Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 32:14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

14 ด้วยว่า​วัง​จะ​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ไม่​มี​คน​อยู่, เมือง​ที่​มี​ผู้คน​หนาแน่น​ก็​จะ​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง; ป้อม​และ​หอคอย​จะ​กลาย​เป็น​ถ้ำ​อยู่​เนือง​นิจ. จะ​เป็น​ที่​เต้น​โลด​ของ​ลา​ป่า, เป็น​ทุ่งหญ้า​ของ​ฝูง​แกะ,

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

14 เพราะว่าพระราชวังจะถูกทอดทิ้ง เมืองที่มีคนหนาแน่นจะถูกทิ้งร้าง เนินเขาและหอคอย จะกลายเป็นถ้ำตลอดไป กลายเป็นที่ที่ชื่นบานของลาป่า และเป็นลานหญ้าของฝูงแพะแกะ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

14 เพราะว่าพระราชวังจะถูกทอดทิ้ง เมืองที่​มี​คนหนาแน่นจะถูกทิ้งร้าง ป้อมปราการและหอคอยจะกลายเป็นถ้ำเป็นนิตย์ เป็​นที​่ชื่นบานของลาป่า เป็นลานหญ้าของฝูงแพะแกะ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

14 ป้อมปราการจะถูกทิ้งร้าง นครที่อึกทึกจะถูกทอดทิ้ง ที่มั่นและหอยามจะกลายเป็นดินแดนร้างตลอดไปเป็นนิตย์ เป็นที่สำราญของลา เป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

14 เพราะ​พระราชวัง​จะ​ถูก​ทอดทิ้ง เมือง​ที่​คึกครื้น​เสียงดัง​ก็​จะถูก​ทิ้งร้างไป เนินเขา​และ​หอคอย​ก็​จะ​กลายเป็น​ที่ร้าง​ตลอดไป เป็น​ที่​สนุก​สนานกัน​ของ​ลาป่า ฝูงแพะแกะ​ก็​จะ​มา​หากิน​ที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

14 ให้​กับ​ป้อม​ปราการ​ที่​ถูก​ทอดทิ้ง เมือง​ที่​มี​ผู้​คน​หนาแน่น​ถูก​ทิ้ง​เป็น​ที่​ร้าง เนิน​เขา​และ​หอคอย​จะ​กลาย​เป็น​ถ้ำ ตลอด​ไป จะ​นำ​ความ​สำราญ​มา​ให้​แก่​พวก​ลา​ป่า เป็น​ทุ่ง​หญ้า​ของ​ฝูง​แพะ​แกะ

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 32:14
27 Referans Kwoze  

เพราะ​เมือง​ที่​มี​ป้อม​คู​ประตู​หอ​รบ​ก็​เริด​ร้าง​ไป, และ​บ้านเรือน​ก็​ถูก​ทอดทิ้ง​ให้​ร้าง​ว่างเปล่า​เหมือน​กับ​ป่าดง, ลูก​วัว​จะ​เที่ยวหา​กิน​และ​นอน​ที่นั่น, และ​กิน​กิ่งไม้​ใบไม้​เป็น​อาหาร.


เพราะ​พระองค์​ได้​กระทำ​ให้​เมือง​ทลาย​ลง​เป็น​กอง​อิฐ​กอง​หิน​ไป, และ​ให้​เมือง​ที่​มี​ป้อม​คู​ประตู​หอ​รบ​กลาย​เป็น​เมือง​สลัก​หัก​พัง​ไป, พระราช​วัง​แบบ​ของ​คน​ต่างชาติ​จะ​ไม่​เป็น​บ้าน​เป็น​เมือง​ต่อไป, จะ​ไม่​มี​ใคร​กลับ​ก่อสร้าง​ขึ้น​อีก​เลย.


เมือง​ก็​เริด​ร้าง​ว่างเปล่า, และ​ประตูเมือง​ก็​ถูก​ทำลาย​หัก​พัง​ลง.


เมือง​จลาจล​นั้น​ก็​เกิด​บ้านแตกสาแหรกขาด, ต่าง​ก็​ปิด​ประตู​ลง​กลอน​ไม่​ให้​ใคร​เข้า​ไป.


เขา​จะ​ถูก​ประหาร​ด้วย​คม​ดาพ, และ​ต้อง​ถูก​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะเลย​ทั่ว​ทุก​ประเทศ และ​คน​ต่างประเทศ​จะ​เหยียบ​ย่ำ​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม, จน​กว่า​เวลา​กำหนด​ของ​คน​ต่างประเทศ​นั้น​จะ​ครบถ้วน.”


เมื่อ​ท่าน​เห็น​กองทัพ​มา​ตั้ง​ล้อมรอบ​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม, เมื่อ​นั้น​ท่าน​จง​รู้​ว่า​ความ​พินาศ​ของ​กรุง​นั้น​ก็​ใกล้​เข้า​มาแล้ว.


แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, จะ​เป็น​ไป​อย่าง​นี้​นาน​สัก​เท่าใด?” และ​พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า, “จนถึง​บ้านเมือง​จะ​ร้าง​ไม่​มี​พล​เมือง​อยู่, เรือน​ก็​จะ​ไม่​มี​คน, แผ่น​ดิน​ก็​จะ​ร้าง​เสียที​เดียว,


ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ตรัส​สาปแช่ง​กับ​หู​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอง​ว่า, “เป็น​ความจริง​บ้านเรือน​มากมาย​จะ​ร้าง​เปล่า, ถึงแม้ว่า​จะ​เป็น​บ้านใหญ่​และ​งดงาม​สัก​ปานใด​ก็​จะ​ไม่​มี​คน​อยู่.


ให้​สัตว์​ทั้งปวง​ที่​ทุ่งนา​กิน​น้ำ​นั้น; ลา​เถื่อน​ได้​ดับ​ความ​กระหาย​ของ​มัน.


เขา​ได้​เผา​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระราช​วัง, และ​ตึก​ใหญ่​ทั้งหมด​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, ตึก​ของ​ผู้ใหญ่​ทุก​หลัง​ก็ได้​ถูก​เผา​ด้วย​เพลิง.


และ​ใน​คราว​นั้น, ใน​ที่​ซึ่ง​มี​เถา​องุ่น​ตั้ง​พัน​เถา, ราคา​ตั้ง​พัน​บาท, ก็​จะ​มี​ต้น​หนาม​เล็ก​และ​หนาม​ใหญ่​งอก​ขึ้น​แทน.


เจ้า​เป็น​เมือง​ที่​อึก​กะ​ทึก​ครึกโครม, เป็น​กรุง​ที่​กู่​ก้อง​กา​หล; คนตาย​ของ​เจ้า​ไม่​ได้​ตาย​ด้วย​คม​ดาบ, หรือ​ตาย​ใน​การ​สงคราม.


จง​ลุก​ขึ้น​แล​ให้​พวกเรา​ขึ้น​ไป​ใน​เวลา​กลางคืน, ให้​พวกเรา​ทำลาย​วัง​ทั้งปวง​ของ​หญิง​นั้น.


แล​ฝูง​ลา​เถื่อน​ยืน​ใน​ที่​สูง​ทั้ง​หลาย, สูด​ลม​เหมือน​อย่าง​จระเข้​ทั้ง​หลาย, หน่วย​ตา​ของ​เขา​มืด​ไป​เพราะ​ไม่​มี​หญ้า.


ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระเจ้า​แห่ง​ยิศ​รา​เอล, ได้​ตรัส​จำเพาะ​ถึง​เรือน​ตึก​ทั้งปวง​แห่ง​กรุง​นี้, แล​ถึง​เรือน​ตึก​แห่ง​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะฮูดา, ซึ่ง​ต้อง​ทำลาย​ลง​โดย​เครื่อง​รบ, แล​ด้วย​คม​กะ​บี่​นั้น,


แล​เจ้าเมือง​บาบู​โลน​ก็​ประหาร​คน​เหล่านั้น​ให้​ตาย​ที่​บ้าน​ริบ​ลา​ใน​ประเทศ​ฮา​มัธ. ดังนี้​พวก​ยะฮูดา​ต้อง​กวาด​ออก​จาก​ประเทศ​ของ​ตัว​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย.


เกรง​ว่า​เรา​จะ​เปลื้องผ้า​ออก​จาก​ตัว​เขา​ให้​เปลือย​กาย, และ​กระทำ​แก่​เขา​ให้​เป็น​ดุจดัง​สภาพ​เมื่อ​เกิด​มา, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ป่า​เปลี่ยว, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ดิน​แห้งแล้ง, และ​ทำ​ให้​เขา​ตาย​ด้วย​ความ​อดอยาก​น้ำ.


แล​ชายทะเล​นั้น​จะ​เป็น​ที่​สำหรับ​ส่วน​อัน​เหลือ​แห่ง​เรือน​ยะฮูดา, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เลี้ยง​ชีวิต​ใน​ที่นั่น, แล ณ เวลา​เย็น​จะ​นอน​ลง​ใน​เรือน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ชาว​อัศ​คะ​โลน, ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​จะ​เยี่ยมเยียน​เขา​ทั้ง​หลาย, และ​จะ​กลับกลาย​เขา​จาก​ที่​เป็น​ชะ​เลย


นี่​แน่ะ​เป็น​เมือง​ที่​พอง​อวดอ้าง​ตั้ง​อาศัย​อยู่, ด้วย​จิตต์​กระด้าง​ที่​พูด​ใน​ใจ​ของ​ตน​ว่า, เรา​ก็​เป็น, แล​เว้น​เสีย​จาก​เรา​จะ​หา​มี​ผู้อื่น​มิได้, เขา​กลาย​ไป​เป็น​ที่​ร้าง​เป็น​ที่​อาศัย​นอน​แห่ง​ฝูง​สัตว์​ทั้งปวง​อย่างไร, คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เดิน​กราย​เลย​ไป​จะ​ทำ​เสียง​ขู่​แล​สั่น​มือ​แก่​เขา


ภายหลัง​ท่าน​ได้​สร้าง​กำแพง​ชั้นนอก​ที่​เมือง​ดา​วิด, ใน​ซอก​เขา​ที่​ลำธาร​ฆี​โฮ​น, ฟาก​ฝั่ง​ตะวันตก​มา​จนถึง​ทางเข้า​ไป​ตาม​ประตู​ปลา, กำแพง​ล้อมรอบ​เขา​โอ​เฟล​นั้น, ท่าน​ได้​ก่อสร้าง​ให้​สูง​ขึ้น​มาก, กับ​ทรง​ตั้ง​นายทหาร​ใน​เมือง​เข้มแข็ง​ทั่ว​แผ่น​ดิน​ยูดา.


อนึ่ง​พวก​นะ​ธีนิม​ได้​อาศัย​อยู่​ตำบล​โอ​เฟล, กระทั่ง​ถึง​หน้า​ประตูน้ำ​ฝ่าย​ตะวันออก, และ​ที่​ตำบล​หอคอย​ที่อยู่​ห่าง​ออก​ไป​นั้น.


และ​ประตูเมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​เธอ, จะ​มี​การ​คร่ำ​ครวญ​เศร้าโศก; และ​เธอ​ก็​จะ​ร้าง​เปล่า​แล้ว​จะ​ได้​นั่งลง​บน​พื้นดิน


เพราะฉะนั้น​เพราะ​เห็นแก่​เจ้า​นิคม​ซี​โอน​จะ​ถูก​ไถ​เหมือน​ไถนา, และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​กลับ​เป็น​เนื้อ​นา​ที่​ไถ​แล้ว, และ​ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​จะ​กลาย​เป็น​ป่าไม้​สูง


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite