เยเรมีย์ 20:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁷ โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระองค์​ได้​ตรัส​ชักชวน​ข้าพ​เจ้า​แล้ว, แล​ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ถูก​ความ​ชักชวน​นั้น, พระองค์​มี​กำลัง​มาก​กว่า​ข้าพ​เจ้า, แล​ได้​ชะ​นะ​ข้าพ​เจ้า​แล้ว. ข้าพ​เจ้า​ได้​ถูก​ความ​ดูหมิ่น​ทุก​วัน, เขา​เยาะเย้ย​ตัว​ข้าพ​เจ้า​ทุกคน.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁷ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวง พระองค์ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์ทรงชนะ ข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁷ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์​ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​ถู​กหลอกลวง พระองค์​ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์​ก็​ชนะ ข้าพระองค์เป็​นที​่​ให้​เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุ​กคนเยาะเย้ยข้าพระองค์

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁷ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์ ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁷ พระยาห์เวห์​เจ้าข้า พระองค์​หลอก​ข้าพเจ้า และ​ข้าพเจ้า​ก็​ยอม​ให้​ถูก​หลอก พระองค์​แสดง​ความ​แข็ง​แกร่ง​ให้​ข้าพเจ้า​เห็น และ​พระองค์​ก็​โค่น​ข้าพเจ้า​ลง ข้าพเจ้า​กลาย​เป็น​เป้า​แห่ง​การเยาะเย้ย ให้​คน​หัวเราะ​เยาะ​ทั้งวัน

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁷ โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​องค์​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​หลง​เชื่อ และ​ข้าพเจ้า​ก็​เชื่อ พระ​องค์​เข้มแข็ง​กว่า​ข้าพเจ้า และ​พระ​องค์​ก็​ชนะ ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​หัวเราะ​เยาะ​ตลอด​วัน​เวลา ทุก​คน​ล้อเลียน​ข้าพเจ้า

เยเรมีย์ 20:7 Referans Kwoze

โฮเชยา 9:7

วัน​ลงโทษ​นั้น​ก็​มา​ถึง​แล้ว, และ​วันที่​จะ​ทดแทน​ความผิด​บาป​ของ​เขา​ก็​มา​ถึง​แล้ว: ยิศ​รา​เอล​คงจะ​รู้เห็น; ผู้​พยากรณ์​กลาย​เป็น​คน​เขลา, และ​ผู้​ที่​มี​วิญญาณ​สถิต​ก็​กลาย​เป็นบ้า, เนื่องด้วย​ความ​ชั่ว​ของ​เจ้า​มาก​ยิ่ง​นัก, และ​ภัย​ก็​มี​มาก​ขึ้น;

เพลงคร่ำครวญ 3:14

ข้าพ​เจ้า​ได้​กลาย​เป็น​คน​สำหรับ​ให้​พล​เมือง​พูด​ล้อ​เล่น​และ​ร้องเพลง​เยาะเย้ย​วันยังค่ำ.

ยะเอศเคล 3:14

และ​พระ​วิญญาณ​ยก​ข้าพ​เจ้า​ขึ้น​และ​พา​ข้าพ​เจ้า​ไป, และ​ข้าพ​เจ้า​ไป​ด้วย​ทุกข์​และ​ใจ​เดือดร้อน, และ​พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​วาง​เหนือ​ข้าพ​เจ้า​เป็นกำลัง.

เยเรมีย์ 20:9

ขณะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​บอก​ว่า, ข้าพ​เจ้า​จะ​ไม่​พูด​ถึง​พระองค์​อีก, หรือ​จะ​ไม่​บอก​ใน​นาม​ของ​พระองค์​อีก​แล้ว, แต่​คำ​ของ​พระองค์​อยู่​ใน​ใจ​ข้าพ​เจ้า​เหมือน​อย่าง​ไฟ​ปิด​ไว้​ใน​กะ​ดู​ก​ทั้งปวง​ของ​ตัว​ข้าพ​เจ้า, แล​ข้าพ​เจ้า​จึง​เหน็ดเหนื่อย​ด้วย​การ​นิ่ง​อยู่, แล​ข้าพ​เจ้า​จะ​นิ่ง​ต่อไป​มิได้.

ฮี​บรู 11:36

บาง​คน​ถูก​ทดลอง​โดย​คำ​เยาะ​เย้ย​และ​ถูก​เฆี่ยน, แล้ว​ก็​ถูก​จำ​และ​ขัง​ไว้​ใน​คุก​ด้วย

1โครินธ์ 9:6

ฉะเพาะ​ข้าพ​เจ้า​และ​บา​ระ​นา​บา​ไม่​มี​สิทธิ์​ที่​จะ​เลิก​อาชีพ​ซึ่ง​กระทำ​อยู่​นี้​เสีย​หรือ

กิจการ 17:32

ครั้น​คน​ทั้ง​หลาย​ได้​ยิน​ถึง​เรื่อง​การ​ซึ่ง​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย​แล้ว, ลาง​คน​ก็​เยาะ​เย้ย, แต่​ลาง​คน​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​จะ​คอย​ฟัง​ท่าน​กล่าว​เรื่อง​นี้​อีก​ต่อไป.”

กิจการ 17:18

นักปราชญ์​บาง​คน​ใน​พวก​เอปิ​กู​เรียว​และ​ใน​พวก​ซะ​โต​อิก​ได้มา​พบ​กับ​ท่าน. บาง​คน​กล่าว​ว่า, “คน​เก็บ​เดน​ความรู้​เล็กๆ น้อยๆ อย่าง​นี้​จะ​ใคร่​มา​พูด​อะไร​ให้​เรา​ฟัง​อีก​เล่า.” บาง​คน​กล่าว​ว่า, “ดู​เหมือน​เขา​เป็น​คน​นำ​พระ​ต่างประเทศ​เข้า​มา, “เพราะ​เปาโล​ได้​ประกาศ​พระ​นาม​พระ​เยซู​และ​การ​ซึ่ง​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย​นั้น.

ลู​กา 23:11

เฮ​โรด​กับ​พวก​ทหาร​ของ​ท่าน​ดู​หมิ่น​เยาะ​เย้ย​พระ​องค์, เอา​เสื้อ​ที่​งาม​ยิ่ง​สวม​พระ​องค์, และ​ส่ง​พระ​องค์​กลับไป​หา​ปี​ลาต​อีก.

ลู​กา 16:14

ฝ่าย​พวกฟา​ริ​ซาย​ที่​มี​ใจ​รัก​ทรัพย์​สมบัติ, เมื่อ​ได้​ยิน​คำ​เหล่านั้น​แล้ว​จึง​เยาะ​เย้ย​พระ​องค์.

มีคาห์ 3:8

แต่​ส่วน​ข้าพ​เจ้า​สมบูรณ์​ไป​ด้วย​ฤทธิ์​แห่ง​พระ​วิญญาณ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ความ​สามารถ​วินิจฉัย​และ​ความ​แก​ล้​วก​ล้า, พร้อม​ที่​จะ​ชี้​ให้​พวก​ยา​โคบ​รู้ความ​ผิด​ของ​เขา, และ​ให้​พวก​ยิศ​รา​เอล​เห็น​บาป​ของ​ตน.

เยเรมีย์ 29:26

พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตั้ง​ตัว​เจ้า​ให้​เป็น​ปุโรหิต​แทน​ยะ​โฮ​ยา​ดา​ปุโรหิต, เพื่อ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​ตำแหน่ง​ใน​วิหาร​พระ​ยะ​โฮ​วา, แทน​ทุกคน​ที่​เป็น​คนบ้า, แล​ที่​ได้​ตั้ง​ตัวเอง​ว่า​เป็น​ผู้ทำ​นาย, แล​เพื่อ​ท่าน (ซะ​ฟัน​ยา) จะ​เอา​ตัว​เขา​นั้น​ใส่​ไว้​ใน​คุก, แล​ติด​ขื่อ​ไว้​ด้วย.

เยเรมีย์ 17:16

ถึง​ตัว​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ด่วนๆ ไป​จาก​ที่​เป็น​ครู​สอน​ศาสนา​ตาม​พระองค์, หรือ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ปรารถนา​วัน​เป็น​อันตราย​นั้น, พระองค์​ได้​ทรง​ทราบ​อยู่​แล้ว. คำ​ที่​ออก​ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​อยู่​ตรง​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระองค์.

เยเรมีย์ 15:18

เหตุ​ไร​ความ​ปวด​ของ​ข้าพ​เจ้า​อยู่​เป็นนิตย์, แล​บาดแผล​ของ​ข้าพ​เจ้า​รักษา​ไม่​หาย, เป็น​โรค​ไม่​ยอม​ให้​หาย​เล่า, พระองค์​จะ​เป็น​แก่​ข้าพ​เจ้า​เหมือน​อย่าง​ลำธาร​น้ำ​ที่​ไว้ใจ​ไม่​ได้​หรือ, แล​เหมือน​อย่าง​น้ำ​ที่​เหือดหาย​ไป​หรือ.

เยเรมีย์ 15:10

แม่​ข้า​เอ๋ย, วิบาก​มี​แก่​ข้าพ​เจ้า​แล้ว, เพราะ​แม่​ได้​เกิด​ตัว​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ชาย​แห่ง​ความ​แก่งแย่ง​กัน, แล​เป็น​ความ​ทะเลาะ​ถึง​ที่​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก. ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ให้​เขา​ยืม​เก็บ​เอา​ดอกเบี้ย​เกิน​พิกัด, แล​เขา​ไม่​ให้​ข้าพ​เจ้า​ยืม​เงิน​แล้ว​เขา​เก็บ​เอา​ดอกเบี้ย​เกิน​พิกัด, ถึงกระนั้น​เขา​ทุก​ตัว​คน​ได้​แช่ง​ด่า​ข้าพ​เจ้า.

2พงศ์กษัตริย์ 2:23

ท่าน​ก็​ออก​จาก​ที่​นั้น​ขึ้น​ไป​ยัง​บ้าน​เบ็ธเอล: และ​เมื่อ​กำลัง​ไป​กลาง​ทาง, มี​พวก​หนุ่ม​คะนอง​ออก​มา​จาก​เมือง​ล้อเลียน​ท่าน​ว่า, อ้าย​หัวล้าน​จง​เหาะ​ขึ้น​ไป​เถิด; อ้าย​หัวล้าน​จง​เหาะ​ขึ้น​ไป​เถิด.

โยบ 12:4

ข้าฯ ที่​เคย​ได้​อธิษฐาน​ติดต่อ​กับ​พระเจ้า, และ​พระองค์​ก็ได้​ทรง​ตอบ, บัดนี้​กลับ​มา​ถูก​เพื่อนฝูง​เยาะเย้ย.

เพลงสดุดี 119:51

คน​อหังการ​ได้​เยาะเย้ย​ข้าพ​เจ้า​มากมาย: ถึงกระนั้น​ข้าพ​เจ้า​ยัง​หา​ได้​เลี่ยง​จาก​พระ​บัญญัติ​ของ​พระองค์​ไม่.

เยเรมีย์ 38:19

ส่วน​ซิ​ดคี​ยา​กษัตริย์​จึง​ตรัส​แก่​ยิ​ระ​มะ​ยา​ว่า, เรา​กลัว​พวก​ยู​ดาย​ที่​ได้​ต้อง​ตกค้าง​อยู่​กับ​พวก​เคเซ็ด, เกลือก​ว่า​พวก​ยู​ดาย​จะ​มอบ​หัว​เรา​ไว้​ใน​มือ​พวก​เคเซ็ด, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ล้อเลียน​เรา.

โยนาห์ 4:2

และ​ได้​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ข้าพ​เจ้า​ขอ​ทูล​พระองค์​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ได้​กล่าว​ไว้​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ยัง​อยู่​ใน​บ้านเมือง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ว่า​จะ​เป็น​อย่าง​นี้​มิใช่​หรือ? เพราะฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​รีบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​ธา​ระ​ซิศ; เพราะ​ข้าพ​เจ้า​รู้​ว่า​พระองค์​เป็น​พระ​เจา​ผู้​ประกอบ​ไป​ด้วย​พระ​มหา​กรุณาธิคุณ​และ​ความ​เมตตา​ปราณี, ไม่​ใคร่​ทรง​กริ้ว​โกรธ, สมบูรณ์​ไป​ด้วย​ความ​เมตตา​อารี​รัก​พร้อม​ที่​จะ​เปลี่ยน​พระทัย​ไม่​ลงโทษ​ผู้ใด.

โยบ 30:9

“แต่​บัดนี้​ข้าฯ กลับ​เป็น​เนื้อเพลง​สำหรับ​เย้ยหยัน; เออ, ข้าฯ กลับ​เป็น​ขี้ปาก​ให้​พวก​นั้น​ด่า​ว่า.

อิสยาห์ 8:11

ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​จับมือ​ข้าพ​เจ้า​ไว้, และ​ตักเตือน​ไม่​ให้​ประพฤติ​ตาม​ทาง​ของ​พล​เมือง​เหล่านี้, ดังต่อไปนี้​ว่า,