เยเรมีย์ 23:33 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194033 แลเมื่อไพร่พลเหล่านี้, หรือผู้ทำนาย, หรือปุโรหิตคนใดคนหนึ่ง, จะถามเจ้าว่าความหนักของพระยะโฮวาเป็นอย่างไร, เจ้าจงถามเขาทั้งปวงว่า, ความหนักอะไร, พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เราจะละทิ้งพวกเจ้าเสีย. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน33 “เมื่อมีประชาชนคนหนึ่งคนใด หรือผู้เผยพระวจนะคนใด หรือปุโรหิตคนใด ถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นครุวาทของพระยาห์เวห์?’ เจ้าจงตอบเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสว่า พวกเจ้านั่นแหละเป็นภาระ และเราจะโยนเจ้าไปเสีย’ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV33 “เมื่อมีประชาชนคนหนึ่งคนใด หรือผู้พยากรณ์คนใด หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นภาระของพระเยโฮวาห์’ เจ้าจงตอบเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสว่า อะไรเป็นภาระหรือ เราก็จะโยนเจ้าไปเสีย’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย33 “เมื่อใครในหมู่ประชากร ผู้เผยพระวจนะหรือปุโรหิตมาถามเจ้าว่า ‘วันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสอะไรบ้าง?’ เจ้าจงตอบว่า ‘พระดำรัสน่ะหรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราจะเหวี่ยงเจ้าทิ้ง’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย33 “และถ้าคนพวกนี้ หรือผู้พูดแทนพระเจ้า หรือนักบวชถามเจ้าว่า ‘พระยาห์เวห์ฝากภาระอะไรให้เจ้าแบกมา’ เจ้าก็บอกพวกมันไปว่า ‘พระยาห์เวห์พูดว่า “ก็พวกแกนี่แหละคือภาระ และเราจะโยนพวกแกทิ้ง”’” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)33 “เวลาที่คนใดคนหนึ่งในชนชาตินี้ หรือผู้เผยคำกล่าว หรือปุโรหิต ถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นคำพยากรณ์ของพระผู้เป็นเจ้า’ เจ้าจงตอบพวกเขาว่า ‘คำพยากรณ์อะไรน่ะหรือ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “เราจะทอดทิ้งพวกเจ้า”’ Gade chapit la |
เยเรมีย์ 23:33
19 Referans Kwoze
เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับเมืองนีนะเว, คือหนังสือแห่งนิมิตต์ของท่านนาฮูมชาวเมืองเอลโคซี พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าทรงหวงแหน; และเป็นผู้ทรงตอบแทนโทษให้สาสม. พระยะโฮวาทรงลงโทษตอบแทน, และทรงมีพระพิโรธเต็มขนาด. พระยะโฮวาทรงลงโทษตอบแทนแก่ปรปักษ์ของพระองค์, และทรงสะสมโทษไว้สำหรับศัตรูของพระองค์. พระยะโฮวาทรงอดพระโทโสไว้นาน, แม้ว่าพระองค์ทรงฤทธานุภาพยิ่งใหญ่, และจะไม่ทรงละเว้น ลงโทษคนบาปใดๆ เลย. พระมรรคาของพระยะโฮวาอยู่ในพายุเพ็ชรหึง, และในพายุฝนอันแรงกล้า: เมฆทั้งหลายก็เป็นเหมือนฝุ่นฟุ้งที่พระบาทของพระองค์. พระองค์ทรงปิดทางห้วงน้ำและมันก็แห้งไป; ทั้งแม่น้ำทั้งหลายก็แห้งแล้ง ไปด้วย. ภูเขาบาซานและคาระเม็ลก็แห้งแล้งไป, และความสดชื่นแห่งภูเขาละบาโนนก็เหือดหายไป. เนื่องจากพระ องค์เสด็จไปภูเขาก็สั่นสะท้าน, และเนินเขาก็ย่อยยับหายไป; พื้นแผ่นดินก็ปั่นป่วนไปต่อพระพักตรของพระองค์, ทั้งพิภพและอะไรๆ ที่อยู่บนพิภพนั้น. ใครจะต้านทานพระพิโรธของพระองค์ได้? ใครจะทนความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์ได้? ความกริ้วของพระองค์นั้นเทออกมาดุจไฟ, และศิลาก็แตกออกเป็นชิ้นๆ โดยพระองค์ พระยะโฮวาทรงไว้ซึ่งความดี, ทรงเป็นสถานนิราภัยในคราวภัยพิบัติ, และพระองค์ทรงรู้จักพวกที่เข้ามาพึ่งอาศัยใน พระองค์. ส่วนผู้ที่เป็นปรปักษ์ของพระองค์นั้น, พระองค์ทรงทำลายที่ของเขาด้วยกระแสร์น้ำท่วม, และทรงไล่ศัตรูของพระองค์ให้เข้าไปยังที่มืด. เหตุไฉนท่านจึงวางอุบายเอาชะนะพระยะโฮวา? ในที่สุดพระองค์ต้องเป็นฝ่ายชะนะ อย่างเด็ดขาด; การต่อสู้อันนั้นจะเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองไม่ได้. ด้วยว่าถึงเขาจะประสานกันแน่นดุจรั้วหนาม, และดื่มสุราเสียจนเต็มปรี่, เขาก็จะต้องถูกเผาให้มอดไปดุจตอฟางแห้ง โอ้เมืองนีนะเว, เคยมีผู้หนึ่งมาจากท่านแล้วมิใช่หรือที่ได้วางอุบายอันชั่วจะเอาชะนะพระยะโฮวา, ที่ได้ใช้กลมารยาชั่วร้ายทั้งนั้น? พระยะโฮวาตรัสดังนี้ว่า. “แม้พวกนั้นมีกำลังเรี่ยวแรงเต็มขนาด, ทั้งมีจำนวนมากด้วย, แต่ถึงกระนั้นเขาจะต้องถูกประหารเสียและพินาศศูนย์ไป. เราได้ลงโทษเจ้ามาแล้ว, แต่เราจะไม่ลงโทษเจ้าต่อไปอีก. และบัดนี้เราจะหักแอกของเขาออกเสียจากเจ้า, และเราจะกระชากเครื่องผูกรัดของเจ้าให้ขาดสลายไป.” ฝ่ายพระยะโฮวาได้มีพระบัญชามายังท่านว่า, “นามของเจ้าจะไม่ถูกหว่านให้แพร่หลายต่อไปอีก; เราจะทำลายรูปแกะสลักและรูปหล่อเสียจากโบสถ์พระทั้งหลายของเจ้า; เราจะขุดหลุมฝังเจ้า, เพราะเจ้าชั่วนัก.” ดูนั่นแน่ะ, เท้าของคนที่นำข่าวดี, ที่ประกาศสันติสุข, มายืนอยู่บนภูเขาแล้ว. โอ้ชาวยะฮูดา, จงรักษาประเพณีการเลี้ยงเทศกาลของท่าน; จงแก้บนของท่านเสียให้ครบถ้วน; ด้วยว่าเหล่าศัตรูชั่วนั้นจะไม่ผ่านเข้ามาท่ามกลางพวกท่าน ได้อีกเลย; ด้วยเขาถูกประหารย่อยยับไปแล้ว
“เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวข้องกับประเทศบาบูโลนซึ่งยะซายาบุตรของอาโมสได้เห็นทางนิมิตต์ จงปักธงเครื่องหมายรวมพลขึ้นที่ภูเขาอันเตียนโล่ง, จงตะโกนเรียก, จงโบกมือเรียกเขาให้เข้าไปทางประตูสำหรับผู้มีเกียรติ. เราได้บัญชาแก่ผู้ที่เลือกสรรของเรา, เออ, เราได้เรียกชายฉกรรจ์ของเราให้จัดการไปให้สมกับความพิโรธของเรา, ถึงแม้ว่าคนที่เย่อหยิ่งทะนงตัวเราก็เรียกด้วย. ฟังแน่ะ! เสียงกึกก้องบนภูเขาเหมือนเสียงมาจากคนมากมาย! ฟังแน่ะ! เสียงโห่ร้องของราชอาณาจักรและของประชาชาติที่มาชุมนุมกัน! พระยะโฮวาจอมพลโยธากำลังเรียกระดมพลสำหรับทำศึก. เขายกมาจากแดนไกล, จากประเทศสุดหล้าฟ้าเขียว, คือพระยะโฮวาและเครื่องยุทโธปกรณ์สำหรับจัดการไปให้สมกับความพิโรธของพระองค์, เพื่อจะทำลายแผ่นดินนั้นให้หมดสิ้น. จงพิลาปร้องไห้, เพราะว่าวันของพระยะโฮวาจวนจะถึงอยู่แล้ว, และจะมาเหมือนอย่างความพินาศอันมาจากพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์. ดังนั้น, มือทั้งหลายจะอ่อนเปลี้ยไป, และใจของทุกคนจะอ่อนละลายไป. และต่างก็จะพิศวงงงงวย, ความปวดร้าวและความทุกข์จะมีแก่เขา, เขาจะปวดร้าวเหมือนสตรีคลอดบุตร: ต่างก็จะตกตลึงพรึงเพลิด, และหน้าตาของเขาก็จะแดงเป็นแสงไฟ. ดูเถิด, วันแห่งพระยะโฮวานั้นกำลังจะมาถึงอย่างดุเดือดด้วยความพิโรธและความกริ้วอย่างร้ายแรง, เพื่อจะทำให้แผ่นดินร้างเปล่า, และผลาญคนบาปที่อยู่ในนั้นให้สิ้นศูนย์ไป. ด้วยดวงดาราทั้งหลายในท้องฟ้า, และกลุ่มดาวทั้งหลายจะรุบรู่, พอดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาก็จะมืดไป, และดวงจันทร์ก็จะอับแสง. และเราจะลงโทษมนุษย์โลกเพราะความชั่วร้ายของเขา, และคนโหดร้ายเพราะความอสัตย์อธรรมของเขา; และเราจะปราบความเย่อหยิ่งของคนอหังการให้สิ้นไป, และจะปราบความโอหังของผู้ข่มขี่ให้ราบลง. และเราจะกระทำให้บุรุษเป็นของหายากยิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์. เออ, ชายจะหายากเหมือนอย่างแร่ทองคำบริสุทธิ์แห่งโอพีร. เหตุฉะนั้น, เราจะกระทำให้ท้องฟ้าสั่นสะท้าน, และแผ่นดินโลกหวั่นไหวเคลื่อนจากที่ของมัน, ด้วยพระพิโรธแห่งพระยะโฮวาจอมพลโยธา, ในวันที่พระองค์ทรงกริ้วอย่างร้ายแรง. และเขาจะเป็นเหมือนเนื้อสมันที่ถูกล่า, และดุจฝูงแกะที่ไม่มีใครรวมฝูง; ต่างก็จะหนีไปหาพวกพ้องของตนทุกคน, และต่างก็จะหนีไปยังประเทศบ้านเมืองของตนเอง. เขาพบใครก็จะแทงให้ถึงตาย, และจับใครได้ก็จะเอาดาบฟันให้ล้มลง. และลูกเด็กเล็กแดงก็จะถูกฟาดให้ยับเยินต่อหน้าต่อตาเขา; และบ้านเรือนของเขาจะถูกปล้น, และภรรยาของเขาก็จะถูกข่มขืนน้ำใจ นี่แน่ะ, เราจะเร้าพวกมาดายให้มารบกับเขา, พวกเหล่านั้นจะไม่เห็นแก่เงิน, และแม้ว่าถึงทองเขาก็ไม่พึงใจปรารถนา. และคันธนูของเขาจะฟาดยุวชนให้ย่อยยับไป; และเขาจะไม่เมตตาต่อทารกที่ผ่านมาจากครรภ์, และหน่วยตาของเขาจะไม่ปราณีแก่พวกเด็กเล็กแดงเลย. และกรุงบาบูโลนซึ่งเป็นสง่าของราชอาณาจักรทั้งหลาย, เป็นเมืองงามซึ่งชาวเคเซ็ธอวดอ้างนั้น, จะเป็นเหมือนอย่างเมืองซะโดมและเมืองอะโมราที่พระเจ้าได้ทรงคว่ำทะลายเสียนั้น. และเมืองนั้นจะไม่มีใครมาอยู่ต่อไปอีกเลย, และจะไม่มีใครมาตั้งบ้านเรือนอาศัยต่อไปทุกชั่วอายุ, ถึงพวกอาหรับก็จะไม่ตั้งกะโจมอาศัยอยู่ที่นั่น; หรือผู้เลี้ยงแกะจะไม่นำฝูงแกะไปพักนอนอยู่ที่นั่นเลย. แต่สัตว์ป่าประจำทะเลทรายจะอาศัยนอนอยู่ที่นั่น; และตามบ้านเรือนของเขาจะมีสัตว์ที่เห่าหอนอาศัยอยู่ทั่วไป, และนกกระจอกเทศจะอาศัยอยู่ตามนั้น, และแพะป่าจะกะโดดโลดเต้นอยู่ที่นั้น. และฝูงสุนัขป่าจะเห่าหอนอยู่ในปราสาทของเขา, และสัตว์เห่าหอนจะเห่าหอนอยู่ในวังอันแสนสุขของเขา: และเวลากำหนดสำหรับกรุงบาบูโลนนั้นใกล้จะถึงแล้ว, และวันเวลาอันนั้นจะไม่ถูกผัดเพี้ยนให้ยืดออกไปอีกเลย
ท่านจึงได้ออกไปเฝ้าอาซา, ทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์อาซา, กับบรรดาชนตระกูลยูดาและตระกูลเบ็นยามิน, จงฟังข้าพเจ้าเถิด, พระยะโฮวาทรงสถิตอยู่ฝ่ายพวกท่าน. เมื่อท่านอยู่ฝ่ายพระองค์; ถ้าพวกท่านแสวงหาพระองค์ ๆ จะทรงโปรดให้พวกท่านประสพ; แต่ทว่า, ถ้าพวกท่านละทิ้งพระองค์ ๆ จะละทิ้งพวกท่านเสีย.
Piblisite