Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 9:12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

12 คือ​ชาว​ซุเรี​ยอ​ยู่​ด้านหน้า​และ​ชาว​ฟะเลเซ็ธ​ซึ่ง​อยู่​ด้านหลัง, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​อ้า​ปาก​กลืน​กิน​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​เสีย. เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

12 คือคนซีเรียทางตะวันออกและคนฟีลิสเตียทางตะวันตก และพวกเขาจะอ้าปากออกกลืนกินอิสราเอลเสีย ถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับ และพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

12 คือคนซีเรียทางข้างหน้าและคนฟีลิสเตียทางข้างหลัง และเขาจะอ้าปากออกกลื​นอ​ิสราเอลเสีย ถึงกระนั้​นก​็​ดี​พระพิโรธของพระองค์​ก็​ยั​งม​ิ​ได้​หันกลับ และพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

12 ชาวอารัมจากตะวันออก และชาวฟีลิสเตียจากตะวันตก อ้าปากกว้างกลืนอิสราเอลเสีย ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

12 มี​คนอาราม​จาก​ทางตะวันออก​และ​คนฟีลิสเตีย​จาก​ทางตะวันตก และ​พวกเขา​ก็ได้​อ้าปากกว้าง​กลืนกิน​อิสราเอล​เข้าไป ถึง​จะ​เกิดเรื่อง​ทั้งหมดนี้​แล้วก็ตาม พระองค์​ก็ยัง​ไม่หายโกรธ​อยู่ดี มือ​ของพระองค์​ก็​ยังคง​เงื้อขึ้นมา​ฟาด​พวกเขา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

12 ทั้ง​พวก​ชาว​อารัม​ที่​ด้าน​ตะวัน​ออก และ​ชาว​ฟีลิสเตีย​ที่​ด้าน​ตะวัน​ตก ก็​ได้​อ้า​ปาก​เพื่อ​เขมือบ​อิสราเอล ถึง​กระนั้น​พระ​องค์​ก็​ยัง​ไม่​หาย​กริ้ว​กับ​เรื่อง​เหล่า​นี้ และ​มือ​ของ​พระ​องค์​จึง​ยัง​เหยียด​ออก​ไป

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 9:12
25 Referans Kwoze  

ดังนั้น​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​พลุ่ง​โพลง​ขึ้น​ต่อ​พล​เมือง​ของ​พระองค์, และ​พระองค์​ได้​ทรง​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ออก​ต่อสู้​เขา, และ​ประหาร​เขา​เสีย; และ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​ก็​สั่น​สะท้าน, และ​ซากศพ​ของ​เขา​ก็​เปรียบ​เหมือน​หยากเยื่อ​ท่ามกลาง​ถนน, แต่​ถึงกระนั้น​ก็ดี​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​หา​ได้​หันเห​ไป​เสีย​ไม่, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ยัง​ทรง​ยืน​ต่อสู้​เขา​อยู่


อนึ่ง​พวก​ฟะลิศ​ตีม​ได้​ล่วงล้ำ​เข้า​มา​ถึง​หัวเมือง​ที่​แผ่น​ดิน​ราบ​ต่ำ, กับ​เหล่า​เมือง​ที่​อยู่​ฝ่าย​ทิศใต้​ใน​แขวง​ตระกูล​ยูดา, ได้​ตี​เอา​เมือง​เบ็ธ​เซ​เม็ศ, อา​ยา​โลน, ฆะเด​โร​ธ, และ​โซ​โค, กับ​หมู่บ้าน​ที่​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น, ทั้ง​ธิม​นา​กับ​หมู่บ้าน​ที่​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น: และ​คิม​โซ​กับ​หมู่บ้าน​ที่​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น; แล้ว​ได้​ตั้ง​บ้าน​อาศัย​อยู่​ที่นั่น.


เพราะ​เขา​กัด​กิน​พวก​ยา​โค​บ​เสียแล้ว, และ​กระทำ​ให้​ที่​อาศัย​ของ​พวก​เหล่านั้น​ร้าง​ไป.


คราว​นั้น​ระ​ซี​น​กษัตริย์​ซุเรีย​ก็​ตี​เอา​เมือง​เอลัธ​กลับคืน​ไป​ขึ้น​แก่​ประเทศ​ซุเรีย: ได้​ไล่​ชาว​ยูดา​จาก​เมือง​เอลัธ: และ​ชาว​ซุเรีย​ก็​มา​อาศัย​ใน​เมือง​เอลัธ​จนถึง​ทุกวันนี้.


อย่า​แก้​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เกลือก​ว่า​พระองค์​จะ​นำ​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​ที่​สาป​ศูนย์, ขอ​พระองค์​ได้​เท​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ยิ่ง​ของ​พระองค์​เหนือ​พวก​นอก​ศาสนา​ที่​ไม่​ได้​รู้จัก​พระองค์, แล​เหนือ​ครอบครัว​ทั้งปวง​ที่​ไม่​ได้​ร้อง​ออก​ชื่อ​ของ​พระองค์, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กิน​ตระกูล​ยา​โค​บ​แล​ได้​กลืน​ยา​โค​บ​ลง​แล้ว​แล​ได้​เผาผลาญ​เขา, แล​ได้​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​ของ​เขา​ร้าง​ไป​เสียแล้ว


เจ้า​ก็​มีแต่​จะ​มั่วสุม​อยู่​กับ​พวก​ชะ​เลย, หรือ​ไป​นอน​ตาย​อยู่​กับ​ซากศพ​ของ​คน​ที่​ถูก​ประหาร. เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่.


มะ​นา​เซ​ก็​กิน​เอ็ฟ​รา​ยิม, เอฟ​รา​ยิม​ก็​กิน​มะ​นา​เซ, และ​เขา​ทั้ง​สอง​ก็​ร่วมมือ​กัน​เข้า​ห้ำหั่น​ยะฮูดา, เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่


เพราะฉะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ไม่​ละเว้น​ชายฉกรรจ์​ทั้ง​หลาย​หรือ​จะ​ไม่​ทรง​ปราณี​ลูกกำพร้า​และ​หญิง​ม่าย​ของ​เขา; โดย​เหตุ​ที่​เขา​ทุกคน​ไม่​ถือ​พระเจ้า, และ​เป็น​คน​กระทำ​ชั่ว, และ​ปาก​ของ​เขา​ทุกคน​พูด​คำ​ที่​ชั่ว​โฉด; เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​เหยียด​ออก​อยู่.


แต่​มี​เหตุ​เกิด​มา​เมื่อ​นะ​บูคัศเนซัร​กษัตริย์​บาบู​โลน​ขึ้น​มา​ใน​ประเทศ​นี้​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​พูด​กัน​ว่า, มา​เถิด, ให้​พวกเรา​ไป​ถึง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ด้วย​กลัว​กองทัพ​แห่ง​เคเซ็ด, แล​กลัว​ทัพ​ของ​ชาว​ซุเรีย, พวก​ข้าพ​เจ้า​จึง​กำลัง​อาศัย​อยู่​ที่​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม


เพราะ​เหตุ​ความ​นี้, เจ้า​จง​ผูก​รัด​เอว​ตัว​เจ้า​ไว้​ด้วย​ผ้า​หยาบ, จง​ร้องไห้​แล​คร่ำ​ครวญ, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ร้ายกาจ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ไม่​ได้​หันกลับ​จาก​พวกเรา.


ความ​พิ​โรธ​ของ​เรา​จึง​จะ​ลุกลาม​ต่อ​เขา​ใน​วัน​นั้น, เรา​จะ​ละ​ลืม​เขา, จะ​ซ่อน​หน้าเสีย​จาก​เขา, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​ทำลาย​ไป, และ​ความ​ทุกข์​ลำบาก​มากมาย​จะ​มา​ตก​อยู่​กับ​เขา เขา​จึง​จะ​กล่าว​ใน​วัน​นั้น​ว่า, ความ​ทุกข์​ลำบาก​เหล่านี้​มา​ตก​อยู่​แก่​เรา เพราะ​พระเจ้า​ของ​เรา​ไม่​ได้​อยู่​กับ​เรา​มิใช่​หรือ?


แต่​เขา​ทั้ง​สอง​จะ​โฉบ​ลง​บน​ไหล่​ของ​พวก​ฟะเรเซ็ธ​ภาค​ตะวันตก, และ​เขา​จะ​ช่วย​กัน​ปล้น​พวก​ที่อยู่​ภาค​ตะวันออก: ประเทศ​อะ​โดม​และ​ประเทศ​โม​อาบ​จะ​ถูก​ปราบ​ให้​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​เขา, และ​เขา​จะ​เข้า​ปกครอง​ประเทศ​อำ​โม​น.


และ​เรา​จะ​ยื่น​พระ​หัตถ์​เหนือ​เขา​ทั้ง​หลาย, แล​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​สิ้น​ศูนย์​ร้าง​เปล่า​ยิ่ง​กว่า​ป่า​ดอน​ที่​ทาง​เมือง​ดิ​ปลา​ใน​บรรดา​ที่​อาศัย​ของ​เขา, และ​เขา​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา


นี่​แน่ะ, เรา​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​เรา​เหนือ​เจ้า, และ​ลด​ส่วน​แห่ง​เจ้า, และ​ได้​มอบ​เจ้า​ไว้​แก​ใจ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ชัง​เจ้า, คือ​ลูกสาว​ทั้ง​หลาย​ชาว​ฟะเลเซ็ธ, ที่​อาย​เพราะ​ทาง​ล่วง​ประเวณี​ของ​เจ้า,


วิบัติ​แก่​คน​เหล่านั้น​ที่​ลง​ไป​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, คือ​คน​เหล่านั้น​ที่หมาย​พึ่ง​พล​ม้า; คน​ทั้ง​หลาย​ที่​วางใจ​ใน​พล​รถ, ก็​เพราะ​เขา​มี​รถ​มากมาย, เหล่า​คน​ที่​ไว้ใจ​ทหารม้า, ก็​เพราะ​เขา​มี​ทหารม้า​อย่าง​คับคั่ง; แต่​เขา​หา​ได้​มอง​หมาย​พึ่ง​องค์​บริสุทธิ์​แห่ง​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล, หรือ​หา​ได้​ปรึกษาหารือ​กับ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ไม่.


แล​เรา​ได้​ฝัด​เขา​ทั้งปวง​ด้วย​สีฝัด​ใน​ประตู​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​แผ่น​ดิน​นี้, เรา​ได้​ทำ​ให้​เขา​ทั้งปวง​ปราศ​จาก​ลูก, เรา​ได้​ทำลาย​ไพร่พล​ของ​เรา​เสีย, เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​เป็น​ผู้​ไม่​ได้​หันกลับ​จาก​ทาง​ของ​เขา​นั้น.


ความ​ทะนง​ตัว​ของ​ยิศ​รา​เอล​เป็น​พะ​ยาน​ปรักปรำ​ตัว​เขา​เอง; แต่​ถึงกระนั้น​ก็ดี, เขา​ก็​มิได้​หันกลับ​ไป​แสวงหา​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​เลย.


อนึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, แล​เรา​ได้​ให้​ท่าน​ขัดสน​ด้วย​ขนม​ทั่ว​ทุก​ตำบล​ของ​ท่าน,แล​เรา​ได้​ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มี​ฟัน​สะอาด​ใน​เมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


แล​สอง​เมือง​สาม​เมือง​เที่ยว​ไป​ยัง​เมือง​หนึ่ง​เพื่อ​จะ​กิน​น้ำ​แต่​กิน​มิได้​อิ่ม, พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


เรา​ได้​ประหาร​ท่าน​ด้วย​ทำ​ให้​ผล​เหี่ยว​และ​ลีบ​ไป​เป็น​อัน​มาก, สวน​แล​สวน​องุ่น​แล​ต้น​มะเดื่อ​เทศ​แล​ต้น​เอ​ลาย​โอน​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน​จักจั่น​ก็​กิน​เสีย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


เรา​ยัง​โรค​ห่า​ให้​มี​ใน​ท่ามกลาง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เหมือน​อย่าง​โรค​ห่า​ที่​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, เรา​ได้​ประหาร​คน​หนุ่ม​ของ​ท่าน​ด้วย​กะ​บี่, แล​ได้​นำ​ม้า​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน​ไป​เสีย​จาก​ท่าน, แล​เรา​ได้​ทำ​กลิ่น​อัน​เหม็น​ใน​ค่าย​ของ​ท่าน​ให้​มา​ถึง​จมูก​ท่าน, พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


ใน​พวก​ท่าน​เรา​ได้​ทำลาย​เสีย​บ้าง, ดุจ​พระเจ้า​ได้​ทำลาย​เมือง​ซะ​โดม​แล​เมือง​อะ​โมรา, แล​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​ดัง​ฟืน​ที่​ไฟไหม้​อยู่​ได้​ชิง​ออก​มา​จาก​ไฟ, พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ยัง​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


แล​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​กลับ​หลังจาก​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​ผู้​ที่​มิได้​แสวงหา​แล​อ้อนวอน​ขอ​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.


เขา​มิได้​เชื่อฟัง​สำเนียง, มิได้​รับ​โอวาท​คำสั่งสอน, มิได้​ปลงใจ​ลง​ใน​พระ​ยะ​โฮ​วา, มิได้​เข้า​มา​ใกล้​พระเจ้า​ของ​เขา.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite