Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 5:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 เพราะฉะนั้น​พล​เมือง​ของ​เรา​ก็​ถูก​กวาด​ไป​เป็น​ชะ​เลย, เพราะ​ขาดสติ​ปัญญา; และ​พวก​ขุนนาง​ก็​พา​กัน​อิดโรย​โหยหิว, และ​ประชาชน​ก็​ปาก​แห้ง​หิว​กระหาย.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

13 เพราะฉะนั้นชนชาติของเราจึงตกเป็นเชลยเพราะขาดความรู้ คนสูงศักดิ์ของเขาเป็นคนหิวโหย และมวลชนของเขาก็แห้งผากเพราะความกระหาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 เพราะฉะนั้นชนชาติของเราจึงตกไปเป็นเชลย เพราะขาดความรู้ ผู้มีเกียรติ​ของเขาก็หิวแย่ และมวลชนของเขาก็​แห​้งผากไปเพราะความกระหาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลย เพราะขาดความเข้าใจ พวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหย ส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 เพราะ​อย่างนี้ คนของเรา​ก็​จะ​ถูกจับตัว​ไป​เป็นเชลย เพราะ​พวกเขา​ไม่เข้าใจ​สิ่งที่​เรา​กำลัง​ทำอยู่ พวกบุคคลสำคัญ ก็​จะ​หิวตาย และ​พวกชาวบ้าน​ธรรมดาๆ​ก็​จะ​หิวน้ำ​คอแห้งผาก

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 ฉะนั้น ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​จึง​ถูก​เนรเทศ​ไป เพราะ​ขาด​ความรู้ บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​หิวโหย​จน​ตาย​ไป และ​ผู้​คน​จำนวน​มาก​แห้ง​ตาย​ไป​เพราะ​ความ​กระหาย

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 5:13
26 Referans Kwoze  

พล​ไพร่​ของ​เรา​ก็​จะ​ถูก​ทำลาย​เสียแล้ว​เพราะ​ขาด​ความ​รู้: โดย​เหตุ​ที่​เจ้า​มิได้​ยอมรับ​ความ​รู้​ไว้, เรา​ก็​ไม่​ยอมรับ​เจ้า​ไว้​เป็น​ปุโรหิต​ของ​เรา​ด้วย: โดย​เหตุ​ที่​เจ้า​ได้​ละ​ลืม​กฎหมาย​แห่ง​พระเจ้า​ของ​เจ้า, เรา​ก็​จะ​ลืม​ลูกหลาน​ของ​เจ้า​ด้วย.


โค​ผู้​ยัง​รู้จัก​เจ้าของ​ของ​มัน, และ​สัตว์​ลา​ยัง​รู้จัก​ราง​หญ้า​ของ​เจ้าของ: แต่​พวก​ยิศ​รา​เอล​นั้น​หา​ได้​รู้จัก​อย่าง​นั้น​ไม่, พล​เมือง​ของ​เรา​นั้น​มิได้​ใช้​ความคิด​ตรึกตรอง.”


และ​เมื่อ​กิ่งไม้​จะ​เหี่ยวแห้ง​ไป​แล้ว, เขา​ก็​จะ​มา​หัก​เอา​ไป; พวก​ผู้หญิง​ก็​จะ​พา​กัน​ออก​มา​และ​จุด​ไฟ​เผา​เสีย; เพราะ​พวก​นั้น​โง่เขลา​เบาปัญญา: เหตุ​ฉะนั้น​พระ​ผู้​ทรง​สร้าง​เขา​จะ​ไม่​ทรง​ปราณี​เขา, และ​พระ​ผู้​ทรง​แต่ง​ปั้น​เขา​ขึ้น​จะ​ไม่​ทรง​เมตตา​แก่​เขา


ครั้น​เขา​ไม่​เห็น​ดี​ที่​จะ​รู้จัก​พระ​เจ้า, พระ​เจ้า​จึง​ทรง​ปล่อย​ให้​เขา​มี​ใจ​ชั่ว​ประพฤติ​การ​ที่​ไม่​สมควร


ประเทศ​ของ​เจ้า​ก็​ร้าง​เปล่า, นคร​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​เผาผลาญ: ส่วน​ดินแดน​ของ​เจ้า​นั้น​คน​ต่างชาติ​ก็​กลืน​กิน​เสีย​ต่อหน้า​เจ้า, และ​มัน​ก็​ร้าง​ไป, เหมือน​กับ​ว่า​คน​ต่างชาติ​-​ได้​ทำลาย​มัน​เสีย.


เพราะว่า​ข้อ​นี้​เขา​แกล้ง​ลืม​เสีย, คือ​ว่า​โดย​คำ​ตรัส​ของ​พระ​เจ้า ฟ้า​สวรรค์​จึง​ได้​อุบัติ​ขึ้น​ตั้งแต่​โบราณ, และ​แผ่น​ดิน​โลก​จึง​ได้​เกิด​ขึ้น​แยก​ออก​จาก​น้ำ​และ​ท่ามกลาง​นํ้า


คน​ที่​ถูก​ฆ่า​ให้​ตาย​ด้วย​คม​กะ​บี่​ยัง​ดี​กว่า​คน​ที่​ต้อง​ตายอดตายอยาก; เพราะ​คน​เหล่านี้​ค่อย​ผอม​ค่อย​ตาย​ไป, ทั่ว​สารพางค์​กาย​ต้อง​ซูบ​โซม​เพราะ​ขาด​สะเบียง​อาหาร.


ด้วย​ความ​โบย​ตี​หนัก, ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ออก​ไป​ใน​ทุ่งนา, ก็​นี่​แน่ะ​ซากศพ​ที่​ประหาร​ด้วย​กะ​บี่, แล​ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ไป​เมือง, ก็​นี่​แน่ะ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ็บป่วย​ด้วย​ความ​อดอยาก, ด้วยว่า​ท่าน​ผู้ทำ​นาย​ทั้ง​ปุโรหิต​ก็​เที่ยว​โซเซ​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​แล​เขา​ไม่​รู้​อะไร


แล​เจ้านาย​ของ​เขา​ได้​ให้​ลูก​เล็ก​ทั้งปวง​ของ​เขา​ไป​ถึง​น้ำ, เขา​ทั้งปวง​มา​ถึง​ที่​บ่อน้ำ​ก็​หา​น้ำ​มิได้. เขา​ทั้ง​หลาย​กลับ​ไป​ด้วย​ภาชนะ​เปล่า, เขา​ต้อง​ละอาย​แล​ตกตะลึง, แล​คลุม​ศีรษะ​ของ​เขา​ไว้.


มาตรแม้น​นก​กะ​ทุ​งบ​น​ฟ้า​รู้จัก​เวลา​กำหนด​สำหรับ​ตัว, แล​นกเขา​แล​นกยาง​แล​นก​อี​แอ่น​ได้​มา​ตาม​เวลา​สำหรับ​ตัว, แต่​ไพร่พล​ของ​เรา​ไม่​รู้จัก​ความ​ตัดสิน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


แล้ว​จะ​ทำลาย​เจ้า​ลง​ให้​ราบ​เหมือน​พื้นดิน, กับ​ทั้ง​ลูก​ทั้ง​หลาย​ข้อง​เจ้า​ซึ่ง​อยู่​ใน​เจ้า และ​เขา​จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​ศิลา​ซ้อน​กับ​กัน​ไว้​ภายใน​เจ้า​เลย, เพราะ​เจ้า​ไม่ได้​รู้​เวลา​ที่​พระ​องค์​เสด็จ​มา​หา​เจ้า.”


ใน​วัน​นั้น​หญิง​พรหมจารี​ที่​งาม​แล​ชายหนุ่ม​ทั้ง​หลาย​จะ​สลบ​ไป​เพราะ​กระหายน้ำ.


ใน​ปี​ที่​เก้า​แห่ง​รัชช​กาล​โฮ​เซ​อา​กษัตริย์​อะซูเรีย​ตี​กรุง​ซะ​มา​เรีย​ได้, และ​กวาด​เอา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ไป​ยัง​ประเทศ​อะซู​ริ​ยะ, ให้​เขา​อยู่​ใน​ตำบล​ฮะ​ลา​และ​ใน​ตำบล​อา​โบ​ร​ตำบล​ที่​ริมแม่น้ำ​โฆซัน, และ​ใน​ตัวเมือง​แห่ง​ชาว​มา​ดาย.


เพราะ​นี่​แน่ะ, พระเจ้า​คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​หยิบ​เอา​เครื่องอุปกรณ์​ต่างๆ ไป​เสีย​จาก​ยะ​รู​ซา​เลม​และ​ยะฮูดา, คือ​เข้า​ปลา​อาหาร​และ​น้ำ;


นายทหาร​บังคับ​กอง​ห้า​สิบ, และ​ผู้​มี​ยศ, และ​ที่ปรึกษา, แม่มด​และ​หมอ​เสน่ห์,


พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​กะ​โครง​การณ์​นี้​ไว้​เพื่อ​หลู่​ความ​ทะนง​องอาจ​ทั้งมวล, และ​เหยียดหยาม​ยศ​ถา​บรรดาศักดิ์​ของ​ผู้​ที่​โลก​ยกย่อง​ว่า​มี​เกียรติ,


ไม่​มี​ใคร​มี​ความรู้สึก, หรือ​สติปัญญา​หรือ​ความ​สังเกต​พอ​ที่​จะ​กล่าว​ว่า, “ครึ่งหนึ่ง​เรา​เอา​ไป​ทำ​ฟืน​ปิ้ง​ขนมปัง, และ​ย่าง​เนื้อ​กิน; และ​ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น​เรา​ก็​ทำ​เป็น​รูป​อัน​น่า​สะ​อิด​สะ​เอียน, แล้ว​ไป​กราบไหว้​ดุ้น​ไม้.”


ละ​เจ้า​จะ​นึกในใจ​ของ​เจ้า​ว่า, ‘ใคร​หนอ​ได้​คลอด​คน​เหล่านี้​ให้​เรา? ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​บ้านแตกสาแหรกขาด, และ​เป็น​หมัน, ถูก​เนรเทศ​และ​กระจัดกระจาย​ไป, แต่​คน​มากมาย​เหล่านี้​ใคร​หนอ​เลี้ยงดู​ไว้​ได้? ดูเถอะ, ข้าพ​เจ้า​ถูก​ทอดทิ้ง​ไว้​แต่​ลำพัง, คน​เหล่านี้​มา​จาก​ไหน​กัน? ’ ”


เพราะ​เหตุ​เช่นนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า: “ดู​เถิด, ผู้​รับใช้​ของ​เรา​จะ​มี​กิน, แต่​พวก​เจ้า​จะ​หิว; ดู​เถิด, ผู้​รับใช้​ของ​เรา​จะ​มี​ดื่ม, แต่​พวก​เจ้า​จะ​ระ​หาย; ดู​เถิด, ผู้​รับใช้​ของ​เรา​จะ​อิ่มอกอิ่มใจ, แต่​พวก​เจ้า​จะ​อับอาย​อดสู;


เวลา​นั้น​มา​แล้ว, วัน​นั้น​ใกล้​เข้า​มา​แล้ว, อย่า​ให้​ผู้ซื้อ​ยินดี, และ​คน​ขาย​โศกเศร้า, ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​อยู่​เหนือ​กอง​ใน​เมือง​นั้น​ทั้งสิ้น.


ลิ้น​ของ​ผู้​ชอบธรรม​ย่อม​เลี้ยง​บำรุง​คน​ไว้​เป็น​อัน​มาก; แต่​คน​โฉด​ย่อม​ตาย​ไป​เพราะ​ขาด​ความ​เข้าใจ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite