Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 5:25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

25 ดังนั้น​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​พลุ่ง​โพลง​ขึ้น​ต่อ​พล​เมือง​ของ​พระองค์, และ​พระองค์​ได้​ทรง​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ออก​ต่อสู้​เขา, และ​ประหาร​เขา​เสีย; และ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​ก็​สั่น​สะท้าน, และ​ซากศพ​ของ​เขา​ก็​เปรียบ​เหมือน​หยากเยื่อ​ท่ามกลาง​ถนน, แต่​ถึงกระนั้น​ก็ดี​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​หา​ได้​หันเห​ไป​เสีย​ไม่, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ยัง​ทรง​ยืน​ต่อสู้​เขา​อยู่

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

25 เหตุฉะนั้น พระพิโรธของพระยาห์เวห์จึงพลุ่งขึ้นต่อชนชาติของพระองค์ และพระองค์เหยียดพระหัตถ์พระองค์ออกต่อต้านเขาและโจมตีเขา แล้วภูเขาทั้งหลายก็สั่นสะเทือน และซากศพของพวกเขาก็เหมือนกองขยะ อยู่กลางถนน ถึงกระนั้น พระพิโรธของพระองค์ก็ไม่สร่างซา และพระหัตถ์ของพระองค์ก็ยังเหยียดออกอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

25 เหตุ​ฉะนั้นพระพิโรธของพระเยโฮวาห์จึงพลุ่งขึ้นต่อชนชาติของพระองค์ และพระองค์ทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออกสู้เขาและตี​เขา และภูเขาทั้งหลายก็​สั่นสะเทือน และซากศพของเขาทั้งหลายถูกฉีกขาดกลางถนน ถึงกระนั้​นก​็​ดี พระพิโรธของพระองค์​ก็​มิได้​หันกลับ แต่​พระหัตถ์ของพระองค์​ก็​ยังเหยียดออกอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

25 ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญประชากรของพระองค์ พระหัตถ์ของพระองค์เงื้อขึ้นและฟาดพวกเขา ภูเขาทั้งหลายสะเทือนสะท้าน ซากศพเหมือนกองขยะกลางถนน ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

25 เพราะ​เหตุนั้น พระยาห์เวห์​ถึงได้​โกรธ​คนของพระองค์ และ​ยกมือขึ้น​ฟาด​พวกเขา ภูเขาทั้งหลาย​ต่างพากัน​สะเทือนสะท้าน และ​มี​ศพ​เกลื่อน​กลาด​กลางถนน​เหมือนขยะ แต่​ถึง​จะ​เกิดเรื่อง​เหล่านี้​ก็ตาม​พระยาห์เวห์​ก็ยัง​ไม่หายโกรธ​อยู่ดี และ​มือ​ของพระองค์​ก็​ยังคง​เงื้อ​ขึ้นมาฟาด

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

25 ฉะนั้น ความ​กริ้ว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​ชน​ชาติ​ของ​พระ​องค์ และ​พระ​องค์​ยื่น​มือ​ของ​พระ​องค์​ออก​เพื่อ​ลง​โทษ และ​พวก​เขา​ก็​สิ้น​ชีวิต และ​เทือกเขา​สั่น​สะเทือน และ​ศพ​ของ​พวก​เขา​เป็น​เหมือน​ขยะ​กลาง​ถนน ถึง​ขนาด​นั้น​แล้ว พระ​องค์​ก็​ยัง​ไม่​หาย​กริ้ว​กับ​เรื่อง​เหล่า​นี้ และ​มือ​ของ​พระ​องค์​จึง​ยัง​เหยียด​ออก​ไป

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 5:25
60 Referans Kwoze  

เจ้า​ก็​มีแต่​จะ​มั่วสุม​อยู่​กับ​พวก​ชะ​เลย, หรือ​ไป​นอน​ตาย​อยู่​กับ​ซากศพ​ของ​คน​ที่​ถูก​ประหาร. เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่.


มะ​นา​เซ​ก็​กิน​เอ็ฟ​รา​ยิม, เอฟ​รา​ยิม​ก็​กิน​มะ​นา​เซ, และ​เขา​ทั้ง​สอง​ก็​ร่วมมือ​กัน​เข้า​ห้ำหั่น​ยะฮูดา, เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​ทรง​เหยียด​ออก​อยู่


เพราะฉะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ไม่​ละเว้น​ชายฉกรรจ์​ทั้ง​หลาย​หรือ​จะ​ไม่​ทรง​ปราณี​ลูกกำพร้า​และ​หญิง​ม่าย​ของ​เขา; โดย​เหตุ​ที่​เขา​ทุกคน​ไม่​ถือ​พระเจ้า, และ​เป็น​คน​กระทำ​ชั่ว, และ​ปาก​ของ​เขา​ทุกคน​พูด​คำ​ที่​ชั่ว​โฉด; เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​เหยียด​ออก​อยู่.


และ​ซากศพ​ของ​อี​ซา​เบ็ล, จะ​เป็น​เหมือน​ปุ๋ย​ที่​ใน​สวน​ยิศเรล: เพื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​กล่าว​ไม่​ได้​ว่า, นี่​เป็น​อี​ซา​เบ็ล


ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, เนื่องด้วย​พระ​มหา​อุปการ​ที่​ได้​เคย​มี, ข้าพ​เจ้า​จึง​ขอ​ให้​ความ​กริ้ว​และ​ความ​ขึ้งโกรธ​ของ​พระองค์​เบือน​กลับ​ไป​จาก​ยะ​รู​ซา​เลม​กรุง​ของ​พระองค์, ภูเขา​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์; ด้วยว่า​ยะ​รู​ซา​เลม​และ​พล​เมือง​ของ​พระองค์​ถูก​คน​ใกล้เคียง​ดูหมิ่น​ก็​เพราะ​ความผิด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า.


ข้าพ​เจ้า​แล​ไป​ถึง​ภูเขา​ทั้ง​หลาย, และ​นี่​แน่ะ, เขา​เหล่านั้น​สะเทือน​สะท้าน​อยู่, แล​บรรดา​เนินเขา​ทั้งปวง​เลื่อน​ไป​เลื่อน​มา.


โดย​ที่​เขา​ได้​ห้าม​ไม่ให้​เรา​กล่าว​แสดง​แก่​คน​ต่างชาติ เพื่อ​จะ​ให้​พวก​นั้น​รอด​ได้ เพื่อ​ให้​การ​ผิด​ของ​เขา​เต็ม​เปี่ยม​ขึ้น​ทุก​ที่ แต่​พระ​อาชญา​ทรง​ลง​บน​เขา​จนถึง​ที่สุด


เนื่องจาก​พระ องค์​เสด็จ​ไป​ภูเขา​ก็​สั่น​สะท้าน, และ​เนินเขา​ก็​ย่อยยับ​หาย​ไป; พื้น​แผ่น​ดิน​ก็​ปั่นป่วน​ไป​ต่อ​พระ​พัก​ตร​ของ​พระองค์, ทั้ง​พิภพ​และ​อะไรๆ ที่อยู่​บน​พิภพ​นั้น.


เขา​ทั้งปวง​จะ​ตาย​ลำบาก​นัก, เขา​จะ​ไม่​ให้​ผู้ใด​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เพราะ​เขา, แล​ตัว​ของ​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​ฝัง​ไว้, แต่​ศพ​นั้น​จะ​อยู่​ที่​บน​ดิน​เป็น​เชื้อ​ดิน​อยู่. แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​สาป​ศูนย์​ไป​ด้วย​กะ​บี่, แล​ด้วย​อดอยาก, แล​ซากศพ​ของ​เขา​จะ​ต้อง​เป็น​เหยื่อ​สำหรับ​ฝูง​นก​แห่ง​ฟ้า, แล​สำหรับ​สัตว์บก​ทั้ง​หลาย.


ครั้งนั้น​แผ่น​ดิน​โลก​ก็​สั่นสะเทือน​หวั่นไหว; ราก​ภูเขา​ก็​สั่น​สะท้าน​และ​หวั่นไหว​เพราะ​พระองค์​ทรง​พระ​พิ​โรธ.


แต่​เขา​ก็​พา​กัน​เยาะเย้ย​พวก​ทูต​ของ​พระเจ้า, ประมาท​ดูหมิ่น​คำ​โอวาท​ของ​พระองค์, และ​นินทา​ผู้​พยากรณ์​ของ​พระองค์, กระทำ​ให้​ความ​พิ​โรธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​พล​ไพร่​ของ​พระองค์ จน​ไม่​มี​ช่อง​ที่​จะ​แก้ไข​ได้


ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​พระ​ที่​นั่ง​ใหญ่​ขาว​กับ​ท่าน​ผู้​ประทับ​ที่​พระ​ที่​นั่ง​นั้น, และ​แผ่น​ดิน​โลก​และ​ฟ้า​อากาศ​ก็​อันตรธาน​ไป​จาก​พระ​พักตร​ท่าน และ​ไม่​มี​ที​อยู่​สำหรับ​แผ่น​ดิน​โลก​และ​ฟ้า​อากาศ​นั้น​ต่อไป​เลย.


แล​เรา​จะ​ให้​บังเกิด​ความ​ทุกข์​ลำบาก​แก่​คน​ทั้งปวง, แล​เขา​จะ​ดำเนิน​ไป​ดุจ​คน​ตาบอด, ด้วย​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​บาป​ชั่ว​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​โลหิต​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​เท​ออก​ดุจ​ผง​ฝุ่น​แล​เนื้อ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย (จะ​ต้อง​เท​ออก) ดุจ​อาจม.


ภูเขา​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​พระองค์​ก็​ไหว​หวาด, แลก​ระ​แสร์​น้ำ​ทั้ง​หลาย​ไหล​มา​ท่วม, มหาสมุทร​บันลือ​เสียง​ครืนครั่น​แล​แบมือ​ยก​ขึ้น​บน​ที่​สูง.


ภูเขา​ที่​ทรง​ย่าง​เหยียบ​ก็​ละลาย​ไป,และ​หุบเขา​ก็​แยกแยะ​เป็น​เหว​ลึก, ราว​กับ​ขี้ผึ้ง​เมื่อ​ต้อง​ไฟ, หรือ​เหมือน​น้ำ​ที่พึ่ง​ลง​มา​จาก​ผา​ชัน.


“เรา​จะ​ช่วย​รักษา​ให้​เขา​หาย​จาก​การ​หลง​เจิ่น​ของ​เขา, และ​เรา​จะ​รัก​เขา​อย่าง​เต็มใจ; เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​ผ่านพ้น​เขา​ไป​แล้ว.


แต่​ถ้า​พระองค์​ได้​สลัด​ทิ้ง​พวก​ข้าพ​เจ้า​เสีย​อย่าง​จริงจัง, ก็​แปล​ว่า​พระองค์​ได้​ทรง​กริ้ว​พวก​ข้าพ​เจ้า​อย่าง​เกรี้ยวกราด​แล้ว.”


แล​เรา​ตั้ง​เหนือ​เขา​ซึ่ง​เหตุ​สี่​อย่าง, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, คือ​กะ​บี่​สำหรับ​ประหาร​ชีวิต, แล​ฝูง​สนัข​สำหรับ​กัด​ฉีก, แล​ฝูง​นก​แห่ง​ฟ้า, แล​ฝูง​สัตว์บก, เพื่อ​จะ​ได้​กัด​กิน​ทำลาย​เสีย.


จง​บอก​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, จนชั้น​ซากศพ​ของ​ผู้ชาย​ทั้งปวง​จะ​ตกลง​ใน​ที่​ทุ่งนา​เหมือน​อย่าง​มูลสัตว์, แล​เหมือน​อย่าง​ต้น​ข้าว​ที่​ตกลง​จาก​กำมือ​คน​ที่​เกี่ยว, แล​จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เก็บ​ไว้.


แล​เขา​ทั้งปวง​จะ​แผ่​กะ​ดู​ก​เหล่านั้น​ออก​ต่อหน้า​ดวงอาทิตย์​แล​ดวงจันทร์, แล​ต่อหน้า​บรรดา​ท้อง​ฟ้า​ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​รัก, แล​ซึ่ง​เขา​ได้​ปรนนิบัติ, แล​ซึ่ง​เขา​ได้​ดำเนิน​ตาม, แล​ซึ่ง​เขา​ได้​เสาะหา, แล​ซึ่ง​เขา​ได้​นมัสการ, กะ​ดู​ก​เหล่านั้น​จะ​ไม่​ต้อง​เก็บ​แล​ไม่​ต้อง​ฝัง, แต่​กะ​ดู​ก​เหล่านั้น​จะ​ต้อง​เป็น​เชื้อ​บน​พื้น​แผ่น​ดิน​โลก.


เพราะ​เหตุ​ความ​นี้, เจ้า​จง​ผูก​รัด​เอว​ตัว​เจ้า​ไว้​ด้วย​ผ้า​หยาบ, จง​ร้องไห้​แล​คร่ำ​ครวญ, เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​ร้ายกาจ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ไม่​ได้​หันกลับ​จาก​พวกเรา.


แน่ะ แผ่น​ดิน​โลก, จึง​หวั่นไหว​ตรง​พระ​พักตร​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, คือ​ตรง​พระ​พักตร​พระเจ้า​ของ​พวก​ยา​โค​บ,


เหตุ​ฉะนั้น​พระ​พิโรธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​พล​ไพร่​ของ​พระองค์, และ​ทรง​เบื่อ​หน่าย​พวก​ที่​เป็น​มฤดก​ของ​พระองค์.


ซึ่ง​ต้อง​พินาศ​ที่​ตำบล​เอน​โดร, กลาย​เป็น​เหมือน​หยากเยื่อ​ที่​พื้น​แผ่น​ดิน.


แต่ว่า​พระองค์​ทรง​พระ​กรุณา​โปรด​ยกโทษ​ไม่​ทรง​ประหารเขา​เสีย: จริงๆ นา, พระ​องค์​ทรง​งด​พิ​โรธ​เขา​เป็น​หลาย​ครั้ง​หลาย​หน​แล้ว, มิได้​ให้​พระ​พิ​โรธ​ทั้งหมด​พลุ่ง​ขึ้น.


เสียง​ฟ้าร้อง​ของ​พระองค์​อยู่​ใน​ลมพายุ; แสง​ฟ้าแลบ​กระทำ​ให้​แผ่น​ดิน​โลก​สว่าง​ไป: และ​พิภพ​ก็​สั่น​เทิ้ม​และ​หวั่นไหว.


แผ่น​ดิน​ก็​หวั่นหวาด​ท้อง​ฟ้า​โปรย​ฝน​ลง​มา​ต่อ​พระ​พักตร​พระเจ้าด้วย; ภูเขา​ซี​นาย​ด้าน​โน้น​ก็ได้​หวั่นไหว​ต่อ​พระ​พักตร​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล.


ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​ชาติ​ยิศ​รา​เอล, และ​พระองค์​ได้​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​หัตถ์​ของ​ฮะ​ซา​เอล​กษัตริย์​เมือง​ซุเรีย, และ​ใน​หัตถ์​ของ​เป็น​ฮะ​ดัด​โอรส​ของ​ฮะ​ซา​เอล, ตลอด​วัน​คืน​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน.


ผู้ใด​เกี่ยว​ข้อง​กับ​อา​ฮา​บ​ที่​ตาย​ใน​เมือง​สุนัข​จะ​กิน; ผู้ใด​ที่​ตาย​ใน​ทุ่งนา​นก​ใน​อากาศ​จะ​กิน.


ผู้ใด​ใน​วงศ์​บาอะ​ซา​ที่​ตาย​ใน​เมือง​สุนัข​จะ​กิน: ผู้ใด​ที่​ตาย​ใน​ทุ่งนา​นก​ใน​อากาศ​จะ​กิน.”


ผู้ใด​ใน​วงศ์​ยา​รา​บะ​อา​ม​ที่​ตาย​ใน​เมือง​สุนัข​จะ​กิน; และ​ผู้ใด​ที่​ตาย​ใน​ทุ่งนา​นก​ใน​อากาศ​ก็​จะ​กิน: เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แล้ว.​”


ความ​พิ​โรธ​ของ​เรา​จึง​จะ​ลุกลาม​ต่อ​เขา​ใน​วัน​นั้น, เรา​จะ​ละ​ลืม​เขา, จะ​ซ่อน​หน้าเสีย​จาก​เขา, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​ทำลาย​ไป, และ​ความ​ทุกข์​ลำบาก​มากมาย​จะ​มา​ตก​อยู่​กับ​เขา เขา​จึง​จะ​กล่าว​ใน​วัน​นั้น​ว่า, ความ​ทุกข์​ลำบาก​เหล่านี้​มา​ตก​อยู่​แก่​เรา เพราะ​พระเจ้า​ของ​เรา​ไม่​ได้​อยู่​กับ​เรา​มิใช่​หรือ?


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​สั่ง​แก่​โม​เซ​อีก​ว่า, “จง​บอก​อา​โรน​ให้​ถือ​ไม้เท้า​ของ​เจ้า​เหยียด​ออก​เหนือ​น้ำ ณ ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, คือ​ที่​แม่น้ำ, คลอง, บึง​และ​บ่อน้ำ​ของ​เขา, เพื่อ​จะ​ได้​กลาย​เป็น​โลหิต​จะ​มีแต่​โลหิต; ตลอด​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต, ทั้ง​น้ำ​ที่อยู่​ใน​ภาชนะ​ไม้​และ​ภาชนะ​หิน​ด้วย.”


เรา​จะ​ใช้​เขา​ไป​รบ​ประเทศ​ที่​ไม่​นับถือ​พระเจ้า, เรา​จะ​กำชับ​เขา​ให้​ยก​ไป​ต่อสู้​กับ​พล​เมือง​ที่​เรา​กริ้ว​เพื่อ​จะ​ช่วงชิง​เอา​ทรัพย์​ชะ​เลย​ศึก, และ​จับ​เขา​ไว้​เป็น​เหยื่อ. และ​ย่ำ​เขา​ลง​เหมือน​เลน​ใน​ถนน.


แต่​ศพ​ตัว​เจ้า​ก็​ถูก​ทอดทิ้ง​ไว้​ห่างไกล​จาก​อุโมงค์​เหมือน​กับ​ว่าน​เครือ​อัปลักษณ์, เหมือน​กับ​เสื้อผ้า​ของ​คน​ที่​ถูก​ฆ่า, ถูก​ดาบ​แทง​ทะลุ​ตาย​โยน​ลง​ไป​ปน​กับ​หิน​ก้น บ่อ; เหมือน​ซากศพ​ที่​ถูก​เหยียบย่ำ


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​เหยียด​พระ​หัตถ์​ออก​เหนือ​ทะเล, และ​ได้​กระทำ​ให้​บรรดา​แผ่น​ดิน​หวั่นไหว​ไป, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มี​บัญชา​อัน​เกี่ยวกับ​ประเทศ​คะ​นา​อัน, คือ​ให้​ทำลาย​ป้อม​อัน​เข้มแข็ง​ทั้ง​หลาย​ของ​เมือง​นั้น.


ถึง​เขา​จะ​กาง​มือ​ออก​ใน​บึง​นั้น​เหมือน​คน​กาง​มือ​ออก​ว่ายน้ำ, แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เหยียด​ความ​ทะนง​ตัว​ของ​เขา​ให้​ลง​ไป​พร้อมกับ​ฝีมือ​อัน​ชำนิชำนาญ​ของ​เขา.


ดังนั้น​พระองค์​จึง​ทรง​ทุ่มเท​เพลิง​แห่ง​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, กับ​ทั้ง​การ​ดุเดือด​แห่ง​สงคราม​ลง​มา​ยัง​เขา, ซึ่ง​แวดล้อม​เขา​ไว้​รอบ​ด้วย​เปลวเพลิง, ถึงแม้ว่า​เขา​ไม่​สนใจ, และ​ไหม้​เขา, แม้ว่า​เขา​ไม่​รู้​สำนึกตัว


ลูกชาย​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​ได้​นอน​หิวโหย​อยู่​ตาม​หัวถนน​ทั้งปวง, เหมือน​อย่าง​อีเก้ง​ติด​บ่วง, ด้วย​ต้อง​ประสพ​ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เต็ม​ขนาด, และ​ถูก​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ทรง​ตำหนิ.


ขณะ​เมื่อ​พระองค์​ทรง​กระทำ​กิจ​อัน​น่า​พึง​กลัว, ที่​พวก​ข้าพ​เจ้า​มิได้​คาดหมาย​ว่า​จะ​ได้​เห็น​เลย,


ด้วย​นี่​แน่ะ, พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เสด็จ​มา​เหมือน​กับ​ไฟ, และ​ราชรถ​ของ​พระองค์​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ลม​หมุน​หอบ, เพื่อ​จะ​ปล่อย​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​ออก​ไป​ด้วย​ความ​เกรี้ยวกราด, หรือ​กระจาย​การ​ว่า​ขาน​ของ​พระองค์​ออก​ไป​ดัง​เปลวเพลิง.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ต่อไป​ว่า, “เขา​จะ​ออก​ไป​พินิจ​ดู​ซากศพ​ของ​คน​ที่​ได้​กบฏ​ต่อ​เรา: เพราะว่า​ตัว​หนอน​ก็​กิน​เขา​ก็​จะ​ไม่​ตาย, และ​ไฟ​ที่​ไหม้​ตัว​เขา​ก็​จะ​ไม่​รู้​ดับ, แต่​เขา​จะ​เป็น​ที่​สะ​อิด​สะ​เอียน​ต่อ​มนุษย์​ทั้งมวล.”


แล​ตัว​เจ้า​เอง​จะ​ต้อง​หยุด​จาก​ที่​มฤ​ดก​ของ​เจ้า, ซึ่ง​เรา​ได้​ให้แก่​เจ้า​นั้น, แล​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ปรนนิบัติ​พวก​ศัตรู​ของ​เจ้า​ใน​ประเทศ​ที่​เจ้า​ไม่​ได้​รู้จัก, เพราะ​เจ้า​ได้​ก่อ​ไฟ​ขึ้น​ใน​ความ​โกรธ​ของ​เรา, ซึ่ง​จะ​เผา​เอา​เป็นนิตย์


และ​เรา​จะ​ยื่น​พระ​หัตถ์​เหนือ​เขา​ทั้ง​หลาย, แล​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​สิ้น​ศูนย์​ร้าง​เปล่า​ยิ่ง​กว่า​ป่า​ดอน​ที่​ทาง​เมือง​ดิ​ปลา​ใน​บรรดา​ที่​อาศัย​ของ​เขา, และ​เขา​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา


และ​เรา​จะ​ยัง​แขน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​กษัตริย์​บาบู​โลน​ให้​มี​กำลัง​ขึ้น, แต่​แขน​ทั้ง​หลาย​ของ​ฟา​โร​จะ​ตกลง, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา. ขณะ​เมื่อ​เรา​ให้​กะ​บี่​ของ​เรา​ใน​หัตถ์​กษัตริย์​บา​บุ​โลน, และ​ท่าน​จะ​เงื้อ​กะ​บี่​นั้น​ต่อ​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต,


แผ่น​ดิน​จะ​มิ​สะเทือน​หวั่นไหว​เพราะ​การ​นี้​หรือ, แล​บรรดา​คน​ที่อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​จะ​มิ​พิลาป​หรือ, แล​แผ่น​ดิน​นั้น​จะ​มิ​ขึ้น​ดัง​น้ำ​ใน​แม่น้ำ​หรือ, น้ำ​จะ​มิ​ท่วม​แลก​วาด​เสีย​ดัง​น้ำ​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​หรือ.


ใน​วัน​นั้น​เรา​จะ​ซ่อน​หน้า​ของ​เรา​เสีย​จาก​เขา​เป็นแน่, เพราะ​การ​ชั่ว​ทั้งปวง​ซึ่ง​เขา​กระทำ​ด้วย​ได้​หัน​หา​รูป​เคารพ​นั้น.


พระเจ้า​ไม่​ยับ​ยั้ง​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์. เหล่า​บริวาร​ศัตรู​ของ​พระองค์​ก็​ถูก​ปราบ​ให้​หมอบ​ราบ​อยู่​ใต้​พระองค์.


ดังนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​หนุน​ศัตรู​ให้​มา​ต่อสู้​เขา​ทั้ง​หลาย, และ​พระองค์​จะ​ทรง​กะ​ตุ้น​ศัตรู​ของ​เขา.


เพราะ​พวก​ผู้นำ​เหล่านี้​ย่อม​เป็น​เหตุ​ให้​ประชาชน​หลงผิด​ไป, และ​ผู้​ที่​ถูก​เขา​นำ​นั้น​ก็​ถูก​กลืน​เสีย.


และ​คน​หนึ่ง​จะ​หยิบฉวย​เอา​มา​จาก​ทาง​ขวา​มือ​แต่​ก็​ยัง​หิว​อยู่; และ​แย่ง​กิน​ทาง​ซ้ายมือ​แต่​ก็​ยัง​ไม่​อิ่ม, ต่าง​ก็​หัน​ไป​กิน​เนื้อหนัง​ของ​เพื่อนบ้าน.


เรา​จะ​ทำ​ให้​อะ​รี​เอล​เกิด​ทุกข์; และ​จะ​มี​ความ​โศกเศร้า​และ​การ​คร่ำ​ครวญ, และ​เมือง​นั้น​สำหรับ​เรา​จะ​เป็น​เหมือน​แท่น​บูชา.


แล​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​ต้อง​หัน​ให้แก่​คน​อื่น, ทั้ง​ทุ่งนา​แล​ภรรยา​ของ​เขา​ด้วย​กัน, เพราะ​เรา​จะ​เหยียด​มือ​ของ​เรา​ออก​เหนือ​ชาวเมือง​ประเทศ​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


เหตุ​ฉะนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ไม้​องุ่น​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​ไม้​แห่ง​ป่า​ดอน, ที่​เรา​ทิ้ง​ใน​ไฟ​เป็น​ฟืน​ฉันใด, เรา​จะ​ทิ้ง​ชาว​ยะ​รู​ซา​เลม​ฉันนั้น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite