อิสยาห์ 47:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194010 ถึงแม้ว่าเจ้าได้วางใจพึ่งในความชำนิชำนาญของเจ้า, และเคยพูดว่า, “ไม่มีใครเห็นข้าฯ.’ สติปัญญาและความชำนิชำนาญของเจ้านั้นได้จูงเจ้าให้หลงไป, จนถึงกับเจ้าได้พูดแก่ตัวเองว่า, ‘ข้าฯนี่เขื่อง, ไม่มีใครแล้วนอกจากข้าฯ.’ Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน10 เจ้ารู้สึกมั่นคงอยู่ในความอธรรมของเจ้า เจ้าว่า “ไม่มีใครเห็นข้า” สติปัญญาของเจ้าและความรู้ของเจ้า ทำให้เจ้าหลงไป และเจ้าจึงคิดในใจของเจ้าว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีก” Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV10 ด้วยว่าเจ้ารู้สึกมั่นอยู่ในความชั่วของเจ้า เจ้าว่า “ไม่มีผู้ใดเห็นข้า” สติปัญญาของเจ้าและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าเจิ่นไป และเจ้าจึงว่าในใจของเจ้าว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีผู้ใดอื่นอีก” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย10 เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย10 เจ้ารู้สึกปลอดภัยอยู่ในความเลวทรามของเจ้า เจ้าคิดว่า ‘ไม่มีใครเห็นข้า’ ความฉลาดและความรู้ของเจ้านำเจ้าหลงทางไป เจ้าคิดในใจว่า ‘ข้านี่แหละพระเจ้า ไม่มีผู้อื่นนอกจากข้า’ Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)10 เจ้ามั่นใจในความชั่วร้ายของเจ้า เจ้าพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเรา’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าหลงผิด และเจ้าพูดในใจว่า ‘เราคือผู้นั้น ไม่มีผู้ใดนอกจากเรา’ Gade chapit la |
นี่แน่ะเป็นเมืองที่พองอวดอ้างตั้งอาศัยอยู่, ด้วยจิตต์กระด้างที่พูดในใจของตนว่า, เราก็เป็น, แลเว้นเสียจากเราจะหามีผู้อื่นมิได้, เขากลายไปเป็นที่ร้างเป็นที่อาศัยนอนแห่งฝูงสัตว์ทั้งปวงอย่างไร, คนทั้งหลายที่เดินกรายเลยไปจะทำเสียงขู่แลสั่นมือแก่เขา