Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 30:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 เพราะ​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​ช่วย​อะไร​ไม่​ได้​ดอก, และ​ก็​จะ​ไม่​สมหวัง, เพราะฉะนั้น​ข้าฯ​จึง​ได้​ขนานนาม​ประเทศ​นั้น​ว่า, “รา​ฮา​บ​ที่นั่ง​เป็น​ตุ๊กตา.”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

7 เพราะว่าความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ผลและเปล่าประโยชน์ เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่า ราหับที่นั่งเฉย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 เพราะความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ค่าและเปล่าประโยชน์ เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่า “ความเข้มแข็งของเขาคือให้นั่งเฉยเมย”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 ไปยังอียิปต์ ซึ่งความช่วยเหลือของเขาเปล่าประโยชน์อย่างแท้จริง เราจึงเรียกอียิปต์ว่า “ราหับผู้ไร้พิษสง”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 อียิปต์นั้น​ไม่มีประโยชน์​และการช่วยเหลือ​ของเธอนั้น​ไร้ค่า เรา​ถึง​เรียก​หล่อน​ว่า “พญานาค​ที่​เอาแต่นั่ง”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 ความ​ช่วยเหลือ​ของ​อียิปต์​ไร้​ค่า​และ​เปล่า​ประโยชน์ ฉะนั้น ข้าพเจ้า​จึง​เรียก​อียิปต์​ว่า “ราหับ​ที่​นั่ง​นิ่ง”

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 30:7
20 Referans Kwoze  

จง​หยุด​การ​วางใจ​แก่​มนุษย์, ที่​มี​ลมหายใจ​ทาง​จมูก, เพราะว่า​จะ​ไว้ใจ​เขา​ที่ไหนได้?


ครั้น​เอฟ​รา​ยิม​รู้สึกตัว​ว่า​ตน​กำลัง​เจ็บ​อยู่​และ​ยะฮูดา​รู้สึก​ว่า​ตน​มี​บาดแผล, เอ็ฟ​รา​ยิม​ก็​ไป​หา​อา​ซูเรีย, และ​ใช้​คน​ไป​หา​กษัตริย์​ผู้​เป็น​นักรบ: และ​ท่าน​ไม่​สามารถ​ที่​จะ​รักษา​โรค​ของ​เจ้า, และ​ไม่​สามารถ​ที่​จะ​ทำ​ให้​แผล​ของ​เจ้า​หาย.


เป็น​การ​ดี​ที่​มนุษย์​จะ​สงบ​ใจ​รบ​คอย​ความ​รอด​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


แล้ว​ก็​จง​กราบ​ทูล​ว่า, ‘จง​ระวัง​ตัว, และ​จง​สำรวมใจ; อย่า​กลัว​เลย, หรือ​อย่า​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​ท้อถอย, เนื่องด้วย​ก้น​ไต้​สุด​หาง​ควัน​โขมง​ทั้ง​สอง​นั้น, และ​เพราะ​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของ​กษัตริย์​ระ​ซี​น​-​และ​พล​ซุเรีย, และ​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของ​ราชบุตร​ของ​ระ​มา​ล​ยา.


โม​เซ​จึง​เตือน​พล​ไพร่​นั้น​ว่า, อย่า​กลัว​เลย, จง​ยืน​อยู่​นิ่งๆ จะ​ได้​เห็น​ความ​รอด​มา​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซึ่ง​พระองค์​จะ​ทรง​ประทาน​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ใน​วันนี้: ด้วย​ชาว​อาย​ฆุบ​โต​ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​ใน​วันนี้, ตั้งแต่​นี้​ต่อไป​จะ​ไม่​ได้​เห็น​อีก​เลย.


พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เจ้า​จง​ไป​บอก​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, ผู้​ที่​ได้​ใช้​เจ้า​ให้​มา​ถาม​เรา, จง​บอก​แก่​ท่าน​ดังนี้​ว่า, ดู​เถิด, กองทัพ​ของ​พระยา​ฟา​โร, ซึ่ง​ได้​ยก​ออก​มา​เพื่อ​จะ​สงเคราะห์​เจ้า​นั้น, จะ​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, ถึง​ที่​ประเทศ​ของ​เขา.


“โอ้​หัตถ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, จง​ตื่น​ขึ้น​เถอะ, จง​สวมใส่​กำลังวังชา! จง​ตื่น​ขึ้น​ให้​เหมือน​ดัง​สมัยโบราณ, ให้​เหมือน​ดัง​สมัย​ของ​คน​ที่​ล่วง​มา​แล้ว! ไม่​ใช่​หัตถ์​ของ​พระองค์​ที่​ทำลาย​รา​ฮา​บ​ลง​ย่อยยับ, และ​แทง​นาค​ราช​จน​ทะลุ​รึ?


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​องค์​บริสุทธิ์​แห่ง​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ตรัส​ดังนี้​ว่า, “เจ้า​จะ​รอด​ได้​ก็​โดย​การ​หันกลับ​มา​และ​สงบ​ใจ, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​มี​กำลัง​มาก​ขึ้น​ก็​ด้วย​ความ​สงบเงียบ​และ​ความ​ไว้วางใจ,” แต่​เจ้า​หาย​อม​ทำ​ตาม​เช่นนั้น​ไม่;


ตาม​ซึ่ง​พระองค์​ได้​เคย​ตรัส​แก่​ประชาชน​นี้​ถึง​ความ​สงบ​อัน​แท้​คือ​ความ​สงบ​สำหรับ​ผู้​ที่​อิดโรย, ที่​ทำ​ให้​ชุ่มชื่น​ขึ้น; แต่​เขา​ไม่​ยอม​ฟัง.


พระเจ้า​ไม่​ยับ​ยั้ง​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์. เหล่า​บริวาร​ศัตรู​ของ​พระองค์​ก็​ถูก​ปราบ​ให้​หมอบ​ราบ​อยู่​ใต้​พระองค์.


เรา​จะ​กล่าว​ถึง​รา​ฮา​บ (อาย​ฆุบ​โต) และ​บาบู​โลน​ว่า​เป็น​เมือง​ที่​รู้จัก​เรา: ดู​เถิด, ฟะลิศ​ตีม, และ​ตุ​โร, กับ​อาย​ธิ​โอบ: ชน​พวก​นี้​ได้​บังเกิด​ที่​นั้น.


พระองค์​ได้​ทรง​ขยี้​ชาว​รา​ฮา​บ​ให้​ยับเยิน, ดุจ​คน​ที่​ถูก​ประหาร​แล้ว; พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​พวก​ศัตรู​ของ​พระองค์​กระจัดกระจาย​ไป​ด้วย​พระ​กร​อัน​ทรง​ฤทธิ์​ของ​พระองค์.


แล้ว​ใน​วัน​พิพากษา, และ​ในเมื่อ​วายุ​ภัย​มา​จาก​เมือง​ไกล, พวก​เจ้า​จะ​ทำ​อย่างไร? และ​พวก​เจ้า​จะ​หนี​ไป​พึ่ง​ใคร? และ​ทรัพย์​สมบัติ​อัน​เป็น​สง่า​ราศี​ของ​เจ้า​เจ้า​จะ​ฝาก​ไว้​ที่ไหน​เล่า?


และ​พล​เมือง​ที่​อาศัย​อยู่​ตาม​ชายทะเล​นี้​จะ​กล่าว​ว่า, ‘ดูเถอะ​นี่แหละ​เป็น​ผลกรรม​ผู้​ซึ่ง​เรา​เคย​ได้​ไว้วางใจ, และ​ผู้​ซึ่ง​เรา​ได้​หนี​ไป​ขอ​ให้​ช่วยเหลือ​เรา​ให้​พ้น​จาก​กษัตริย์​ประเทศ​อะซู​ระ; แล้ว​เรา​จะ​หนี​ไป​ให้​รอด​อย่างไร​ได้? ’ ”


ทุกคน​ก็​จะ​ได้​รับ​ความ​อับอาย​เนื่องจาก​บุคคล​เหล่านั้น​จะ​ช่วย​เขา​ก็​ไม่​ได้, คือ​เขา​จะ​ไม่​นำ​ความ​ช่วยเหลือ​หรือ​ผลประโยชน์​อัน​ใด​มา​ให้, แต่​จะ​นำมา​ล้วนแต่​ความ​อับอายขายหน้า.”


ถ้า​ไม่​ได้​อย่าง​นั้น​แล้ว​ท่าน​จะ​มา​ต่อต้าน​แม้แต่​เพียง​นายทหาร​คน​เดียว​ซึ่ง​อยู่​ใน​จำพวก​นายทหาร​ชั้นต่ำ​แห่ง​นาย​ของ​เรา​อย่างไร​ได้; แต่​ท่าน​ยัง​จะ​ไป​หวัง​พึ่ง​รถ​รบ​และ​ทหารม้า​ของ​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต!


ความ​ไว้วางใจ​แก่​คน​อสัตย์​ใน​ครา​ทุกข์ยาก​นั้น​ก็​เป็น​เหมือน​ซี่​ฟัน​ที่​หัก​เสียแล้ว, และ​ข้อเท้า​ที่​เคล็ด​แคลง​ไป​นั้น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite