Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เยเรมีย์ 20:18 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

18 เหตุผล​ประการ​ใด​ตัว​ข้าพ​เจ้า​ได้​ออก​มา​จาก​ครรภ์​เห็น​การ​ลำบาก​แล​ความ​ทุกข์, เมื่อ​วัน​คืน​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ศูนย์​ไป​ด้วย​ความ​ละอาย​เล่า

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

18 ทำไมข้าพเจ้าจึงออกจากครรภ์ มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็หมดสิ้นไปในความอับอาย?

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

18 ทำไมข้าพเจ้าจึงออกมาจากครรภ์มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็​สิ​้นเปลืองไปด้วยความอับอาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

18 ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่ ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

18 ทำไม​ผม​จะ​ต้อง​เกิด​ออก​มา​จาก​ท้องแม่ เพื่อ​มา​เจอ​กับ​ปัญหา​ทุกข์ยาก​พวกนี้ และ​ใช้ชีวิต​ที่เหลือ​อยู่​ด้วย​ความอัปยศอดสู

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

18 ทำไม​ข้าพเจ้า​จึง​ออก​มา​จาก​ครรภ์ เพื่อ​เห็น​การ​ตรากตรำ​และ​ความ​เศร้า และ​อยู่​กับ​ความ​อับอาย​อย่าง​นั้น​หรือ

Gade chapit la Kopi




เยเรมีย์ 20:18
27 Referans Kwoze  

“ไฉน​หนอ​ผู้​ที่​ทนทุกข์​เวทนา​ยัง​จะ​เห็น​แสง​เดือน​แสง​ตะวัน​อยู่​อีก? และ​ผู้​ที่​มี​ใจ​ระทมทุกข์​ขื่นขม​ยัง​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้?


“ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​ที่​ได้​เห็น​ความ​ทุกข์ยาก​เพราะ​แนว​ไม้เรียว​แห่ง​คราม​กริ้ว​ของ​พระองค์.


“อัน​มนุษย์​ซึ่ง​เกิด​จาก​เพศ​หญิง​ย่อม​มีแต่​วัน​เวลา​น้อย​นัก, และ​ประกอบ​ไป​ด้วย​ความ​ทุกข์ยาก​ลำบาก.


พระองค์​ทรง​ทราบ​การ​ถูก​เยาะเย้ย​ของ​ข้าพ​เจ้า, ความ​ละอาย, และ​ความ​อัปยศ: บรรดา​ผู้​ข่มเหง​ข้าพ​เจ้า​อยู่​ตรง​พักตร​พระองค์.


เพราะ​ฉะนั้น ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​พึง​ออกไป​หา​พระ​องค์​ภายนอก​ค่าย​ที่​พัก​นั้น, สู้​ทน​ความ​นินทา​ซึ่ง​พระ​องค์​ได้​ทรง​ทน​มา​นั้น.


หมาย​เอา​พระ​เยซู​เป็น​ผู้นำ​และ​เป็น​ผู้​ส่งเสริม​ความ​เชื่อ​ของ​เรา​ให้​สำเร็จ. เพราะ​เห็น​แก่​ความ​ยินดี​ที่​มี​อยู่​ตรง​หน้า​นั้น พระ​องค์​ได้​ทรง​ทน​เอา​กางเขน, ทรง​ถือ​ว่า​ความ​ละอาย​ไม่​เป็น​สิ่ง​สำคัญ​อะไร, และ​ได้​เสด็จ​นั่ง​เบื้อง​ขวา​พระ​ที่​นั่ง​ของ​พระ​เจ้า​แล้ว


บาง​คน​ถูก​ทดลอง​โดย​คำ​เยาะ​เย้ย​และ​ถูก​เฆี่ยน, แล้ว​ก็​ถูก​จำ​และ​ขัง​ไว้​ใน​คุก​ด้วย


ด้วย​ว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ต้องการ​ความ​เพียร, เพื่อ​ว่า​ครั้น​ท่าน​กระทำ​ให้​น้ำ​พระทัย​ของ​พระ​เจ้า​สำเร็จ​แล้ว, ท่าน​จะ​ได้รับ​ตาม​คำ​ทรง​สัญญา.


เพราะ​เหตุ​นั้น​เอง​ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ทน​ทุกข์​ยาก​ลำบาก​เช่นนี้ ถึง​กระนั้น​ข้าพ​เจ้า​ก็​ไม่​อาย เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​รู้จัก​พระ​องค์​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เชื่อ​นั้น, และ​ข้าพ​เจ้า​เชื่อ​มั่นคง​ว่า พระ​องค์​ทรง​ฤทธิ์​อาจ​รักษา​ซึ่ง​ข้าพ​เจ้า​ได้​ฝาก​ไว้​กับ​พระ​องค์​จนถึง​กาล​วัน​นั้น.


อัคร​สาวก​จึง​ไป​จาก​ที่​ประชุม​ปรึกษา​โดย​ความ​ยินดี​ที่​ได้​เห็น​ว่า​ตน​สม​จะ​ได้​รับ​การ​หลู่​เกียรติ​เพราะ​พระ​นาม​นั้น.


เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ตาม​จริง​ว่า ท่าน​จะ​ร้องไห้​พิลาป​ร่ำ​ไร, แต่​โลก​นี้​จะ​ยินดี​ท่าน​จะ​เป็น​ทุกข์​โศก. แต่​ความ​ทุกข์​โศก​ของ​ท่าน​จะ​กลับ​กลาย​เป็น​ความ​ยินดี.


“ดูกร​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ที่​เดิน​ผ่าน​ไป, ท่าน​ไม่​เกิด​ความรู้สึก​อะไร​บ้าง​หรือ? นี่​แน่ะ, จง​ดู​ซิ​ว่า, มี​ความ​ทุกข์​ใด​บ้าง​ไหม​อัน​เหมือน​ความ​ทุกข์​ที่​เขา​ได้​ทำ​กับ​ข้าพ​เจ้า, เป็น​ความ​ทุกข์​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​กระทำ​แก่​ข้าพ​เจ้า​ใน​วันที่​พระองค์​ได้​ทรง​กริ้ว​ข้าพ​เจ้า​อย่าง​เกรี้ยวกราด​นั้น.


ครั้น​ข้าพ​เจ้า​จะ​ปลอบโยน​ตัว​ข้าพ​เจ้า​แก้​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ​เจ้า,


“เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​รู้จัก​ว่า​อะไร​เป็น​ความ​ชอบธรรม, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​เก็บ​คำสอน​ของ​เรา​ไว้​ใน​ใจ​ของ​เจ้า, จง​ฟัง​เรา! อย่า​กลัว​คำ​ถากถาง​ของ​มนุษย์, หรือ​อย่า​ท้อใจ​ใน​คำ​ข้อน​ขอด​ของ​เขา;


ตั้งแต่​ฝ่าเท้า​ขึ้น​ไป​ตลอด​กะ​ทั่ง​ศีรษะ​ไม่​มี​ที่​ปกติ​เลย; มีแต่​บาดแผล​และ​รอย​ฟกช้ำ, และ​รอย​แผล​เฆี่ยน: แผล​เหล่านั้น​มิได้​ปิด​ไว้, หรือ​มิได้​พัน​ไว้, หรือ​มิได้​ใส่​น้ำมัน​ให้​เนื้อ​นิ่ม​เลย.


“โอ้ หากว่า​พระองค์​จะ​ทรง​ซ่อน​ข้าฯ ไว้​ใน​หลุม​ฝังศพ, จะ​ทรง​เก็บ​ข้าฯ ไว้​ใน​ที่​เร้นลับ​จนกว่า​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​จะ​หมดสิ้น​ไป, โดย​มี​เวลา​ที่​ทรง​กำหนด​ไว้​สำหรับ​ข้าฯ, แล้ว​จะ​ระลึก​ถึง​ข้าฯ อีก​ที​ก็​จะ​ดี.


แต่ว่า​มนุษย์​นั้น​เอง​ก่อ​ให้​เกิด​ความ​ยากลำบาก​นั้น, ดุจ​ลูกไฟ​ที่​พลุ่ง​ออก​จาก​กอง​ไฟ


เพราะ​วัน​คืน​ของ​ข้าพ​เจ้า​เลื่อนลอย​ไป​ดุจ​ควัน, และ​กะ​ดูก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ร้อน​ดุจ​เพลิง.


ให้​พวกเรา​นอน​ลง​ใน​ความ​ละอาย​ของ​พวกเรา, แล​ให้​ความ​กลัว​สะดุ้ง​ได้​ปิด​คลุม​พวกเรา​ไว้, เพราะ​พวกเรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา, คือ​พวกเรา​แล​บิดา​ทั้งปวง​ของ​พวกเรา, ตั้งแต่​เป็น​หนุ่มๆ แห่ง​พวกเรา​จนถึง​ทุกวันนี้, แล​ไม่​ได้​ประพฤติ​ตาม​เสียง​ตรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา


แม่​ข้า​เอ๋ย, วิบาก​มี​แก่​ข้าพ​เจ้า​แล้ว, เพราะ​แม่​ได้​เกิด​ตัว​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ชาย​แห่ง​ความ​แก่งแย่ง​กัน, แล​เป็น​ความ​ทะเลาะ​ถึง​ที่​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก. ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ให้​เขา​ยืม​เก็บ​เอา​ดอกเบี้ย​เกิน​พิกัด, แล​เขา​ไม่​ให้​ข้าพ​เจ้า​ยืม​เงิน​แล้ว​เขา​เก็บ​เอา​ดอกเบี้ย​เกิน​พิกัด, ถึงกระนั้น​เขา​ทุก​ตัว​คน​ได้​แช่ง​ด่า​ข้าพ​เจ้า.


เหตุใด​พระองค์​ให้​ข้าพ​เจ้า​เห็น​ความ​ชั่ว, แล​ให้​ข้าพ​เจ้า​แลดู​ความ​ทุกข์ยาก, เพราะ​ความ​ฉิบหาย​แล​ความ​อันตราย​อยู่​ตรงหน้า​ข้าพ​เจ้า, แล​มี​ผู้​วิวาท​แล​กล่าว​แก่งแย่ง​ยกย่อง​ตน​ขึ้น.


แต่​ท่าน​เอง​ก็​เดิน​เข้า​ป่า​ไป​ใน​ระยะ​ทาง​วันหนึ่ง​แล้ว, ก็​นั่งลง​ใต้​ต้น ระ​เห็ม; อธิาฐาน​ทูล​ขอ​ให้​ตัว​ตาย​เสีย; ทูล​ว่า, พอ​แล้ว​พระองค์​เจ้าข้า, ขอ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ประหาร​ชีวิต​ข้าพ​เจ้า​เสีย​เดี๋ยวนี้​เถิด, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ดี​กว่า​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ของ​ข้าพ​เจ้า.


เหตุ​ไร​ความ​ปวด​ของ​ข้าพ​เจ้า​อยู่​เป็นนิตย์, แล​บาดแผล​ของ​ข้าพ​เจ้า​รักษา​ไม่​หาย, เป็น​โรค​ไม่​ยอม​ให้​หาย​เล่า, พระองค์​จะ​เป็น​แก่​ข้าพ​เจ้า​เหมือน​อย่าง​ลำธาร​น้ำ​ที่​ไว้ใจ​ไม่​ได้​หรือ, แล​เหมือน​อย่าง​น้ำ​ที่​เหือดหาย​ไป​หรือ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite