Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 5:14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

14 เพราะฉะนั้น​เมือง​ผี​ก็​เกิด​ความ​หิว​กระหาย​มาก​ขึ้น, และ​อ้า​ปาก​ออก​กว้าง​เหลือ​ประมาณ; พวก​คน​ชั้น​สูง​และ​พวก​คน​ชั้นต่ำ, คน​เย่อหยิ่ง​จองหอง​และ​ผู้​ที่​นิยม​ชม​ชื่น​ไป​กับ​เขา​ก็​ดิ่ง​ลง​ไป​ใน​เมือง​ผี.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

14 เพราะฉะนั้นแดนคนตายก็ขยายคอของมันออก และอ้าปากกว้างอย่างไม่จำกัด และพวกเจ้านายของเยรูซาเล็มและมวลชนของเมืองนั้นก็ลงไป พร้อมทั้งเสียงอึกทึกและความรื่นเริงที่อยู่ในนั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

14 เพราะฉะนั้นนรกก็ขยายที่ของมันออก และอ้าปากเสียโดยไม่จำกัด และสง่าราศีของเขา และมวลชนของเขา และเสียงอึงคะนึงของเขา และผู้ลิงโลดอยู่ ก็​จะลงไป

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

14 หลุมฝังศพจึงเพิ่มความอยากของมัน และอ้าปากกว้าง กลืนกินทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อย พร้อมทั้งคนที่ทะเลาะวิวาทและที่สนุกสนานเฮฮา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

14 นั่นเป็นเหตุ​ที่​แดน​คนตาย​ถึง​ได้​เปิด​ลำคอกว้าง มัน​อ้าปาก​ซะกว้าง​จนวัด​ไม่ได้ ทั้ง​บุคคลสำคัญ​และ​ชาวบ้าน​ธรรมดาๆ​ของเยรูซาเล็ม​ก็​จะต้อง​ลงไป รวมทั้ง​พวกขี้เมา​ที่​เอะอะโวยวาย​ใน​งานเลี้ยง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

14 ฉะนั้น แดน​คน​ตาย​จึง​พร้อม​จะ​กลืน​กิน และ​อ้า​ปาก​กว้าง​เกิน​ขนาด​ของ​มัน ความ​เรืองรอง​ของ​เยรูซาเล็ม​และ​ฝูง​ชน​จำนวน​มาก พร้อม​กับ​เสียง​เฮฮา​และ​รื่นเริง​จะ​พา​กัน​ลง​ไป​ใน​นั้น

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 5:14
26 Referans Kwoze  

“แต่​จง​ระวัง​ตัว​ให้​ดี, เกลือ​กว่า​ใจ​ของ​ท่าน​จะ​ล้น​ไป​ด้วย​อาการ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​มาก​และ​ด้วย​การ​เมา, และ​ด้วย​คิด​กังวล​ถึง​ชีวิต​นี้, แล้ว​เวลา​นั้น​จะ​มาถึง​ท่าน​ดุจ​บ่วง​แร้ว​เมื่อ​ท่าน​ไม่​กัน​คิด


ด้วยว่า​น้ำ​องุ่น​เป็น​เหตุ​ล่อลวง, คน​จองหอง​ไม่​สงบเงียบ​อยู่​ใน​บ้าน, เพราะว่า​เขา​มี​ความ​ปรารถนา​พอง​ทวี​ขึ้น​ดุจ​นรก, แล​ดัง​ความ​ตาย​หา​ได้​รู้​อิ่ม​ไม่​เลย, แต่​หา​ได้​ประชุม​บรรดา​ประเทศ, แล​รวบรวม​ชน​เมือง​ทั้งปวง​ไว้​สำหรับ​ตัว.


คือ​หลุม​ฝังศพ; และ​มดลูก​ของ​หญิง​หมัน; และ​แผ่น​ดิน​ที่​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​น้ำ; และ​ไฟ​ที่​ไม่​รู้จัก​กล่าว​ว่า, “พอ​แล้ว”.


“จง​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​คับ​แคบ. เพราะว่า​ประตู​ใหญ่​และ​ทาง​กว้าง​นำ​ไป​ถึง​ความ​พินาศ. และ​คน​ที่​เข้า​ไป​ทาง​นั้น​มี​มาก.


เมือง​ผี​และ​นาย​ผี​นั้น​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​ฉันใด, ตา​ของ​มนุษย์​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​ฉันนั้น.


ขอ​ให้​ความ​พินาศ​มี​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​โดย​ฉับพลัน, ขอ​ให้​เขา​ลง​ไป​ยัง​เมือง​ผี​ทั้งเป็น; เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ต่างๆ อยู่​ใน​หมู่บ้าน​ของ​เขา, อยู่​ภายใน​พวก​ของ​เขา.


ด้วยว่า​แท่น​บูชายัญ​ก็​เตรียม​ไว้​พร้อม​แล้ว, ได้​เตรียม​ไว้​พร้อม​สำหรับ​กษัตริย์, ได้​ทำ​ไว้​อย่าง​ลึก​และ​กว้าง; สุม​เต็ม​ด้วย​ไฟ​และ​ฟืน​มากมาย; และ​พอ​พระ​อัส​สา​ส​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ซึ่ง​เป็น​เหมือน​เพลง​กำมะถัน​มา​เป่า, ไฟ​ก็​ลุก​พลุ่ง​โพลง​ขึ้น


“เมือง​ผี​เบื้อง​ใต้​นั้น​ก็​ตื่นเต้น​ที่​จะ​ต้อนรับ​เมื่อ​เจ้าเข้า​ไป; เมือง​ผี​ก็​ไค​ปลุก​คนตาย​ให้​มา​ต้อนรับ​เจ้า, คือ​คนใหญ่คนโต​ของ​โลก; เมือง​ผี​ก็ได้​ปลุก​บรรดา​กษัตริย์​ของ​ประชาชน​ให้​ลุก​จาก​พระที่นั่ง​ของ​เขา.


เขา​ได้​กิน​และ​ดื่ม, ได้​สมรส​กัน, และ​ได้​ยก​ให้​เป็น​สามี​ภรรยา​กัน, จน​ถึง​วัน​นั้น​ที่​โน​ฮา​ได้​เข้า​ใน​นาวา, และ​นา​ได้มา​ท่วม​ล้าง​ผลาญ​เขา​เสีย​ทั้ง​สิ้น.


ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ฟุ้งซ่าน​ไป, ความ​น่ากลัว​ได้​ทำ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตก​ตลึง, เวลา​ตะวันยอแสง​ซึ่ง​เป็น​ที่​ปรารถนา​ของ​ข้าพ​เจ้า, ได้​กลับ​เป็น​เวลา​ตระหนกตกใจ​สำหรับ​ข้าพ​เจ้า.


เรา​จะ​กลืน​เขา​เหล่านั้น​ทั้งเป็น​เช่น​ธรณี​สูบ, และ​กลืน​ผู้​มี​ร่างกาย​สมบูรณ์​ลง​ไป​เช่น​หลุม​ฝังศพ;


เขา​เหล่านั้น​เหมือน​ฝูง​สัตว์​ที่หมาย​หัว​ไว้​แล้ว​ว่า​จะ​ต้อง​ลง​ไป​ยัง​เมือง​ผี; ความ​ตาย​จะ​เป็น​ผู้​คุม​ของ​เขา; และ​พวก​คน​ซื่อตรง​จะ​ครอบครอง​เขา​เมื่อ​เวลา​รุ่งเช้า; รูป​สวยงาม​ของ​เขา​จะ​ศูนย์​ไป​ใน​เมือง​ผี, ความ​ตาย​จะ​เป็น​ผู้​คุม​ของ​เขา; และ​พวก​คน​ซื่อตรง​จะ​ครอบครอง​เขา​เมื่อ​เวลา​รุ่งเช้า; รูป​สวยงาม​ของ​เขา​จะ​ศูนย์​ไป​ใน​เมือง​ผี, ไม่​มี​ที่​อาศัย.


ใน​กลางคืน​วัน​นั้น​ราชา​เบ​ละ​ซา​ซัร​กษัตริย์​ของ​ชาว​เคเซ็ด​ก็​ถูก​สำเร็จโทษ.


ด้วยว่า​ถึง​เขา​จะ​ประสานกัน​แน่น​ดุจ​รั้ว​หนาม, และ​ดื่ม​สุรา​เสียจน​เต็ม​ปรี่, เขา​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​เผา​ให้​มอด​ไป​ดุจ​ตอ​ฟาง​แห้ง


ความ​สง่า​หรูหรา​ของ​เจ้า​ก็​ดิ่ง​ลง​มา​ยัง​เมือง​ผี, รวม​ทั้ง​เสียง​ดนตรี​กล่อม​ของ​เจ้า​ด้วย: มี​หนอน​ลาด​รูป​รองรับ​ตัว​เจ้า, และ​มี​หนอน​ปกคลุม​ตัว​เจ้า​ไว้


การ​รื่นเริง​แห่ง​รำมะนา​ก็​หยุด​โหม, เสียง​ของ​พวก​ร่าเริง​ก็​หาย​เงียบ, เสียง​บันเทิง​ของ​พิณ​ก็​หยุด​ประโคม.


เวลา​นั้น​มา​แล้ว, วัน​นั้น​ใกล้​เข้า​มา​แล้ว, อย่า​ให้​ผู้ซื้อ​ยินดี, และ​คน​ขาย​โศกเศร้า, ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​อยู่​เหนือ​กอง​ใน​เมือง​นั้น​ทั้งสิ้น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite