อิสยาห์ 47:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19406 เราแค้นเคืองพลเมืองของเรา, เราสู้ยอมให้มฤดกของเราเป็นมลทินไป, โดยมอบเขาไว้ให้อยู่ในเงื้อมมือของเจ้า; แต่เจ้าไม่เวทนาสงสารเขาเลย; เจ้าทำแอกของเจ้าให้ตึงบีบคนชราแน่นนัก. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน6 เรากริ้วชนชาติของเรา เราทำให้มรดกของเราเป็นมลทิน เรามอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้า แต่เจ้าไม่ได้แสดงความกรุณาต่อเขา เจ้าวางแอกอย่างหนัก ไว้บนบ่าของคนแก่ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV6 เรากริ้วต่อชนชาติของเรา เราทำให้มรดกของเราเป็นมลทิน เรามอบเขาไว้ในมือของเจ้า เจ้ามิได้แสดงความกรุณาต่อเขา เจ้าวางแอกอย่างหนักไว้บนบ่าของคนชรา Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย6 เราโกรธเคืองประชากรของเรา และเหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เรามอบเขาไว้ในมือเจ้า และเจ้าก็ไม่ได้เมตตาปรานีเขา แม้แต่คนเฒ่าคนแก่ เจ้าก็บังคับให้แบกแอกหนักอึ้ง Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย6 ตอนนั้นเราโกรธคนของเรา เราทำให้ทรัพย์สมบัติของเราเสื่อมเสียเกียรติไป เราได้มอบพวกเขาไว้ในมือเจ้า แต่เจ้าไม่ได้มีความเมตตาต่อพวกเขาเลย เจ้าทำให้แอกของเจ้าหนักมากแม้แต่บนบ่าของคนชรา Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)6 เรากริ้วชนชาติของเรา เราดูหมิ่นผู้สืบมรดกของเรา เรามอบพวกเขาไว้ในมือเจ้า เจ้าไม่มีความเมตตาต่อพวกเขา แม้แต่คนชรา เจ้าก็ให้เขาแบกแอกของเจ้าที่แสนจะหนัก Gade chapit la |
อิสยาห์ 47:6
28 Referans Kwoze
แต่มีผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวาอยู่ที่นั่น, ชื่อโอเดดได้ออกไปประสพกองทัพที่เข้ามายังกรุงซะมาเรีย, กล่าวแก่พวกนั้นว่า, ดูกรท่าน, เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งปู่ย่าตายายทรงกริ้วต่อพวกยูดา, จึงได้ทรงมอบพวกนั้นไว้ใต้อำนาจพวกท่าน, แต่ท่านได้ประหารชีวิตพวกนั้นด้วยใจโมโหพลุ่งขึ้นเทียมฟ้า.
จงกล่าวแก่เรือนยิศราเอลว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะเราจะกระทำวิหารของเราซึ่งเป็นที่นับถือโดยกำลังของเจ้าทั้งหลาย, เป็นที่ปรารถนาแก่ตาแห่งเจ้า, และเป็นที่จิตต์วิญญาณของเจ้าเมตตา, ให้กลับเป็นที่ประมาท, และบุตรหญิงทั้งปวงของเจ้าทั้งหลายซึ่งเหลืออยู่จะตกไปด้วยกะบี่.
พระยะโฮวาได้เผาผลาญบรรดาบ้านเมืองแห่งยาโคบลงแล้วโดยปราศจากความสงสาร. ด้วยความกริ้วพระองค์ได้ทรงพังป้อมทั้งหลายของบุตรแห่งยะฮูดาให้ทะลายลง, พระองค์ได้โค่นป้อมทั้งหลายนั้นลงถึงดิน; พระองค์ได้ทำให้อาณาจักรและพวกเจ้านายในอาณาจักรนั้นได้รับความอัปยศ.
เขาทั้งหลายได้ยิน, ว่าข้าพเจ้าทอดถอนใจอยู่, ว่าหามีผู้ใดจะปลอบโยนข้าพเจ้าไม่. บรรดาพวกศัตรูของข้าพเจ้าได้ยินเรื่องความทุกข์ของข้าพเจ้า; เขาทั้งหลายพากันดีใจที่พระองค์ได้ทรงกระทำอย่างนี้: คือที่พระองค์ได้ทรงนำวารที่พระองค์ได้ทรงประกาศไว้นั้นมาถึงข้าพเจ้า, ขอให้เขาทั้งหลายได้เป็นเหมือนอย่างข้าพเจ้าบ้างเถอะ.
และอยู่มาภายหลังปู่ย่าตายายของพวกข้าพเจ้าได้ประพฤติกระทำให้พระองค์เจ้าฟ้าสวรรค์ทั้งปวงนั้นทรงพระพิโรธ, และพระองค์ได้ทรงมอบพวกข้าพเจ้าไว้ในหัตถ์นะบูคัดเนซัร กษัตริย์เมืองบาบูโลน, ชาวเมืองเคเซ็ด, และกษัตริย์นั้นได้ล้างผลาญโบสถ์วิหารนี้, และได้กวาดเอาคนทั้งปวงพาไปเป็นชะเลยที่เมืองบาบูโลน.
Piblisite