Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 3:26 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

26 และ​ประตูเมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​เธอ, จะ​มี​การ​คร่ำ​ครวญ​เศร้าโศก; และ​เธอ​ก็​จะ​ร้าง​เปล่า​แล้ว​จะ​ได้​นั่งลง​บน​พื้นดิน

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

26 ประตูเมืองของเธอจะร้องไห้และไว้ทุกข์ เธอจะถูกทำลายแล้วนั่งอยู่บนดิน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

26 ประตู​ทั้งหลายของเธอจะคร่ำครวญและโศกเศร้า เธอผู้​อยู่​อย่างโดดเดี่ยวจะนั่งบนพื้นดิน”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

26 ประตูต่างๆ ของศิโยนจะร่ำไห้คร่ำครวญ นางจะสิ้นเนื้อประดาตัวนั่งอยู่ที่พื้น

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

26 ตาม​ประตูเมือง​ต่างๆ​ของศิโยน​จะ​มี​แต่​เสียงร้องไห้​เศร้าโศก​เสียใจ เยรูซาเล็ม​จะ​เป็นเหมือน​ผู้หญิง​ที่​นั่งอยู่​กับพื้น​สิ้นเนื้อประดาตัว เพราะ​ถูกปล้น​ไปหมดแล้ว

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

26 จะ​มี​การ​ร้อง​คร่ำครวญ​และ​เศร้า​โศก​อยู่​ที่​ประตู​เมือง​ของ​นาง นาง​จะ​นั่ง​อยู่​ที่​พื้น​ดิน​อย่าง​สิ้น​เนื้อ​ประดา​ตัว

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 3:26
19 Referans Kwoze  

เหล่า​ผู้ปกครอง​ของ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน, ก็​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​พื้น​แผ่น​ดิน, และ​ไม่​ได้​พูดจา​ประการ​ใด; เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ผงคลี​ดิน​ซัด​ขึ้น​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เขา​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​กะ​สอบ: สาวๆ ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม​คือ​ตก​ถึง​ดิน.


ยะ​ฮูดา​กำลัง​โศกเศร้า​อยู่, แล​ประตู​ทั้ง​ของ​เมือง​อ่อนกำลัง​ลง, ประตู​ทั้งปวง​ก็​มี​สี​ดำ​ไป​จนถึง​พื้นดิน, แล​ความ​ร้องไห้​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​ขึ้น​ไป.


ถนนหนทาง​ที่​เข้า​กรุง​ซี​โอน​ก็​โศกเศร้า​อยู่, เพราะ​ไม่​มี​ผู้ใด​เดิน​ไป​ใน​งาน​สมโภช; บรรดา​ประตูเมือง​ของ​นาง​นั้น​เริด​ร้าง​เสียแล้ว, พวก​ปุโรหิต​ทั้งปวง​ของ​นาง​ได้​พา​กัน​ทอดถอนใจ: หญิงสาว​ทั้งปวง​ของ​นาง​ก็​พลอย​เป็นทุกข์, และ​ตัวนาง​เอง​ได้​รับ​ความ​ขื่นขม.


แล้ว​เขา​ก็​นั่งลง​บน​ดิน​ร่วม​กับ​ท่าน​โยบ​เป็น​เวลา​เจ็ด​วัน​เจ็ด​คืน. ไม่​มี​ใคร​ออก​เสียงพูด​สัก​คำ​เดียว, ด้วย​เขา​เห็น​แล้ว​ว่าความ​ทุกข์​ของ​ท่าน​ใหญ่​ยิ่ง​นัก


แล้ว​จะ​ทำลาย​เจ้า​ลง​ให้​ราบ​เหมือน​พื้นดิน, กับ​ทั้ง​ลูก​ทั้ง​หลาย​ข้อง​เจ้า​ซึ่ง​อยู่​ใน​เจ้า และ​เขา​จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​ศิลา​ซ้อน​กับ​กัน​ไว้​ภายใน​เจ้า​เลย, เพราะ​เจ้า​ไม่ได้​รู้​เวลา​ที่​พระ​องค์​เสด็จ​มา​หา​เจ้า.”


ขณะนั้น​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​ทะเล​จะ​ลง​จาก​พระที่นั่ง​ของ​ตน, และ​ถอด​ฉลอง​ท่าน, และ​เปลื้อง​เครื่องทรง​ลาย​ปัก​เสีย, และ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​เอา​ความ​กลัว​มา​เป็น​เครื่องทรง. ท่าน​จะ​เสด็จ​ประทับ​อยู่​ที่ดิน. และ​ท่าน​จะ​สัน​ทุก​นาที, และ​หวาด​เพราะ​เจ้า​ตุ​โร​นั้น,


ท่าน​จึง​เอา​กระเบื้อง​หม้อ​แตก​มา​ขูด​ตัว, และ​นั่ง​จม​ลง​ใน​กอง​เถ้า


“โอ้​บุตรี​แห่ง​บา​บิ​โลน​เอ๋ย, จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​กอง​ฝุ่น; โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศเอ๋ย, จง​นั่งลง​บน​พื้นดิน​ปราศ​จาก​บัลลังก์​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​คน​งาม​ละมุนละม่อม​และ​สำรวย​อีก​ต่อไป.


‘เรา​ได้​เป่า​ปี่​ให้​เจ้า, และ​เจ้า​มิได้​เต้นรำ​เรา​ได้​พิลาป​ร่ำ​ไร, และ​เจ้า​มิได้​ตี​อก​ร้องไห้.’


แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, จะ​เป็น​ไป​อย่าง​นี้​นาน​สัก​เท่าใด?” และ​พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า, “จนถึง​บ้านเมือง​จะ​ร้าง​ไม่​มี​พล​เมือง​อยู่, เรือน​ก็​จะ​ไม่​มี​คน, แผ่น​ดิน​ก็​จะ​ร้าง​เสียที​เดียว,


“โอ​ประตูเมือง​เอ๋ย, จง​คร่ำ​ครวญ​ไป​เถอะ, เมือง​ทั้ง​หลาย​เอ๋ย, จง​พิลาป​ร้องไห้; โอ​ฟะเลเซ็ธ​ทั่วหน้า, ละลาย​ไป​ด้วย ความ​กลัว​เถอะ; เพราะว่า​มี​กลุ่ม​ควัน​กำลัง​เลื่อน​มา​จาก​ทาง​เหนือ, และ​ไม่​มี​ใคร​ใน​กองทัพ​ของ​เขา​หล่น​ล้าหลัง​เลย.


เรา​จะ​ทำ​ให้​อะ​รี​เอล​เกิด​ทุกข์; และ​จะ​มี​ความ​โศกเศร้า​และ​การ​คร่ำ​ครวญ, และ​เมือง​นั้น​สำหรับ​เรา​จะ​เป็น​เหมือน​แท่น​บูชา.


พอ​บ้านเมือง​คร่ำ​ครวญ​และ​โศกเศร้า; พอ​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​เหี่ยวแห้ง​อับเฉา; ทุ่ง​ราบ​ซา​โร​น​ล่มจม​เป็น​ป่า​ร้าง, และ​บา​ซา​ร​และ​คา​ระ​เม็ล​เตียนโล่ง​ไม่​มี​ใบไม้.


หญิง​ม่าย​ทั้งปวง​ของ​เขา​มาก​ทวี​ขึ้น​แก่​เรา​มาก​กว่า​เม็ด​ทราย​แห่ง​ทะเล. เรา​ได้​นำ​คน​หนุ่ม​ขึ้น​มา​ให้​มา​ต่อสู้​มารดา​เมือง, คน​หนุ่ม​นั้น​เป็น​ช่าง​ทำลาย​ใน​กลางวัน, เรา​ได้​บันดาล​ให้​ความ​ทุกข์​แล​ให้​เกิด​ความ​ตกตะลึง​เหนือ​เมือง​นั้น​โดยพลัน.


กรุง​ที่​แต่ก่อน​คับคั่ง​ด้วย​พล​เมือง, บัดนี้​มา​อ้างว้าง​อยู่​ได้​อย่างไร​หนอ? กรุง​ที่​แต่ก่อน​รุ่งเรือง​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง​นั้น, ครั้น​มา​บัดนี้​กลาย​เป็น​ดุจดัง​หญิง​ม่าย​อย่างไร​กัน​หนอ? กรุง​ที่​เคย​เป็น​ดัง​เจ้าหญิง​ใน​ท่ามกลาง​อาณานิคม​ทั้ง​หลาย​นั้น, มี​อย่างไร​จึง​กลับ​มา​เป็น​เมือง​ต้อง​ส่ง​ส่วย​เช่นนี้​หนอ?


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​กะ​การ​ไว้​แล้ว​ที่​จะ​ทำลาย​กำแพง​แห่ง​บุตร​ของ​ซี​โอน​เสีย: พระองค์​ได้​ขึง​เส้น​วัด​ไว้​แล้ว, พระองค์​ไม่​ได้​หด​พระ​หัตถ์​เลิก​การ​เผาผลาญ​นั้น: เหตุ​ฉะนี้​พระองค์​ได้​ทรง​บันดาล​ให้​สี​มา​และ​กำแพง​นั้น​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม; ให้​ทรุดโทรม​ร่วงโรย​ไป​ด้วย​กัน.


และ​บรรดา​หัวเมือง​ที่​มี​คน​อยู่อาศัย​จะ​สิ้น​ศูนย์, และ​แผ่น​ดิน​นั้น​จะ​ร้าง​เปล่า, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา.


ด้วยว่า​บาดแผล​แห่ง​กรุง​ซะ​มา​เรีย​เป็น​ชะ​นิด​ที่ ไม่​มี​ใคร​รักษา​ได้; เรื่อง​นี้​ก็​ลาม​มา​ถึง​ประเทศ​ยะฮูดา​ด้วย; มา​กะ​ทั่ง​ถึง​ด่าน​แห่ง​ประเทศ​ชาติ​ของ​ข้าพ​เจ้า, คือ​กรุง​ยะ​รู ซา​เลม


ด้วยว่า​วัง​จะ​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ไม่​มี​คน​อยู่, เมือง​ที่​มี​ผู้คน​หนาแน่น​ก็​จะ​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง; ป้อม​และ​หอคอย​จะ​กลาย​เป็น​ถ้ำ​อยู่​เนือง​นิจ. จะ​เป็น​ที่​เต้น​โลด​ของ​ลา​ป่า, เป็น​ทุ่งหญ้า​ของ​ฝูง​แกะ,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite