เยเรมีย์ 2:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194027 เขายังเรียกรูปพระว่า, ท่านเป็นพระบิดาของเรา, แลว่าแก่ก้อนหินว่า, ท่านได้บันดาลให้เราเกิดออกมา, เพราะเขาทั้งปวงได้กลับหลังให้แก่เรา, หาได้หันหน้าให้แก่เราไม่, แต่ในเวลาความทุกข์ของเขา จะว่าแก่เราว่า, ขอจงลุกขึ้นช่วยพวกเราให้รอดเถิด. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามา แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV27 ผู้กล่าวแก่ลำต้นว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้แก่เรา มิใช่หันหน้ามาให้ แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย27 พวกเขากล่าวกับท่อนไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้า’ และกล่าวกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดข้า’ พวกเขาหันหลังให้เรา และไม่ได้หันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อถึงเวลาเดือดร้อน เขากลับกล่าวว่า ‘โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วย!’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย27 เรากำลังพูดถึงคนพวกนั้นที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นพ่อของฉัน’ และคนพวกนั้นที่พูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดฉันมา’ พวกมันหันหลังให้เรา ไม่ได้หันหน้าให้เรา แต่พอพวกมันมีปัญหาก็พูดว่า ‘พระยาห์เวห์เจ้าข้า ลุกขึ้นมาช่วยพวกเราด้วยเถิด’ Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)27 ซึ่งเป็นบรรดาผู้ที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และพูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดแก่เรา’ เพราะพวกเขาหันหลัง แทนที่จะหันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อพวกเขามีความลำบากก็พูดว่า ‘ขอพระองค์ลุกขึ้นและช่วยพวกเราให้รอดเถิด’ Gade chapit la |
ดูทางของเจ้าในหุบเขาเถิด, จงรู้ว่าเจ้าได้กระทำอะไรบ้าง, เจ้าได้เป็นตัวอูฐเดินเร็วตามทางทั้งหลายของตัว, เป็นตัวลาเถื่อนเคยป่าดง, ได้สูดลมตามชอบใจของตัว, ในความกำหนัดของตัว ใครจะกระทำให้ตัวกลับเสียได้เล่า, บรรดาคนที่เสาะหาตัวมันจะไม่ได้เหน็ดเหนื่อยแก่ตัวเขา, ต่อไปในเดือนกำหนดของสัตว์ตัวนั้นเขาคงจะได้ปะตัว.
ข้าแต่พระยะโฮวา, พระองค์ทรงสัตย์ธรรมก็สมแล้ว, และก็สมแล้วที่ข้าพเจ้าได้รับความขายหน้าอย่างทุกวันนี้; คือสมแก่ชาวยะฮูดาทุกคน, ชาวกรุงยะรูซาเลมทั้งมวล, ชาวยิศราเอลทั้งหลาย, ที่อยู่ใกล้หรือไกล, ตลอดบ้านตลอดเมืองที่พระองค์ได้ทรงขับไล่ให้ไปอยู่, เนื่องจากการล่วงละเมิดซึ่งเขาได้ละเมิดต่อพระองค์.
แลพูดแก่ยิระมะยาผู้ทำนายว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายจะขออ้อนวอนขอท่านได้โปรดให้ความอ้อนวอนของพวกข้าพเจ้ามาเป็นที่รับตรงหน้าท่าน, แลได้วิงวอนขอแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของท่าน, เพื่อบรรดาเหลือเศษคนเหล่านี้, ด้วยพวกข้าพเจ้าเป็นคนที่เหลือน้อยตัวคนออกมาจากที่เป็นพวกมากมาย, เหมือนตาของท่านได้เห็นพวกข้าพเจ้า (ขออ้อนวอน)