เยเรมีย์ 22:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194021 เราได้บอกแก่เจ้าในความจำเริญของเจ้า, แต่เจ้าได้ตอบว่า, เราจะไม่ได้ยิน. นี่แลเป็นอย่างธรรมเนียมของเจ้าแต่หนุ่มๆ ของเจ้ามา, คือเจ้าหาได้ฟังเสียงของเราไม่. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน21 เราได้พูดกับเจ้าเมื่อเจ้าอยู่เย็นเป็นสุข แต่เจ้ากล่าวว่า ‘เราจะไม่ฟัง’ นี่เป็นวิธีการของเจ้าตั้งแต่ยังหนุ่มๆ คือเจ้าไม่ฟังเสียงเรา Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV21 เราได้พูดกับเจ้าเมื่อเจ้าอยู่เย็นเป็นสุข แต่เจ้ากล่าวว่า ‘เราจะไม่ฟัง’ นี่เป็นวิธีการของเจ้าตั้งแต่ยังหนุ่มๆ คือเจ้าไม่เชื่อฟังเสียงของเรา Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย21 เราได้เตือนเจ้าตั้งแต่ครั้งที่เจ้ายังรู้สึกมั่นคงปลอดภัย แต่เจ้าตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่ฟัง!’ เจ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก คือไม่ยอมเชื่อฟังเรา Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย21 ยูดาห์ เราพูดกับเจ้าตอนที่เจ้ารู้สึกมั่นคงและปลอดภัย เจ้าพูดว่า ‘ฉันจะไม่ฟังหรอก’ นิสัยเจ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะว่าเจ้าไม่เคยเชื่อฟังเราเลย Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)21 เราพูดกับเจ้าเมื่อเวลาที่เจ้าอยู่อย่างสุขสบาย แต่เจ้ากลับพูดว่า ‘ข้าพเจ้าไม่ฟัง’ นั่นก็เป็นวิถีทางของเจ้าตั้งแต่ครั้งยังเยาว์ ที่เจ้าไม่ได้เชื่อฟังเรา Gade chapit la |
ให้พวกเรานอนลงในความละอายของพวกเรา, แลให้ความกลัวสะดุ้งได้ปิดคลุมพวกเราไว้, เพราะพวกเราได้ผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา, คือพวกเราแลบิดาทั้งปวงของพวกเรา, ตั้งแต่เป็นหนุ่มๆ แห่งพวกเราจนถึงทุกวันนี้, แลไม่ได้ประพฤติตามเสียงตรัสของพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา
แต่เขาทั้งหลายได้คิดกบฏแก่เรา, และไม่ปรารถนาจะฟังเรา, เขาทั้งหลายทุกคนมิได้ละทิ้งการชั่วลามกเป็นที่เกลียดแก่ตาเขาทั้งหลาย, และมิได้ละทิ้งรูปเคารพทั้งหลายแห่งอายฆุบโต, เราจึงตรัสว่า, เราจะเทความพิโรธของเราเหนือเขาทั้งหลาย, เพื่อจะให้ความโกรธของเราสำเร็จต่อเขาในท่ามกลางแผ่นดินอายฆุบโต.
เราได้ใช้แต่บรรดาคนทำนายเป็นคนรับใช้ของเรา, ให้ไปถึงพวกเจ้าด้วย, อุสส่าห์ตื่นขึ้นแต่เช้าแลใช้เขาให้ไปบอกว่า, เจ้าทั้งหลายจงหันกลับจากทางชั่วของตัวทุกตัวคน, แลดัดแปลงการประพฤติทั้งหลายของตน, แลอย่าไปตามพวกพระอื่นเพื่อจะได้ปรนนิบัติมันเลย, แลเจ้าจึงจะได้อาศัยอยู่ในประเทศ, ซึ่งเราจะได้ยกมอบไว้แก่พวกเจ้าแลพวกบิดาของเจ้า, แต่เจ้าทั้งหลายหาได้เงี่ยโสตของพวกเจ้าลงไม่, แลหาได้ฟังเราไม่.
ด้วยว่าเมื่อเรานำเขาทั้งหลายยังแผ่นดินที่เราได้ยกพระหัตถ์ของเราว่าจะให้แก่เขา, เขาทั้งหลายจึงได้เห็นเนินเขาอันสูงทุกเนิน, และต้นไม้มีใบอันครึ้มทุกต้น, และเขาได้ถวายเครื่องสักการบูชาทั้งหลายของเขาในที่นั้นเป็นที่เคืองพระทัย, และเขาได้ตั้งไว้ซึ่งเครื่องหอมทั้งปวงของเขาในที่นั้นด้วย, และเขาได้เทน้ำหอมลงที่เครื่องบูชาในที่นั่น,
แต่บุตรทั้งหลายนั้นได้คิดกบฏแก่เรา, เขาเหล่านั้นมิได้ดำเนินในกฎหมายของเรา, และพระบัญญัติของเราเขามิได้รักษา, เพื่อจะประพฤติตามพระบัญญัตินั้น, ถ้าผู้ใดประพฤติได้ดังนั้น, เขาจะมีชีวิอยู่เพราะพระบัญญัตินั้น, วันซะบาโตทั้งหลายของเราเขาก็ได้ดูหมิ่น, เราได้ตรัสว่า, เราจะเทความพิโรธของเราเหนือเขา. เพื่อจะให้ความโกรธของเราสำเร็จในเขาทั้งหลายในป่าดอนนั้น,
แต่เรือนยิศราเอลได้คิดกบฎต่อเราในป่าดอน, เขามิได้ดำเนินตามกฎหมายของเรา, พระบัญญัติของเราเขาดูหมิ่น, ถ้าผู้ใดประพฤติตามพระบัญญัตินั้น, เขาจะได้มีชีวิตเพราะพระบัญญัตินั้น, และเขากระทำวันซะบาโตทั้งหลายของเราให้เป็นที่ดูหมิ่นเป็นอันมาก, เราจึงได้ดำรัสว่า, เราจะได้เทความพิโรธของเราเหนือเขาทั้งหลายในป่าดอน.
แลบอกแก่บรรดาไพร่พลเมืองว่า, พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะพามาเหนือเมืองนี้แลเหนือบรรดาบ้านเมืองที่สำหรับเมืองนี้, ซึ่งความร้ายที่เราได้บอกต่อสู้เมืองนี้ทุกสิ่งทุกอย่าง, เพราะเขาทั้งปวงได้กระทำใจคอของเขาแข็ง, เพื่อจะไม่ได้ฟังคำของเรา