Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 51:12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

12 “เรา, เรา​เอง​นะ, เป็น​ผู้​เล้าโลม​ของ​เจ้า; ทำไม​เจ้า​จะ​ไป​กลัว​มนุษย์​ที่​ตาย​คือ​มฤต​ชน​ซึ่ง​ตาย​เหมือน​กับ​หญ้า?

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

12 เราเอง คือเราเองผู้ชูใจเจ้า เจ้าเป็นใครเล่าที่กลัวคนซึ่งจะต้องตาย คือกลัวมนุษย์ซึ่งถูกทำให้เหมือนหญ้า?

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

12 เรา คือเราเอง ผู้​เล้าโลมเจ้า เจ้​าเป็นผู้ใดเล่าที่​กล​ัวมนุษย์​ผู้​ซึ่งต้องตาย คือกลัวบุตรของมนุษย์ซึ่งถูกทำให้เหมือนหญ้า

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

12 “เรานี่แหละเป็นผู้ปลอบโยนเจ้า เจ้าเป็นใครจึงไปกลัวมนุษย์ที่ต้องตาย? กลัวลูกหลานของมนุษย์ซึ่งเป็นเพียงต้นหญ้า

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

12 พระยาห์เวห์​พูดว่า “เรา คือ​เราเอง​เป็น​ผู้ที่​ปลอบโยน​พวกเจ้า เยรูซาเล็ม ทำไม​เจ้า​ถึงได้​กลัวมนุษย์​ที่​จะต้องตาย คือ​คน​ที่​ถูกสร้าง​เป็น​เหมือน​หญ้า

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

12 “เรา​นั่น​แหละ เรา​คือ​ผู้​ที่​ปลอบ​ประโลม​พวก​เจ้า เจ้า​เป็น​ใคร​ที่​กลัว​เพียง​มนุษย์​ที่​ตาย​ได้ กลัว​บุตร​มนุษย์​ซึ่ง​เป็น​ดั่ง​ใบ​หญ้า

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 51:12
37 Referans Kwoze  

พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​สถิต​อยู่​ฝ่าย​ข้าพ​เจ้า; ข้าพ​เจ้า​จะ​ไม่​กลัว: มนุษย์​จะ​กระทำ​อะไร​แก่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เล่า?


ด้วย​ว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​บังเกิด​ใหม่, ไม่ใช่​จาก​พืช​ที่​จะ​เปื่อย​เน่า​เสีย, แต่​จาก​พืช​อัน​ไม่​รู้​เปื่อย​เน่า, คือ​ด้วย​พระ​คำ​ของ​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​พระ​ชนม์​อยู่​และ​ทรง​ตั้ง​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์


จง​หยุด​การ​วางใจ​แก่​มนุษย์, ที่​มี​ลมหายใจ​ทาง​จมูก, เพราะว่า​จะ​ไว้ใจ​เขา​ที่ไหนได้?


เรา​จะ​ไม่​ละ​ทิ้ง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไว้​เป็น​ลูก​กำพร้า. เรา​จะ​มา​หา​ท่าน,


มารดา​ปลอบโยน​บุตร​ฉันใด, เรา​ก็​จะ​ปลอบโยน​เจ้า​ฉันนั้น, เจ้า​จะ​ได้​รับ​การ​ปลอบโยน​สืบ​เนื่องมาจาก​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม.


อย่า​กลัว​ผู้​ที่​ฆ่า​ได้​แต่​กาย, แต่​ไม่​มี​อำนาจ​ที่​จะ​ฆ่า​จิตต์​วิญญาณ​แต่​จง​กลัว​ท่าน​ผู้​มี​ฤทธิ์​ที่​จะ​ให้​ทั้ง​จิตต์​ทั้ง​กาย​พินาศ​ใน​นรก​ได้.


ดังนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​จะ​เข้า​โลม​กรุง​ซี​โอน, พระองค์​จะ​ปลอบโยน​บรรดา​ที่​ชำรุดทรุดโทรม; พระองค์​จะ​กระทำ​ให้​ป่าดง​กลาย​เป็น​สวน​เอเด็น, ป่า​ทราย​กลาย​เป็น​อุ​ทธ​ยาน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา; จะ​พา​กัน​มี​ความ​ชื่นชมยินดี, ขอบคุณ​และ​ร้องเพลง​บรรเลง​ใน​กรุง​นั้น


เรา, เรา​เอง​นะ, เป็น​ผู้​ที่​ลบล้าง​การ​ล่วงละเมิด​ของ​เจ้า​เพราะ​เห็นแก่ตัว​เรา​เอง; และ​เรา​จะ​ไม่​จดจำ​บาป​ของ​เจ้า​ไว้​เลย.


ใครๆ ก็​หา​ช่อง​ที่​จะ​ได้​รับ​การ​โปรดปราน​จาก​ผู้​ครอง​เมือง; แต่​การ​ตัด​สิน​เด็ดขาด​แก่​มนุษย์​นั้น​มา​จาก​พระ​ยะ​โฮ​วา.


เมื่อ​ลมหายใจ​เขา​ขาด, เขา​ก็​กลับคืน​เป็น​ดิน​อีก; และ​ใน​วัน​นั้น​ทีเดียว​ความคิด​ของ​เขา​ก็​ศูนย์​หาย​ไป.


เมื่อ​คน​ชั่ว​จำเริญ​ดุจ​ต้น​หญ้า​และ​เมื่อ​บรรดา​คน​ที่​กระทำ​การ​อสัตย์​อธรรม​รุ่งเรือง; ก็​เป็น​ไป​เพื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​พินาศ​เสีย​ไป​เป็นนิตย์.


เหตุ​ฉะนั้น​คริสตจักร​ตลอด​ทั่ว​มณฑล​ยู​ดาย, ฆา​ลิ​ลาย​และ​ซะ​มา​เรีย​จึง​มี​ความ​สงบ​สุข​และ​เจริญ​ขึ้น, และ​ได้​ประพฤติ​ด้วย​ใจ​ยำ​เกรง​พระ​เจ้า, และ​ได้รับ​ความ​หนุน​ใจ​จาก​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์, คริสต​สมาชิก​ก็​ยิ่ง​ทวี​มาก​ขึ้น


ซา​อูล​ทรง​ตรัส​แก่​ซา​มูเอล​ว่า, เรา​ได้​ทำ​ผิด​แล้ว​โดย​ได้​ล่วงละเมิด​ต่อ​พระ​ดำรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​คำ​ของ​ท่าน, เพราะ​เรา​ยำเกรง​ราษฎร​จึง​ได้​ฟัง​เสียง​คน​เหล่านั้น.


ทูต​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​จึง​ตรัส​แก่​เอลี​ยา​ว่า, จง​ลง​ไป​กับ​เขา​เถิด. อย่า​กลัว​เลย. แล้ว​ท่าน​ก็​ลุก​ขึ้นลง​ไป​กับ​เขา, เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​นั้น.


พระเจ้า​ของ​เจ้า​ได้​ตรัส​ว่า, “เจ้า​ทั้งปวง​จง​เล้าโลม, โอ, จง​เล้าโลม​ไพร่พล​ของ​เรา.


โอ้​ท้อง​ฟ้า, จง​ร้องเพลง! โอ้​แผ่น​ดิน​โลก, จง​โห่ร้อง​ยินดี! โอ้​ภูเขา​ทั้ง​หลาย, จง​เปล่ง​เสียง​ออก​ร้องเพลง​เถิด! เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​เล้าโลม​พล​เมือง​ของ​พระองค์, และ​จะ​ทรง​เมตตา​แก่​ผู้​ที่​มี​ความ​ทุกข์ยาก.


เจ้า​กลัว​และ​หวาด​ใคร​ถึง​ปาน​นั้น, จน​เจ้า​สู้​ทำ​ตัว​เป็น​ผู้​ทรยศ, และ​มิได้​คำนึง​ถึง​เรา​เลย? ที่​เจ้า​หยุด​เคารพ​นบนอบ​เรา​ไม่​ใช่​เพราะ​เรา​ได้​ทำ​เฉย​และ​หลับ​ตา​เสีย​รึ?


ส่วน​ซิ​ดคี​ยา​กษัตริย์​จึง​ตรัส​แก่​ยิ​ระ​มะ​ยา​ว่า, เรา​กลัว​พวก​ยู​ดาย​ที่​ได้​ต้อง​ตกค้าง​อยู่​กับ​พวก​เคเซ็ด, เกลือก​ว่า​พวก​ยู​ดาย​จะ​มอบ​หัว​เรา​ไว้​ใน​มือ​พวก​เคเซ็ด, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ล้อเลียน​เรา.


ก็​เพราะ​พวก​เคเซ็ด. ด้วยว่า​เขา​ทั้ง​หลาย​กลัว​พวก​เคเซ็ด, เพราะว่า​ยิศ​มา​เอล​บุตร​นะ​ธัน​ยา​ได้​ฆ่า​ฆะดัล​ยา​บุตร​ของ​อะฮี​คา​ม, ผู้​ที่​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน​ได้​ตั้ง​เป็น​เจ้าเมือง​ใน​ประเทศ​นั้น


ท่าน​บุตร​มนุษย์​เอ๋ย, อย่า​กลัว​เขา​และ​อย่า​กลัว​ถ้อยคำ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​ถึง​ว่า​พวก​กบฏ​เสี้ยนหนาม​อยู่​ด้วย​ท่าน, และ​ท่าน​อาศัย​อยู่​ด้วย​แมลง​ป่อง, ก็​อย่า​กลัว​ถ้อยคำ​ของ​เขา, และ​อย่า​ตกตะลึง​เพราะ​หน้า​เขา, ด้วย​เขา​เป็น​เรือน​กบฏ.


ครั้น​ซา​อูล​กับ​บรรดา​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ได้ยิน​ชาว​พะลิศ​ตีม​กล่าว​คำ​เหล่านั้น, ก็​พา​กัน​สะดุ้ง​ตกใจ​กลัว​เป็น​ที่​ยิ่ง


เลย​ทำ​กิริยา​เปลี่ยน​แปลก​ไป​ต่อหน้า​คน​ทั้งปวง แกล้ง​ทำ​เป็น​เหมือน​บ้า​เที่ยว​เขียน​เลอะเทอะ​ตาม​บาน​ประตู, และ​ปล่อย​ให้​น้ำลาย​ไหล​ลง​ติด​หนวด.


“ที่​พล​เมือง​พวก​นี้​พา​กัน​เรียก​ว่า ‘คิด​กบ​ฎ’ เจ้า​อย่า​ไป​เรียก, และ​อย่า​ไป​กลัว​หรือ​ตระหนกตกใจ​ใน​สิ่ง​ที่​เขา​พา​กัน​กลัว.


นี่​แน่ะ, พระเจ้า​เป็น​ความ​รอด​ของ​ข้าพ​เจ้า: ข้าพ​เจ้า​จะ​ไว้วางใจ​และ​จะ​ไม่​มี​ความ​กลัว​เลย, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ทรง​เป็นกำลัง, และ​เป็น​บทเพลง​ของ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ทรง​เป็น​ความ​รอด​ของ​ข้าพ​เจ้า.”


ที่​ร้าง​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม, จง​เปล่ง​เสียงร้อง​เพลง​ด้วย​กัน! ด้วย​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ปลอบโยน​พล​เมือง​ของ​พระองค์​แล้ว, พระองค์​ได้​ทรง​ไถ่​ยะ​รู​ซา​เลม​คืน​แล้ว.


เพื่อ​ประกาศ​วัน​เดือน​ปี​ที่​พระเจ้า​ทรง​โปรดปราน, และ​วัน​แห่ง​ความ​แก้แค้น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา; เพื่อ​เล้าโลม​บรรดา​คน​โศกเศร้า,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite