Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 47:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

5 “โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศ, จง​หลบ​เข้า​ไป​ใน​ที่​มืด, และ​นิ่งเงียบๆ เสีย​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​นางพญา​อาณาจักร​อีก​ต่อไป​แล้ว.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

5 โอ ธิดาของชาวเคลเดีย จงนั่งในความเงียบ และเข้าไปในความมืด เพราะคนจะไม่เรียกเจ้าอีกว่า นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

5 โอ ธิดาแห่งชาวเคลเดียเอ๋ย นั่งเงียบๆ และจงเข้าไปในความมืด เพราะเขาจะไม่เรียกเจ้าอี​กว่า นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

5 “ธิดาแห่งชาวบาบิโลนเอ๋ย ไปนั่งเงียบๆ ในความมืดมนเถิด เจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไป

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

5 พระยาห์เวห์ พูดว่า “นางสาว​เคลเดียเอ๋ย​เข้าไป​ใน​ที่มืด​และ​นั่งเงียบๆ เพราะ​จะ​ไม่มีใคร​เรียก​เจ้า​ว่า ‘ราชินี​แห่ง​อาณาจักร​ทั้งหลาย’ อีกต่อไป

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

5 “โอ ธิดา​ของ​ชาว​เคลเดีย​เอ๋ย จง​นั่ง​ใน​ความ​เงียบ และ​ย่าง​เข้า​สู่​ความ​มืด เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ชื่อ​ว่า เป็น​ราชินี​แห่ง​อาณาจักร​ทั้ง​หลาย​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 47:5
25 Referans Kwoze  

แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​สถิต​อยู่​ใน​วิหาร​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์, จง​ให้​ทั้ง​แผ่น​ดิน​โลก​นิ่ง​สงบ​อยู่​ต่อ​พระ​พัก​ตร​ของ​พระองค์​เถิด


และ​เจ้า​ว่า, ‘เรา​จะ​ดำรง​อยู่​เป็น​นิจ, เป็น​นางพญา​อยู่​ชั่ว​กัล์ป​ชั่ว​กัลป์:’ แต่​เจ้า​ไม่​จำ​เรื่อง​นี้​ใส่ใจ​ไว้, หรือ​ไม่​คิด​ว่า​อะไร​จะ​เกิด​ขึ้น​ใน​ตอน​ปลาย


เมือง​บาบู​โลน​นั้น​ได้​อวด​หยิ่ง​จองหอง​และ​ได้​เลี้ยง​ชีวิต​ด้วย​การ​สุรุ่ยสุร่าย​มาก​เท่าใด, จง​ให้​เมือง​นั้น​มี​การ​ทรมาน​และ​ความ​ทุกข์​มาก​เท่านั้น เพราะว่า​เมือง​นั้น​ทะนง​ใจ​ว่า. ‘เรา​ดำรง​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​เป็น​มเหษี, และ​ไม่ใช่​หญิง​ม่าย, และ​จะ​ไม่​ประสพ​ความ​ทุกข์​อีก​เลย.’


ผู้หญิง​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​ก็​คือ​เมือง​ใหญ่​นั้น, ที่​ครอบ​ครอง​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก.”


เขา​เป็น​คลื่น​อัน​ร้าย​แรง​ใน​มหาสมุทร, ฟอง​ฟูม​ขึ้น​ให้​เกิด​ความ​ละอาย​แก่​ตัวเอง เขา​เป็น​ดาว​ที่​ลอย​ลับ​ไป, ความ​มืด​มัว​ได้​มี​ไว้​สำหรับ​เขา​เป็น​นิตย์


บรรดา​เนื้อหนัง​นิ่ง​สงัด​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา, เพราะ​พระองค์​เสด็จ​ขึ้น​จาก​ที่​สถิต​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์


กรุง​ที่​แต่ก่อน​คับคั่ง​ด้วย​พล​เมือง, บัดนี้​มา​อ้างว้าง​อยู่​ได้​อย่างไร​หนอ? กรุง​ที่​แต่ก่อน​รุ่งเรือง​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง​นั้น, ครั้น​มา​บัดนี้​กลาย​เป็น​ดุจดัง​หญิง​ม่าย​อย่างไร​กัน​หนอ? กรุง​ที่​เคย​เป็น​ดัง​เจ้าหญิง​ใน​ท่ามกลาง​อาณานิคม​ทั้ง​หลาย​นั้น, มี​อย่างไร​จึง​กลับ​มา​เป็น​เมือง​ต้อง​ส่ง​ส่วย​เช่นนี้​หนอ?


อีก​ประการ​หนึ่ง, เรา​จะ​ชัก​ออก​จาก​เมือง​เหล่านั้น​ซึ่ง​เสียง​ชื่นใจ​แล​เสียง​ยินดี, เสียง​เจ้าบ่าว​แล​เสียง​เจ้าสาว, เสียง​หิน​โม่, แล​สว่าง​แห่ง​ตะเกียง.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ประชุม​กัน, ให้​พวกเรา​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ที่​มี​ป้อม​รักษา, แล​ให้​พวกเรา​ได้​นั่ง​นิ่ง​อยู่​ใน​ที่นั่น​เถิด. เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา​ได้​กระทำ​ให้​พวกเรา​อยู่​ที่​นิ่ง, แล​ได้​ยก​ให้​พวกเรา​กิน​น้ำ​มี​ดี​สัตว์​ระคน, เพราะ​เรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


“โอ้​บุตรี​แห่ง​บา​บิ​โลน​เอ๋ย, จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​กอง​ฝุ่น; โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศเอ๋ย, จง​นั่งลง​บน​พื้นดิน​ปราศ​จาก​บัลลังก์​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​คน​งาม​ละมุนละม่อม​และ​สำรวย​อีก​ต่อไป.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​อีก​ว่า, “เรา​จะ​กระทำ​ให้​ตำบล​ที่​เมือง​บาบู​โลน​เป็น​ตำบล​สำหรับ​หมู่​นกยาง, คือ​เป็น​บึง, และ​เรา​จะ​กวาด​เมือง​นั้น​ด้วย​ไม้กวาด​แห่ง​ความ​พินาศ.”


เจ้า​จง​ร้องเพลง​เย้ย​กษัตริย์​ประเทศ​บาบู​โลน, เป็น​ความ​ว่า: “เอ้อ​เฮ้อ, ผู้​ข่มขี่​เงียบ​ก็​ริบ​ไป​แล้ว! และ​การ​รัง​ควาญ​ก็​หยุดชะงัก​แล้ว​ซี!


ด้วย​ดวงดารา​ทั้ง​หลาย​ใน​ท้อง​ฟ้า, และ​กลุ่ม​ดาว​ทั้ง​หลาย​จะ​รุบรู่, พอ​ดวงอาทิตย์​โผล่​ขึ้น​มา​ก็​จะ​มืด​ไป, และ​ดวงจันทร์​ก็​จะ​อับ​แสง.


จงสงบเงียบ​เถิด, พึง​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระเจ้า: เรา​จะ​ได้​ยศศักดิ์​ท่ามกลาง​ชน​นานา​ประเทศ​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก.


ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​อย่า​ให้​ข้าพ​เจ้า​ได้​อับอาย; ด้วย​ข้าพ​เจ้า​ได้​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระองค์​แล้ว: ขอ​ให้​คน​ชั่วร้าย​ได้​อับอาย, ให้​เขา​เงียบเสียง​อยู่​ใน​เมือง​ผี.


ย่าง​เท้า​ของ​คน​บริสุทธิ์​พระองค์​ทรง​รักษา​ไว้, แต่​คน​ชั่ว​จะ​ต้อง​ให้​หยุดนิ่ง​อยู่​ใน​ที่​มืด. เหตุ​ว่า​มนุษย์​จะ​เอาชัย​ชะ​นะ​ด้วย​กำลัง​ของ​ตนเอง​ไม่​ได้.


และ​นี่​แน่ะ, มี​กองทหาร​ม้า​เดิน​มา​เป็น​คู่ๆ. และ​เขา​ก็​พูด​ต่อไป​ว่า, “แตก​แล้ว, กรุง​บาบู​โลน​แตก​แล้ว; บรรดา​รูป​เคารพ​ของ​บ้านเมือง​ก็​ถูก​ทำลาย​แตก​เกลื่อน​อยู่​บน​ดิน.”


ประชาชน​ชายทะเล​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​หมด, คือ​พ่อค้า​เมือง​ซี​โดน, ผู้​ที่​ได้​ข้าม​ทะเล​ไป​ทำ​การ​ค้าขาย​ใน​น่านน้ำ​ทั่วไป.


เหล่า​ผู้ปกครอง​ของ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน, ก็​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​พื้น​แผ่น​ดิน, และ​ไม่​ได้​พูดจา​ประการ​ใด; เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ผงคลี​ดิน​ซัด​ขึ้น​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เขา​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​กะ​สอบ: สาวๆ ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม​คือ​ตก​ถึง​ดิน.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite