เยเรมีย์ 20:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194016 แลให้ชายคนนั้นเป็นเหมือนอย่างบ้านเมืองทั้งหลายที่พระยะโฮวาได้ให้พังลงนั้น, แลไม่ได้กลับพระทัย, แลให้ผู้นั้นได้ยินความร้องไห้ในเวลาเช้า, Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน16 ขอให้ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมือง ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงคว่ำเสียและไม่ได้กลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV16 ขอให้ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงคว่ำเสียและมิได้ทรงกลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย16 ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย16 ขอให้ชายคนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆที่พระยาห์เวห์ทำลาย วอดวายอย่างไร้ปรานี ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องไห้คร่ำครวญในตอนเช้า และเสียงแตรเตือนว่ามีอันตรายเข้ามาใกล้ในตอนเที่ยง Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)16 ขอให้ชายคนนั้นเป็นเหมือนเมือง ที่พระผู้เป็นเจ้าทำลายอย่างไม่ปรานี ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องในตอนเช้า และสัญญาณเตือนตอนเที่ยงวัน Gade chapit la |
เยเรมีย์ 20:16
25 Referans Kwoze
ทั้งประเทศกำมะถัน, เป็นเกลือ, และซึ่งเผาร้อน, เป็นประเทศซึ่งไม่ได้หว่านพืช, และไม่ได้เกิดผลไม่มีหญ้างอกงามในที่นั่น, เป็นดุจความฉิบหายแห่งเมืองซะโดม, เมืองอะโมรา, เมืองอัดมา, และเมืองซะโบอิม, ซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงทำลายเสียด้วยความกริ้ว, และความพิโรธของพระองค์:
เหตุฉะนี้ยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าแห่งพวกยิศราเอลได้ตรัสว่า, เราทรงชีวิตอยู่แลเมืองโมอาบจะเป็นเหมือนอย่างเมืองซะโดม, แลลูกชายทั้งหลายแห่งอำโมนจะเป็นเหมือนอย่างเมืองอะโมรา, คือเป็นที่ให้บังเกิดต้นหนามทั้งปวงแลบ่อน้ำเค็ม, แลเป็นที่ร้างเปล่าอยู่เนืองนิตย์, แลฝ่ายพวกพลของเราที่เหลืออยู่นั้นจะปล้นเอาเขา, แลเขาไปอาศัยอยู่ ณ ที่นั่น.
และได้อธิษฐานต่อพระยะโฮวาว่า, “ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าขอทูลพระองค์ว่า, ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้เมื่อข้าพเจ้ายังอยู่ในบ้านเมืองของข้าพเจ้าว่าจะเป็นอย่างนี้มิใช่หรือ? เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงได้รีบหนีไปยังเมืองธาระซิศ; เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์เป็นพระเจาผู้ประกอบไปด้วยพระมหากรุณาธิคุณและความเมตตาปราณี, ไม่ใคร่ทรงกริ้วโกรธ, สมบูรณ์ไปด้วยความเมตตาอารีรักพร้อมที่จะเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษผู้ใด.
“โอ! เอ็ฟรายิม, เราจะปล่อยให้เจ้าไปเสียอย่างไรได้? โอ! ยิศราเอลเราจะละทิ้งเจ้าเสียอย่างไรได้? เราจะทำแก่เจ้าเหมือนอัดมาอย่างไรได้? เราจะกระทำให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองซะโบอีมอย่างไรได้? ใจของเราก็เป็นป่วนอยู่ภายใน, และความรู้สึกเอ็นดูก็กำลังเร่าร้อนขึ้น.
แลเราได้พบเห็นในจำพวกทำนายแห่งเมืองยะรูซาเลม, ซึ่งสิ่งที่น่าเกลียดนัก, เขาทั้งปวงได้ประพฤติผิดประเวณี, แลดำเนินในความมุสา, เพราะเขาทั้งปวงได้ช่วยแรงมือของจำพวกที่ได้ทำร้าย, จึงไม่มีผู้ใดกลับหันจากความชั่วของตัว. เขาทั้งหลายเป็นแก่เราเหมือนเมืองซะโดม, แลชาวเมืองยะรูซาเลมนั้นเป็นเหมือนอย่างเมืองอะโมราทั้งหมด.
Piblisite