Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 47:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 “โอ้​บุตรี​แห่ง​บา​บิ​โลน​เอ๋ย, จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​กอง​ฝุ่น; โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศเอ๋ย, จง​นั่งลง​บน​พื้นดิน​ปราศ​จาก​บัลลังก์​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​คน​งาม​ละมุนละม่อม​และ​สำรวย​อีก​ต่อไป.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 โอ ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลน จงลงไป และนั่งในผงคลี โอ ธิดาเคลเดีย จงนั่งลงบนพื้นดินโดยไม่มีบัลลังก์ เพราะว่าคนจะไม่เรียกเจ้าอีกว่า แม่เนื้ออ่อนแม่เนื้อละเอียด

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 โอ ธิดาพรหมจารี​แห่​งบาบิโลนเอ๋ย จงลงมานั่งในผงคลี โอ ธิดาแห่งชาวเคลเดียเอ๋ย จงนั่งลงบนพื้นดิน ไม่มี​บัลลังก์ เพราะเขาจะไม่เรียกเจ้าอี​กว่า แม่​เนื้​ออ​่อนแม่เนื้อละเอียด

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 “ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลน จงนั่งลงคลุกฝุ่นเถิด จงนั่งลงกับพื้นโดยปราศจากบัลลังก์ ธิดาแห่งชาวบาบิโลน เจ้าจะไม่ได้รับการขนานนาม ว่าบอบบางน่าทะนุถนอมอีกต่อไป

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 พระยาห์เวห์​พูดว่า “บาบิโลน​สาวพรหมจรรย์เอ๋ย ลง​มา​นั่ง​บนฝุ่น นางสาว​เคลเดีย​เอ๋ย มา​นั่ง​บน​พื้น​โดย​ไม่มี​บัลลังก์ เพราะ​จะ​ไม่มีใคร​เรียก​เจ้า​ว่า​เจ้าหญิงเนื้อนุ่ม และ​เจ้าหญิงเนื้อเนียน อีกต่อไป

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 โอ ธิดา​พรหมจารี​แห่ง​บาบิโลน​เอ๋ย จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​ฝุ่น นั่ง​บน​พื้น​ดิน​โดย​ไม่​มี​บัลลังก์ โอ ธิดา​ของ​ชาว​เคลเดีย เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ชื่อ​ว่า อ่อนโยน​และ​บอบบาง​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 47:1
36 Referans Kwoze  

ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย, เป็น​พระเจ้า​พวก​ยิศ​รา​เอล, ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, ลูก​หญิง​ของ​เมือง​บาบู​โลน​ดุจ​ลาน​ข้าว, ถึง​เวลา​ที่​จะ​นวด​หญิง​นั้น​แล้ว, อีก​สัก​หน่อย​หนึ่ง​จึง​จะ​ถึง​เวลา​เกี่ยว​ข้าว​แห่ง​หญิง​นั้น.


แน่ะ​ลูก​หญิง​แห่ง​เมือง​บาบู​โลน, ซึ่ง​จะ​ต้อง​ล้าง​ผลาญ​เสีย, ความ​สุข​จง​มี​แก่​ผู้​ที่​จะ​ตอบแทน​เจ้า, ให้​สม​กับ​การ​ที่​เจ้า​ได้​กระทำ​แก่​พวกเรา​นั้น.


โอ้​ซี​โอน​ผู้​อยู่​ด้วย​บุตรี​แห่ง​บาบู​โลน, จง​หนี​เอาตัวรอด.


เขา​ทั้งปวง​จะ​ถือ​ธนู​แล​ทวน, เขา​เป็นใจ​ฉกรรจ์, แล​ไม่​ได้​สำแดง​ความ​เมตตา, เสียง​ปาก​ของ​เขา​ก็​คลื่น​ดุจ​น้ำทะเล, แล​เขา​ทั้งปวง​ขี่​บน​ม้า​ทุกคน​เตรียม​ขะบ​วน​ทัพ​เหมือน​คน​หนึ่ง​คน​ใด​ที่​จะ​รบ​ศึก, โอ้​ลูก​หญิง​เมือง​บาบู​โลน, เขา​จะ​ต่อสู้​เจ้า.


โอ้​หญิง​พรหมจารี​ราช​บิดา​แห่ง​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​เอ๋ย, เจ้า​จง​ขึ้น​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ฆี​ละ​อาด, แล​เก็บ​เอา​ยาหอม, เจ้า​จะ​กิน​ยา​หลาย​อย่าง​เปล่าๆ, ก็​จะ​ไม่​หาย.


และ​ประตูเมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​เธอ, จะ​มี​การ​คร่ำ​ครวญ​เศร้าโศก; และ​เธอ​ก็​จะ​ร้าง​เปล่า​แล้ว​จะ​ได้​นั่งลง​บน​พื้นดิน


เจ้า​บุตรหญิง​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ที่​ดี​โน​น, จง​ลง​มา​แต่​รุ่งเรือง​ของ​เจ้า​แล​นั่งลง​ใน​ความ​กระหายน้ำ​เถิด, เพราะ​ผู้ทำ​ลาย​แห่ง​โม​อาบ​ก็​มา​เหนือ​เจ้า, แล​เขา​ทำลาย​ซึ่ง​ป้อม​อัน​เข้มแข็ง​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า.


นี่​คือ​ข้อความ​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ถึง​กษัตริย์​นั้น: “บุตรี​สาว​แห่ง​กรุง​ซี​โอน​ได้​ดูหมิ่น​เจ้า​และ​หัวเราะเยาะ​เจ้า! บุตรี​แห่ง​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​ได้​ยก​คอ​ให้แก่​เจ้า!


เพราะ​พระองค์​จะ​ทรง​ช่วย​ผู้​ที่​ต้อง​ทนทุกข์​ยาก​ให้​รอด; แต่​ดวงตา​อัน​เย่อหยิ่ง​นั้น​พระองค์​จะ​ทรง​บันดาล​ให้​ตกต่ำ​ลง​ไป.


เมือง​บาบู​โลน​นั้น​ได้​อวด​หยิ่ง​จองหอง​และ​ได้​เลี้ยง​ชีวิต​ด้วย​การ​สุรุ่ยสุร่าย​มาก​เท่าใด, จง​ให้​เมือง​นั้น​มี​การ​ทรมาน​และ​ความ​ทุกข์​มาก​เท่านั้น เพราะว่า​เมือง​นั้น​ทะนง​ใจ​ว่า. ‘เรา​ดำรง​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​เป็น​มเหษี, และ​ไม่ใช่​หญิง​ม่าย, และ​จะ​ไม่​ประสพ​ความ​ทุกข์​อีก​เลย.’


จิตต์​ใจ​ของ​ท่าน​เย่อหยิ่ง​ด้วย​การ​งดงาม​ของ​ท่าน, ท่าน​ได้​ทำ​สติปัญญา​ตน​ให้​เป็น​มลทิน​ไป, เพราะ​ท่าน​เห็นแก่​การ​งดงาม, เรา​จะ​ทิ้ง​ท่าน​ลง​ถึง​ดิน, และ​วาง​ท่าน​ลง​ต่อหน้า​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​เพื่อ​กษัตริย์​เหล่านั้น จะ​ได้​เห็น​ท่าน.


ขณะนั้น​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​ทะเล​จะ​ลง​จาก​พระที่นั่ง​ของ​ตน, และ​ถอด​ฉลอง​ท่าน, และ​เปลื้อง​เครื่องทรง​ลาย​ปัก​เสีย, และ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​เอา​ความ​กลัว​มา​เป็น​เครื่องทรง. ท่าน​จะ​เสด็จ​ประทับ​อยู่​ที่ดิน. และ​ท่าน​จะ​สัน​ทุก​นาที, และ​หวาด​เพราะ​เจ้า​ตุ​โร​นั้น,


คน​ทั้งปวง​ที่​เคย​กิน​อาหาร​อย่าง​วิเศษ​กลับ​ต้อง​อด​โซ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง: คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เคย​สอด​สวม​เสื้อผ้า​สี​ม่วง​กลับ​ต้อง​มา​สวม​กอด​กอง​มูลสัตว์.


คน​หนุ่ม​และ​คนแก่​กำลัง​นอน​เหยียด​อยู่​ตาม​พื้นดิน​ใน​ถนนหนทาง; หญิงสาว​และ​ชายหนุ่ม​ของ​ข้าพ​เจ้า​ถูก​คม​กะ​บี่​หวด​ล้ม​ลง​แล้ว, พระองค์​ได้​ประหาร​เขา​ใน​วัน​เมื่อ​พระองค์​ทรง​กริ้ว; พระองค์​ได้​ฆ่า​เขา​เสีย​และ​มิได้​ทรง​เมตตา​เลย.


เหล่า​ผู้ปกครอง​ของ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน, ก็​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​พื้น​แผ่น​ดิน, และ​ไม่​ได้​พูดจา​ประการ​ใด; เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ผงคลี​ดิน​ซัด​ขึ้น​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เขา​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​กะ​สอบ: สาวๆ ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม​คือ​ตก​ถึง​ดิน.


จง​บอก​แก่​กษัตริย์​แล​ม​เห​ษี​ว่า, ให้​ถ่อม​ท่าน​ทั้ง​สอง​ลง, ให้​นั่งลง, เพราะ​เครื่องประดับ​เศียร​ของ​ท่าน​คงจะ​ลง​มา, คือ​มงกุฎ​สำหรับ​ความ​รัศมี​ของ​ท่าน.


โอ้​ยะ​รู​ซา​เลม​ชะ​เลย​ศึก, จง​ลุก​ขึ้น​สลัด​ผงคลี​ดิน​ออก​จาก​ตัว​เจ้า​เสีย; โอ้​ธิดา​ชะ​เลย​ศีก​แห่ง​ซี​โอน, จง​แก้​พวง​คอ​ออก​เสีย​จาก​คอ​ของ​เจ้า​เถอะ!


เพราะ​พระองค์​ได้​ทรง​เยียด​คน​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ใน​ที่​สูง, คือ​เมือง​สูง​เด่น​ลง​มา: พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​เขา​ตกต่ำ​ลง​มา​เสมอ​ระดับ​ดิน, พระองค์​ทรง​เหยียด​ลง​มา​ให้​เสมอ​กับ​ผงคลี​ดิน.


พระองค์​ได้​รับสั่ง​ว่า, “โอ้​เจ้า บุตรี​สาว​แห่ง​เมือง​ซี​โดน​ผู้​ซึ่ง​ถูก​ข่มเหง, เจ้า​จะ​ไม่​มี​ความ​ชื่นชมยินดี​อีก​ต่อไป​แล้ว! ถึงแม้ว่า​เจ้า​จะ​ลุก​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​คีธิม, เจ้า​ก็​ยัง​จะ​ไม่​มี​ความ​สงบสุข​ใน​ที่นั่น.”


พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​ความ​เฉียบแหลม​ของ​ท่าน​เสื่อม​ศูนย์​ไป, และ​ทรง​โค่น​พระที่นั่ง​ของ​ท่าน​ลง​เสีย​ที่ดิน.


แล้ว​เขา​ก็​นั่งลง​บน​ดิน​ร่วม​กับ​ท่าน​โยบ​เป็น​เวลา​เจ็ด​วัน​เจ็ด​คืน. ไม่​มี​ใคร​ออก​เสียงพูด​สัก​คำ​เดียว, ด้วย​เขา​เห็น​แล้ว​ว่าความ​ทุกข์​ของ​ท่าน​ใหญ่​ยิ่ง​นัก


ท่าน​จึง​เอา​กระเบื้อง​หม้อ​แตก​มา​ขูด​ตัว, และ​นั่ง​จม​ลง​ใน​กอง​เถ้า


เรา​จะ​คว่ำ​พระที่นั่ง​ของ​อาณาจักร​ทั้ง​หลาย​เสีย; เรา​จะ​ล้าง​อำนาจ​ของ​อาณาจักร​แห่ง​นานา​ประเทศ​ให้​สิ้นเชิง, เรา​จะ​คว่ำ​ราชรถ​ทั้งคน​นั่ง​ใน​ราชรถ​นั้น​ด้วย, เพื่อให้​ม้า​และ​พล​ม้า​พลัดตก​ลง​มา​ต้อง​อาวุธ​ของ​พรรคพวก​ของ​ตนเอง.’ ”


กิตติศัพท์​นั้น​ทรง​ทราบ​ไป​ถึง​กษัตริย์​นี​นะ​เว, ท่าน​ได้​ทรง​ลุก​ขึ้น​จาก​พระที่นั่ง​ของ​ท่าน,ทรง​เปลื้อง​ฉลอง​พระองค์​ออก​เสีย, ทรง​นำ​เนื้อ​หยาบ​ไว้​แทน​และ​ทรง​นั่ง​ที่​กอง​ขี้​เท่า.


“เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ประเทศ​บาบู​โลน​ซึ่ง​ยะ​ซา​ยา​บุตร​ของ​อา​โม​ส​ได้​เห็น​ทาง​นิมิตต์ จง​ปัก​ธง​เครื่อง​หมาย​รวม​พล​ขึ้น​ที่​ภูเขา​อัน​เตียนโล่ง, จง​ตะโกนเรียก, จง​โบกมือ​เรียก​เขา​ให้​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​สำหรับ​ผู้มีเกียรติ. เรา​ได้​บัญชา​แก่​ผู้​ที่​เลือกสรร​ของ​เรา, เออ, เรา​ได้​เรียก​ชายฉกรรจ์​ของ​เรา​ให้​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา, ถึงแม้ว่า​คน​ที่​เย่อหยิ่ง​ทะนง​ตัว​เรา​ก็​เรียก​ด้วย. ฟัง​แน่ะ! เสียง​กึกก้อง​บน​ภูเขา​เหมือน​เสียง​มา​จาก​คน​มากมาย! ฟัง​แน่ะ! เสียง​โห่ร้อง​ของ​ราชอาณาจักร​และ​ของ​ประชาชาติ​ที่มา​ชุมนุม​กัน! พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​กำลัง​เรียก​ระดม​พล​สำหรับ​ทำ​ศึก. เขา​ยก​มา​จาก​แดน​ไกล, จาก​ประเทศ​สุดหล้าฟ้าเขียว, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​เครื่อง​ยุทโธปกรณ์​สำหรับ​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เพื่อ​จะ​ทำลาย​แผ่น​ดิน​นั้น​ให้​หมดสิ้น. จง​พิลาป​ร้องไห้, เพราะว่า​วัน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว, และ​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ความ​พินาศ​อัน​มา​จาก​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์. ดังนั้น, มือ​ทั้ง​หลาย​จะ​อ่อนเปลี้ย​ไป, และ​ใจ​ของ​ทุกคน​จะ​อ่อน​ละลาย​ไป. และ​ต่าง​ก็​จะ​พิศวง​งง​งวย, ความ​ปวดร้าว​และ​ความ​ทุกข์​จะ​มี​แก่​เขา, เขา​จะ​ปวดร้าว​เหมือน​สตรี​คลอด​บุตร: ต่าง​ก็​จะ​ตก​ตลึง​พรึง​เพ​ลิด, และ​หน้าตา​ของ​เขา​ก็​จะ​แดง​เป็น​แสง​ไฟ. ดู​เถิด, วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​กำ​ลัง​จะ​มา​ถึง​อย่าง​ดุเดือด​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​และ​ความ​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง, เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ร้าง​เปล่า, และ​ผลาญ​คน​บาป​ที่อยู่​ใน​นั้น​ให้​สิ้น​ศูนย์​ไป. ด้วย​ดวงดารา​ทั้ง​หลาย​ใน​ท้อง​ฟ้า, และ​กลุ่ม​ดาว​ทั้ง​หลาย​จะ​รุบรู่, พอ​ดวงอาทิตย์​โผล่​ขึ้น​มา​ก็​จะ​มืด​ไป, และ​ดวงจันทร์​ก็​จะ​อับ​แสง. และ​เรา​จะ​ลงโทษ​มนุษย์​โลก​เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​เขา, และ​คน​โหดร้าย​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา; และ​เรา​จะ​ปราบ​ความ​เย่อหยิ่ง​ของ​คน​อหังการ​ให้​สิ้น​ไป, และ​จะ​ปราบ​ความ​โอหัง​ของ​ผู้​ข่มขี่​ให้​ราบ​ลง. และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บุรุษ​เป็น​ของ​หา​ยาก​ยิ่ง​กว่า​ทองคำ​บริสุทธิ์. เออ, ชาย​จะ​หา​ยาก​เหมือน​อย่าง​แร่​ทองคำ​บริสุทธิ์​แห่ง​โอ​พี​ร. เหตุ​ฉะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​ท้อง​ฟ้า​สั่น​สะท้าน, และ​แผ่น​ดิน​โลก​หวั่นไหว​เคลื่อน​จาก​ที่​ของ​มัน, ด้วย​พระ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง. และ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​เนื้อสมัน​ที่​ถูก​ล่า, และ​ดุจ​ฝูง​แกะ​ที่​ไม่​มี​ใคร​รวม​ฝูง; ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​หา​พวกพ้อง​ของ​ตน​ทุกคน, และ​ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​ยัง​ประเทศ​บ้านเมือง​ของ​ตนเอง. เขา​พบ​ใคร​ก็​จะ​แทง​ให้​ถึงตาย, และ​จับ​ใคร​ได้​ก็​จะ​เอา​ดาบ​ฟัน​ให้​ล้ม​ลง. และ​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ก็​จะ​ถูก​ฟาด​ให้​ยับเยิน​ต่อหน้าต่อตา​เขา; และ​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​ถูก​ปล้น, และ​ภรรยา​ของ​เขา​ก็​จะ​ถูก​ข่มขืน​น้ำใจ นี่​แน่ะ, เรา​จะ​เร้า​พวก​มา​ดาย​ให้​มา​รบ​กับ​เขา, พวก​เหล่านั้น​จะ​ไม่​เห็นแก่​เงิน, และ​แม้ว่า​ถึง​ทอง​เขา​ก็​ไม่​พึงใจ​ปรารถนา. และ​คันธนู​ของ​เขา​จะ​ฟาด​ยุวชน​ให้​ย่อยยับ​ไป; และ​เขา​จะ​ไม่​เมตตา​ต่อ​ทารก​ที่​ผ่าน​มา​จาก​ครรภ์, และ​หน่วย​ตา​ของ​เขา​จะ​ไม่​ปราณี​แก่​พวก​เด็กเล็ก​แดง​เลย. และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น. และ​เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​อยู่​ต่อไป​อีก​เลย, และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​ตั้ง​บ้านเรือน​อาศัย​ต่อไป​ทุก​ชั่ว​อายุ, ถึง​พวก​อาหรับ​ก็​จะ​ไม่​ตั้ง​กะ​โจม​อาศัย​อยู่​ที่นั่น; หรือ​ผู้​เลี้ยง​แกะ​จะ​ไม่​นำ​ฝูง​แกะ​ไป​พัก​นอน​อยู่​ที่นั่น​เลย. แต่​สัตว์ป่า​ประจำ​ทะเลทราย​จะ​อาศัย​นอน​อยู่​ที่นั่น; และ​ตาม​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​มี​สัตว์​ที่​เห่าหอน​อาศัย​อยู่​ทั่วไป, และ​นกกระจอกเทศ​จะ​อาศัย​อยู่​ตาม​นั้น, และ​แพะ​ป่า​จะ​กะ​โดด​โลดเต้น​อยู่​ที่​นั้น. และ​ฝูง​สุนัข​ป่า​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​ปราสาท​ของ​เขา, และ​สัตว์​เห่าหอน​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​วัง​อัน​แสน​สุข​ของ​เขา: และ​เวลา​กำหนด​สำหรับ​กรุง​บาบู​โลน​นั้น​ใกล้​จะ​ถึง​แล้ว, และ​วัน​เวลา​อัน​นั้น​จะ​ไม่​ถูก​ผัด​เพี้ยน​ให้​ยืด​ออก​ไป​อีก​เลย


เป็น​คำ​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​โดย​ยิ​ระ​มะ​ยา​ต่อสู้​เมือง​บาบู​โลน, แล​ต่อสู้​ประเทศ​เคเซ็ด.


เหตุ​ฉะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​ท้อง​ฟ้า​สั่น​สะท้าน, และ​แผ่น​ดิน​โลก​หวั่นไหว​เคลื่อน​จาก​ที่​ของ​มัน, ด้วย​พระ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง.


ด้วย​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​เมตตา​สงสาร​ยา​โคบ, และ​ยัง​จะ​ทรง​เลือกสรร​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​อีก, และ​ให้​เขา​อาศัย​อยู่​ใน​ดินแดน​ของ​เขา​เอง: และ​คน​ต่างชาติ​จะ​มา​รวม​อยู่​กับ​เขา, และ​จะ​สัมพันธ์​กับ​วงศ์​วาน​ของ​ยา​โคบ;


เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยวกับ​ทะเลทราย​ที่อยู่​ใกล้​สมุทร มัน​มา​จาก​ป่า​ทราย, มา​จาก​แผ่น​ดิน​ที่​น่ากลัว, ประดุจ​ลมบ้าหมู​ที่​พัด​กระโชก​มา​ทาง​ทิศใต้.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ดังนี้​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​ปลุก​ลม​ทำลาย​ต่อสู้​เมือง​บาบู​โลน, และ​ต่อสู้​คน​ทั้งปวง​ที่​ได้​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​เขา, ที่​ได้​ยก​ขึ้น​ต่อสู้​เรา.


ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ตกตะลึง​ไป​แล้ว, เพราะ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​ข่าว​ดูหมิ่น​ดูถูก, ความ​ละอาย​ได้​ปิด​หน้าผาก​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​คน​ต่าง​ประเทศ​ทั้งปวง​ได้​เข้า​มา​ใน​ห้อง​บริสุทธิ์​ทั้ง​หลาย​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite