ดก​อัน​ดี​ของ​พล​โยธา​เมือง​ทั้ง​หลาย​นั้น​อย่างไร​ได้, แล​เรา​ได้​กล่าว​ว่า, เจ้า​จะ​ร้องเรียก​เรา​ว่า​บิดา​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล​เจ้า​จะ​ไม่​หันกลับ​จาก​เรา​อีก​เลย.


พระ​แสง​ดาบ​ของ​พระเจ้า​จะ​อาบ​เลือด, จะ​เกรอะกรัง​ด้วย​ไขมัน, ด้วย​เลือด​ของ​ลูก​แกะ​และ​แพะ​ตัวผู้, ด้วย​เปลว​มัน​ที่อยู่​รอบ​ตับเหล็ก​ของ​แกะ​ตัวผู้. เพราะว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​เครื่อง​สัก​การ​บูชา​ใน​เมือง​บัศ​รา, และ​มี​การ​สังหาร​อย่าง​ใหญ่โต​ใน​แผ่น​ดิน​อะ​โดม.


วิบัติ​แก่​เจ้า​คน​ช่าง​ทำลาย, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​ได้​ถูก​ทำลาย, วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​ปล้น, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​มี​ใคร​ได้​มา​ปล้น​เจ้า! เมื่อ​เจ้า​ได้​ทำลาย​อะไร​ต่อ​อะไร​จน​เสร็จสิ้น​แล้ว, เมื่อนั้น​ตัว​เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​ทำลาย​ลง, และ​เมื่อ​เจ้า​ปล้น​จน​เบื่อ​แล้ว, เมื่อนั้น​เจ้า​ก็​จะ​ถูก​ปล้น โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, ขอ​ทรง​พระ​เมตตากรุณา​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า! พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​รอคอย​ท่า​พระองค์​อยู่. ขอ​ทรง​เป็น​แขน​อัน​ประกอบ​ด้วย​เรี่ยวแรง​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ทุกๆ เวลา​เช้า, และ​ขอ​เป็น​ความ​รอด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ใน​ยาม​ทุกข์ร้อน! ประชาชน​ก็​วิ่งหนี​พอ​ได้ยิน​เสียง​กา​หล, พอ​ทรง​ขยับ​พระองค์, ประชาชาติ​ก็​วิ่ง​กระจัดกระจาย; แล้ว​พล​เมือง​ของ​พระองค์​จะ​เก็บ​ทรัพย์​ชะ​เลย​ไว้​เสีย​ทั้งหมด, เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​จักจั่น​ที่​กิน​เสีย​ทุกอย่าง, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ​เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​ตั๊ก​แตน​ที่​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ. พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เป็น​ที่​ถูก​เท​อด​เท​อน​ขึ้น, เพราะ​พระองค์​ทรง​ประทับ​อยู่​เบื้อง​สูง; พระองค์​ได้​บรรจุ​กรุง​ซี​โอน​เต็ม​ด้วย​ความ​ยุตติ​ธรรม​และ​ความ​ชอบธรรม. คุณสมบัติ​ของ​เขา​จึง​จะ​ได้​เป็น​ของ​แน่นอน, คือ​บรรจุ​ความ​รอด​อย่าง​สมบูรณ์, สติปัญญา, และ​ความ​รู้, และ​บรรจุ​การ​เกรงกลัว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ซึ่ง​เป็น​สมบัติ​ของ​เขา นี่​แน่ะ, คน​กล้าหาญ​ของ​เขา​ร้องไห้​อยู่​กลางแจ้ง, เหล่า​ราชทูต​แห่ง​สันติ​สุข​ร้องไห้​โอดครวญ​อยู่; ถนนหลวง​เริด​ร้าง​ไป, หนทาง​หลวง​คน​สัญจร​ก็​หยุด​เดิน, เพราะว่า​สัญญา​ทาง​ไมตรี​ก็​เลิกล้ม​เสียแล้ว, และ​เหล่า​พะ​ยาน​ก็​เป็น​ที่​ถูก​เยาะเย้ย; เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​นับถือ​ใครๆ เลย. พอ​บ้านเมือง​คร่ำ​ครวญ​และ​โศกเศร้า; พอ​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​เหี่ยวแห้ง​อับเฉา; ทุ่ง​ราบ​ซา​โร​น​ล่มจม​เป็น​ป่า​ร้าง, และ​บา​ซา​ร​และ​คา​ระ​เม็ล​เตียนโล่ง​ไม่​มี​ใบไม้. แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ลุก​ขึ้น​ละ, เดี๋ยวนี้​เรา​จะ​สำแดง​ตัว​ของ​เรา​ให้​ปรากฏ! นี่​แน่ะ​ศัตรู​แห่ง​พล​เมือง​ของ​เรา, โครง​การณ์​ของ​เจ้า​ก็​จะ​ไม่​สมประสงค์​ดอก, โท​โส​ของ​เจ้า​จะ​เผาผลาญ​ตัว​เจ้า​เอง. ประชาชาติ​จะ​ถูก​เผา​ลง​เป็น​ถ่าน​เถ้า, เหมือน​อย่าง​กับ​พุ่ม​หนาม​ถูก​ตัด​เอา​ไป​เผา​ไฟ. จนถึง​ประเทศ​ที่อยู่​ไกล​โพ้น​ก็​จะ​ได้ยิน​ถึง​เรื่องราว​ที่​เรา​ได้​กระทำ​นั้น, และ​ประเทศ​ที่อยู่​ใกล้​จะ​รู้จัก​ฤทธิ์เดช​ของ​เรา.” ใน​กรุง​ซี​โอน​คน​ชั่ว​จะ​ตกใจ​กลัว, และ​คน​ที่​ไม่​นับถือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​จะ​กลัว​ตัวสั่น, ร้อง​ว่า, “ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​เผาผลาญ​นั้น? ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป​อีก​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​ไม่​รู้​ดับ?” คน​ที่​ดำเนิน​ใน​ทาง​ชอบธรรม, และ​พูด​อย่าง​จริงใจ, รังเกียจ​ผลประโยชน์​ที่​ได้​จาก​การ​ข่มเหง, หด​มือ​ไม่​รับ​สินบน, ไม่​เอียงหู​ฟัง​เรื่อง​ฆาตกรรม, ไม่​ชำเลืองตา​ดู​ความ​ชั่ว. ผู้​นี้แหละ​จะ​ดำรง​อยู่​ใน​ที่​สูง, ที่​กำบัง​ของ​เขา​จะ​เข้มแข็ง​ดัง​ศิลา; เขา​จะ​ได้​รับ​อาหาร​อย่าง​บริบูรณ์, และ​รับ​น้ำ​ไม่​ขาด ตา​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​พระบรม​กษัตริย์​ทรง​สง่า​ราศี, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​แลเห็น​แผ่น​ดิน​ของ​พระองค์​แผ่​ออก​ไป​กว้างขวาง. จนถึง​การ​คำนึง​ถึง​ความ​ตกใจ​กลัว​จะ​อันตรธาน​ศูนย์​สิ้น​ไป, แล้ว​เจ้า​ก็​จะ​พา​กัน​ถาม​ว่า, “เจ้าพนักงาน​ของ​พวก​คน​ใจ​ทมิฬ​ที่​เก็บ​ภาษี​เรา, ที่​เก็บ​อากร​เรา, และ​ที่​เก็บ​ส่วย​เรา​ไป​เสีย​ไหน​เล่า?” คน​เบียด​เบียน​เหล่านี้​ที่​พูด​เสียง​ชอบกล​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​รู้, และ​ที่​พูด​ภาษา​ทมิฬ​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​เข้าใจ​นั้น​เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​อีก​ต่อไป. จง​มา​ดู​กรุง​ซี​โอน, กรุง​อัน​มี​พิธีการ​เลี้ยง​ของ​เรา, ตา​ของ​เจ้า​จะ​เห็น​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​ที่อยู่​อย่าง​สงบ​ใจ, กะ​โจม​ที่​ไม่​ถูก​โยกย้าย, หลัก​ของ​มัน​ก็​จะ​ไม่​ต้อง​ถูก​ถอน​ขึ้น, ทั้ง​เชือก​กะ​โจม​เส้น​ใดๆ ก็​จะ​ไม่​ขาด​เลย. เพราะ​ใน​ที่​นั้น​เรา​จะ​มี​พระ​คงคา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​แทน​แม่น้ำ​และ​ลำธาร​กว้างขวาง; จะ​ไม่​มี​เรือ​กำปั่น​กรรเชียง, และ​ไม่​มี​เรือ​ทรง​จะ​แล่น​ไป​มา​บน​แม่น้ำ​นั้น​ได้. สาย​โยง​ใบ​จะ​ห้อย​หย่อน, มักจะ​ดิ่ง​ใบ​ไว้​ให้​อยู่​กับ​เสา​ไม่​ได้, หรือ​กาง​ใบ​ก็​ไม่​ได้, เพราะว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ตุลาการ​ของ​เรา, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ผู้​บงการ​ของ​เรา; พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​เป็น​พระมหากษัตริย์​ของ​เรา, พระองค์​จะ​ทรง​ช่วย​เรา​ไว้​ให้​รอด, แล้ว​คน​ตาบอด​จะ​ได้​รับ​สมบัติ​แบ่ง​อย่าง​บริบูรณ์, และ​คน​ง่อย​จะ​ได้​รับ​ทรัพย์​แบ่ง​อย่าง​อุดม. จะ​ไม่​มี​ใคร​ที่​อาศัย​อยู่​ที่นั่น​พูด​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​ป่วย​อยู่.” เพราะ​เหตุ​ว่า​พล​เมือง​ทั้งหมด​จะ​ได้​รับ​การ​อภัยโทษ​แล้ว


และ​ก็​จะ​แตก​เหมือน​อย่าง​หม้อ​แตก, คือ​แตก​อย่าง​ละเอียด​จน​ไม่​มี​ชิ้น​ดี. กะ​ทั่ง​หา​ชิ้น​ดี​มา​รอง​ก้อน​ถ่าน​เอา​ออก​จาก​เตา, หรือ​จะ​ใช้​ตัก​น้ำ​จาก​บ่อ​ก็​ไม่​ได้.”


เพราะ​เหตุ​นั้น, ครั้น​องค์​พระผู้เป็นเจ้า​ได้​สำเร็จ​กิจ​ของ​พระองค์​เกี่ยวกับ​ภูเขา​ซี​โอน​และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​แล้ว, พระองค์​จะ​ทรง​ลงโทษ​กษัตริย์​ประเทศ​อะซู​ระ​เพราะ​ความ​อวด​ตัว​เย่อหยิ่ง​จองหอง, และ​ความ​ทะนง​องอาจ​ของ​ท่าน.


และ​วัน​สำหรับ​กำปั่น​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ธา​ระ​ซิศ, พร้อมด้วย​รูปสลัก​อัน​วิจิตร.


ท่าน​จะ​ไป​ทำลาย​ชน​เหล่านั้น​ด้วย​กระ​บอง​เหล็ก; จะ​ตี​เขา​ให้​แตก​แหลก​ไป​ดุจ​ภาชนะ​ของ​ช่าง​หม้อ


เมื่อ​สิ้น​ศก​นั้น, กษัตริย์​นะ​บู​คัด​เนซัร​ได้​ใช้​ราชทูต​คุม​ท่าน​ไป​ยัง​กรุง​บาบู​โลน​พร้อมด้วย​เครื่องใช้สอย​อย่าง​ดี​ที่​โบสถ์​วิหาร​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ตั้ง​ซิ​ดคี​ยา​เชฏฐา​ของ​ยะ​โฮ​ยา​คีน​ให้​เป็น​กษัตริย์​ครอบครอง​แผ่น​ดิน​ยูดา​และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​ต่อไป


ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เลี้ยง​ตัว​ด้วย​อาหาร​อย่าง​ฟุ่มเฟือย, และ​ได้​ประพฤติ​ตาม​ความ​สนุก​สนาน​แห่ง​โลก ท่าน​ได้​เลี้ยง​ใจ​ไว้​รอ​วัน​ประหาร.


จะ​มี​การ​ฆ่า​วัว​ป่า, ใน​เวลา​เดียวกัน​กับ​วัว​บ้าน, และ​ลูก​วัว​ใน​เวลา​เดียวกัน​กับ​พ่อ​วัว, และ​ประเทศ​จะ​นองเลือด, และ​ผงคลี​ดิน​จะ​ชุ่ม​โชก​ด้วย​ไขมัน.


ให้​เขา​ได้ยิน​ความ​ร้องไห้​แต่​บ้านเรือน​ของ​ตัว, เมื่อ​พระองค์​จะ​พา​กองทหาร​มา​บน​เจ้า​ทั้ง​หลาย​โดยพลัน​นั้น, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​ขุด​บ่อ​เพื่อ​จะ​ได้​จับตัว​ข้าพ​เจ้า, แล​เขา​ได้​ซ่อน​บ่วง​แร้ว​เพื่อ​จะ​ได้​ดัก​เท้า​ของ​ข้าพ​เจ้า.


มี​ความ​ร้องไห้​ทั่วไป​บน​หลังคา​แห่ง​โม​อาบ, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​ที่​เมือง​นั้น, เพราะ​เรา​ได้​หัก​โม​อาบ​เหมือน​อย่าง​ภาชนะ​ที่​ไม่​มี​อะไร​ชอบ​เลย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


“ยิศ​รา​เอล​ถูก​กลืน​เสีย​หมด​แล้ว; เดี๋ยวนี้​เขา​อยู่​ท่ามกลาง​ประเทศ​ดุจ​ภาชนะ​ซึ่ง​ใช้การไม่ได้.


ความ​กริ้ว​ช​ของ​เรา​โพลง​ขึ้น​ต่อ​พวก​ผู้เลี้ยงสัตว์​นั้น, แล​เรา​จะ​ทำโทษ​แก่​ฝูง​แพะ​ตัวผู้, ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​เยี่ยมเยียน​ฝูง​แกะ​ของ​พระองค์​คือ​เรือน​ยะฮูดา, แล​ได้​กระทำ​เขา​ดุจ​ม้า​ประดับ​เครื่อง​อัน​งาม​สำหรับ​รบ.


มี​เสียงร้อง​ค​ริม​คราง​แห่ง​บรรดา​ผู้เลี้ยงสัตว์, ด้วยว่า​สง่า​ราศี​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​เศร้าหมอง​ไป, มี​เสียงร้อง​แห่ง​บรรดา​สิงห์โต, ด้วยว่า​ซึ่ง​เป็น​ที่​อวดอ้าง​แห่ง​แม่น้ำ​ยา​ระ​เคน​ก็ได้​เริด​ร้าง​เปล่า​ไป


วิ​บาก​จง​มี​แก่​เจ้านาย​ทั้งปวง, ที่​ได้​ทำลาย​แล​กระจัดกระจาย​ฝูง​แกะ​แห่ง​ทุ่งนา​ของ​เรา, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite