เยเรมีย์ 12:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ เขา​ทั้งปวง​ได้​หว่าน​พืช​ข้าวสาลี, แต่​จะ​เกี่ยว​หนาม, เขา​จะ​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว, แต่​จะ​ไม่​ได้​ประโยชน์​อะไร, แล​จะ​ละอาย​เพราะ​การ​ทั้งปวง​ของ​เขา​เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​กล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹³ เขาทั้งหลายหว่านข้าวสาลีแต่ได้เกี่ยวหนาม เขาทำให้ตัวเหน็ดเหนื่อยแต่ไม่ได้กำไรอะไร เจ้าทั้งหลายจงอับอายด้วยผลการเกี่ยวของเจ้า ด้วยเหตุพระพิโรธร้อนแรงของพระยาห์เวห์”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ เขาทั้งหลายได้หว่านข้าวสาลี แต่​จะเกี่ยวหนาม เขาได้กระทำให้ตัวเจ็บปวด แต่​จะไม่​ได้​กำไรอะไร เขาทั้งหลายจะละอายด้วยผลการเกี่ยวของเขา ด้วยเหตุความโกรธเกรี้ยวกราดของพระเยโฮวาห์”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ พวกเขาได้หว่านข้าวสาลี แต่เก็บเกี่ยวหนาม จะตรากตรำทำงาน แต่ไม่ได้อะไร ดังนั้นเขาจึงเก็บเกี่ยวได้แต่ความอับอาย เนื่องจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ พวกเขา​ปลูก​ข้าวสาลี แต่​กลับ​เก็บเกี่ยว​หนาม พวกเขา​ทำงาน​อย่าง​เหน็ดเหนื่อย แต่​กลับ​ไม่​ประสบ​ความสำเร็จ แล้ว​พวกเขา​จะต้อง​อับอาย​กับ​ผลผลิต​ของ​ตัวเอง เพราะ​พระยาห์เวห์​จะ​ระบาย​ความโกรธ​ใส่​พวกเขา”

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ พวก​เขา​หว่าน​ข้าว​สาลี​แต่​เก็บ​เกี่ยว​หนาม พวก​เขา​เหน็ดเหนื่อย​แต่​ไม่​ได้​ผล​ประโยชน์​เลย พวก​เขา​จะ​อับอาย​กับ​ผล​ที่​เก็บ​เกี่ยว​ได้ เพราะ​ความ​กริ้ว​อัน​ร้อนแรง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า”

เยเรมีย์ 12:13 Referans Kwoze

ฮักกัย 1:6

เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​หว่าน​มาก, แต่​ได้​เกี่ยว​เล็กน้อย; ได้​รับประทาน​แต่​ไม่​พอ​อิ่ม; ได้​ดื่ม​แต่​ไม่​หาย​อยาก; ได้​นุ่งห่ม​แต่​ไม่​พอ​อุ่น​กาย; ส่วน​ผู้​ได้​ค่าจ้าง​มา​ก็ได้​เก็บ​ไว้​ใน​ถุง​ก้น​รั่ว.”

มีคาห์ 6:15

เจ้า​จะ​หว่าน, แต่​จะ​ไม่​ได้​เกี่ยว; เจ้า​จะ​สะ​กัด​ผล​มะกอก​เทศ, แต่​จะ​ไม่​ได้​น้ำมัน​มา​ชะ​โลม​ตัว; เจ้า​จะ​สะ​กัด​ผล​องุ่น, แต่​จะ​ไม่​ได้​ดื่ม​เหล้าองุ่น.

พระบัญญัติ 28:38

เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ขน​เอา​พืช​มาก​ออก​ไป​ยัง​ที่นา, แต่​จะ​ได้​เก็บ​ผล​มา​น้อย; เพราะ​ตัว​ตั๊ก​กะ​แตน​ใหญ่​จะ​กัด​กิน​เสีย.

อิสยาห์ 55:2

ทำไม​เจ้า​จึง​จะ​ไป​จ่าย​เงิน​ซื้อ​สิ่ง​ที่​ไม่​ใช่​อาหาร, หรือ​เอา​เงิน​ที่​หา​ได้​ของ​เจ้า​ไป​ซื้อ​สิ่ง​ที่​ไม่​จุใจ? ถ้า​เจ้า​จะ​ได้​ฟัง​เรา, เจ้า​จะ​ได้​กิน​สิ่ง​ที่​ดี, เจ้า​ก็​จะ​พึงพอใจ​ใน​อาหาร​ที่​เลี้ยง​ชีพ​จริงๆ.

เลวีนิติ 26:16

เรา​จะ​กระทำ​ดังนี้​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย: คือ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​กลัว​ระย่อ​และ​ความ​ฉิบหาย, และ​ความ​ไข้​ไว้​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ซึ่ง​ทำ​ให้​หน้าตา​ของ​เจ้า​มัว​คล้ำ, และ​ทำใจ​ให้​เป็นทุกข์​โศก, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หว่าน​ข้าว​พืชน์​เสีย​เปล่า; เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​กิน​เสีย.

ฮาบากุก 2:13

นี่​แน่ะ, มี​มา​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย, เพื่อ​ชน​ทั้งปวง​จะ​ได้​กระทำ​การ​ใน​ที่​ไฟ​ร้อน, แล​จะ​เหน็ดเหนื่อย​กาย​เปล่าๆ มิใช่​หรือ.

เยเรมีย์ 4:26

ข้าพ​เจ้า​แล​ไป, ก็​นี่​แน่ะ, ที่​เคย​มี​ผล​บริบูรณ์​ก็​เป็น​ทุ่งนา​เปล่าๆ, แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​สำหรับ​ที่​นั้น​ก็​ต้อง​หัก​ทำลาย​ลง​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​แล้ว, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ร้ายกาจ​ของ​พระองค์.

หน​ังสือโรม 6:21

ขณะนั้น​ท่าน​ได้ผล​ประ​โยชน์​อะไร​ใน​การ​เหล่านั้น ซึ่ง​บัดนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​ละอาย? ด้วย​ว่า​ผล​ที่​สุด​ปลาย​ของ​การ​เหล่านั้น​ก็​คือ​ความ​ตาย.

เลวีนิติ 26:20

และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เปลื้อง​กำลัง​เสีย​เปล่า; เพราะ​แผ่น​ดิน​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​มี​ข้าว​พืชน์​และ​ต้นไม้​ใน​แผ่น​ดิน​จะ​ไม่​มี​เลย

เยเรมีย์ 9:5

แล​เขา​ทั้งปวง​ทุก​ตัว​คน, จะ​ล่อลวง​เพื่อนบ้าน, แล​จะ​ไม่​พูด​ความจริง, เขา​ทั้งปวง​ได้​ฝึกสอน​ลิ้น​ของ​ตัว​ให้​พูด​ปด​, เขา​ได้​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​ตัว​ของ​ตัว​เพื่อ​จะ​ได้​ประพฤติ​ความ​อสัตย์​อธรรม.

เยเรมีย์ 17:10

เรา​คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​พิจารณา​จิตต์​ใจ (มนุษย์), เรา​ได้​ไล่เลียง​วิญญาณ​ทั้งปวง, จนชั้น​ที่​จะ​ตัดสิน​ให้​ทุกคนๆ ตาม​ทาง​ทั้งปวง​ของ​ตัว, แล​ตาม​ผล​การ​ประพฤติ​ทั้ง​หลาย​ของ​ตัว.

เพลงสดุดี 78:62

พระองค์​ได้​ทรง​ปล่อย​พล​ไพร่​ของ​พระองค์​ให้​ต้อง​กระบี่, และ​ทรง​พระ​พิ​โรธ​ต่อม​ฤ​ดก​ของ​พระองค์.

โฮเชยา 8:7

ด้วยว่า​เมื่อ​เขา​หว่าน​ลม​ลง​ไป​แล้ว​เขา​จง​ต้อง​เกี่ยว​เก็บ​ลมบ้าหมู, เขา​ไม่​มี​ต้น​ข้าว​เหลือ​ตั้งอยู่, ต้น​มัน​ก็​ไม่​มี​ผล; ถึง​เกิด​มี​ผล​คน​ต่างชาติ​ก็​จะ​มา​กลืน​กิน​เสีย​หมด

ฮักกัย 1:9

เจ้า​ทั้ง​หลาย​หวัง​เอา​ไว้​มาก, แต่​ได้​ประสพ​ผล​น้อย; แล้ว​เจ้า​ได้​นำ​ผล​นั้น​มา​ยัง​บ้าน, แต่​เรา​ก็ได้​เป่า​ให้​ปลิว​ว่อน​ไป​เสีย!​” พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ถาม​ว่า, “เป็น​ไฉน​ถึง​ได้​เป็น​ดังนั้น? อ๋อ, ก็​เพราะ​วิหาร​ของ​เรา​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง​อยู่, ส่วน​เรือน​ของ​เจ้า​สิ, เจ้า​ต่าง​คน​ก็​ต่าง​รีบร้อน​ตกแต่ง​เสีย​ให้​สำเร็จ​เสร็จสรรพ.